Όταν είσαι 14, βλέπεις στον καθρέφτη ένα πρόσωπο με σπιράκια, άγουρη ομορφιά, βαριά φωνή από τα πρώτα στραβοκαπνισμένα Camel. Λίγο κραγιόν στα δόντια, λίγο παραπάνω after shave να τσούζει το μάγουλο, κάτι κουτσά βήματα με τακούνια και όμως… Το βράδι του Σαββάτου είσαι έξω και τα σπας.
Για λίγο βέβαια, γιατί μετά ξερνάς σαν κατσούλι με τόσο αλκοόλ που νόμιζες ότι μπορείς να πιεις. Και πώς το λέγανε το κορίτσι που σε έγλειψε λίγο στο αυτί; Είσαι στρέιτ και σου άρεσε ή κορίτσι και μπερδεύτηκες; Και το πρωί; Ποιος ακούει τη μουρμούρα πάνω από το γιουβέτσι για τα χαράματα που μαζεύτηκες και το μέλλον σου που πρέπει να υπογράψεις σε υπεύθυνη δήλωση; Όπως και να ‘χει, είσαι έφηβος και έτσι θα είναι για λίγα χρόνια ακόμη μέχρι να βγάλεις τα πρώτα σου χρήματα ή να κορνιζάρεις το πτυχίο (έστω και το δίπλωμα αυτοκινήτου). Δεν το ‘χεις, αλλά η ζωή σου χαρίζει ευκαιρίες να το βρεις.
Όχι για πολύ όμως γιατί στα 30 είναι λίγο αλλιώς. Πίνεις φαγωμένος και χωρίς αυτοκίνητο, έχεις πειστεί ότι χρειάζεσαι και αγοράζεις με την οκά καλλυντικά, ξεβαφτικά και κρέμες ανόρθωσης του πεσμένου από τα junk food μηρού, συνδυάζεις sparkling τοπ με ήσυχο τζιν, φλερτάρεις διακριτικά και το δέρμα σου έχει τις απαραίτητες γυαλάδες. Τι κρίμα όμως που η ζωή έχει στείλει τις ευκαιρίες σε άλλη πορεία από τη δική σου… κάπως παράλληλη θα έλεγα και άρα με μηδαμινές ελπίδες να συναντηθείτε.
Όταν σταματάει η ζωή σου για κάποιο λόγο πάνω στα ντουζένια της μένεις… άφωνος. Ψάχνεσαι, περιμένεις μήπως είναι όνειρο, τσιμπιέσαι, μελανιάζεις, πλαντάζεις και στο τέλος βυθίζεσαι στον καναπέ σου. Και τώρα; Τι μπορείς να κάνεις μέσα σε 24 ώρες την ημέρα, 7 ημέρες την εβδομάδα; Πολλά, αν αποφασίσεις να μην τα χαρακτηρίσεις τίποτα. Sit back and relax. Είσαι κι εσύ ένας άνεργος που πρέπει να την παλέψεις. Σκέψου τις φορές που δούλευες και έβριζες που δεν έχεις χρόνο για…
Καφέ στον ήλιο, χάζεμα στις βιτρίνες, πρωινό σεξ χωρίς άγχος, να τελειώσεις την ξένη γλώσσα που άφησες στη μέση πριν κάτι χρόνια, δωρεάν μαθήματα φωτογραφίας στο Δήμο σου, να ανοίξεις το στρώμα yoga και το dvd με τις ασκήσεις που παρήγγειλες από το Amazon την 16η φορά που είπες ότι ξεκινάς γυμναστήριο, να πας να δεις την γιαγιά και τον παππού.
Το πιο μεγάλο σοκ είναι όταν σε χαρτζιλικώνουν. Μέχρι τώρα είχες συνηθίσει στο μισθό κάθε 1η και 15 με την cashcard και το pin που θυμόσουν κάθε φορά που δεν είχες hangover ή άγχος του πρώτου ραντεβού. Τώρα, δεν πας στο POP για να πιεις zombie αλλά κάπου που να έχει την μπίρα κάτω από 5 ευρώ. Και πού να κεράσεις και την κοπελιά σφηνάκι; Ξεχασμένα αυτά.
Πρόσεχε τι εύχεσαι λένε και από την δική μου πείρα, σας διαβεβαιώνω ότι είναι το πιο σοφό ρητό. Χαρείτε τον χρόνο που σας δίνει η ζωή, απλώστε τις σκέψεις στο μυαλό σας και αφήστε τον αέρα να βγει από τα πνευμόνια σας. Κάπως έτσι μαζεύουμε δυνάμεις για να πάμε παρακάτω.
Της Αγγελικής Μακρή, 22/12/2011