Αρμονία, συναίσθημα, ένταση, πάθος, ποιότητα, ψυχή. Αυτά είναι μόνο μερικά από τα λόγια που μπορούν να περιγράψουν την αξεπέραστη φωνή του μεγάλου ιταλού τενόρου, Andrea Bocelli. Η αγνότητα και η απέραντη ομορφιά που βγάζει σε κάθε του ερμηνεία, καθώς και η φωτισμένη προσωπικότητά του, είναι οι λόγοι που κάνουν τον κόσμο να τον λατρεύει. «Αν ο θεός είχε φωνή, θα πρέπει να έμοιαζε πολύ με του Andrea Bocelli» είχε πει, χαρακτηριστικά, η Celine Dion.
Έχει ηχογραφήσει 14 άλμπουμ, όχι μόνο με κλασικά, αλλά και με ποπ ακούσματα, 2 greatest hits άλμπουμ και 8 ολοκληρωμένα έργα όπερας, έχοντας πουλήσει πάνω από 70 εκατομμύρια δίσκους σε όλο τον κόσμο. Είναι ο καλλιτέχνης με τις περισσότερες πωλήσεις στην ιστορία της κλασικής μουσικής και ο μεγαλύτερος ιταλός τενόρος της εποχής μας. Όλα αυτά τον κατατάσσουν ανάμεσα στους καλλιτέχνες-θρύλους.
Τα παιδικά χρόνια
O Andrea Bocelli, γεννήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου του 1958, σε ένα μικρό χωριό της Τοσκάνης, στην Ιταλία. Μεγάλωσε στη φάρμα της οικογένειας, μαζί με τους γονείς και τον μικρότερο αδελφό του.
Από τη γέννα κιόλας, ήταν προφανές, ότι ο Bocelli αντιμετώπιζε προβλήματα με την όρασή του. Μετά από πολλές επισκέψεις σε γιατρούς, διαγνώστηκε με σύμφυτο γλαύκωμα. Το 1970, στα 12 του χρόνια, έχασε εντελώς την όραση του, μετά από ένα ατύχημα, κατά τη διάρκεια ενός αγώνα ποδοσφαίρου.
Η μητέρα του, Edi, ενώ ήταν έγκυος στον Bocelli, είχε διαγνωστεί λανθασμένα με σκωληκοειδίτιδα και έκανε θεραπεία με πάγο, τον οποίο οι γιατροί τοποθετούσαν στο στομάχι της. Οι γιατροί την συμβούλευσαν να τερματίσει την εγκυμοσύνη, λόγω της μεγάλης πιθανότητας, να προκληθεί κάποια αναπηρία στο μωρό, από την θεραπεία που έκανε. Παρά τις προειδοποιήσεις, η Edi, αποφάσισε να κρατήσει το μωρό. Αυτή φαίνεται πως ήταν η αιτία, του προβλήματος όρασης του Bocelli. Μια άλλη άποψη υποστηρίζει, πως η τύφλωση του, μάλλον δεν σχετίζεται με αυτό το περιστατικό.
Μικρό παιδάκι ακόμα, άρχισε να φανερώνει ένα εξαιρετικό πάθος για τη μουσική. Η μητέρα του, έχει πει πως αυτό ήταν το μόνο πράγμα που του έδινε αληθινή χαρά και ηρεμία. Στα 6 του χρόνια ξεκίνησε μαθήματα πιάνου και αργότερα συνέχισε με φλάουτο, σαξόφωνο, τρομπέτα, τρομπόνι, άρπα, κιθάρα και ντραμς. Συγχρόνως, κατά τη διάρκεια της παιδικής του ηλικίας δεν παραμέλησε να εξασκήσει και τη φωνή του. Στα 14 στον πρώτο του διαγωνισμό τραγουδιού, βγαίνει νικητής, τραγουδώντας «O sole mio». Τελειώνοντας το σχολείο, το 1980, ξεκίνησε σπουδές νομικής στο University of Pisa, ενώ τα βράδια, για να κερδίζει χρήματα, εμφανιζόταν σε τοπικά piano bars. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του, διορίστηκε σε δικαστήριο, και άσκησε το επάγγεμα του δικηγόρου για έναν χρόνο. Κι επειδή, όπως, λένε, όλα γίνονται για κάποιο λόγο, εκεί, το 1987, θα συναντήσει τη μελλοντική του σύζυγο, Enrica.
Οι σημαντικότερες στιγμές της καριέρας του
Η καριέρα του Andrea Bocelli, ως τενόρου, την ιδιότητα με την οποία όλοι τον γνωρίσαμε και τον αγαπήσαμε, ξεκινά ουσιαστικά το 1992, από κάποιες οντισιόν, που διεξήγαγε ο ιταλός ροκ σταρ Zucchero μαζί με τον Bono των U2 ψάχνοντας έναν τενόρο για τις συναυλίες τους. Το ντέμο με το τραγούδι «Miserere» εστάλη στον μεγάλο ιταλό τενόρο, Luciano Pavarotti. Όταν ο Pavarotti άκουσε τον Bocelli στην κασέτα, παρακίνησε αμέσως τον Zucchero να συνεργαστεί μαζί του, παραχωρώντας τη θέση του!
