Ένα κομμένο συναίσθημα κάτω στο πάτωμα
Ένα κλαρίνο που βογκάει
Και η ψυχή να τραγουδάει
Μην κοιμάσαι λένε
Το κρασί
Η βροχή
Ακόμα και η χτεσινή αυγή
Τραγούδα κι άλλο
Μην σταματάς
Νυστάζεις
Κοιμάσαι
Και ξαναξυπνάς
Θα ρθει η γιορτή
Όταν το χιόνι ξεραθεί
Καλλιόπη Μανδρέκα, 20/3/20