Κλεοπάτρα Σβανά
Σκηνοθέτης-συγγραφέας-δημιουργός-μαμά
Την Κλεοπάτρα τη γνώρισα τυχαία πριν κάποια χρόνια σε μια αίθουσα της λυρικής σκηνής. Είχαν βγάλει ανακοίνωση για την κάλυψη πολλών θέσεων οπότε διάφορες ειδικότητες έσπευσαν να δηλώσουν το παρόν. Με πλησίασε και μου λέει “Είσαι ηθοποιός;”, “Ναι” της απάντησα. “Έχω γράψει ένα έργο και η πρωταγωνίστρια όπως την έχω φανταστεί σου μοιάζει πάρα πολύ”. Όταν λοιπόν μια σχέση ξεκινά τόσο υποσχετικά μόνο θετικά μπορείς να την αντιμετωπίσεις. Δεν έχουμε καταφέρει ποτέ να συνεργαστούμε (ακόμα) με την Κλεοπάτρα αλλά πολύ συχνά εμφανίζεται στη ζωή μου με όμορφους τρόπους. Με μια υπέροχη κριτική της για το Φιντανάκι πέρυσι, πριν κάποια χρόνια που η κόρη της ,γυμνάσιο τότε, παρακολούθησε την Ιλιάδα στην οποία έπαιζα, σε σεμινάρια , σε παραστάσεις. Δραστήρια εκείνη, δραστήρια και εγώ και ιδού το συναπάντημα εκ νέου.
Από την πρώτη στιγμή που έμαθε ότι της έχει δοθεί η επόμενη σκυτάλη η Κλεοπάτρα είναι χαρούμενη. Ο ενθουσιασμός της με συνεπαίρνει και εμένα. Αμέσως μου γράφει για αυτά που θέλει να συζητήσουμε σε ένα κείμενο απλό και με πολύ χαρακτήρα. Συνεπής σε όλα της. Συνεννοήσιμη. Γλυκιά.
Συναντηθήκαμε στο Γκάζι, ίσως την πιο ζεστή μέρα του καλοκαιριού. Μου κάνει δώρο ένα βαζάκι με ποίημα του Καβάφη. Τι απρόσμενη χαρά σου προσφέρουν οι δοτικοί άνθρωποι! Θετική, αστεία και όπου αλλάζει η συζήτηση και παίρνει βάθος γίνεται σοβαρή χωρίς να χάνει το χιούμορ της. Για άλλη μια φορά η Κλεοπάτρα συνδέεται με όμορφες στιγμές γιατί η συζήτησή μας ήταν πραγματικά απολαυστική και ουσιαστική.
Η Ιωάννα όταν την επέλεξε μου έστειλε ένα βιντεάκι που με έκανε να χαμογελάσω και μου έφτιαξε τη διάθεση. Δείτε το!
Επίσης μου έστειλε το λόγο που την έκανε να δώσει τελικά τη σκυτάλη στην αδερφή της Κλεοπάτρα.
“Θα πίστευε κανείς ότι το να δώσω τη σκυτάλη στην αδερφή μου είναι κάπως προβλέψιμο. Ναι είναι. Ωστόσο δε γινόταν αλλιώς. Η αδερφή μου έπαιξε πολύ καθοριστικό ρόλο στη ζωή μου μεγαλώνοντας μιας και για κάποια χρόνια μοιραζόμασταν το ίδιο δωμάτιο. Πάντα ήθελα να μαθαίνω από εκείνη και φυσικά είχα μια μητρική φιγούρα να στραφώ για κάθε μου απορία μικρή ή μεγάλη. Από τη βιβλιοθήκη της έμαθα τον Σαίξπηρ, τους αρχαίους τραγικούς μέχρι και συμβουλές ορθοφωνίας. Θυμάμαι την αγάπη της για το θέατρο από πάρα πολύ μικρή και φυσικά είμαι πάντα περήφανη για όσα βήματα έχει κάνει στο χώρο. Εκτός από τη συμμετοχή της σε παραστάσεις ως βοηθός σκηνοθέτη ή σκηνοθέτης, έχει γυρίσει τη δική της ταινία μικρού μήκους, έχει κερδίσει βραβεία συγγραφής θεατρικού κειμένου και της εύχομαι το επόμενό της βήμα να είναι η δική της παράσταση σε σενάριο και σκηνοθεσία. Εκτός από αυτά όμως έχει και άλλα ταλέντα όπως το να διαβάζει με μεγάλη επιτυχία τα άστρα και τα ζώδια κι αυτό την κάνει ξεκάθαρα την πρώτη μου επιλογή όταν θέλω να μάθω τα μελλούμενα. Απολαύστε τη λοιπόν στη συνέντευξη που ακολουθεί!
(Η παρακάτω συζήτηση έχει γεύση σοκολάτας με φυστικοβούτυρο. Ήταν καταπληκτική ευκαιρία να δοκιμάσω κάτι καινούργιο και έχω συνδέσει την πρωτότυπη αυτή γεύση και γλύκα με την Κλεοπάτρα!)
Αγγελική : Κλεοπάτρα! Είσαι η μόνη μέχρι στιγμής που είσαι μαμά. Πες μας λιγάκι πώς είναι να είσαι μανούλα;
Κλεοπάτρα : Δεν ξέρω τι ακριβώς να απαντήσω . Είναι πια μέρος μου, δεν ξέρω πώς να το περιγράψω. Άλλωστε δεν είμαι νέα μαμά, η κόρη μου έδωσε φέτος πανελλήνιες.
Αγγελική : Σοβαρά;;
Κλεοπάτρα : Περνάει ο καιρός!
Αγγελική : Άρα έκανες παιδάκι πολύ μικρή!
Κλεοπάτρα : Ήθελα διακαώς να κάνω παιδί.Εκεί στα 25 με έπιασε λαχτάρα.
Αγγελική : Τόσο μικρή; Γιατί;
Κλεοπάτρα : Γιατί ήθελα! Τι να σου πω! Χτύπησε το καμπανάκι, το βιολογικό ρολόι; Μάλλον. Και το έβαλα προτεραιότητα. Επίσης έβλεπα ότι όλη μου η ζωή τότε ήταν δουλειά-καριέρα. Ήμουν τυχερή, δούλευα πολύ. Όμως κάθισα και σκέφτηκα ότι άμα εξακολουθούσα να το κάνω αυτό θα δυσκολευόμουν να διακόψω την πορεία μου στα 35 που θα ήταν τα πιο παραγωγικά μου χρόνια. Οπότε θεώρησα καλύτερο να κάνω παιδί μικρή και μετά να ασχοληθώ με τη δουλειά χωρίς διλήμματα και ενοχές.
