Η σπουδαιότητα του αθλητισμού για την κοινωνία φαίνεται ξεκάθαρα μέσα από την υπερπροσπάθεια ορισμένων ανθρώπων, που με όσα καταφέρνουν προσφέρουν χαρά, περηφάνια και χαμόγελο.
Δεν λύνουν προβλήματα, δεν αλλάζουν τις ζωές μας, όμως κάνουν τον κόσμο να δείχνει έστω και για λίγο, καλύτερος. Γιάννης Κούρος και Γιώργος Τσιάνος. Υπεραθλητές και ξεχωριστοί, ιδιαίτεροι άνθρωποι.
Ο πρώτος εδώ και 35 χρόνια είναι υπερμαραθωνοδρόμος. Με παγκόσμια ρεκόρ, με διακρίσεις σε αγώνες που δεν γνωρίζαμε ότι υπήρχαν πριν αγωνιστεί εκείνος. Συμμετοχές (και νίκες αν και είναι δευτερεύον) σε διαδρομές 1.000 χλμ., 24 και 48 ωρών, 6 ημερών και φυσικά στον Φειδιππείδιο Άθλο. Ο αγώνας των 490 χλμ. από Αθήνα στη Σπάρτη και πάλι στην Αθήνα με άμεση επιστροφή, κάτι που έκανε για δεύτερη φορά στη ζωή του πριν μερικές ημέρες (με επίδοση 61 ωρών), σε ηλικία πια 55 ετών!
Ο 35χρονος Γιώργος Τσιάνος είναι διαφορετική περίπτωση, αλλά όχι άδικα έχει κερδίσει το προσωνύμιο «ο Κούρος της κολύμβησης»! Το 2004 είδε τον κόσμο από τα 8.848 μέτρα, καθώς βρέθηκε στην κορυφή του Έβερεστ. Το 2000 είχε κολυμπήσει από τις ακτές της Αγγλίας σε αυτές της Γαλλίας (διάπλους της Μάγχης), καλύπτοντας την απόσταση των 34 χλμ. σε 9 ώρες. Πριν λίγες ημέρες κάλυψε την τριπλάσια απόσταση, κολυμπώντας χωρίς διακοπή από τις ακτές της Λακωνίας ως τα Χανιά! Απόσταση μεγαλύτερη των 100 χλμ. που υπολογιζόταν ότι θα καλύψει σε 35 ώρες, την ολοκλήρωσε σε 28.
Ο Γιάννης Κούρος τερμάτισε κάτω από την Ακρόπολη εξουθενωμένος στις 6 το πρωί. Οι πολύ… πρωινοί Αθηναίοι που βρέθηκαν στο σημείο, αντιλήφθηκαν την παρουσία του και τον πλησίασαν. Δεν τους ήξερε, δεν τους είχε ξαναδεί. Όλοι όμως τον αγκάλιαζαν και τον φιλούσαν σταυρωτά. Ο Γιώργος Τσιάνος έφτασε σε μια παραλία των Χανίων στις 7 το πρωί. Δεν υπήρχε υποδοχή και μάλιστα οι συνεργάτες του, τον μετέφεραν στο νοσοκομείο για προληπτικές εξετάσεις. Είμαι σίγουρος όμως, πως όσοι τον συνάντησαν εκείνη τη μέρα θα τον αντιμετώπισαν παρομοίως.
Ο Κούρος, ο Τσιάνος και αρκετοί ακόμη άνθρωποι που δοκιμάζουν τα όρια του εαυτού τους, στέλνουν μήνυμα σε όλους μας, πως οι όποιες αντιξοότητες δεν είναι πάντα ανυπέρβλητα εμπόδια. Προβάλουν έτσι την αξία της προσπάθειας, της επιμονής, της υπομονής. Όπως έχει πει ο Κούρος: «Η θέληση είναι πάντα νικήτρια όταν επιστρατεύονται όλες οι πνευματικές και σωματικές δυνάμεις».
Του Νίκου Καπίρη, 12/10/2011