Γιάννης Αντωνίου | 26-03-2024
Μιλήστε μας για τη νέα σας παράσταση «Ο Σέρλοκ Χολμς και το αίνιγμα του Λούνα Παρκ».
Αγνή Χιώτη: «Ο Σέρλοκ Χολμς και το αίνιγμα του Λούνα Παρκ» είναι ένα έργο εμπνευσμένο από έναν πολύ δικό μου άνθρωπο και αυτό την κάνει να έχει μέσα μου μεγάλη συναισθηματική αξία. Δεύτερος χρόνος που το Γυάλινο Μουσικό Θέατρο γίνεται το επαγγελματικό μας σπίτι. Και χαίρομαι πολύ γιατί είναι σπουδαίο να υπάρχουν άνθρωποι και συνεργάτες που στηρίζουν το δικό σου όραμα και τα δικά σου όνειρα. Νοιώθω τεράστια ευγνωμοσύνη.
Σταμάτης Μπάκνης: Δεύτερος χρόνος φέτος στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο και αυτή τη φορά με τον Σέρλοκ Χολμς και το Αίνιγμα του Λούνα Παρκ. Είναι μία παράσταση που αγαπώ πολύ. Υπέροχοι συντελεστές και συνεργάτες βάλαμε τον καλύτερό μας εαυτό και νομίζω πως βγάλαμε μια παράσταση που αρέσει τόσο στους μικρούς όσο και στους μεγάλους. Κρατάω τον ρόλο του Σέρλοκ και είμαι πολύ ενθουσιασμένος γιατί είναι ένας από τους αγαπημένους μου ήρωες.
Τι πρόκειται να δούμε πάνω στη σκηνή;
Σταμάτης Μπάκνης: Χορός, τραγούδι, μυστήριο, πολλά χρώματα, περιπέτεια και αγωνία, εφιάλτες, δυνατούς δεσμούς και πολλή αγάπη για να λυθεί το Αίνιγμα του Λούνα Παρκ.
Αγνή Χιώτη: Είναι ένα έργο μυστηρίου όπου ο Σέρλοκ Χολμς και οι συνεργάτες του καλούνται να λύσουν ένα αίνιγμα του Λούνα Παρκ η «ευτυχία». Εννιά ηθοποιοί, πολλή μουσική και πολλά τραγούδια που ξεσηκώνουν μικρούς και μεγάλους γραμμένα και εμπνευσμένα από τον Ησαΐα Ματιάμπα τα οποία, έρχεται η αγαπημένη μας Χριστίνα Φωτεινάκη και τα πλαισιώνει με τις υπέροχες χορογραφίες της. Τέλος θα δούμε τα καταπληκτικά σκηνικά και κοστούμια της Μαρίας Φιλίππου που σε συνδυασμό με τον σχεδιασμό φωτισμού του Χάρη Χιώτη μας μεταφέρουν πραγματικά σε έναν μαγικό χωροχρόνο και είναι σαν να είμαστε μέρος της ιστορίας.
Τι στάθηκε πηγή έμπνευσης για την παράσταση αυτή;
Αγνή Χιώτη: Ήθελα πολύ να μιλήσω για τη δική μου θέση απέναντι στους ανθρώπους και στην αγάπη. Οπότε όλη η ιστορία κινείται γύρω από το πώς μπορούμε οι άνθρωποι να γίνουμε ευτυχισμένοι. Έμπνευση για αυτό το έργο στάθηκε ένας πολύ αγαπημένος μου άνθρωπος. Σχεδόν όλη την πλοκή και τη ροή του έργου, την εμπνεύστηκα μέσα από μία διαδικασία στην οποία προσπαθούσα να καταλάβω τον διαφορετικό τρόπο που μπορεί να προσεγγίσει κάποιος τη ζωή και τις αλήθειές της.
