Ο νέος και πολύ ταλαντούχος ηθοποιός Γιάννης Τσουμαράκης με αφορμή την παράσταση «Blue Train» του Γεράσιμου Ευαγγελάτου στο Θέατρο Άλμα σε σκηνοθεσία του Γιώργου Σουλεϊμάν, μιλά στο all4fun για την παράσταση, το έργο, τον ρόλο του, και πώς επέλεξε να γίνει ηθοποιός.
Γιάννης Αντωνίου | 30-01-2025
Μίλησέ μας για την παράστασή σας «Blue Train»
του Γεράσιμου Ευαγγελάτου, σε σκηνοθεσία του Γιώργου Σουλεϊμάν.
Όταν διάβασα το Βlue Train, για πρώτη φορά, «ζήλεψα» όλους τους ήρωες και τις σκηνές του έργου. Το κείμενο μού προκαλούσε συνεχώς είτε το γέλιο, είτε τη συγκίνηση. Κι αυτό, γιατί είναι ειλικρινές και τρυφερό. Αυτό πιστεύω ότι είναι και η παράστασή μας. Εκεί που γελάς, αναγνωρίζοντας κομμάτια της ζωής σου, του εαυτού σου, έρχεται κάτι στην επιφάνεια που σε συγκινεί, γιατί σου αποκαλύπτει κάτι που δεν περίμενες. Έχει κάτι ωραία ύπουλο αυτή η ταύτιση.
Μίλησέ μας λίγο για τον ρόλο σου. Σε δυσκόλεψε κάτι;
Ο Πάνος είναι ένα αγόρι που επισκέπτεται τον Μιχάλη ως ένα ευκαιριακό sex date. Έχει μία ελαφρότητα, χάριν της νιότης που τον διακατέχει, και, καθώς είναι ο μόνος που δε γνωρίζει τον Μιχάλη από παλιά, μπαίνει στον χώρο του με άλλη ενέργεια απ’ ό,τι οι άλλοι ήρωες. Αυτά τον κάνουν να ανακαλύψει και να φέρει στην επιφάνεια σκέψεις του Μιχάλη που κανείς, εν τέλει, δεν περιμένει. Αυτό που με δυσκόλεψε, αλλά με και με γοήτευσε σε αυτόν τον άνθρωπο, είναι, ότι, ενώ έχει μία φαινομενική ελαφρότητα και άνεση στη συναναστροφή του, κρύβει κατά βάθος φοβερές ανασφάλειες, που τον κάνουν να φέρεται έτσι, οι οποίες, στην πορεία της σκηνής, αποκαλύπτονται με μία τρυφερή πίκρα.
Θυμάσαι την πρώτη παράσταση που είδες;
Όχι. Θυμάμαι, όμως, ότι μία από τις πρώτες animation ταινίες που είδα, ίσως κατά λάθος -θα νόμιζαν οι γονείς μου ότι θα ήταν για παιδιά καθώς ήταν animation, ποιος ξέρει- ήταν το Spirited away, του Miyazaki. Έγινε η αιτία για πολλούς, μετέπειτα, εφιάλτες μου. Όσο μεγαλώνω όμως, συνειδητοποιώ, όλο και περισσότερο, το αποτύπωμα που άφησε αυτή η ταινία στο φαντασιακό μου, ως παιδί, και όχι μόνο.
Πιστεύεις ότι το θέατρο είναι ένα οµαδικό σπορ;
Σαφέστατα. Και μονόλογο να κάνεις, δεν είσαι ποτέ μόνος. Μόνο και μόνο την προεργασία και τη συνεργασία με τόσους ανθρώπους, πριν το ανέβασμα της παράστασης, να αναλογιστείς, αρκεί. Επίσης, ποτέ, κανείς, δεν κατάφερε κάτι μόνος του -στο θέατρο τουλάχιστον.
Μίλησέ μας για εσένα. Αλήθεια, πώς ξεκίνησες, τι σου έκανε “κλικ” μέσα σου;
Αποφοίτησα από ένα Καλλιτεχνικό λύκειο, μετά πέρασα στη Δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου… τα πράγματα ήρθαν με τέτοια ροή, που δεν αναρωτήθηκα, κάποια στιγμή, για αυτό το κλικ που με ρωτάς.
Διάλεξε πέντε λέξεις που περιγράφουν τον εαυτό σου;
Εσωστρεφής, προστατευτικός, άλλοτε γελοίος, άλλοτε μελαγχολικός. Πέμπτη λέξη, θα έλεγα το φαγητό. Αυτό.
Κάτι που δεν έχεις ακόμα κάνει, αλλά θα ήθελες;
Ένα μεγάλο ταξίδι στην Ινδία, ίσως.
Υπάρχει κάτι που σε στενοχωρεί στο ελληνικό θέατρο;
Νιώθω ότι ακόμα λειτουργούν οι άνθρωποι στον χώρο μας, με “ταμπέλες”. Ότι αν διαλέξεις έναν δρόμο, δεν μπορείς να είσαι και σε έναν άλλο δρόμο. Λες και μπορεί να ζήσει κανείς, κάνοντας μόνο μία δουλειά σε αυτό το επάγγελμα. Δε λέω, ωραία η αίσθηση του να ανήκεις κάπου -σύμφυτη με την ανθρώπινη φύση είναι, εξάλλου-, αλλά, όταν αυτό γίνεται μέσω της κατηγοριοποίησης των άλλων -για να ετεροπροσδιοριστείς, στην ουσία,- αυτό είναι προβληματικό. Υποτίθεται, ότι η ενασχόληση με την τέχνη μάς κάνει ανοιχτόμυαλους και ακομπλεξάριστους. Είναι κρίμα, εν έτει 2025, να υφέρπει ακόμα αυτή η παθογένεια, και να λειτουργούν τα πράγματα στον χώρο και με αυτόν τον τρόπο.
Τι σε φτιάχνει και τι σε χαλάει στην Αθήνα;
Μου τη σπάνε τα hipster μπραντσάδικα, που ξεφυτρώνουν με μανία, σχεδόν σε κάθε οικοδομικό τετράγωνο -και είναι και όλα ίδια- και η μονίμως αυξανόμενη κίνηση στους δρόμους. Με γοητεύουν τα θερινά σινεμά της Αθήνας και η πολυπολιτισμικότητα που έχουν κάποιες γειτονιές της.
Τα επόμενα σχέδιά σου;
Για την ώρα, συνεχίζονται οι παραστάσεις του Blue Train, και τα γυρίσματα της σειράς “Έχω παιδιά” στο Mega.
Φωτογραφίες: Χρήστος Συμεωνίδης
Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση στο άρθρο https://all4fun.gr/psyxagogia/theatre/parastaseis/70789-blue-train-evagelatos-souleiman-alma.