Αγγελική :Και έτσι έγινε.
Κλεοπάτρα : Τώρα η κόρη μου έχει ξεκινήσει πια το δικό της δρόμο και εγώ επανέρχομαι.
Αγγελική : Δεν ήταν δύσκολο για ΄σένα να είσαι τόσο νέα με ένα παιδί;
Κλεοπάτρα : Ήταν δύσκολα αλλά και όμορφα μαζί. Και το έζησα στην ολότητά του. Ήμουν μαμά, νοικοκυρά, να μαγειρεύω, να ασχολούμαι με το σπίτι και όλα αυτά τη στιγμή που φίλες μου ήταν ξέγνοιαστες και δίχως υποχρεώσεις. Ωστόσο δε μετανιώνω. Ήμουν μαμά μαμά, τα έδωσα όλα και δεν έχω τύψεις,είμαι ήσυχη και συνεχίζω με όλα όσα άφησα.Τη δουλειά και τη καριέρα.
Αγγελική : “Κλεοπάτρα”. Όνομα βαρύ σαν ιστορία!
Κλεοπάτρα : Και εκτός από τη γνωστή ιστορία της Κλεοπάτρας έχω και την ιστορία της γιαγιάς μου, η οποία είναι πολύ ενδιαφέρουσα.Μύθος!
Αγγελική : Περίεργο όνομα για γιαγιά το Κλεοπάτρα.
Κλεοπάτρα : Έχει ολόκληρο παρασκήνιο σου λέω! Λοιπόν, ο νονός της γιαγιάς μου πριν τη βαφτίσει είχε πάει στην Αίγυπτο και είχε ενθουσιαστεί. Ήρθε λοιπόν πίσω και αποφασίσανε να δώσουνε στο μωρό το όνομα της Αιγύπτιας Βασίλισσας.
Αγγελική : Και το σόι δε θύμωσε; Τόσα ακούμε καθημερινά για επικούς καυγάδες για τα ονόματα.
Κλεοπάτρα : Τότε χαίρονταν με τα παράξενα.Και η σχέση της με την Αίγυπτο δεν τελειώνει απλά στο όνομα. Παντρεύτηκε τον παππού στα 18 της και εκείνος για πολλά χρόνια πάει να ζήσει λόγω δουλειάς…στην Αίγυπτο! Η γιαγιά μου ήταν πολύ δυνατή γυναίκα. Έχτισε μόνη το σπίτι, τα έφερνε όλα βόλτα.Ψηλή, λεπτή, γαλανομάτα, με θάρρος. Γυρίζει κάποια στιγμή ο παππούς, και η γιαγιά μου μένει έγκυος. Γεννιέται το πρώτο, η μαμά μου. Στη δεύτερη εγκυμοσύνη μετά από δύο χρόνια που ήταν δίδυμα, υπήρξε μια επιπλοκή και χάνεται το ένα μωρό και η γιαγιά. Στα 30 της μόλις. Όλη λοιπόν αυτή η ιστορία έχει δημιουργήσει έναν μύθο γύρω από το όνομά της όπως καταλαβαίνεις. Και μπορεί να μην της μοιάζω εξωτερικά αλλά πολλές φορές μου λένε ότι της μοιάζω στο χαρακτήρα.
Αγγελική : Σε ποιόν μοιάζεις εξωτερικά;
Κλεοπάτρα : Στον παππού μου…(γελάμε). Ήταν χοντρούλης αλλά ωραίος χοντρός , αρχοντοχοντρός.
Αγγελική :Δεν είσαι χοντρή βρε Κλεοπάτρα!
Κλεοπάτρα : Ε τα έχω τα κιλάκια μου. Όταν αγχώνομαι παίρνω πλέον πολύ εύκολα κιλά..Ο καθένας έχει τα δικά του!
Αγγελική : Δεν ολοκληρώσαμε όμως το θέμα για την κόρη σου.
Κλεοπάτρα : Δεν τελειώνει ποτέ αυτό το θέμα! Να κάτι που με κάνει να χαμογελάω. Φέτος η Χρυσάνθη ψήφισε για πρώτη φορά. Πολίτης πια.
Αγγελική : Είπες ότι έδωσε και πανελλήνιες!
Κλεοπάτρα : Έδωσε πανελλήνιες για μας , να μας κάνει χάρη. Κάπου έχει περάσει αλλά τα όνειρά της είναι διαφορετικά!
Αγγελική : Προς καλλιτεχνικά;
Κλεοπάτρα : Θέλει να ασχοληθεί με την υποκριτική.Της αρέσει να διαβάζει και να αναλύει τα κείμενα. Αυτό είναι καλό γιατί δεν είναι απλά για το φαίνεσθαι που θέλει να γίνει ηθοποιός.
Αγγελική : Ε από εσένα πήρε την τέχνη.
Κλεοπάτρα : Την πήρα μια φορά σε ένα γύρισμα ,ενθουσιάστηκε και κόλλησε το μικρόβιο.
Αγγελική : Εσύ συμφωνείς με αυτό;
Κλεοπάτρα : Τα όνειρα της είναι δικά της. Τα δικά μου ,δικά μου. Εγώ ό,τι ήταν να κάνω το έκανα. Από εκεί και πέρα θα αποφασίσει η ίδια το δρόμο της.
Αγγελική : Η μητρότητα και όλη αυτή η εμπειρία σε έχει βοηθήσει με κάποιο τρόπο και στο επάγγελμά σου;
Κλεοπάτρα : Πάρα πολύ! Και αυτό γιατί ο γάμος, η οικογένεια και το παιδί με ωρίμασαν. Πάω με άλλον αέρα πια. Και μπορεί να έκανα μεγάλο διάλειμμα αλλά νιώθω τόσο έμπειρη από τη ζωή που μπορώ να αντιμετωπίσω οτιδήποτε ,την όποια δυσκολία ή ανασφάλεια. Και αυτό με βοηθά πολύ γιατί ως σκηνοθέτης πρέπει να ηγούμαι και να δημιουργώ κλίμα εμπιστοσύνης και ασφάλειας. Πάντα υπάρχουν δυσκολίες. Ιδιαίτερα όταν ο άλλος δεν έχει τα ίδια βιώματα με εσένα και έχετε άλλο κώδικα και άλλες αναφορές αλλά πάντα θα παλέψω και θα βρω τη λύση.
