Ο Μανώλης Βαζαίος είναι ένας γεννημένος κωμικός και δεν χρειάζεται να προσπαθήσει πολύ για να βγάλει το γέλιο στον θεατή.
Ακόμη και αν εμπλέκεται σε παραστάσεις, όπως το “Να γιατί πεθαίνω σύντροφοι!”. Εξάλλου παίζει το “λαμόγιο” της παράστασης, η οποία ξεκίνησε πριν από λίγες ημέρες στο Θέατρο Αλκμήνη.
– Τι ακριβώς πραγματεύεται το έργο σας και τι πρόκειται να δούμε πάνω στη σκηνή;
Πρώτα από όλα καλησπέρα σας, να πω ότι χαίρομαι που μου προτείνατε αυτή την συνέντευξη και ότι εκτιμώ το διαδικτυακό περιοδικό σας και την ανιδιοτελή προσφορά του στην τέχνη. Ας περάσω τώρα στην ερώτηση σας και συγνώμη για τον πρόλογο. Η παράσταση «Να γιατί πεθαίνω σύντροφοι!» πραγματεύεται την ιστορία ενός ανθρώπου, του Σεμιόν Σεμιόνοβιτς, Ρώσου όπως καταλαβαίνετε, ο οποίος για να αποφύγει την μίζερη ζωή του αποφασίζει να αυτοκτονήσει. Η απόφασή του αυτή διαδίδεται πολύ γρήγορα στην ταραγμένη χώρα του και διάφοροι καλοθελητές σπεύδουν να την εκμεταλλευτούν προς ίδιον όφελος. Σκοπό έχουν να χρησιμοποιήσουν τον νεκρό ως ήρωα που πέθανε για τον σκοπό τους ή την ιδεολογία τους. Έχουν όμως να αντιμετωπίσουν δύο εμπόδια, πρώτον ο ένας τον άλλο και δεύτερον τον φόβο του θανάτου του πρωταγωνιστή, με αποτέλεσμα έναν κωμικοτραγικό αγώνα συμφέροντος και επιβίωσης πάνω στην σκηνή.
– Γιατί θα παρακινούσες έναν θεατή να έρθει να σας δει;
Ωραία ερώτηση. Αυτή η παράσταση έχει ένα βασικό προσόν. Παρά την φαινομενικά τραγική κατάσταση που βρίσκονται οι ρόλοι, αυτήν πριν από μια αυτοκτονία, παρά τα σοβαρά και σημαντικά θέματα που πραγματεύεται, παράδειγμα την ασημαντότητα της θυσίας και του ηρωισμού απέναντι στην ανθρώπινη ζωή και ανάποδα, δεν σταματάει να είναι μια γρήγορη και δροσερή κωμωδία. Αρχικός σκοπός είναι μέσα από τραγελαφικές καταστάσεις να χαρίσει το γέλιο στον θεατή και να τον ταξιδέψει για μιάμιση ώρα στο παράλογο και ξεκαρδιστικό σύμπαν του Νικολάι Έρντμαν, και σε δεύτερο πλάνο να τον προβληματίσει πάνω σε επίκαιρα και διαχρονικά υπαρξιακά ζητήματα.
– Ποιος είναι ο χαρακτήρας που υποδύεσαι και πόσο διαχρονική θα χαρακτήριζες την αξία του κειμένου;
Λοιπόν, εγώ παίζω τον Αλεξάντρ Πετρόβιτς Καλαμπούσκιν, γείτονα του πρωταγωνιστή και θα τον έλεγα το λαμόγιο του έργου. Μυρίζεται από νωρίς τα χρηματικά οφέλη που μπορεί να αποκομίσει από την αυτοκτονία του γείτονά του και τον βγάζει κυριολεκτικά στο σφυρί. Έξυπνος, μπαγαπόντης και οργανωτικός, έχει βρει το τέλειο σχέδιο για να απομυζά τους πελάτες του με προϊόν πώλησης την αυτοκτονία του φίλου του. Μοναδικό εμπόδιο στον στόχο του, η αδυναμία του για το γυναικείο φύλο και η καθυστέρηση του γείτονα να πατήσει την σκανδάλη. Είναι πολύ ενδιαφέρων χαρακτήρας, από τους πιο οικείους του έργου, που πάμπολλα εμπόδια δεν τον αφήνουν να πραγματοποιήσει τα, ιδιοτελή μεν αλλά ανθρώπινα δε, όνειρά του. Αν θυμάμαι καλά με ρωτήσατε και για την διαχρονικότητα του έργου. Θα σας πω. Αν και το έργο γράφτηκε περίπου το 1930 στην Σοβιετική Ένωση φαίνεται δυστυχώς να είναι πιο επίκαιρο τώρα παρά τότε. Τα ερωτήματα που εγείρει βρίσκονται συνεχώς αντιμέτωπα με τις κοινωνίες των ανθρώπων και τις σκέψεις τους και κάθε φορά επαναπροσδιορίζονται από τα θύματα, τους ήρωες και τους επιζώντες. Ερωτήματα όπως, είναι άραγε η αυτοκτονία και η έξοδος από την κοινωνία τρόπος κάθαρσης; Είναι παραβίαση των ηθικών κανόνων ή μπορεί να θεωρηθεί πράξη ηρωισμού ανάλογα τον σκοπό; Είναι η ζωή το υπέρτατο αγαθό; Αυτός που δεν είναι ήρωας, είναι δειλός ή απλά άνθρωπος;