Πώς είναι η επαφή με τα παιδιά, τι ουσιαστικό πιστεύετε ότι τους προσφέρει το θέατρο;
Αγνή Χιώτη: Τα παιδιά είναι οι πιο σκληροί και αντικειμενικοί θεατές. Καταλαβαίνεις αν αυτό που κάνεις τα αφορά ή και όχι. Είναι εύκολο να αποκτήσεις σύνδεση με ένα παιδί αρκεί να προσεγγίσεις με αλήθεια και ανοιχτωσιά. Να τα αφήσεις ελεύθερα να είναι όπως θέλουν τα ίδια χωρίς να τα πατρονάρεις ή να τα χειραγωγείς. Ο αυθορμητισμός των παιδιών είναι αφοπλιστικός και αν έχεις τη διαύγεια να τα ακούσεις ουσιαστικά μπορεί να σου αλλάξουν ολόκληρη την κοσμοθεωρία. Το θέατρο προσφέρει και στα παιδιά και στους μεγάλους πολλαπλά οφέλη αλλά θα σταθώ κυρίως στο ότι δημιουργεί άνοιγμα ψυχής και μυαλού.
Σταμάτης Μπάκνης: Τα παιδιά είναι ένα σπουδαίο κοινό. Αυθόρμητα, χωρίς ίχνος επίκρισης και γεμάτα ενθουσιασμό για αυτό που βλέπουν. Μπαίνουν 100% μέσα στην ιστορία και συμμετέχουν με όλη τους την ψυχή. Μια αγκαλιά τους, μια κουβέντα τους στο τέλος της παράστασης μπορεί να σου υπενθυμίσει τη χαρά του «παίζω».
Αγαπημένη σας σκηνή από την παράσταση;
Σταμάτης Μπάκνης: Δύο βασικοί χαρακτήρες του έργου, η Λύσσα και η Μανία, το δεξί χέρι του κακού μας, του Εφιάλτη, έχουν στην κατοχή τους κάτι το οποίο θα οδηγήσει τους ήρωές μας, μαγικά, στη συνέχεια του μυστηρίου. Ο Σέρλοκ, μαζί με τον Γουάτσον, την κα. Χάντσον και τριων παιδιών, της Μία, του Παν και της Ολεθρίας, θα προσπαθήσουν να αρπάξουν αυτό το στοιχείο με πολύ χορό, τραγούδι, κόλπα και ευτράπελα.
Αγνή Χιώτη: Η στιγμή που οι ηθοποιοί παροτρύνουν το κοινό (μικρούς και μεγάλους) και τραγουδούν όλοι μαζί το τραγούδι της αγάπης καθώς και η στιγμή της μεταστροφής του Σέρλοκ όπου συνειδητοποιεί ότι το να αντιλαμβανόμαστε τι αισθανόμαστε είναι εξίσου σημαντικό με το να ορίζουμε τη σκέψη μας.
Θυμάστε την πρώτη παιδική παράσταση που είδατε;
Αγνή Χιώτη: Το «Σκλαβί» σε σκηνοθεσία του Θωμά Μοσχόπουλου.
Σταμάτης Μπάκνης: Ο «Οδυσσεβάχ» από το ΔΗΠΕΘΕ Βορείου Αιγαίου.
Μιλήστε μας για εσάς; Αλήθεια, πώς ξεκινήσατε, τι σας έκανε “κλικ” μέσα σας;
Αγνή Χιώτη: Ήξερα από πολύ μικρή ότι ήθελα να ασχοληθώ με το θέατρο. Αρχικά με τραβούσε η υποκριτική, μεγαλώνοντας όμως με γοητεύει πολύ η συγγραφή και η σκηνοθεσία. Ένα πράγμα που ξέρω για εμένα είναι πως σίγουρα μου αρέσει να λειτουργώ μέσα σε ομάδες και στόχος μου είναι, όπου μου δίνεται η ευκαιρία, να τις δημιουργώ.
Σταμάτης Μπάκνης: Κλικ μέσα μου για να ξεκινήσω να δουλεύω ήταν ακριβώς η προηγούμενη παράσταση που ανέφερα. Μέχρι τότε όταν με ρωτούσαν τι θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω έλεγα ασυναρτησίες. Όταν είδα την παράσταση κατάλαβα μέσα μου τι θέλω να κάνω. Μετά όταν με ρωτούσαν τι θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω, πάλι ασυναρτησίες έλεγα άλλα τώρα ήξερα.
