12.6 C
Athens
Δευτέρα, 17 Φεβρουαρίου, 2025

ΝΑΥΣΙΚΑ ΛΑΛΙΩΤΗ: Η φιλία είναι η μεγαλύτερη αξία στη ζωή μου!

Στα ομηρικά χρόνια ήταν η χαριτωμένη κόρη του βασιλιά των Φαιάκων. Τη δεκαετία του 60 ήταν η κοπέλα που φώναζε ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος στα  «Χτυποκάρδια στο θρανίο» σε μια από τις ιστορικές ατάκες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου. Από τον Οκτώβριο του 2008, όταν και έκανε τα αποκαλυπτήρια του στην Ελλάδα το επίσημο κανάλι του ΜΤV το όνομα Ναυσικά μάς παραπέμπει σ’ ένα μόνο πρόσωπο.

Ενα κοινωνικό και όμορφο κορίτσι, το οποίο τα πηγαίνει περίφημα με τον τηλεοπτικό φακό και διαθέτει πολλές γνώσεις γύρω από τη μουσική σκηνή. Ετσι είναι η Ναυσικά Λαλιώτη, μια αρχιτεκτόνισσα, που εμφανίζεται στις οθόνες μας τα μεσημέρια στο MTV και έχει το δικό της blog, το οποίο ανανεώνει, μάλιστα, με μεγάλη συχνότητα.

Οπως, μάλιστα, μας εξομολογείται blog έχει και ο 90χρονος παππούς της, ο οποίος έγραφε παλιά σε τοπικές εφημερίδες «Του δείξαμε πως γίνεται το blog και έγραψε ιστορίες από το χωριό του. Μη φανταστείς φυσικά ότι κάνει καθημερινές αναρτήσεις (σ.σ. γέλια)», αναφέρει η ερωτευμένη με τη μουσική Ναυσικά. Το all4fun τη συνάντησε ένα μεσημέρι στα στούντιο του ΜΤV και σας την παρουσιάζει σ΄ ένα αλφαβητάρι…

Από τη φύση μου είμαι αισιόδοξος άνθρωπος. Θεωρώ ότι τα πάντα γίνονται αρκεί να το θέλεις και να το πολεμάς. Τόσο κλισέ.

Bloggarο στο http://www.mtvgreece.gr/vjblogs/nafsika/ και μου αρέσει πολύ. Είναι ένα μέσο για να έχω επαφή με τους τηλεθεατές, που μπορούν να το παρακολουθούν και να βλέπουν μια πιο προσωπική πλευρά. Κάτι σαν ημερολόγιο. Ξεκίνησε, επειδή το ΜΤV ήθελε να το καθιερώσει για κάθε παρουσιαστή και με τον καιρό άρχισα να ασχολούμαι όλο και περισσότερο.

Γράφοντας στο blog σιγά – σιγά το πήρα πολύ πιο ζεστά, διότι η αλήθεια είναι πως αρχικά με τρόμαζε η ιδέα να καθίσω να γράψω αυτά που σκέφτομαι. Τελικά, λειτουργεί και πιο ψυχοθεραπευτικά ενώ το διασκεδάζω κιόλας.

Δένομαι με τους ανθρώπους, με τα πράγματα και με τη μουσική. Συνδυάζω πολλές φορές τα βιώματα μου με μουσικές που αυτόματα γίνονται τα προσωπικά μου σάουντρακ. Όταν ήμουν φοιτήτρια, που έζησα και τα πιο χίπικα χρόνια μου, άκουγα συνέχεια Mάνο Νέγκρα. Στο σπίτι μικρή ακούγαμε Εντίθ Πιαφ, Σερζ Γκενσμπούργκ, Νέο Κύμα, Blues και μέταλ. Τραγουδούσα και χόρευα αλλά δε θα γινόμουν τραγουδίστρια. Χορεύτρια μπορεί αλλά πλέον μεγάλωσα.

Εμπνέομαι από τα πάντα. Πρέπει συνεχώς να βρίσκουμε πράγματα που μας τροφοδοτούν με τέτοιο τρόπο ώστε να κάνουμε νέες σκέψεις, να βιώνουμε νέες εμπειρίες. Με εμπνέουν πολλά: μια εικόνα, ένα βιβλίο, ένα αντικείμενο, ένα τραγούδι και φυσικά οι άνθρωποι. Ελπίζω να μην σταματήσουν ποτέ οι άνθρωποι και τα πράγματα να αποτελούν πηγές έμπνευσης.

Ζω στην Αθήνα και την αγαπάω, διότι έχω συνηθίσει τον ρυθμό της. Νιώθω ότι δε θα με κάλυπτε άλλη πόλη για να μείνω. Στη Θεσσαλονίκη έχω μια αδυναμία, γιατί εκεί είναι η οικογένεια της μαμάς μου και σχεδόν κάθε καλοκαίρι εκτός από κάποιο άλλο μέρος έκανα εκεί διακοπές. Μου αρέσει η αύρα της και το φαγητό της. Από την Πάτρα, όπου σπούδασα έχω γλυκόπικρες αναμνήσεις. Στο μεγαλύτερο όμως διάστημα που έμεινα εκεί πέρασα αξέχαστα.