. Πώς βίωσες τη συνεργασία σου με τον σκηνοθέτη, αλλά και με τους υπόλοιπους ηθοποιούς;
Τον Ηλία Κούτλα, τον σκηνοθέτη, τον ξέρω πολλά χρόνια και είναι η τρίτη φορά που συνεργαζόμαστε. Τον εκτιμώ και τον συμπαθώ πολύ οπότε ήξερα από την αρχή ότι θα τα πάμε καλά και θα είμαι ευχαριστημένος από το αποτέλεσμα που θα βγάλουμε και πράγματι δεν διαψεύστηκα. Το στοίχημα ήταν το πώς θα τα πάω με δέκα ηθοποιούς που δεν είχα ξαναδεί ποτέ στην ζωή μου! Βέβαια είχα εμπιστοσύνη στην κρίση του σκηνοθέτη αλλά και πάλι δέκα άνθρωποι είναι πολλοί για να είναι όλοι τέλειοι. Ευτυχώς όμως και προς ευχάριστη έκπληξή μου πρόκειται για δέκα διαμάντια, δέκα καταπληκτικούς ανθρώπους που συνδυάζουν, χωρίς καμία εξαίρεση, επαγγελματισμό, καλοσύνη και ευγένεια ψυχής. Είμαι εξαιρετικά χαρούμενος που τους γνώρισα και που έχω την τιμή να μοιράζομαι την σκηνή μαζί τους. Μαζί τους είχα μία από τις πιο όμορφες περιόδους προβών της ζωής μου. Και επειδή μπορώ να συνεχίσω να τους παινεύω για πολλή ώρα ακόμα, προτείνω να μου κάνεις την επόμενη ερώτηση!
– Πόσο σημαντική θεωρείς για σένα αυτήν τη δουλειά και ποιες οι προσδοκίες σου;
Αν και δεν πρόκειται για δική μου ιδέα, αυτό το έργο το έχω αγαπήσει και τον τρόπο που δημιουργήθηκε τον θεωρώ πολύ κοντά στην δική μου άποψη για το θέατρο. Επίσης έχω συμπαθήσει εξαιρετικά και απολαμβάνω τον δικό μου ρόλο μέσα στο έργο. Θεωρώ ότι η πολλή δουλειά, το ενδιαφέρον κείμενο και η καλή σχέση των συντελεστών είναι η φόρμουλα για ένα καλό έργο και ο μόνος τρόπος που κατακτάς την στήριξη και την αγάπη των ανθρώπων. Πιστεύω ότι το έργο έχει ό,τι χρειάζεται. Τώρα με συγχωρείς αλλά πρέπει να φύγω για να μην αργήσω στην πρόβα έχουμε πρεμιέρα σε λίγες ημέρες, οπότε καταλαβαίνεις. Ευχαριστώ πάρα πολύ για το χρόνο σου και την συνέντευξη και ελπίζω ότι θα τα ξαναπούμε. Σε περιμένω στην παράσταση!
Να γιατί πεθαίνω σύντροφοι!
Μια παράσταση βασισμένη στο έργο “Ο Αυτόχειρας” του Νικολάι Ρομπέρτοβιτς Έρντμαν
Μετάφραση – Σκηνοθεσία: Ηλίας Κούτλας
Διασκευή: Ηλίας Κούτλας & ο θίασος
Παίζουν: Γιώργος Καφετζόπουλος, Γιούλη Καρναχωρίτη, Μυρτώ Πανάγου, Άντα Πουράνη, Μανώλης Βαζαίος, Αθανασία Αγοράκη, Φιλίππα Φωτιάδου, Αντώνης Σανιάνος, Γιάννης Ανδρουλακάκης, Αναστασία Δένδια, Μπήλιω Καλιακάτσου
Τοποθεσία: Θέατρο Αλκμήνη, Αλκμήνης 8-12, Πετράλωνα – Αθήνα, Μετρό – Κεραμεικός
Ημερομηνία: Πρεμιέρα: Παρασκευή 18 Μαρτίου 2022, στις 21.15. Παραστάσεις: Παρασκευή, Σάββατο στις 21.15, έως 19/4. Διάρκεια: 100΄
Πληροφορίες: Τηλ.: 210 3428650
Τιμές εισιτηρίων: 12 ευρώ (κανονικό), 8 ευρώ (φοιτητικό), 5 ευρώ (ατέλειες, ανέργων)
Του Κυριάκου Κουρουτσαβούρη, 21/2/2022