ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΠΡΕΜΙΕΡΑ – ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΜΠΑΡΑΓΩΓΗ
ΚΥΚΛΟΣ CONTEMPORARY ANCIENTS
Σε ηλικία οκτώ ετών, ένα κοριτσάκι παρίσταται στη σφαγή μιας κοινότητας χωρίς να μπορεί να αντιδράσει.
Το έγκλημα αυτό διαπράττεται από τους δικούς της και, άθελά της, χωρίς να το συνειδητοποιεί, παίρνει μέρος σ’ αυτό.
Εβδομήντα πέντε χρόνια μετά, μια έρευνα ξανανοίγει τα τραύματα του παρελθόντος.
Για να βρεθούν οι μάρτυρες, για να φωτιστεί ό,τι αποσιωπήθηκε. Σήμερα πρέπει να μιλήσει. Αλλά πώς ν’ αντιμετωπίσεις ό,τι έχει θαφτεί βαθιά μέσα σου; Πώς ν’ αντικρύσεις ό,τι ποτέ δεν μπόρεσες να κατονομάσεις;
Ο όρκος της Ευρώπης καταδύεται στη μνήμη ενός εγκλήματος, στο άχθος της σιωπής, στον τρόπο με τον οποίο το τραύμα διασχίζει τις γενιές.
Με το νέο του έργο, που θα κάνει πρεμιέρα στην Επίδαυρο, ο Ουαζντί Μουαουάντ συνεχίζει να εξερευνά δραματουργικά την κληρονομιά της βίας και τη δύναμη του θεάτρου ως τόπου ίασης.
Ο Λιβανοκαναδός συγγραφέας, σκηνοθέτης και ηθοποιός Ουαζντί Μουαουάντ, καλλιτεχνικός διευθυντής τα τελευταία χρόνια του Théâtre National de la Colline, έγινε γνωστός στην Ελλάδα κυρίως ως ο σεναριογράφος του υποψήφιου για Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας Μέσα από τις φλόγες (σκην. Denis Villeneuve, 2010), που βασίστηκε στο θεατρικό έργο του Πυρκαγιές (Incendies).
Το σκοτεινό αυτό οδοιπορικό στον Λίβανο του εμφυλίου, που ξετυλίγεται μέσα από μια τραυματική οικογενειακή ιστορία, έχει στη ρίζα του μια βαθιά σύνδεση με την αρχαία τραγωδία, η οποία αποτελεί την κυριότερη πηγή έμπνευσης του Μουαουάντ: ο διχασμός στην καρδιά της οικογένειας, η πάλη των δύο φύλων, ο ξεριζωμός, η ολέθρια κληρονομιά της προηγούμενης γενιάς στις επόμενες και η αναζήτηση κάθαρσης είναι θέματα που επανέρχονται στα θεατρικά του έργα, τα περισσότερα σε διάλογο με ήρωες του Αρχαίου Δράματος.
Θέατρο πολιτικό σε συνομιλία με τη σύγχρονη ιστορία, εμβαθύνει ταυτόχρονα στον Μύθο επιδιώκοντας να αναδείξει τις αρχετυπικές διαστάσεις της ανθρώπινης περιπέτειας, ανεξαρτήτως τόπου και χρόνου.
Από την άλλη, εστιάζει στην αναζήτηση ταυτότητας πέρα από φυλετικά, θρησκευτικά, οικογενειακά όρια, και ο φωτισμός των προσώπων μ’ έναν έντονα λυρικό λόγο προσδιορίζει μια ιδιαίτερα σύγχρονη προσέγγιση, όπως το είδαμε και στο τελευταίο του έργο Όλοι εμείς πουλιά, που ανέβηκε στο Εθνικό Θέατρο πέρσι. Ο Μουαουάντ είχε έρθει στο Ηρώδειο το 2011 με τον κύκλο Γυναίκες, σπονδυλωτή σκηνοθεσία των έργων του Σοφοκλή Αντιγόνη, Ηλέκτρα και Τραχίνιαι, με γαλλοκαναδικό θίασο σε μια διεθνή συμπαραγωγή.
Από τους πλέον ενδιαφέροντες σύγχρονους δραματουργούς διεθνώς, επανέρχεται φέτος στο Φεστιβάλ, πρώτη φορά όμως στην Επίδαυρο, με ένα νέο έργο εμπνευσμένο από αρχαίες ηρωίδες που γράφει με δική μας ανάθεση στο πλαίσιο του Κύκλου Contemporary Ancients.