Αγγελική : Πώς έγινε και σπούδασες από την αρχή σκηνοθεσία και δεν έγινες αρχικά ηθοποιός και στη συνέχεια σκηνοθέτης όπως γίνεται συνήθως;
Κλεοπάτρα : Από μικρή ήθελα να γίνω σκηνοθέτης, να μπορώ να είμαι αυτή που φτιάχνει μια παράσταση, μια εκπομπή. Έβλεπα τηλεόραση. Πήγαινα στο θέατρο του Κουν και ένιωθα ένα σκίρτημα. Με γοήτευε το πριν, το πίσω , το παρασκήνιο. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι πήγαινα μικρούλα και έβλεπα την τενεκεδούπολη της Ευγενίας Φακίνου. Ήταν παραστάσεις με τενεκεδάκια, ο Βουτυρένιος , η Μηλίτσα κα. Υπάρχουν και τα αντίστοιχα βιβλία από εκδόσεις Κέδρος. Έβλεπα λοιπόν τα τενεκεδάκια και ενώ παραμυθιαζόμουν με την ιστορία στο τέλος που πηγαίναμε να πιάσουμε τα τενεκεδάκια κατάλαβα ότι δε μπορεί να μιλάνε αυτά, κάποιος είναι από πίσω.Υπάρχει προετοιμασία, κάτι γίνεται…με μάγευε όλο αυτό. Και θυμάμαι ότι υπήρχε και ένα σήριαλ στην τηλεόραση που έπαιζαν παιδάκια και ήθελα και εγώ να παίξω. Ενδιαφερόμουν για το να ξέρω καλύτερα πώς να καθοδηγώ τους ηθοποιούς όταν θα γινόμουν σκηνοθέτης.
Αγγελική : Σε ποια σχολή σκηνοθεσίας πήγες;
Κλεοπάτρα : Στην ΚΕΑ της Μπέλλου στην Πλάκα. Ήταν σχολή υποκριτικής, τηλεόρασης κινηματογράφου και σκηνογραφίας…
Αγγελική : Υπάρχει τέτοια σχολή;
Κλεοπάτρα : Υπήρχε. Έχει κλείσει δυστυχώς. Το γεγονός ότι υπήρχαν όλα αυτά τα τμήματα λειτουργούσε πολύ θετικά διότι μπλέκονταν οι ειδικότητες και συνεργάζονταν. Απέναντι από τη σχολή ήταν και το θέατρο Μπέλλος, οπότε άμεσα μπορούσαν όλοι οι μαθητές να δουλεύουν σε ένα project και να το επικοινωνούν.
Αγγελική : Όντως! Το θέατρο Μπέλλος υπάρχει ακόμα, σωστά;
Κλεοπάτρα : Σωστά.
Αγγελική : Πώς και δεν πήγες στη σχολή Σταυράκου στην οποία έχουν πάει όλοι;
Κλεοπάτρα : Εκεί θα πήγαινα και εγώ.Πριν ξεκινήσω λοιπόν είπα να ρωτήσω και κάπου αλλού και τηλεφώνησα στην ΚΕΑ. Το σήκωσε η Μπέλλου. Μου έκανε εντύπωση η πολύ ιδιαίτερη, βαριά φωνή της. Και για να μη πολυλογώ με έπεισε με το μπλα μπλα της.
Αγγελική : Σπουδάζεις λοιπόν και τελειώνεις…
Κλεοπάτρα : Τελειώνω τη σχολή και άρχισα να ψάχνομαι…μικρού μήκους …βοηθός….θεατρικές δουλειές…είχα όρεξη και μεράκι και έψαχνα τα πάντα. Το 1999 χτυπάω την πόρτα “Μανουσακης”. Έκανε τότε ακρόαση για ηθοποιούς. Πάω και εγώ και λέω “Γεια σας, δεν είμαι ηθοποιός, είμαι σκηνοθέτης, θέλω να δουλέψω μαζί σας”. Και με πήρε. Έκανα script.
Αγγελική : Script!!!!! Πωπω μανίκι για πρώτη δουλειά!
(όσοι δεν ξέρετε τι είναι το script διαβάστε στο link
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%BA%CF%81%CE%B9%CF%80%CF%84 )
Κλεοπάτρα : Άστα! Έκανα λάθη,τα άκουγα αλλά έμαθα.Τώρα πια όλα μου φαίνονται βατά γιατί ξεκίνησα πέφτοντας κατευθείαν στα βαθιά. Έντονη εμπειρία ο Μανουσάκης….ένα ολόκληρο σήριαλ και δυο μισά…
Αγγελική : Προτιμάς θέατρο ή σινεμά;
Κλεοπάτρα : Θέατρο πρώτα, μετά σινεμά και τέλος το σήριαλ γιατί είναι μακρύς ο δρόμος…
Αγγελική : Και στο θέατρο είναι μακρύς ο δρόμος εξαιτίας των προβών.
Κλεοπάτρα : Ναι αλλά αυτό είναι το πιο μαγικό. Ο ποιοτικός χρόνος που έχεις στην πρόβα για να ψάξεις, να ανακαλύψεις. Δεν έχεις τα ωράρια της τηλεόρασης που πρέπει να βγει τόση δουλειά σήμερα.Και η δουλειά του σκηνοθέτη στο θέατρο είναι ακριβώς αυτό, η καθοδήγηση στην πρόβα. Μετά την πρεμιέρα ο ρόλος μου ουσιαστικά έχει τελειώσει. Βλέπω το έργο και είμαι περήφανη.
Αγγελική :Θα ήθελες να παίξεις;
Κλεοπάτρα : Θέατρο όχι. Δε θα μπορούσα να ελέγξω τον εαυτό μου.
Αγγελική : Ε θα υπήρχε άλλος σκηνοθέτης.
Κλεοπάτρα : Ναι άμα τον εμπιστευόμουν…αλλά και πάλι..δεν ξέρω..δεν είναι διακαής μου πόθος…
Αγγελική :Δε θέλεις αυτήν την ψυχική διεύρυνση του ηθοποιού;
Κλεοπάτρα : Το κάνω και ως σκηνοθέτης.
Αγγελική :Δεν ενσαρκώνεις κάποιο ρόλο, έχεις την γενικότερη δημιουργία.
