Η επιλογή της εβδομάδας: “Οι Τρεις Σωματοφύλακες” στο Θέατρο Ακροπόλ

Οι τρεις σωματοφύλακες είναι ένα ογκοδέστατο μυθιστόρημα 600 περίπου σελίδων, με άπειρες εικόνες, εναλλάγες τοποθεσιών, πολλούς πρωτεύοντες αλλά και δευτερεύοντες ήρωες, ξιφομαχίες, και μια περιπέτεια που πάντα γοήτευε και γοητεύει μικρούς και μεγάλους.

Η ιστορία λίγο πολύ γνωστή. Ο Ντ’ Αρτανιάν ξεκινάει από το χωριό του με μόνα εφόδια ένα άλογο και την ευχή του πατέρα του να φτάσει στο Παρίσι και να γίνει ένας από την θρυλική φρουρά του βασιλιά, τους Σωματοφύλακες.

Τα εμπόδια που θα συναντήσει στον δρόμο του πολλά, από τον Καρδινάλιο Ρισελιέ και τους βοηθούς του Κόμη και Μυλαίδη, μέχρι μια αποστολή που θα τον φέρει στα ανάκτορα του Δούκα του Μπάκινγαμ σε αναζήτηση του κλεμμένου περιδέραιου της βασίλισσας.Σύμμαχοί του οι διάσημοι σωματοφύλακες Άθως, Πόρθος και Άραμης και κινητήριος δύναμη ο έρωτας για την Κοστάνς.

Ο Φίλιππος Μανδηλαράς έχει κάνει την διασκευή και την θεατρική απόδοση του πρώτου κυρίως μέρους του έργου του Αλέξανδρου Δουμά. Η δουλειά του είναι εξαιρετική καθώς έχει παραλείψει τα κομμάτια εκείνα του έργου που θα το έκαναν κουραστικό για τα παιδιά με περιττές πληροφορίες, έχοντας κρατήσει όμως όλη την ουσία της ιστορίας που θα την έκανε γοητευτική όχι μόνο στα αγόρια αλλά και στα κορίτσια.

Ένα μεγάλο μέρος του έργου απαιτεί από τους ηθοποιούς να επιδίδονται σε ξιφομαχίες.Κι αυτές είναι αριστοτεχνικά χορογραφημένες από τον Γεννάδιο Πάτση καθώς γνωρίζοντας ότι απευθύνεται σε ένα παιδικό κοινό σε κανένα σημείο της παράστασης δεν επιτρέπει να γίνουν βίαιες, ούτε όμως να γίνουν κακέκτυπες και να ξεγελάσουν τον θεατή με την μη ρεαλιστικότητά τους.

Είναι έτσι χορογραφημένες ώστε τα παιδιά να ενθουσιάζονται και να ξιφομαχούν κι αυτά στα καθίσματά τους.

Στα τεχνικά μέρη της παράστασης δεν έχει γίνει καμία έκπτωση από την ομάδα της Σοφής Κουκουβάγιας. Πλούσια κοστούμια εποχής όπως απαιτεί μια τέτοια παράσταση, πλουμιστά καπέλα, εξαιρετικές μάσκες και ένα σκηνικό που διαρκώς αλλάζει με την χρήση βίντεο υψηλής ευκρίνειας.Θα ήταν πολύ δύσκολο να δημιουργηθούν κλασσικά σκηνικά για τόσες πολλές διαφορετικές σκηνές οπότε με την χρήση του βίντεο επιτυγχάνονται εικόνες τέτοιας καλαισθησίας που είναι σαν να βλέπεις πίνακες ζωγραφικής.  Υπάρχουν φυσικά και πανοπλίες και γραφεία και στάχυα αλλά η δύναμη της εικόνας είναι οι βιντεοπροβολές.

Ο Βασίλης Νικολαΐδης έχει ενορχηστρώσει εξαιρετικά έναν πολυπληθή θίασο και έχει φτιάξει μια σφιχτοδεμένη παράσταση 2 ωρών που ενθουσιάζει μικρούς και μεγάλους.  Εμπλουτίζει την παράσταση με χιούμορ, με γρήγορες εναλλαγές και παραχωρεί στους καταπληκτικούς ηθοποιούς του την δυνατότητα να παίξουν με το κοινό αλλά και με τους εαυτούς τους.

Οι ηθοποιοί είναι εξαιρετικοί. Ερμηνεύουν με μεγάλη ειλικρίνεια και σεβασμό απέναντι στο λιλιπούτειο κοινό τους και δείχνουν πραγματικά να απολαμβάνουν τους ρόλους τους.

Χωρίς να θέλω να αδικήσω κάποιον από το θαυμάσιο σύνολο θα ξεχώριζα τον Χρήστο Καπενή ο οποίος είχε ένα περιπαικτικό ύφος σε όλη την παράσταση και έδειχνε να το απολαμβάνει λίγο παραπάνω από τους υπόλοιπους σωματοφύλακες, την Αμαλία Καβάλη στον σκοτεινό ρόλο της Μυλαίδης και την Ελεάνα Στραβοδήμου στον ρόλο της Κοστάνς.

Φεύγοντας από την παράσταση τα παιδιά θα έχουν απολαύσει μια ιδιαίτερα καλαίσθητη παράσταση και θα έχουν πάρει το μήνυμα: Πως όταν κάποιος δεν είναι μόνος και έχει φίλους μπορεί να καταφέρει τα πάντα.  Όσο δύσκολα και ακατόρθωτα κι αν φαίνονται…