Ήταν  μια φοβερή εμπειρία τα μουσικά βραβεία του MTV σε Λίβερπουλ και Βερολίνο. Εκτός των άλλων είναι πόλεις που μου άρεσαν. Να σκεφτείς ότι στο Βερολίνο πήγα τρεις φορές εκείνο το χρόνο και ένιωθα ότι το ξέρω καλά. Επίσης μου άρεσε πολύ η Νέα Υόρκη, την οποία επισκέφθηκα για προσωπικούς λόγους. Όποιος πάει εκεί θέλει να πηγαίνει ξανά και ξανά. Είναι κάτι περίεργο. Ο παλμός της, ο ρυθμός, οι μυρωδιές, αυτός ο multiethnic πολιτισμός που σου δίνει η μητρόπολη.

Θα ήθελα πάντα να έχω στη ζωή μου την οικονομική δυνατότητα να κάνω ταξίδια συνέχεια. Το βλέπω και σαν επένδυση. Να πηγαίνεις σε μια πόλη και να τη ζεις ως ντόπιος και όχι ως τουρίστας. Μέχρι στιγμής έχω ταξιδέψει όπως θα ήθελα σε αρκετά μέρη και είμαι τυχερή που το MTV μου δίνει αυτή τη δυνατότητα.

Ισως ο λόγος του βασιλιά να μην άξιζε τόσα Όσκαρ. Ήταν μια καλή ταινία, αλλά για μένα ως εκεί. Χάρηκα για το Ιnception, αν και άξιζε περισσότερα βραβεία, γιατί ήταν μια ταινία έξυπνη σαν σύλληψη, σκηνοθετικά άρτια και παρά το μέγεθος της δεν την βαρέθηκα. Επιπλέον είχε πολλά και ενδιαφέροντα twist.

Κάθε συνέντευξη που κάνω -ή δίνω- την αντιμετωπίζω σαν μια κουβέντα. Ανάλογα φυσικά με το ποιον έχεις απέναντι σου έχεις και το αντίστοιχο συναίσθημα. Μία που μπορώ να πω ότι μου έχει μείνει πιο πολύ είναι με τον Corey Taylor των Slipknot. Και μη νομίζεις ότι ήταν μεγάλη. Μόλις δύο ερωτήσεις. Παλιά έβλεπα Slipknot και σκιαζόμουν κάπως ?χαχαχχα. Είναι από τους πιο ευχάριστους ανθρώπους που έχω μιλήσει. Και με έβαλε να βάλω και τη μάσκα του (!)

Λευκάδα, Κεφαλονιά, όπως και στα Ζαγοροχώρια είναι ορισμένα σημεία που θα ήθελα να επισκεφθώ στην Ελλάδα και δεν το έχω κάνει. Αγαπώ την Αστυπάλαια και θα θελα να ξαναπάω. Με το που έφτασα εκεί ένιωσα κάτι μαγικό. Εχει ιδιαίτερη ατμόσφαιρα, άρωμα, χρώματα και πανέμορφη χώρα. Γενικά μου αρέσουν τα μέρη που είναι χτισμένα αμφιθεατρικά. Στο εξωτερικό θα ήθελα να κάνω roadtrip και να βρεθώ από τη μία μεριά της Αμερικής στην άλλη για ένα/δύο μήνες. Μου αρέσουν πολύ τα ταξίδια με αυτοκίνητο. Να έχεις και τη μουσική σου και να το απολαμβάνεις.

Μικρή ?τύπου δημοτικό- φορούσα μόνο φούστες, αλλά υπήρχαν στερεότυπα για τα κορίτσια που απεχθανόμουν. Για παράδειγμα να σου πω για τα παιδικά που έβλεπα: Μισούσα Κάντι ? Κάντι, Μικρό μου πόνυ και τέτοια και λάτρευα Τζι Αϊ Τζο, Silverhawks και Χελωνονιντζάκια. Ή δεν είχα ζητήσει ποτέ να πάρω κοριτσίστικα περιοδικά. Έκλεβα και διάβαζα το Metal Hammer του αδερφού μου.

Ναυσικά έλεγαν τη γιαγιά μου. Δεν ξέρω αν μ’αρέσει, δεν ξέρω καν πώς ακούγεται. Συχνά όταν μου μιλάνε για το όνομα μου λένε και για την ταινία «Χτυποκάρδια στα θρανία» του Αλέκου Σακελλάριου.

Ξεκίνημα χρονιάς για μένα δεν είναι ο Ιανουάριος, αλλά ο Σεπτέμβριος. Ετσι το νιώθω. Επειδή τότε είναι που λέμε κάθε κατεργάρης στον πάγκο του? Έχεις γεμίσει τις μπαταρίες σου και έχεις ενέργεια για μια νέα αρχή.