Κλεοπάτρα : Μέσα από τους ηθοποιούς το ζω και εγώ και μάλιστα πολύ πιο αντικειμενικά και χωρίς κολλήματα. Και έχω μάθει αυτή τη λειτουργία. Να προσπαθώ να βγάλω το αποτέλεσμα που θα ήθελα όχι όμως μέσα από εμένα αλλά μέσα από το υλικό του άλλου. Μέσα από τον εκάστοτε ηθοποιό να έρθει αυτό που χρειάζεται ο ρόλος.
Αγγελική :Έχεις κάποιο όνειρο ζωής για το θέατρο;
Κλεοπάτρα : Όχι ιδιαίτερα…θα ήθελα να ανεβάσω κάποια στιγμή μια τραγωδία, να δοκιμαστώ σε αυτό.Κατά τα άλλα αυτό που πραγματικά μου αρέσει είναι να μπορώ να σκηνοθετώ νέους Έλληνες συγγραφείς, εν ζωή. Να μπορείς να μιλάς μαζί τους, να ανταλλάσσεις απόψεις, να εμπνέεσαι, να είναι κάτι ζωντανό.
Αγγελική :Τι σκηνοθέτης είσαι; Της αυστηρής σχολής ή της πιο διαλλακτικής;
Κλεοπάτρα : Προσπαθώ πλέον να χαϊδεύω, να πηγαίνω μέσα από αγάπη αλλά άμα δε λειτουργεί αγριεύω.Πάντα βλέπεις το υλικό σου. Θέλω να είμαι ευγενής. Ακόμα και να θυμώσω διατηρώ το σεβασμό και την ευγένεια. Υπήρξαν φορές που θα ήθελα να είμαι πιο σκληρή.Ωστόσο αυτό που με ενδιαφέρει περισσότερο είναι να μην προσβάλλω. Τώρα είναι και πιο ευαίσθητοι οι ηθοποιοί.Παλιά τον πρέσαρες και άντεχε. Τώρα σπάνε. Σέβομαι αλλά δε θέλω να με καβαλήσει. Υπάρχουν ρόλοι και αυτό είναι και το καλό γιατί δίνει σαφή όρια δράσης.
Αγγελική :Τι σχέση έχεις με την αδερφή σου;
Κλεοπάτρα : Εννοείς την Ιωάννα γιατί έχω δυο αδερφές.Την Ιωάννα και την Ειρήνη.
Αγγελική :Πες μας για την Ιωάννα, διότι αυτήν έχω γνωρίσει, να με συγχωρέσει η άλλη σου αδερφή.
Κλεοπάτρα : Η Ιωάννα είναι η μικρότερη. Την περνάω έξι χρόνια και ακριβώς επειδή υπάρχει αυτή η μεγάλη διαφορά είμαστε πιο άνετες. Ήταν το παιχνιδάκι μας, το μικρό μας. Μάλιστα όταν μάλωνα με την Ειρήνη περιμέναμε να δούμε με ποια θα πάει η μικρή. (Γελάει) . Η Ιωάννα έχει πολλές ευαισθησίες και της αρέσει να τη φροντίζουν.
Αγγελική :Αχ! Σε όλους αρέσει αυτό!Χάρηκες που σου έδωσε τη σκυτάλη;
Κλεοπάτρα : Το ήθελα να σου πω. Το είχαμε ψιλοσυζητήσει αλλά δεν ήθελε το προφανές“ καλά στην αδερφή μου θα τη δώσω;”. Δεν της είπα τίποτα για να μην την επηρεάσω αλλά σκεφτόμουν “και που θα τη δώσει; Σε μένα θα δεις θα τη δώσει!” (Γελάμε).
Αγγελική :Και την έδωσε!
Κλεοπάτρα : Όταν είχες ξεκινήσει τη στήλη της σκυταλοδρομίας, το είχα διαβάσει και μου τράβηξε την προσοχή! Και να ΄μαστε τώρα εδώ μαζί!
Αγγελική : Πες μας κάτι που θα ήθελες να μοιραστείς;
Κλεοπάτρα : Θα ήθελα να πω κάτι για την πολιτική του σήμερα. Με θλίψη βλέπω μια απίστευτη κατάντια.Τσακώνονται μέσω Twitter και Facebook και βρίζονται…και μάλιστα έχουμε φτάσει στο αισχρό σημείο να έρχονται σε αντιπαράθεση όχι για τις πολιτικές απόψεις αλλά σε προσωπικό επίπεδο…για την καθημερινή ζωή, τις συνήθειες…είναι ανήθικο κατά τη γνώμη μου….διασκεδαστικό για τον τηλεθεατή αλλά… αυτό είναι το πρότυπο; Δεν υπάρχει πια πρότυπο.Η πολιτική έχει γίνει lifestyle…Και αυτό δεν αφορά μόνο στην πολιτική. Είναι μια γενικότερη κατάσταση όπου ο κόσμος παραμυθιάζεται από την εικόνα και μόνο.Διαβάζουν στα social ο τάδε έκανε εκείνο, πήγε εκεί, φωτογραφίες με χαμόγελα…. και δεν σκέφτονται τι υπάρχει πίσω από όλο αυτό, τι κρύβεται. Είναι ο άλλος διακοπές λεφτά, σουξέ και χρωστάει σε όλους ! Εικόνα μόνο και όχι ουσία.….
Αγγελική :Ελπίζεις ότι θα αλλάξει κάτι στην Ελλάδα;
Κλεοπάτρα : Σε πιο επίπεδο; Κοινωνικό; Πολιτικό;
Αγγελική : Οτιδήποτε.
Κλεοπάτρα : Όλα ξεκινάνε από μας. Αν εγώ και ο καθένας μας είναι αδιάφορος τι να σου κάνουν οι νόμοι και οι κανόνες; Το πιο απλό, να μην πετάω σκουπίδια όπου να ΄ναι. Πρέπει δηλαδή να μου βάλει πρόστιμο για να μην το κάνω; Να ξεκινήσουμε με το μερικό, προσωπικό και μόνο έτσι θα πάει στο γενικό. Να γίνουμε πολιτικά και κοινωνικά όντα. Τι είμαι εγώ; Τι πρεσβεύω; Που συμβάλλω στην κοινωνία μου; Αλλάζοντας εμείς θα αλλάξουν τα πράγματα. Δε μπορώ να λέω στο παιδί μου “μην κάνεις αυτό” και εγώ να το κάνω.Το παιδί δε θα ακούσει τι είπα, θα μιμηθεί την πράξη μου. “Μην καπνίζεις” και να καπνίζω σαν φουγάρο. Αν αλλάξουμε εμείς τότε ναι, όλα όλα μπορούν να αλλάξουν.
