Βλέπω ανακοίνωση για μια καλοκαιρινή περιοδεία, στέλνω προσωπικό μήνυμα στον σκηνοθέτη και του ζητάω να με δει. Με βλέπει. Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να στείλει ένα μήνυμα πως “τελικά δεν μας κάνετε”. Έμαθα πως τελικά “δεν κάνω” απο μια φωτογραφία με όλον τον θίασο ενθουσιασμένο να ποζάρει στην πρώτη ανάγνωση.
Μεγάλος σκηνοθέτης νεαρός σε ηλικία, ανακοινώνει παραγωγή. Στέλνω μήνυμα και ζητάω να με δει. Διαβάστηκα. Παρεμπιπτόντως, ο σκηνοθέτης αυτός που διδάσκει κι όλας, το χει σύστημα να μην εμφανίζεται τελευταία στιγμή στα μαθήματα των σχολών που τον πληρώνουν για να διδάσκει. Δεν έχει κάτι να φοβάται. Για αυτό τον θέλουν. Επειδή είναι μεγάλος σκηνοθέτης.
Ανακοινώνεται ακρόαση από σκηνοθέτη. Στέλνω βιογραφικό. Ο σκηνοθέτης με την ομάδα του με απορρίπτουν, με καλεί ο παραγωγός. Περνάω ακρόαση. Στέλνω μήνυμα να ρωτήσω πότε θα γίνει η δεύτερη φάση της ακρόασης. ” Έχει ήδη γίνει” η απάντηση-μαχαιριά.
Οπότε, πάλι δεν ενδιαφέρθηκε κανείς να ενημερώσει.
Και καλά, το ότι όλα είναι για τον πέοντα το ξέρουμε, χάνουμε πλέον και την ανθρωπιά μας; Θα μου πεις, θα άλλαζε κάτι αν ερχόταν το απορριπτικό mail;Απολύτως τίποτα. Έτσι για το γαμώτο ρε γαμώτο, να μην αισθάνομαι τόσο αντικείμενο.
Ο ΣΕΗ άφαντος φυσικά στο κομμάτι των ακροάσεων ! Όποτε εχει ερωτηθεί επί του θέματος, η απάντηση είναι πάντα η ίδια : “Δεν μπορούμε να επεμβουμε στα κριτήρια επιλογής του εκάστοτε σκηνοθέτη, ούτε να διασφαλίσουμε την διαφάνεια”.
Όσο κι αν προσπαθούμε, κάποια πράγματα δεν θα αλλάξουν ποτέ!
Τέλος να αναφέρω πως όταν απεύθυνα μια ερώτηση στο support art workers σχετικά με τις ακροάσεις, την αντικειμενικότητα και το τι κάνουμε όλοι εμείς για αυτήν την κατάσταση, η ερώτηση αυτή δεν εγκρίθηκε και δεν δημοσιεύτηκε ποτέ !
Αυτά τα ωραία!
Μάριος Μακρόπουλος, 15/4/2022