Οταν ήμουν 7 πήρα μέρος στον παγκόσμιο διαγωνισμό τραγουδιού της UNICEF στην Ολλανδία. Στο The Danny Kay Song Contest με παρουσιαστές τους Audrey Hepburn και Roger Moore. Βρέθηκα εκεί, λοιπόν, και ήμουν το πιο μικρό παιδάκι! Ηταν μια πολύ ωραία εμπειρία. Δε θυμάμαι πολλά, βέβαια, αλλά ήταν η πρώτη φορά που έβλεπα παιδιά απ? όλο τον κόσμο. Είχα μάθει ήδη κάποιες λέξεις σε αγγλικά και γαλλικά και είχα χαρεί τόσο πολύ που είχα πιάσει φιλίες με άτομα από το Βέλγιο, την Αμερική, το Μεξικό, την Τουρκία και αλλού. Η πρώτη μου διεθνής εμπειρία!

Πέρασα  απίστευτα σχολικά χρόνια. Και ναι,το σχολείο μου λείπει.

Ρίχνω ματιές στις κυριακάτικες εφημερίδες, κάτι που συμβαίνει σαν οικογενειακή παράδοση κάθε Κυριακή. Να καθόμαστε στο σαλόνι και να διαβάζουμε όλοι μαζί.

Σκιτσάρω από μικρή. Πάντα μου άρεσε. Δε νοείται εξάλλου αρχιτέκτονας δίχως να σχεδιάζει. Εχω μαζί μου ένα τετράδιο για να αποτυπώνω αυτά που βλέπω γύρω μου. Η αρχιτεκτονική σε βοηθάει μεταξύ άλλων να αποκτάς καλύτερα αισθητικά κριτήρια, ίσως πιο ευαίσθητα και διαυρυμένα, και με βοήθησε στο κομμάτι της έρευνας.

Το ΜTV με διάλεξε επειδή έκανα γκριμάτσες! Κι αυτό είναι η μισή αλήθεια…Νομίζω ότι διέθετα ένα πακέτο χαρακτηριστικών που ήταν και το ζητούμενο: σπουδές αγγλικών, μουσικές γνώσεις, ευφράδεια κλπ.. Γενικά, είμαι κοινωνικός άνθρωπος και τα πηγαίνω καλά με τον τηλεοπτικό φακό. Είναι σαν να αγνοώ ότι την ώρα της εκπομπής βγαίνω στην τηλεόραση και ότι με βλέπει ο κόσμος. Η? τουλάχιστον δεν το νιώθω εκείνη την ώρα. Είμαι πολύ χαρούμενη που ανήκω στην οικογένεια του MTV. Είναι ένα κανάλι που έβλεπα από μικρό παιδί και τώρα είμαι μέλος του.

Υστερα από τόσα χρόνια μου λείπουν ορισμένα πράγματα και συνήθειες που είχα μικρή. Από gadgets που έλιωνα όπως το γουόκμαν και το gameboy μέχρι το να κοιμάμαι ακούγοντας μουσική με ακουστικά.

Φιλία είναι η μεγαλύτερη αξία στη ζωή μου. Ίσως μαζί με την αξιοπρέπεια. Τους φίλους μας τους επιλέγουμε και γι?αυτό νομίζω έχουν άλλη βαρύτητα στη ζωή. Θεωρώ ότι η αγάπη των φίλων οφείλει να είναι άνευ όρων. Έχω χάσει φίλους και με είχε πονέσει πάρα πολύ, ιδίως επειδή δεν έμαθα ποτέ το γιατί. Όσο μεγαλώνω, πάντως, οι προσωπικοί μου φίλοι γίνονται πιο λίγοι και όσο και αν ακούγεται κλισέ θεωρώ ότι κάτι τέτοιο είναι εύλογο.

Χειρότερος μου φόβος είναι η μοναξιά. Νομίζω πως δεν έχω μείνει ποτέ ουσιαστικά μόνη και είμαι ένας πολύ συντροφικός άνθρωπος.

Ψυχαγωγία σημαίνει για μένα ταινίες, φαγητό και κόμικς. Αν ήμουν σούπερ-ήρωας θα ήθελα να ήμουν ο Sport Billy (!) γιατί πάντα ζήλευα την τσάντα του και λάτρευα τις μυστικές αποστολές. Μήπως είμαι των gadgets τελικά; Πόσο θα ήθελα να κλέψω το τετράδιο της Penny, της ανιψιάς του Αστυνόμου Σαϊνη!.

Ως πρωτοεμφανιζόμενη είχα συμπεριληφθεί στη λίστα του Life & Style για την κορυφαία της σχετικής κατηγορίας τον Μάρτιο του 2010. Το χάρηκα πάρα πολύ και ήταν μεγάλη τιμή που ένα τέτοιο περιοδικό με συμπεριέλαβε μαζί με μεγάλες προσωπικότητες στη λίστα του. Το βραβείο το κέρδισε η Σάνυ Χατζηαργύρη. Ηταν μια λαμπερή εκδήλωση και επειδή είχα και τις κολλητές μου μαζί πέρασα σούπερ!

Του Κυρ. Κουρουτσαβούρη, 13/04/2011

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Σχετικά Άρθρα

Τελευταία Άρθρα