Αγγελική :Εσύ έχεις μπει στη διαδικασία να αλλάξεις κάτι;
Κλεοπάτρα : Προσπαθώ να σκέφτομαι όσο πιο συχνά μπορώ “η πράξη μου αυτή ωφέλησε; Τι έκανα;Τι θα μπορούσα να είχα κάνει διαφορετικά και στο μέλλον θα το εφαρμόσω;” Προσπαθώ να εξελίσσομαι. Και πιστεύω ότι ακόμα και να μην το κάνεις εσύ σε αναγκάζει η ίδια η ζωή. Καμιά φορά όταν δεν καταλαβαίνεις έρχεται το κύμα και σε ξυπνάει άγρια.
Αγγελική : Από σινεμά τι σου αρέσει να παρακολουθείς συνήθως;
Κλεοπάτρα : Γαλλικό σινεμά και Ιρανικό.
Αγγελική :Και η αδερφή σου μας μίλησε για πιο εναλλακτικό σινεμά.
Κλεοπάτρα : Ωστόσο τώρα που το σκέφτομαι δεν έχουμε πάει ποτέ μαζί να δούμε ταινία. (Γελάει με τη διαπίστωση!)
Αγγελική :Πες μας ταινίες που ξεχώρισες από Γαλλικό σινεμά.
Κλεοπάτρα : Αυτό που μου αρέσει στις γαλλικές ταινίες είναι ότι έχουν μια τρυφερότητα. Πρόσφατα είδα το “Le gran bain” που το έχουν μεταφράσει “Κολύμπα ή βυθίσου”. Ενώ το θέμα ήταν κατά βάση καταθλιπτικό, η σκηνοθεσία το είδε με άλλη ματιά και τελικά το αποτέλεσμα είναι αισιόδοξο και τόσο κωμικό. Μου αρέσει όταν μια ταινία με βάζει στη διαδικασία να σκεφτώ “αφού μπόρεσε να το κάνει αυτός γιατί να μην το κάνω και εγώ”.
Αγγελική : Ποιο είναι το θέμα της ταινίας;
Κλεοπάτρα : Είναι κάποιοι 50ρηδες σε κομβικό σημείο της ζωής τους όπου δεν έχουν τι να κάνουν και αρχίζουν συγχρονισμένη κολύμβηση.
Αγγελική :Γελάω και μόνο που ακούω το θέμα!
( Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=9-CwPDVfaYs)
Κλεοπάτρα : Είναι πολύ ευχάριστη ταινία. Να φανταστείς το είδα δυο φορές καπάκι και μάλιστα σε θερινό. Φέτος που θα είμαι όλο το καλοκαίρι Αθήνα, τα θερινά σινεμά είναι μια ανάσα χαράς για αυτούς που ξεμένουν στην πόλη.
Αγγελική : Άλλη γαλλική;
Κλεοπάτρα : “Venise n’est pas en Italie” που του έδωσαν τον τίτλο “Ταξίδι στην Βενετία”.
( Teaser : https://www.youtube.com/watch?v=W9VMID7LUXI)
Αχ ήταν τόσο γλυκιά ταινία. Ταξίδεψα στην ηλικία των 13 χρόνων. Είναι ένας νεαρός που ζει με την οικογένειά του σε ένα τροχόσπιτο και ερωτεύεται μια πιτσιρίκα που παίζει άρπα και έχει κονσέρτο στην Ιταλία. Πάει να τη δει, κλαίει, συγκινείται. Βρίσκονται και δίνουν το πρώτο τους φιλί…σαν να ήμουν εγώ…13 χρονών πήγα στη Γαλλία και έδωσα το πρώτο μου φιλί….το ξαναέζησα όλο…Ήμουν και στο σινέ Φλοίσβος που έχει μπροστά ξαπλώστρες…όνειρο!
Αγγελική : Δε ζαλίζεσαι όταν κάθεσαι μπροστά μπροστά;
Κλεοπάτρα : Πάντα κάθομαι μπροστά μπροστά.Το μάτι του σκηνοθέτη. Μπαίνω μέσα στην ταινία.
Αγγελική : Και από Ιρανικό;
Κλεοπάτρα : Μια παλιά του Αμπάς Κιαροστάμι, “Μέσα στους ελαιώνες”
( trailer : https://www.youtube.com/watch?v=T4Ue-t2XKnU )
Αγγελική : Ορίστε μια ευκαιρία. Έμαθα έναν σκηνοθέτη που δεν ήξερα.
Κλεοπάτρα : Είναι πολύ γνωστός για μας τους σκηνοθέτες.
Αγγελική : Τι σου άρεσε σε αυτήν την ταινία;
Κλεοπάτρα : Πέρα από την ταινία σαν δημιουργία με άγγιξε πολύ γιατί πάλι μου ξύπνησε προσωπικά βιώματα. Όταν την είδα μου άρεσε ένας μεγαλύτερος και το πάλευα, το πάλευα…19 χρονών εγώ 31 αυτός…σε αυτήν την ταινία λοιπόν είναι ένας άντρας που κυνηγάει μια κοπέλα από χίλιες μεριές και τελικά το παίρνει απόφαση ότι δε θα τα καταφέρει. Αυτό ήταν η απάντηση που έψαχνα τότε, το σημάδι…όσο και να τον κυνηγάς….δεν…
Αγγελική : Γενικά…αν πρέπει να κυνηγάς κάποιον…δεν..
(!!! Ακολουθεί εννοείται συζήτηση για τα προσωπικά μας και τι και πως και γιατί και δεν..αλλά…θα τα απολαύσετε ίσως σε θεατρικά κείμενα ή σενάρια αφού είμαστε και οι δυο συγγραφείς!)
Αγγελική : Τι ετοιμάζεις για του χρόνου;
Κλεοπάτρα : Τηλεόραση από τη νέα χρονιά. Δεν έχει ανακοινωθεί ακόμα. Θα ήθελα θέατρο αλλά δε θα προλαβαίνω . Ίσως είναι και καλύτερα για να μπορέσω να διαβάσω και να βρω κάτι που θέλω πολύ να ανεβάσω.
