Η Αγγέλω Σφέτσου διαθέτει μία από τις πιο βαθιά αισθαντικές φωνές ανάμεσα στις νέες ερμηνεύτριες. Τα δύο πρώτα τραγούδια της κυκλοφόρησαν σε συνεργασία με τον Σταύρο Σιόλα κι αποκαλύπτουν μια ώριμη λυρική φωνή.
Σύντομα θα κυκλοφορήσει ο πρώτος της δίσκος με τίτλο «Βήμα Αργό». Λογικό λοιπόν να θέλουμε να την γνωρίσουμε από κοντά με αφορμή μάλιστα και το live που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στο Micraasia Fez στο Γκάζι.
- Μια μικρή αναδρομή στα πρώτα χρόνια σου στη μουσική. Πώς ξεκίνησαν όλα;
Στο σπίτι υπήρχε ένα πιάνο. Εγώ ήθελα απελπισμένα να μάθω διολί (βιολί δηλαδή), αλλά το αίτημα δεν πέρασε στα ανώτερα κλιμάκια (χαχα). Ξεκίνησα λοιπόν το πιάνο μου και τα θεωρητικά, μεγαλώνοντας συνέχιζα τις σπουδές μου στη μουσική και όταν τελείωσα το σχολείο ξεκίνησα να σπουδάζω σύγχρονο τραγούδι. Όλα πήραν πολύ φυσικά το δρόμο τους, κάπως σα να ήταν προδιαγεγραμμένη η επαγγελματική μου οδός.
- Τι είναι για σένα η μουσική;
Ως επαγγελματίας, είναι αϋπνία, θέματα αρμονίας που με κάνουν να βρίζω σκαιώς, κομμάτια στο πιάνο που με κάνουν να θέλω να βάλω κλειδαριά στο καπάκι και τραγούδια που θέλουν αναπνοές από μπουκάλα οξυγόνου.
Ως ακροατής όμως, είναι το άντρο μου, το καταφύγιο και η μόνιμη παρέα μου.
- Έχοντας ρίζες από τη Μικρά Ασία και τα Άγραφα, ποιες είναι οι μουσικές σου καταβολές; Τι κουβαλάς στη «βαλίτσα» σου απ’ αυτούς τους τόπους;
Δε θα έλεγα ότι έχω ιδιαίτερη αδυναμία στη μουσική των Αγράφων εν αντιθέσει με τη Μικρασιατική μουσική την οποία λατρεύω. Από πολύ μικρό παιδάκι συμμετείχα σε χορευτικούς ομίλους, όπου γνώρισα τα Ηπειρώτικα και τα Θρακιώτικα και νομίζω ότι αυτοί οι ήχοι με ελκύουν περισσότερο.
- Πώς προέκυψε η συνεργασία σου με τον Σταύρο Σιόλα;
Ήταν θέμα τύχης. Συζητώντας με τον Κώστα Παρίσση ότι είναι η στιγμή να κάνω μία προσωπική δουλειά, με ρώτησε τι ονειρεύομαι και με ποιον θα ήθελα να συνεργαστώ ιδανικά. Του απάντησα πως το όνειρό μου είναι να τραγουδήσω κομμάτια του Σταύρου Σιόλα. Γέλασε και με παρότρυνε να μη φύγω από το στούντιο ακόμα.
Σε ένα τέταρτο ο Σταύρος ήταν εκεί, επειδή έκανε εκείνη την περίοδο το δικό του δίσκο. Τυχαία λοιπόν.
Έτσι γεννήθηκε η συνεργασία μας και μια γλυκιά φιλία.
- Αν μουρμούριζες έναν στίχο από το «Ουράνιο Τόξο» ή το «Βρες έναν τρόπο» ποιος θα ήταν και γιατί;
«Κι εσείς δέντρα, βουνά, δρόμοι ανοίγετε
καθώς φεύγει κι απομακρύνεται» από το Βρες έναν τρόπο.
Αισθάνομαι μία ιδιαίτερη δυναμική σε αυτόν το στίχο, με γεμίζει εικόνες και μυρωδιές.
