H Δήμητρα Μητροπούλου, μία από τις ιδιαίτερα ταλαντούχες Ελληνίδες ηθοποιούς, μιλάει στο All4fun για τη συμμετοχή της στην παράσταση “Νεολιθική Νυχτωδία στην Κροστάνδη”, η οποία παρουσιάζεται στο Bios μέχρι τις 16 Απριλίου σε σκηνοθεσία Άρη Μπαλή.
Τι πραγματεύεται η παράσταση σας και τι πρόκειται να δούμε πάνω στη σκηνή;
Η παράσταση στο μεγαλύτερό της κομμάτι είναι τo ποίημα του Νίκου Καρούζου για την εξέγερση της Κρονστάνδης τον Μάρτιο του 1921, την περίοδο του σοβιετικού εμφυλίου. Παράλληλα, χρησιμοποιούμε και άλλα κείμενα και εικόνες που μας ενέπνευσαν στη δημιουργική διαδικασία, όπως το Κουτσό του Χούλιο Κορτάσαρ, οι ταινίες του Γκοντάρ, το βιβλίο του Άρη Αλεξάνδρου για την εξέγερση της Κρονστάνδης, η ταινία Πεθαίνοντας στα 30 για τον Μάη του ‘68, αποσπάσματα από την Αόρατη Επιτροπή, προσωπικά μας κείμενα, κ.α.
Και όλα αυτά εντάσσονται σε έναν σκηνικό χώρο που διαμορφώνεται και αναπτύσσεται από μας καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης.
Γιατί θα πρότεινες σε κάποιον να δει το έργο σας;
Για το ποίημα του Καρούζου αυτό καθεαυτό. Σπαρακτικό, πολυσύνθετο, μεγαλειώδες.
Για τη διαχείριση της συλλογικής και της προσωπικής ήττας που η κάθε γενιά κουβαλάει με διαφορετικό τρόπο.
Για τις κάθε λογής χαμένες εξεγέρσεις.
Για τη ματαίωση της πραγματικότητας που μπορεί να βιώνει κάποιος σε αυτό το ηλικιακό μεταίχμιο των 30.
Για τη σύνδεση του ποιήματος με μια σκηνική πραγματικότητα στο εδώ και τώρα. Τώρα φτιάχνω έναν χώρο, τώρα του δίνω ζωή, τώρα αναγκάζομαι να τον εγκαταλείψω.
Για να ιδούμε αν η άνοιξη θα συνδράμει τα όνειρά μας.
Μίλησέ μας για τον ρόλο σου και την αξία του κειμένου.
Δεν υπάρχουν ρόλοι. Και οι πέντε ηθοποιοί μοιραζόμαστε εξίσου τα κομμάτια του ποιήματος και της συνολικής σκηνικής αφήγησης.
Σκύψαμε ώρες ατέλειωτες πάνω από το πολύ δύσκολο ποίημα του Καρούζου προσπαθώντας να το αναλύσουμε και να το κατανοήσουμε σε βάθος. Ο Καρούζος με αφορμή την εξέγερση της Κρονστάνδης μιλάει και για την ήττα της δικής του γενιάς, για τον έρωτα, για το γήρας του (γράφει αυτό το ποίημα στη δύση της ζωής του) αλλά και για την πεποίθησή του, ότι ακόμα και μετά από μια βαριά ήττα, κάτι θα ξαναγίνει στο μέλλον. Γιατί αν δεν πιστεύεις ότι κάτι μπορεί να αλλάξει, τι νόημα έχει να αγωνίζεσαι;
Μίλησε μας για το πώς βίωσες τη συνεργασία σου με τον σκηνοθέτη και τους υπόλοιπους συντελεστές της παράστασης.
Οι περισσότεροι από μας γνωριζόμαστε πολύ καιρό και κάποιοι έχουμε ξαναδουλέψει μαζί. Θέλαμε σίγουρα να κάνουμε παρέα αυτή τη δουλειά, που είναι ένα πολύ αγαπημένο κέιμενο του Άρη Μπαλή. Το να δουλεύεις με ανθρώπους που μοιράζεσαι κοινές απόψεις, κοινούς φόβους και ελπίδες και κοινή αισθητική είναι απόλυτα απελευθερωτικό και δημιουργικό. Κι όπως λέμε στην παράσταση: Δεν θεώρουμε σε καμία περιπτωση ότι λέμε την αλήθεια. Λέμε μόνο την πρόσληψή μας για τον κόσμο. Αυτό που μας απασχολεί. Αυτό που μας κρατά όρθιους και ζωντανούς.
Πόσο σημαντική θεωρείς για σένα αυτήν τη δουλειά και ποιες είναι οι προσδοκίες σου συνολικά;
Αυτή είναι μια παράσταση που φτιάχτηκε με πολλή αγάπη και φροντίδα αλλά ταυτόχρονα και με την επίγνωση ότι τίποτα δεν κατορθώνεται χωρίς σκληρή δουλειά. Και αυτό είναι που την κάνει σημαντική. Η βασική μου επιθυμία σε σχέση με τη δουλειά μου, είναι να μπορώ να δουλεύω με ανθρώπους που εκτιμώ τη δουλειά τους και τον τρόπο τους και μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο να μπορώ να είμαι δημιουργική.
Τώρα, σε ένα σύνολο πραγμάτων που προσδοκώ, δεν ξέρω ακριβώς τι να απαντήσω, γιατί είναι πολλά τα ζητήματα που με καίνε. Μακάρι να είχα κάτι πιο ευφάνταστο να πω, αλλά με ταράζει και με διαλύει η κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα, ο φασισμός, οι δολοφονίες μεταναστών που περνούν απαρατήρητες, οι πρόσφυγες που διεκδικούν το αυτονόητο δικαίωμα στη ζωή, ο ρατσισμός και θα μπορούσα να συνεχίσω σ’ έναν μακρύ και ατέλειωτο κατάλογο, αλλά θα σταματήσω εδώ και όπως λέει κι ο Καρούζος: Εδώ επιμένουμε όλοι.
Δείτε πληροφορίες για την παράσταση εδώ