Η αγαπημένη και εξαιρετική ηθοποιός Αλεξάνδρα Παντελάκη, μιλάει στο All4fun για την εκλεκτή παρέα της παράστασης «Φονική Παγίδα» (Deathtrap) που ανεβαίνει στο Αγγέλων Βήμα κάθε Δευτέρα και Τρίτη. Πέραν τούτου, μοιράζεται μαζί μας τους προβληματισμούς της γύρω από το σύγχρονο ελληνικό θέατρο.
Που σας βρίσκουμε αυτόν τον καιρό;Αυτό τον καιρό, βρίσκομαι με μια εκλεκτή παρέα, στον γνωστό και μη εξαιρετέο εναλλακτικό χώρο του Θεάτρου Αγγέλων Βήμα. Ανεβάζουμε τη ΦΟΝΙΚΗ ΠΑΓΙΔΑ (Deathtrap), ένα θρίλερ – κωμωδία του Ira Levin, του κυρίου που έγραψε και το «Μωρό της Ρόζμαρι», για όσους δεν το γνωρίζουν. Πρόκειται για μία τεράστια επιτυχία του Broadway, η οποία ανεβαίνει διαρκώς σε παγκόσμιο επίπεδο και στην Ελλάδα έρχεται για πρώτη φορά. Κατά την άποψή μου, αποτελεί ένα εξαιρετικά επίκαιρο έργο. Εύλογα θα αναρωτιέστε, γιατί ένα θρίλερ – κωμωδία με τέτοιο περιεχόμενο είναι επίκαιρο σε μία Αθήνα, όπου καίγεται ο κώλος μας και μας ταλανίζουν τόσα πολλά ζητήματα.
Θα απαντήσω το εξής: Πέρα από το «σασπένς» και τις συνεχείς ανατροπές του έργου, το σημαντικότερο όλων είναι το κίνητρο που βρίσκεται πίσω από όσα διαδραματίζονται. Και αυτό είναι η τρομερή δίψα για χρήμα και επιτυχία που μετατρέπει απλούς, καθημερινούς ανθρώπους σε θηρία. Τέτοιοι είναι και οι ήρωες του έργου μας.
Ποια είναι η «εκλεκτή παρέα» που μας αναφέρατε;
Η εκλεκτή μας παρέα αποτελείται από τους Αντώνη Λουδάρο, Τζένη Μπότση, Αργύρη Γκαγκάνη, Γιάννη Κουκουράκη και την αφεντιά μου! Στη σκηνοθεσία βρίσκεται ο νέος και ταλαντούχος Γιάννης Λασπιάς. Πιστεύω και εύχομαι βαθιά το αποτέλεσμα να είναι αντάξιο της προσπάθειας και του ενθουσιασμού που είχαμε σε όλη τη διάρκεια των προβών.
Τι άποψη έχετε για το σύγχρονο ελληνικό θέατρο;
Ως μεγαλύτερη της ομάδας και επειδή έχω ζήσει άλλες εποχές του ελληνικού θεάτρου, νομίζω, δικαιούμαι να πω ορισμένα πράγματα με το όνομά τους. Ανήκω στη γενιά των ηθοποιών που είχε την τρομερή τύχη, να ζει από τη δουλειά αυτή. Τελείωσα τη σχολή Κατσέλη το ‘75 μαζί με τον Δημήτρη Καταλειφό. Ήταν, τότε, αδιανόητο να μην πληρώνονται οι ηθοποιοί τις πρόβες τους. Σε αυτό βέβαια, βοηθούσαν πολύ οι επιχορηγήσεις και η λειτουργία των ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Όμως, με τη κρίση, όπως πήρε ο διάολος όλη τη χώρα, πήρε και το θέατρο και τους ηθοποιούς. Ασφαλώς, πρέπει να πω, ότι διαπιστώνω πως εδώ στην Ελλάδα, όσο περισσότερο μας χτυπάει η μοίρα, τόσο περισσότερες παραστάσεις γίνονται και τόσο περισσότερα θέατρα ανοίγουν. Το γεγονός αυτό είναι ευχάριστο. Σε κάθε περίπτωση όμως, πιστεύω ότι το επάγγελμά μας, όπως λέει και ο Βασίλης Παπαβασιλείου είναι «πρώην επάγγελμα». Οι πρόβες δεν πληρώνονται, η τηλεόραση είναι, σχεδόν, ανύπαρκτη και έτσι έχει ξεκινήσει ο περιβόητος θεσμός των ποσοστών. Αυτό σημαίνει, ότι η παραγωγή δεν αναλαμβάνει ρίσκο και οι ηθοποιοί, ως παλαβοί που είναι, εξακολουθούν, να κάνουν αυτό το επάγγελμα. Για τα ένσημα δε, ούτε λόγος! 3,5 ευρώ την ώρα! Όλη η νέα γενιά των ηθοποιών, που τρέχει στις δραματικές σχολές με όνειρα, θα πρέπει να έχει στο μυαλό της, ότι ποτέ δεν θα πάρει σύνταξη και ποτέ δεν θα έχει σωστή περίθαλψη.
Αναλυτικές λεπτομέρειες για τους συντελεστές και τις ημέρες που παίζεται η παράσταση ΕΔΩ
Ζ.Π, 13/11/2017