- Ποιες συνεργασίες θα ξεχώριζες; Υπάρχουν πρόσωπα που έβαλαν το λιθαράκι τους για να προχωρήσεις; (Και δεν εννοώ απαραίτητα μουσικά)
Βέβαια και υπάρχουν. Πρώτα απ’ όλα η οικογένειά μου. Οι δάσκαλοί μου, ο Κώστας Παρίσσης, οι φίλοι μου.
- Έχεις ένα τραγούδι που αγαπάς και θα ήθελες εσύ να το έχεις τραγουδήσει σε πρώτη εκτέλεση;
Εννοείται! Ο «Άγιος Βαλεντίνος» του Στ. Κραουνάκη, από το δίσκο της Β. Μοσχολιού «Σκουριασμένα χείλη».
- Μετά από 14 μήνες μουσικής απραξίας, φαίνεται πως η πανδημία δεν ήταν άλλη μία κρίση τελικά. Αποτέλεσε μια κομβική δοκιμασία για όλους τους ανθρώπους της μουσικής: ερμηνευτές, δημιουργούς, τεχνικούς. Εσένα πώς σε επηρέασε; Και τι κρατάς από όλη αυτή τη θύελλα που σιγά σιγά δείχνει να κοπάζει; Τι γνώμη έχεις για τη διαχείριση της πολιτείας στο θέμα αυτό;
Δε με επηρέασε τόσο η πανδημία αυτή καθαυτή, ούτε και το ότι έκατσα και απόλαυσα το σπίτι και την ησυχία μου. Εννοείται ότι επειδή είμαι αρκετά φοβική δεν αισθανόμουν ασφαλής στο σούπερ μάρκετ και ούτω καθεξής, αλλά γενικότερα πέρασα όμορφα όλο αυτό το διάστημα.
Τώρα είναι η στιγμή που έχω αρχίσει να επηρεάζομαι και να λυπάμαι, που βλέπω ότι μετά από τόσες χιλιάδες θανάτων, ο κόσμος μαλώνει για τα εμβόλια και υποτιμά τη δύναμη της επιστήμης. Με λυπεί αυτή η κοινωνική κρίση της Ελλάδας η οποία είναι σε μόνιμη ισχύ και βέβαια αυτήν την περίοδο είναι σε έξαρση γιατί και οι μεν και οι δε προσπαθούν να αποδείξουν με αγένεια και «μπακαλίστικα» επιχειρήματα το πόσο δίκιο έχουν.
Αναφορικά στην Πολιτεία, είναι κάτι το οποίο δεν μπορώ να κρίνω. Ο Τσώρτσιλ έλεγε πως το να είναι κάποιος πολιτικός, είναι το μόνο επάγγελμα στο οποίο δεν πέτυχε κανείς, ποτέ.
Δε γνωρίζω τι θα μπορούσε να έχει γίνει διαφορετικά σε μια ήδη πτωχευμένη και ανοργάνωτη χώρα όπως η δική μας.
- Θα μας αποκαλύψεις το όνομα του δίσκου σου που αναμένεται να κυκλοφορήσει μέσα στους επόμενους μήνες; Και πώς προέκυψε;
Το όνομα του δίσκου είναι «Βήμα Αργό». Προκύπτει από το ομώνυμο ντουέτο που μοιραζόμαστε με το Σταύρο Σιόλα και πρόκειται για ένα τάνγκο, τους στίχους του οποίου έγραψε ο πολύ αγαπημένος μου φίλος Γιάννης Κετιπίδης και μας τους παραχώρησε.
- Προβλέπονται εμφανίσεις για το καλοκαίρι; Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;
Είμαστε σε διαδικασία κλεισίματος κάποιων εμφανίσεων, εντός και εκτός Αθηνών και παράλληλα οδεύουμε προς την ολοκλήρωση του δίσκου. Νομίζω ότι το απόλυτο σχέδιο αυτήν τη στιγμή είναι η κυκλοφορία του δίσκου.
Μπορείτε να ακούσετε εδώ τις πρώτες δύο κυκλοφορίες του επερχόμενου προσωπικού της άλμπουμ «Βρες έναν τρόπο» και «Ουράνιο τόξο».
Της Δώρας Μπαρουτάκη, 21/6/2021