1.Κι έτσι περπατάμε στη ζωή
Χωρίς να μπορούμε να πούμε
Σ αγαπώ
Μασκοφορεμένοι τριγυρνάμε στα Σούπερ Μάρκετ
Ουρλιάζοντας ευχαριστώ
Για λίγη κέτσαπ
Εκλιπαρώντας για λίγη μαρμελάδα
Έχοντας βαθιά ανάγκη
Για εκείνη την κουβέρτα
Σε προσφορά
Μα τελικά τρέχουμε στο διάδρομο
Με τις χλωρίνες
Παίρνουμε πέντε έξι
Για ώρα ανάγκης
Έτσι κι αλλιώς
Στο τέλος
Θα τα κάψουμε
Όλα
Βάζεις τα δάχτυλα σου
Μέσα στο μουνί μου
Συνεχίζεις
Δεν σταματάς
Μ’ αρέσει
Αλλά δεν αρκεί
Συνεχίζεις τα βάζεις στο μυαλό
Μου αρέσει
Σου αρέσει πιο πολύ
Βάζεις τα δάχτυλα και σφίγγεις ό,τι βρεις
Γλυκά
Μα η αίσθηση είναι ζέστη
Και σου ταράζει την ψυχή
Συνεχίζεις να βουτάς
Τα βάζεις πιο βαθιά
Πιο βαθιά
Πονάω αλλά δεν αρκεί
Θες κι άλλο
Τα χώνεις και μόλις τα λιώσεις
Όλα μέσα εκεί
Καταλήγεις στη καρδιά
Την φιλάς
Με δάκρυα την κρατάς
Της λες
Για την ελευθερία μου σε σκοτώνω
Για την ελευθερία μου
Τα παίρνω τα φιλώ
Τα φιλώ
Με βαθιά αγάπη
Και τους λέω
Όλα για καλό
Θα το έκανα κι εγώ
14 μέρες και μετά θες ανεξάρτητα από το αν θες
Σημάδια εθισμού
Μόνο στη σκέψη ότι σε λίγο θα θελήσεις
Θες πιο πολύ
Θες τώρα
Σημάδια εθισμού
Έρχεται η στιγμή που θες
Και όλα σταματούν
Παγωνεις
Δεν ανασαίνεις
Κάτι ξεδιψάει αλλά φοβάται
Πνίγεται
Θέλει κι άλλο
Σημάδια εθισμού
Πνίγεται μα θέλει κι άλλο
Η θέληση φεύγει από το αόρατο
Παγιδεύεται στο σώμα
Δαγκωμένα νύχια
Διογκωμένες κόρες
Και υγρά σεντόνια
Σημάδια εθισμού
Φόβος
Φόβος
Φόβος
Κάθε φορά που πας να φύγεις μακριά
Θέλεις πάλι
Ξανά
Πάλη και ξανά
Σημάδια εθισμού
Ενός ατελείωτου
Συνεχώς αυξανόμενου
Ερωτισμού