Η Ελεάνα Γεωργούλη εργάζεται ως σκηνοθέτης, performer και physical performance trainer. Σπούδασε στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών και αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν (2008). Συνέχισε τις μεταπτυχιακές της σπουδές (MA in Physical Performance & Intercultural Actors Training) στο Πανεπιστήμιο του Exeter της Μ. Βρετανίας όπου αποφοίτησε με Έπαινο (2009). Τα τελευταία χρόνια ασχολείται με τη σκηνοθεσία. Απολαύστε όσα θέλησε να μοιραστεί, με τους αναγνώστες του all4fun.
-Περιοδεύων Θίασος η ιστορία της Ελλάδας σε μια παράσταση, εγχείρημα δύσκολο με λόγο και εικόνα πολύ συμπυκνωμένη. Τι σε οδήγησε στη δημιουργία αυτής της παράστασης;
Τα τελευταία χρόνια ερευνώ τη σχέση ανάμεσα στο παρελθόν και το μέλλον πάνω στον καμβά της Ιστορίας. Η προηγούμενη δουλειά μου ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΤΕΤΡΑΔΙΑ, διέτρεχε την περίοδο της Εθνικής Αντίστασής και του Εμφυλίου. Πλησιάζοντας στην επέτειο ενός αιώνα από τη Μικρασιατική Καταστροφή, σκέφτηκα: ας ταξιδέψουμε ακόμη πιο πίσω στη μηχανή του χρόνου, στα κεφάλαια του Ελληνοτουρκικού Πολέμου και του Εθνικού Διχασμού. Με ενδιέφερε η συνομιλία της ιστορίας με τη μυθοπλασία. Θέλησα να φτιάξω μια ιστορία για όσα συνέβησαν τότε. Αλλά όχι με μαύρο στο μαύρο, μα με φως. Μέσα από ένα απρόβλεπτο μετα-αποκαλυπτικό βαριετέ.
-Μοιάζεις να βασανίζεσαι απ΄αυτά που πάσχουν και οι ήρωες σου. Ιστορικά αδιέξοδα πολλά μαζεμένα. Είναι το θέατρο ο δρόμος να ξανασχεδιάσουμε ένα καλύτερο μέλλον;
Είναι, ναι. Ένας δρόμος που ανοίγει η φαντασία. Ένα μέλλον σε εικόνες.
-Θέατρο μετά covid, προ ενεργειακής κρίσης και οι κρίσεις δεν λένε να τελειώσουν. Απευθύνεσαι στη συνομήλική σου γενιά ή και στη γενιά των γονιών σου;
Απευθύνομαι σε όποιον επιθυμεί να κοιτάξει την ιστορία με αυτοσαρκασμό και ένα χιούμορ σκωπτικό.
-Θητεία στα θρανία του Θόδωρου Τερζόπουλου; τι σου έδωσε εκείνη η περίοδος;
Η θητεία μου ήταν για την ακρίβεια στα θρανία της Ομάδας Σημείο Μηδέν και του σκηνοθέτη Σάββα Στρούμπου. Ο Θόδωρος, δάσκαλος του Σάββα και άρα όλων μας, υποστήριξε την ομάδα όχι μόνο με την τεράστια εμπειρία και διαδρομή του αλλά και έμπρακτα, προσφέροντας χώρο και στέγη. Πολύμηνη έρευνα, κεντρικοί ρόλοι, εκατοντάδες παραστάσεις. Ήταν το μεγάλωμα και η ενηλικίωση μου, αγαπώ αυτό το παρελθόν και γυρνώντας πίσω δεν θα μπορούσα να είχα ζητήσει τίποτα πιο ουσιαστικό.
-Τι σημαίνει για σένα καριέρα στο θέατρο σήμερα; Επιλογές; Αναγνωρισιμότητα; Γεμάτα ταμεία;
Nα μπορούν οι άνθρωποι να εξελίσσουν την τέχνη τους και να ζουν από την εργασία τους με ομορφιά και αξιοπρέπεια.
-Ποιοι είναι οι σκηνοθέτες που σε οδηγούν χωρίς να το ξέρουν κι οι ίδιοι (αναφέρομαι σ’ αυτούς που ίσως έχουν φύγει από τη ζωή πχ. Θόδωρος Αγγελόπουλος)
Φελίνι, Ταρκόφσκι, Αγγελόπουλος.
-Θα έκανες μια παιδική παράσταση με γέλιο και διάδραση;
Ως νέα μαμά, ναι θα ήθελα να δημιουργήσω πολύ ένα κόσμο μέσα από τα μάτια του γιου μου, μέσα από τα μάτια ενός παιδιού.