Αγγελική : Πες μας κάποιο μεράκι σου.
Κλεοπάτρα : Έλα ντε… κάτσε να το σκεφτώ…A! Μην το παρεξηγήσεις όμως! Μου αρέσει το κουτσομπολιό αλλά για επαγγελματικούς λόγους….μου έρχεται έμπνευση για κωμωδίες, για σενάρια…όλη αυτή η ίντριγκα…μαζεύω… ένα στοιχείο ποτέ δεν ξέρεις που θα σου χρησιμεύσει…
Αγγελική : Έχεις γράψει πολλά έργα;
Κλεοπάτρα : Θεατρικά 17 και 6 σενάρια
Αγγελική : Μπράβο Κλεοπάτρα!
Κλεοπάτρα : Σε ευχαριστώ. Κυνηγάω να ανέβουν κάποια αλλά μέχρι στιγμής επειδή είχα άλλες προτεραιότητες δεν έχει τύχει.
Αγγελική : Γιατί δεν τα ανεβάζεις εσύ;
Κλεοπάτρα : Θα ήθελα μια άλλη οπτική ματιά…δε θέλω τη δική μου, εγώ το έγραψα, τώρα θέλω να ξεκινήσει το δικό του ταξίδι.
Αγγελική : Ας κάνει και το δικό σου ταξίδι μια φορά και μετά ξανανεβαίνει.
Κλεοπάτρα : Έχω πάντα στο μυαλό μου και αυτό που μας έλεγαν στη σχολή “να μην τα κάνετε όλα”
Αγγελική : Και γιατί να μην τα κάνετε αν θέλετε και έχετε ένα όραμα;
Κλεοπάτρα : Να σου πω την αλήθεια…ίσως και να με πιάνει και λιγάκι ντροπή να σκηνοθετήσω δικό μου έργο…εκτίθεσαι που εκτίθεσαι είτε με τη συγγραφή είτε με τη σκηνοθεσία…να εκτεθείς διπλά;
Αγγελική : Αφού εκτίθεσαι που εκτίθεσαι κάνε το 100%.
Κλεοπάτρα : Ίσως στο μέλλον.
Αγγελική : Δε μπορώ να μην ενθουσιαστώ για το γεγονός ότι δούλεψες στο σήριαλ “Είσαι το ταίρι μου”. Το λατρεύω!
Κλεοπάτρα : Ήμουν β βοηθός. Ωραία εμπειρία. Βέβαια δεν κατάφερα να ολοκληρώσω τα γυρίσματα.
Αγγελική : Γιατί;
Κλεοπάτρα : Διότι όταν κάποια στιγμή αποφασίστηκε η ομάδα που θα πήγαινε στην Αυστραλία δεν ήμουν μέσα. Όταν πια μετά από δύο μήνες επέστρεψαν για να συνεχίσουν τα γυρίσματα στην Ελλάδα, εγώ ήμουν ήδη πέντε μηνών έγκυος οπότε είχαν αλλάζει τα δεδομένα.
Αγγελική : Πέρυσι συνεργάστηκες με το κανάλι της Βουλής.
Κλεοπάτρα : Σε μια σειρά ντοκιμαντέρ που έγινε με πρωτοβουλία της ένωσης σεναριογράφων. Σκηνοθέτησα μαζί με τον Ελευθέριο Κατσαρό ένα επεισόδιο αφιερωμένο στο Θέμο Ανίνο που ήταν ο πρώτος σκιτσογράφος στην Ελλάδα γύρω στο 1910 και επίσης έγραψα και 3 σενάρια.
Αγγελική : Τρία σενάρια για ποιούς;
Κλεοπάτρα : Το ένα ήταν για τον σκιτσογράφο Φωκίωνα Δημητριάδη το δεύτερο για τον εικαστικό- χαράκτη Δημήτρη Γαλάνη, και τέλος το τρίτο για το σεναριογράφο Γιώργο Παπακυριάκη.
Αγγελική : Φαντάζομια χρειάστηκε να κάνεις έρευνα για να βρεις υλικό.
Κλεοπάτρα : Ακριβώς. Μεγάλη και σοβαρή έρευνα και στη συνέχεια επιλογή του τι θα κρατήσουμε και τι θα αφήσουμε .
Αγγελική : Οι τελευταίες τρεις θεατρικές σκηνοθεσίες σου ήταν στο θέατρο της Ελπίδας.
Κλεοπάτρα : Οι παραστάσεις “Θα με αγαπούσες για πάντα είχες πει” της Νίκης Κούκου, “Σιλάχ”, του Γεράσιμου Κατσανέα και “Καρύδια με μέλι”, του Θάνου Τσάμπρα.
Αγγελική : Πώς ήταν η συνεργασία με το θέατρο;
Κλεοπάτρα : Αψογη! Δύο είναι οι καλλιτεχνικοί διευθυντές , Ο Νίκος Λημνιός και ο Δημήτρης Χύτος. Εγώ ήμουν σε επαφή κυρίως με το Δημήτρη διότι είχαμε συνεργαστεί στο Άβατον το 2015 και όταν πήρε το θέατρο είχα χαρεί πολύ! . Συναντηθήκαμε κάποια στιγμή τυχαία ,μου μίλησε για το βιβλίο της Νίκης Κούκου ¨Θα μ’ αγαπούσες για πάντα μου είχες πει” και ότι ήθελε να το κάνει διασκευή και να βρει σκηνοθέτη.Έτσι ξεκίνησε η πρώτη συνεργασία. Και επειδή αυτή η δουλειά είχε αγάπη και μεράκι συνεχίσαμε και στα άλλα.
Αγγελική : Πες μας μια καλή σου εμπειρία στο σινεμά.
Κλεοπάτρα : Με το Στράτο Μαρκίδη πέρασα καταπληκτικά. Έχω δουλέψει και σε ταινία με φιλμ παλαιότεα, εκείνες τις εποχές , δεν υπήρχε μόνιτορ.
Αγγελική :Και πως έβλεπαν οι συντελεστές;
Κλεοπάτρα : Δεν έβλεπες, το φανταζόσουν, σασπένς ,το αποτέλεσμα το έβλεπες κατευθείαν στην οθόνη. Μόνο ο σκηνοθέτης έβλεπε από το βιζέρ.
Αγγελική : Έχεις δουλέψει με φιλμ λοιπόν.
