Το “All4fun” πιστό πάντα στο να ακούει και να στηρίζει τους νέους δημιουργούς άκουσε και προτείνει ανεπιφύλακτα το “SOMEWHERE I..” την πρώτη δισκογραφική δουλειά των NORA’S CINEMATIC (Ελεονόρα Μανόνα). Στην όμορφη και ευχάριστη κουβέντα που είχαμε την ρώτησαμε σχετικά με την κυκλοφορία της, την προσπάθεια της να δέσει κινηματογραφικά στοιχεια με μια ιδιαιτερη και διαφορετική μορφή τραγουδοποιϊας καθως και πιο καθημερινά θέματα.
Πες μας λιγα λόγια για σένα, πως ξεκίνησε η ενασχόληση σου με την μουσική;
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Πάτρα, ωστόσο τα τελευταία δέκα χρόνια ζω στην Αθήνα όπου αρχικά ανέβηκα για σπουδές στην Φιλοσοφική Σχολή. Εργάζομαι ως καθηγήτρια πιάνου και δασκάλα μουσικοκινητικής σε διάφορα ωδεία, ενώ συνεχίζω τις σπουδές μου στο βιολί και το κλασσικό τραγούδι. Η ενασχόληση μου με τη μουσική ξεκίνησε από πολύ μικρή ηλικία. Μεγάλωσα σε μια άκρως καλλιτεχνική οικογένεια με γονείς ζωγράφους, ενώ και η αδερφή μου ασχολείται με την υποκριτική και τον χορό! Στο σπίτι υπήρχε ένα πιάνο καθώς ο πατέρας μου εκτός απ’ τη ζωγραφική είχε τεράστια αγάπη στη μουσική και έπαιζε πολλά μουσικά όργανα, αυτοδίδακτα! Ένα λοιπόν απόγευμα, αφού σηκώθηκε απ’ το πιάνο, πήγα εγώ (7 χρονών) και έπαιξα την μελωδία που άκουσα. Ο ενθουσιασμός του ήταν έκδηλος έτσι την επόμενη χρονιά πήγαμε ωδείο!
Η πρώτη σου δισκογραφική προσπάθεια έχει τίτλο “Somewhere I..” μίλησε μας για αυτήν.
Η προσπάθεια αυτή ξεκίνησε τυχαία από μια ταινία μικρού μήκους για την οποία μου ζητήθηκε να γράψω κάποιες μουσικές. Μέσα από αυτή τη διαδικασία συνειδητοποίησα το πόσο θα ήθελα να ασχοληθώ με μια πιο κινηματογραφική μορφή μουσικής και ήχων. Αυτό που με ενθουσίασε είναι η γρήγορη εναλλαγή διαθέσεων, οι μεγαλοπρεπείς μελωδίες και τα πολλά μουσικά όργανα! Δειλά δειλά προέκυψαν πέντε διαφορετικά κομμάτια, πέντε μικρές ιστορίες, που αποτελούν την πρώτη μου δισκογραφική προσπάθεια!
Τι σε έκανε να χρησιμοποιήσεις κινηματογραφικά στοιχεία με διαφορετικό τρόπο στην μουσική σου
Για μένα οποιοδήποτε στοιχείο μπορεί να ενταχθεί σε μια μελωδία-μουσική, όπως και οποιαδήποτε μελωδία-ήχος μπορεί να αποτελέσει από μόνη της ένα κινηματογραφικό στοιχείο. Όταν λοιπόν θες να συνταιριάξεις ήχο, εικόνες, σκέψεις, συναισθήματα και διάθεση σ’ ένα μουσικό πλαίσιο, δεν υπάρχει κανόνας στο πώς θα τα χρησιμοποιήσεις πέρα απ’ την προσωπική σου αισθητική. Θεωρώ λοιπόν ότι σε όλο αυτό υπάρχει μία ελευθερία που μου ταιριάζει σε αντίθεση με τις πιο “συγκεκριμένες” τραγουδιστικές φόρμες.
Στο βιντεοκλίπ σε βλέπουμε να παίζεις βιολί και πιάνο, τι προτιμάς πιο πολύ από τα δυο; Θα χαρακτήριζες τον εαυτό σου ως πολυμουσικό;
Δεν προτιμώ κάποιο περισσότερο από το άλλο, αλλά το καθ’ ένα ξεχωριστά το αγαπώ για διαφορετικούς λόγους! Το πιάνο είναι η βάση μου. Ο ήχος του συνοδεύει πολλές ιστορίες και αναμνήσεις μου, και αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μου. Το βιολί απ την άλλη ήρθε αργότερα στη ζωή μου, εξελίχθηκε σε μεγάλο πάθος και παραμένει έτσι! Όσο για τη δεύτερη ερώτηση θα προτιμούσα οι άλλοι να με χαρακτήριζαν έτσι! Εγώ με θεωρώ ακόμα μαθήτρια! Πάντα υπάρχει περιθώριο βελτίωσης και γνώσης και όσο περνάει ο καιρός τόσο μου δημιουργείται η ανάγκη να καταπιάνομαι και να κατανοώ περισσότερα μουσικά όργανα.