Θα το παρουσιάσει το πρώτο Σαββατοκύριακο του Αυγούστου μ’ έναν πολυεθνικό θίασο σε μια πολύγλωσση παράσταση, διεθνή συμπαραγωγή και από τα highlights του καλοκαιριού.
Κείμενο – Σκηνοθεσία Wajdi Mouawad
Βοηθός σκηνοθέτη Cyril Anrep
Δραματουργία Charlotte Farcet
Σκηνικά Emmanuel Clolus
Σχεδιασμός φωτισμού Laurent Schneegans
Σχεδιασμός ήχου Annabelle Maillard
Μουσική σύνθεση Αλέξανδρος Δράκος Κτιστάκης
Κοστούμια Isabelle Flosi
Μακιγιάζ – Κομμώσεις Cécile Kretschmar
Ελληνικοί υπέρτιτλοι Βασίλης Δογάνης
Αγγλικοί υπέρτιτλοι Linda Gaboriau
Παίζουν Juliette Binoche, Violette Chauveau, Δανάη Επιθυμιάδη, Daria Pisareva, Leora Rivlin, Emmanuel Schwartz
Συμμετέχει η Adèle Réto-Lefort
Παραγωγή Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου
Εκτέλεση παραγωγής La Colline – théâtre national
Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου 01/08 έως 02/08/2025 στις 21:00
ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ ΕΔΩ
Σκηνοθετικό σημείωμα
Το ταξίδι επιστροφής είναι πάντα ταξίδι αλλά ποτέ επιστροφής. Είναι πένθος, εσωτερικός νεκροθάλαμος όπου εισερχόμαστε για να αναγνωρίσουμε το πτώμα ενός πράγματος που θεωρούσαμε ακόμα ζωντανό.
Αυτό συμβαίνει για κείνες που θεωρούν ότι θα ξαναβρούν κάποτε τη μητέρα τους αλλά και για τη μητέρα που θεωρεί ότι κάποτε θα ξαναβρεί τις κόρες της.
Είναι μια αρχαία ιστορία που επαναλαμβάνεται διαρκώς από τα βάθη του χρόνου: ένα κορίτσι παίζει στην ακρογιαλιά όταν ξαφνικά βλέπει να εμφανίζεται ένας λευκός ταύρος. Θαμπωμένη από την ομορφιά και τη δύναμή του, η κοπέλα καβαλά ανυποψίαστη τον ταύρο που, μεμιάς, ξαναγυρνά προς τη θάλασσα παρασύροντάς την μια για πάντα μακριά από την πατρίδα της.
Αιώνες, χιλιετίες αργότερα, μέσα απ’ την ίδια τη σάρκα των παιδιών και των παιδιών των παιδιών των παιδιών εξακολουθούν να αντηχούν τα τραγούδια, τα κλάματα και οι χοροί των αρχαίων τραυμάτων, που κανείς ποτέ δεν είπε και κανείς ποτέ δεν αφηγήθηκε. Κι από συμφορά σε συμφορά, από βιαιότητα σε βιαιότητα, οι πηγές των βασάνων χάνονται στο πηγάδι του χρόνου.
Πρέπει, λοιπόν, κάποια στιγμή, αφού δεν μπορείς να μιλήσεις, δεν μπορείς να αναπνεύσεις, όταν όλα αρχίζουν ψελλίζοντας να επανέρχονται, με υπομονή, να μπεις στον λαβύρινθο της μνήμης ακολουθώντας το αόρατο νήμα του έρωτα, όσο οδυνηρό κι αν είναι, για να ξαναβρείς το πρωταρχικό τραύμα που αιμορραγεί ακόμα και να δοκιμάσεις να το επουλώσεις.
Να επινοήσεις έναν χαρακτήρα για να ψηλαφίσεις τη φρίκη των συμφορών του δικού σου παρελθόντος.
Wajdi Mouawad
(Μετάφραση από τα γαλλικά: Δήμητρα Κονδυλάκη)
Προειδοποίηση σκληρού περιεχομένου: Η παράσταση περιέχει περιγραφές βίας που μπορεί να ενοχλήσουν και κρίνονται ακατάλληλες για παιδιά κάτω των 16 ετών.
Γλώσσα: Γαλλικά
Με ελληνικούς και αγγλικούς υπέρτιτλους
Μέγας Δωρητής Επετειακού Προγράμματος στην Επίδαυρο: Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ)