Κλεοπάτρα : Η ταινία μικρού μήκους που έχω κάνει ήταν σε φιλμ, η πτυχιακή μου ως φοιτήτρια και από τότε δεν ξανάκανα σκηνοθεσία σε ταινία.Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι το φιλμ κόστισε ένα εκατομμύριο δραχμές για μια ταινία 15 λεπτών, 3000 ευρώ σε σημερινά χρήματα.
Αγγελική : Γιατί δεν ξανασκηνοθέτησες ταινία;
Κλεοπάτρα : Ήθελα να ασχοληθώ με το θέατρο. Από το κομμάτι του σινεμά κρατάω τη συγγραφή σεναρίων.
Αγγελική : Με τι γελάς;
Κλεοπάτρα : Με πολλά, ακόμα και με εμένα. Όταν οι φίλες μου με πειράζουν ας πούμε γελάω πολύ. Γενικά γελάω εύκολα.
Αγγελική :Καλό είναι αυτό!
Κλεοπάτρα : Ένας καθηγητής μου στη σχολή, που τώρα ασχολείται με την μεταφυσική ,μου είπε ότι επειδή γελάω δε θα πάθω ποτέ τίποτα, βοηθάω το συκώτι μου.
Αγγελική :Με τι στεναχωριέσαι;
Κλεοπάτρα : Πάλι θα απαντήσω “με πολλά και εύκολα”. Όσο εύκολα γελάω τόσο εύκολα θλίβομαι….ευτυχώς μου περνάει….μια κακή κριτική ας πούμε θα με επηρεάσει….στεναχωριέμαι.
Όσον αφορά την κοινωνία τον κόσμο και τα μεγάλα δεινά όπως η πείνα, η φτώχεια, οι κατασρτοφές, όλα αυτά με προβληματίζουν….
(Μικρό ενσταντανέ όπου σχολιάζουμε τη σοκολάτα με εσάνς φυστικοβούτυρου. Είμαστε στο Favela στο Γκάζι, για όποιον θέλει να δοκιμάσει )
Αγγελική :Τι σε εμπνέει;
Κλεοπάτρα : Οι ζωές των ανθρώπων…μ’ αρέσει να διεισδύω στις ζωές…με αυτήν την έννοια σου είπα ότι αξιοποιώ και το κουτσομπολιό. Πάντα μου άρεσε η κλειδαρότρυπα, με περιέργεια, με τη χαρά του απρόσμενου. Ξεκινάς να γράφεις και έχει πολύ “εγώ” μέσα,κάπου πρέπει να μπουν τα στοιχεία του χαρακτήρα που φτιάχνεις, τα ψάχνω σε άλλους ανθρώπους γύρω μου…
Αγγελική : Με τον Έρωτα πώς τα πας;
Κλεοπάτρα : Από μικρή μου άρεσε να ερωτεύομαι, μ΄αρέσει βρε παιδί μου όλο αυτό, όλο αυτό που νιώθεις όταν είσαι σε αυτή τη διάθεση. Ερωτεύομαι και ξερωτεύομαι…και δεν έχει να κάνει με το σεξ , αλλά με όλα όσα δημιουργείς με το μυαλό σου…μέσα σε λίγο διάστημα το ζω μέσα στο κεφάλι μου όλο…η ζωή χωρίς έρωτα είναι βαρετή.Και δε μιλώ μόνο για ερωτικές σχέσεις, γενικότερα, το να ερωτεύεσαι αυτό που κάνεις, αυτό που είναι στη ζωή σου. Τον άντρα μου τον ερωτεύτηκα τρελά..τυφλά….και κάναμε και παιδάκι κατευθείαν και όλο αυτό είχε μια μαγεία. Έχουμε χωρίσει αλλά μεγαλώνουμε το παιδί μας μαζί, και αυτά που ζήσαμε είναι αληθινά και αναλλοίωτα.
Αγγελική :Τι όνειρα έχεις;
Κλεοπάτρα : Να δω ένα σενάριο μου στον κινηματογράφο.
Αγγελική :Ονειρικά ποιος θα ήθελες να το σκηνοθετήσει;
Κλεοπάτρα : Δε με νοιάζει ποιος, με νοιάζει να το δω, να ξέρουν η σκηνοθεσία του τάδε ή της τάδε αλλά η ιστορία δική μου. Και να τη δει κόσμος, να μπορεί να ταξιδέψει η ιστορία μου και να επικοινωνηθεί μέσα από τη διαδικασία της προβολής…..
Αγγελική :Για τι θέματα γράφεις συνήθως;
Κλεοπάτρα : Ανάλογα την περίοδο. Για παράδειγμα …όταν είχε γίνει η ιστορία με τα αρχαία στην Αμφίπολη…Παρεμπιπτόντως ο άντρας μου και η μεγάλη μου αδερφή η Ειρήνη είναι αρχαιολόγοι οπότε καταλαβαίνεις. Ξέρω την αρχαιολογία πιο καλά και από τη σκηνοθεσία! Ήμουν για χρόνια και η κυρία του κυρίου στους χώρους αυτούς (γελάμε) . Επειδή λοιπόν έζησα από μέσα όλη αυτό το θέμα και όλο γενικότερα το σκηνικό με τα αρχαία στην Ελλάδα όπου ως γνωστόν όπου και να σκάψεις κάτι θα βρεις…έγραψα το σενάριο “Αρχαία Υπάρχουν”. Έκανε και ωραία νύξη με το περίφημο πια τσιτάτο : ¨Λεφτά υπάρχουν¨
Αγγελική :Γιατί ξέρεις τυφλό σύστημα;
Κλεοπάτρα : Για τα σενάρια. Είναι πολύ χρήσιμο. Στην αρχή λιγάκι σπαστικό μέχρι να το μάθεις, αλλά μετά….. Γράφω και βλέπω τηλεόραση.
Αγγελική : Με αφορμή το βαζάκι που μου έκανες δώρο και έχει επάνω γραμμένο ποίημα…ποια η σχέση σου με την ποίηση;
Κλεοπάτρα : Πρέπει να μπει ποίηση στη ζωή μας….μας έχουν πετάξει έξω από την ποίηση…από τη γλώσσα μας…Back to poetry! Αν ξέρουμε καλά τη γλώσσα μας, όσους κινδύνους και να έχουμε αντέχουμε. Η γλώσσα κρατάει ένα λαό…ένα πολιτισμό…Πλέον υπάρχει παγκοσμιοποίηση …αυτό έχει τα καλά του αλλά να μην γίνει ομογενοποίηση των λαών, να κρατηθούν τα χαρακτηριστικά Η ποίηση εκφράζει με λέξεις τα πιο εξευγενισμένα αισθήματά μας…και αυτό είναι δώρο από τη γλώσσα μας.