Οι επιρροές ενός καλλιτέχνη παίζουν ρόλο στην διαμόρφωση της δικής του δουλειάς, ποιά ειναι τα δικά σου ακούσματα και τι περιέχει η δισκοθήκη σου.
Πιστεύω παίζουν καθοριστικό ρόλο! Ωστόσο δε θα μ’ άρεσε να ακούω ένα συγκεκριμένο είδος μουσικής και μόνο. Συνεπώς τα ακούσματα μου ποικίλλουν. Αγαπώ την κλασική μουσική, την τζαζ, την ξένη ποπ, τα ορχηστρικά… Έχω μεγαλώσει με ελληνικά όμορφα ακούσματα (Χατζιδάκι, Βαμβακάρη, Τσιτσάνη…) αλλά και ξένα (Βeatles, Beach Boys, Elvis Prisley, Michael Jackson..). Η δισκοθήκη μου λοιπόν περιέχει πολλά και διαφορα! Σε άλλους θα έκανε εντύπωση η διαφορετικότητά της αλλά σε όλα αυτά βρίσκω εναν κοινό παρονομαστή.
Το ομώνυμο τραγούδι της δουλειάς σου περιέχει ένα απόσπασμα ομιλίας του Μάρτιν Λ.Κινγκ τι γνώμη έχεις για το πολιτικό τραγούδι;
Άφησα αυτούσια την ομιλία του Μάρτιν Λ.Κινγκ γιατί είναι συναισθηματικά φορτισμένη. Οι ομιλίες του κατά την προσωπική μου άποψη έχουν πιο ουμανιστικό χαρακτήρα παρά πολιτικό. Σε αυτό το πλαίσιο λοιπόν πιστεύω ότι η μουσική και η τέχνη γενικότερα, δεν πρέπει να ειναι “στρατευμένη’’, αλλά να αποσκοπεί στο κοινό καλό χωρίς προκαταλήψεις και παρωπίδες. Σαφώς υπάρχει πολιτικό τραγούδι και δεν αναιρώ τη σπουδαιότητα ή τους εκφραστές του, αλλά δεν είναι αυτό που με χαρακτηρίζει.
Με δεδομένο ότι το διαδίκτυο έχει αλλάξει τις ισορροπίες στην κυκλοφορία αλλά και την κοινοποίηση της δισκογραφίας πόσο σημαντικό θεωρείς τον ρόλο του και πως λειτούργησε στην δική σου περίπτωση.
Είναι σημαντικό ότι η πληροφορία στις μέρες μας είναι διάχυτη και εύκολα προσβάσιμη, πράγμα που βοηθάει στη δημιουργία τραγουδιών και στην κοινοποίηση τους. Παρ’όλα αυτα, για τον ίδιο ακριβώς λόγο πολλά πράγματα χάνονται, παλιώνουν εύκολα χωρις να προλαβαίνεις να τ’ αφομοιώσεις. Η κατάσταση στην ελληνική δισκογραφία δεν είναι σίγουρα όπως παλιά αλλά αυτό δε μπορεί να σταματήσει κάποιον να ειναι δημιουργικός και αισιόδοξος. Στη δική μου περίπτωση παράλληλα με το διαδίκτυο υπάρχει η στήριξη της δισκογραφικής εταιρίας ‘’MLK’’ και των ανθρώπων που πιστεύουν σε μένα!
Τι σχέδια έχεις μετά την κυκλοφορία; Θα σε δούμε κάπου ζωντανά;
Έχω ήδη ξεκινήσει κατά κάποιον τρόπο την επόμενη μου δουλειά. Βρίσκομαι στο αρχικό στάδιο ηχογραφώντας τα πρώτα δείγματα. Παράλληλα κάνουμε πρόβες για να μας δείτε ζωντανά μέσα στη σεζόν που έρχεται. Με χαροποιεί ιδιαίτερα το γεγονός οτι στην ομάδα υπάρχουν άνθρωποι που τους θεωρώ και φίλους εκτός απο άριστους μουσικούς! Ειναι σημαντικό να περνάς δημιουργικό χρόνο με άτομα που χαίρονται με την χαρά σου και μοιράζονται τ’ όνειρό σου!
Πως περνάς τον ελεύθερο σου χρονο;
Μου αρέσει πολύ η φωτογραφία, να περπατάω στην πόλη, το σινεμά και γενικότερα να περνάω χρόνο με τους φίλους μου. Απλά καθημερινά πράγματα που με τόσο λίγο χρόνο φαντάζουν πολύτιμα και απαραίτητα!
pics by Anny Icon Photography
Επιμέλεια: Χειμώνας Αντώνης