Όμως ο Zucchero έπεισε τελικά τον Pavarotti, να ηχογραφήσουν μαζί με τον Bocelli, το τραγούδι, το οποίο έγινε τεράστια επιτυχία σε ολόκληρη την Ευρώπη. Το 1993, ο Bocelli ξεκινάει την πρώτη του ευρωπαϊκή περιοδεία. Το άστρο του λάμπει, ο κόσμος ερωτεύεται την αιθέρια φωνή του και την ίδια χρονιά υπογράφει συμβόλαιο με την Sugar Music στο Μιλάνο.
Ο Luciano Pavarotti, στήριξε τον Bocelli από το ξεκίνημά του και εξέφρασε δημόσια τον θαυμασμό του στη φωνή και στην υποκριτική του ικανότητα. «Δεν υπάρχει καλύτερος» είχε πει αφοπλιστικά, από την πρώτη-πρώτη ακρόαση. Ο Bocelli βρέθηκε στο πλευρό του μεγάλου ιταλού τενόρου, που τον πίστεψε, σε όλες τις σημαντικές στιγμές του, όπως σε μεγάλες συναυλίες, στην γαμήλια τελετή του, το 2003, αλλά και στο τελευταίο αντίο, το 2007.
Τον Δεκέμβριο του ?93, με την υψηλότερη βαθμολογία κερδίζει στο San Remo Music Festival στην κατηγορία των πρωτοεμφανιζόμενων, όπως και τον Φεβρουάριο του ?94, στον ίδιο διαγωνισμό. Το ντεμπούτο άλμπουμ του, Il Mare Calmo della Sera, μπήκε στο ιταλικό Top Ten, αμέσως μετά την κυκλοφορία του και έγινε πλατινένιο.
Τραγούδησε ξανά μαζί με τον Pavarotti στο ετήσιο φιλανθρωπικό γκαλά, Pavarotti International, όπου οι θεατές απόλαυσαν μεγάλες κλασικές επιτυχίες, από τους δύο κορυφαίους ερμηνευτές. Τον Σεπτέμβριο κάνει την πρώτη εμφάνιση στην όπερα ως Macduff στο έργο του Verdi, Macbeth στο Teatro Verdi.
Το 1994 ήταν μια σημαντική χρονιά για τον Bocelli, όχι μόνο σε επαγγελματικό, αλλά και σε προσωπικό επίπεδο, λόγω μια μεγάλης αλλαγής στα θρησκευτικά του πιστεύω. Ήταν αγνωστικιστής, όμως την χρονιά εκείνη, ίσως λόγω της βαθιάς μελέτης του στα έργα του Tolstoy, έπαψε να θεωρεί ότι τα πάντα γίνονται κατά τύχη και έκανε στροφή στην Καθολική πίστη. Αυτή η αλλαγή φάνηκε και στην συγκινητική ερμηνεία του ύμνου Adeste Fideles, μπροστά στον πάπα Ιωάννη Παύλο ΙΙ, στην Βασιλική του Αγίου Πέτρου, τα Χριστούγεννα της χρονιάς εκενης.
Το 1995, το «Con te partir?», από το 3ο του άλμπουμ, Viaggio Italiano, έγινε το single με τις μεγαλύτερες πωλήσεις όλων των εποχών, στο Βέλγιο. Στο Viaggio Italiano, αξιοσημείωτη είναι η συνεργασία του με τον κιθαρίστα John Miles.
Το 1996, έρχεται άλλη μια σημαντική συνεργασία, με την αγγλίδα σοπράνο Sarah Brightman, η οποία προσέγγισε τον Bocelli, από την στιγμή που τον άκουσε στο «Con te partir?», την ώρα του δείπνου της σ? ένα ρεστοράν! Μαζί ηχογράφησαν το «Time to Say Goodbye» (Con te partir?) σαν ντουέτο με την συμφωνική ορχήστρα του Λονδίνου. Ο διάσημος γερμανός μποξέρ Henry Maske, ζήτησε να του το τραγουδήσουν στον τελευταίο του αγώνα. Οι πωλήσεις έφτασαν τα 3 εκατομμύρια αντίγραφα και έγινε έξι φορές πλατινένιο. Η Γερμανία τίμησε την χρονιά εκείνη τον Andrea Bocelli με τρία βραβεία. Τον Μάρτιο του 1997, έλαβε βραβείο ECHO, για το «Best Single of the Year» και τον Σεπτέμβριο, βραβείο ECHO Klassik, για το «Best seller of the year», για το άλμπουμ του, Viaggio Italiano. Τον Οκτώβριο έλαβε βραβείο Bambi, μια ετήσια διεξαγωγή τηλεοπτικών και μιντιακών βραβείων από τα γερμανικά μέσα.