Κάτι που δεν έχετε ακόμα κάνει, αλλά θα θέλατε;
Αγνή Χιώτη: Πολλά πράγματα θα μπορούσα να πω αλλά ειλικρινά δεν ξέρω τι να πρωτοδιαλέξω.
Σταμάτης Μπάκνης: Θέλω να ταξιδέψω παντού.
Υπάρχει κάτι που σας στεναχωρεί στο ελληνικό θέατρο;
Αγνή Χιώτη: Υπάρχει κάτι που με στεναχωρεί γενικώς στο πώς αντιμετωπίζονται οι τέχνες και οι καλλιτέχνες στις μέρες μας. Όχι μόνο στο θέατρο. Δεν υπάρχει ούτε η κατάλληλη οικονομική στήριξη ούτε οι σωστές υποδομές ούτε η αντίστοιχη διαπαιδαγώγηση ώστε να μπορέσουν τα πράγματα να ανθίσουν και οι άνθρωποι να έχουν όραμα το οποίο θα ήταν εφικτό να υλοποιηθεί.
Σταμάτης Μπάκνης: Δυστυχώς οι συνθήκες εργασίες στο ελληνικό θέατρο δεν είναι οι ιδανικές. Κάποιος που δουλεύει μόνο στο Θέατρο, ως επί το πλείστον, δεν μπορεί να ζήσει μόνο από αυτό. Υπάρχουν βέβαια και οι εξαιρέσεις. Το θέατρο χρειάζεται στήριξη από την κοινωνία και όχι υποτίμηση.
Τι σας φτιάχνει και τι σας χαλάει στην Αθήνα;
Αγνή Χιώτη: Με εμπνέουν τα σοκάκια του κέντρου τη νύχτα, η πληθώρα επιλογών και η ζωντάνια που έχει ως πόλη αλλά με χαλάει η έλλειψη κρατικής υποδομής την οποία μπορούμε να τη διακρίνουμε παντού γύρω μας.
Σταμάτης Μπάκνης: Στην Αθήνα αγαπώ την ενέργεια που σου δίνει όταν τη νύχτα επιλέγεις να την περπατήσεις. Αυτό που δε μου αρέσει είναι η έλλειψη δομών, η κίνηση, τα κατεστραμμένα και παραμελημένα της σημεία.
Τα επόμενα σχέδια σας;
Αγνή Χιώτη: Καταρχήν, με την ομάδα μας, τους Repente, οργανώνουμε ένα θεατρικό φεστιβάλ που θα λάβει χώρα τον ερχόμενο Μάιο στην Αθήνα και καλώς εχόντων τον Σεπτέμβριο στη Θεσσαλονίκη, καθώς και μία παράσταση η οποία θα ανακοινωθεί τις επόμενες ημέρες. Επιπλέον μαζί με τον αδελφό μου, Χάρη Χιώτη, προετοιμάζουμε τα επόμενα συγγραφικά μας σχέδια και συνεχίζουμε μαζί με τον Σταμάτη τα σεμινάριά μας τα οποία επαναπροσδιορίζουμε για την καλοκαιρινή περίοδο.
Σταμάτης Μπάκνης: Μαζί με την Αγνή, τον Χάρη Χιώτη, την Αναστασία Μανιάτη και πολλούς εκλεκτούς συνεργάτες έχουμε την ομάδα μας, τους Repente. Έχουμε στα σκαριά πολλά σχέδια που σύντομα θα ανακοινώσουμε. Παράλληλα με την Αγνή συνεχίζουμε τα σεμινάριά μας στο θεατρικό εργαστήρι Χαλανδρίου. Επίσης βρίσκομαι σε διαδικασία γυρισμάτων για τη νέα ταινία του Σπύρου Σταθουλόπουλου.
Επιμέλεια άρθρου: Πλάτων Σέρρας