Αγγελική :Αν η σκυταλοδρομία γίνει θεατρικό ποια θες να σε παίξει;
Κλεοπάτρα : Δεν έχω πρόβλημα. Η ερώτηση είναι ποια θα ήθελα να ερμηνεύσω αν ποτέ έπαιζα ένα πραγματικό πρόσωπο.
Αγγελική : Λοιπόν;;
Κλεοπάτρα : Τη Τζένη Καρέζη …τρελαίνομαι!
Αγγελική : Ε μόνο αυτό θα μας πεις, μίλα, γιατί την Καρέζη;
Κλεοπάτρα : Τη θαυμάζω πολύ. Οι ηρωίδες που ενσαρκώνανε οι ηθοποιοί εκείνης της γενιάς ήταν και πρότυπα για τη ζωή. Η Καρέζη πέθανε όταν ήμουν 16 χρονών και τότε ήταν το απόλυτο πρότυπο γυναίκας :μέσα από αυτό που εξέπεμπε, την πολιτική της στάση, τα θεατρικά που επέλεγε. Επίσης λατρεύω τις ταινίες της που τις βλέπεις και τις ξαναβλέπεις και θυμάσαι…μπορεί να θαυμάζω και τη Σιμόν Ντε Μπουβουάρ αλλά δεν τη βλέπω…Κάπως έτσι νιώθω και για τη Μελίνα που είχε και μια άλλη δράση πέρα από την υποκριτική. Αυτά είναι ισχυρά γυναικεία πρότυπα για μένα.
Αγγελική :Με όλα αυτά που κάνεις προλαβαίνεις να δεις θέατρο;
Κλεοπάτρα : Όχι πολύ. Συνήθως δουλειές φίλων.
Αγγελική : Γράφεις σε site;
Κλεοπάτρα : Ναι. Στο independent.gr . Ξεκίνησα να γράφω θεατρικές κριτικές γιατί δε δούλευα τότε πολύ και ήταν μια ευχάριστη ενασχόληση για μένα…σπάνια βέβαια θα γράψω κακή κριτική…αν δω κάτι που δε μου αρέσει δε θα γράψω καθόλου.
Αγγελική : Άρα να χαρώ που είχες γράψει πέρυσι για το Φιντανάκι.
Ήταν πραγματικά καλή παράσταση.
Αγγελική : Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να κάνεις αντίστοιχη κριτική και για τις δικές σου παραστάσεις;
Κλεοπάτρα : Κριτική για τα δικά μου…ξέρω τα λάθη μου αλλά συνήθως δεν προλαβαίνω…ξέρω τι μπάζει…τι είναι καλό…πάντα όμως το τι θα λάβει ο θεατής είναι και θέμα και του ίδιου του θεατή.
Αγγελική : Σε ενδιαφέρει η μεταφυσική;
Κλεοπάτρα : Πιστεύω σε επόμενες και προηγούμενες ζωές . Όλοι ερχόμαστε στη γη για να πάρουμε ένα μάθημα, ο,τι λάθη κάνουμε θα τα ξεπληρώσουμε και έχουμε επαναλαμβανόμενες ζωές μέχρι να φτάσουμε σε ανώτερα επίπεδα…στο τέλειο….μάθημα στο μάθημα..μέχρι που να γίνουμε Άγγελοι. Ένα βιβλίο που έχω ξεχωρίσει πάνω σε αυτή τη θεματολογία είναι το : “Πολλές ζωές πολλοί δάσκαλοι”, του Weiss Brian Leslie.
Αγγελική : Έχεις σε κάποιο άτομο ιδιαίτερη αδυναμία;
Κλεοπάτρα : Εκτός από την κόρη μου είχα και έχω ακόμα και για πάντα αδυναμία στον παππού μου…τον έβλεπα σαν ήρωα…ακόμα και τώρα που έχει πεθάνει έχω την αίσθηση του…καμάρωνε για μας..καμάρωνα και εγώ γι ΄ αυτόν…
Αγγελική : Ασχολείσαι και με τα ζώδια έμαθα.
Κλεοπάτρα : Ξεκίνησε από το να ψάχνω τον εαυτό μου και μετά άρχισα να ασχολούμαι περισσότερο. Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι ότι όσο και να το αμφισβητεί η λογική οι πιο πολλοί μου λένε “ναι αυτό που μου είπες ισχύει”. Επίσης βλέπω και εγώ κάποια στοιχεία και βρίσκω το ζώδιο χωρίς να ξέρω…τι να πω…ναι ασχολούμαι..έχω και αυτό το μεράκι λοιπόν!
Αγγελική : H αγαπημένη μου ερώτηση! Τι θέλεις να πεις στους αναγνώστες που έχουν φτάσει ως εδώ;
Κλεοπάτρα : Αμάν…(γελάει). Λοιπόν…ελπίζω να με ερωτεύτηκαν οι άντρες και να αποτελώ πρότυπο για τις γυναίκες!
Αγγελική : Μη γελάς, η τέχνη μπορεί να αλλάξει ζωές.
Κλεοπάτρα : Μου έχει πει φίλη μετά από μια παράσταση ότι την είχε εμπνεύσει και την είχε βοηθήσει.
Αγγελική : Είναι μαγικό να μπορείς μέσα από ένα έργο τέχνης να ξυπνάς τα συναισθήματα κάποιου ανθρώπου.
Είναι!
Αγγελική : Το καλύτερό μου είναι στην κωμωδία που ακούς το κοινό να γελάει.
Υπέροχο…
Η συνάντησή μας τελείωσε ασφαλώς..με τον αστρολογικό μου χάρτη δια χειρός Κλεοπάτρας Σβανάς. Συμβουλές από το site : Moira.gr Ναι, ξέρω, δεν είναι επιστήμη αλλά έχει την γοητεία της η αστρολογία. Μου βγήκαν πολλά στο Αιγόκερο…άκου να δεις…
Πέρασα πολύ όμορφα Κλεοπάτρα. Σε ευχαριστώ. Να είσαι πάντα χαρούμενη και δημιουργική.
Αγγελική Παρδαλίδου