Το 1998 έρχεται η πρώτη εμφάνιση επί σκηνής σε έναν από τους σημαντικότερους μελοδραματικούς ρόλους. Ο Bocelli γίνεται ο Rodolfo στην παραγωγή La boh?me στο Teatro Comunale στο Κάλιαρι, τη μεγαλύτερη πόλη και πρωτεύουσα της Σαρδηνίας. Η παράσταση διήρκησε μόλις μια εβδομάδα (από τις 18 έως τις 25 Φεβρουαρίου), όμως ήταν μία από τις δυνατότερες εμπειρίες για την μέχρι τώρα πορεία του. «Ήταν μια παθιασμένη όπερα. Είχες πολλά να κάνεις στη σκηνή! Το βασικό για μένα, όπως και κάθε φορά, ήταν η μουσική και η ερμηνεία. Το κομμάτι της υποκριτικής ήταν ο τρόπος να ανταποκριθώ σ? αυτά, όσο καλύτερα μπορούσα».
Ο Lorenzo Mariani, ο διευθύνων του La boh?me, μίλησε για τον Bocelli με μεγάλο θαυμασμό: «Ο Andrea ήταν πάντα ένας άνθρωπος με μεγάλο πάθος για τη ζωή και μια απίστευτη επιθυμία να τραγουδάει και να παίζει όπερα. Αυτό που παρατήρησα σε αυτόν ήταν η αισιοδοξία, ο μεγάλος του ενθουσιασμός για την ίδια τη ζωή. Έχω ανεβάσει το La boh?me 10 φορές. Ο Andrea είναι ίσως, ο πιο πιστικός Rodolfo που έχει περάσει από τη σκηνή!»
Τον Απρίλιο, ο Bocelli εισέρχεται και στην αμερικανική αγορά με μια συναυλία στο John F. Kennedy Center και την επομένη ακλούθησε η υποδοχή του στον Λευκό Οίκο από τον τότε Πρόεδρο, Μπιλ Κλίντον. Στις 5 Μαΐου, εμφανίστηκε στο Μόντε Κάρλο, όπου κερδίζει δύο World Music Awards, ένα στην κατηγορία «καλύτερος ιταλός τραγουδιστής», και ένα για την «καλύτερη κλασσική ερμηνεία». Επίσης, το περιοδικό People, τον κατέταξε σε έναν από του 50 πιο όμορφους ανθρώπους για το 1998.
Μετά από μια τρίμηνη περιοδεία στη βόρεια και νότια Αμερική, με την τελευταία του συναυλία στο Madison Square Garden να γίνεται sold out, ακολουθεί το επόμενο βραβείο Echo Klassik, αυτή τη φορά για το «άλμπουμ με τις καλύτερες πωλήσεις», για το Aria – the opera album. Την παραμονή της ημέρας των Ευχαριστιών, ο Bocelli εμφανίζεται σαν guest στο σόου C?line Dion’s Television special These Are Special Times, για να τραγουδήσουν μαζί το hit «The Prayer» από το χριστουγεννιάτικο άλμπουμ της Dion «These Are Special Times», αλλά και για σόλο ερμηνείες, όπως εκείνη του «Ave Maria». Η Dion τον σύστησε στο κοινό με λόγια που έμειναν αξέχαστα: «Άκουσα κάποιον να λέει, πως αν ο Θεός είχε φωνή, θα πρέπει να έμοιαζε πολύ με του Andrea Bocelli». Η παρουσία του σε εκείνο το σόου, ήταν καθοριστική για την καριέρα του. Από τότε αυξήθηκε σημαντικά η δημοτικότητά του στην Αμερική, κάτι που συνεχίστηκε και με τις επόμενες εμφανίσεις του.
Στην εμφάνισή του στο Hollywood Bowl στο Λος Άντζελες, μπροστά σε πάνω από 18.000 θεατές, η ηθοποιός Elizabeth Taylor στάθηκε δίπλα του, ενώ ερμήνευε το βραβευμένο «The Prayer».
Τον Μάιο, μετά από πρόσκληση του Steven Spielberg, ο Bocelli τραγούδησε μπροστά στον Bill Clinton, σε ένα event για το δημοκρατικό κόμμα. Στο τέλος του μήνα, έρχεται ένα ντουέτο-μαγεία με την πορτογαλίδα τραγουδίστρια Dulce Pontes. Τον Ιούνιο παίρνει μέρος στη συναυλία φιλανθρωπικού χαρακτήρα του Michael Jackson για τα παιδιά στο Ολιμπιακό Στάδιο του Μονάχου.
Ακολούθησαν, ακόμη, πολλές εκπληκτικές συνεργασίες και επευφημίες από εκατομμύρια πλήθη που είχαν την τύχη να τον απολαύσουν.
Ο δήμαρχος της πόλης της Νέας Υόρκης, Rudy Giuliani δώρισε στον Bocelli το Crystal Apple, ως ένδειξη τιμής.
Το 7ο άλμπουμ του Sacred Arias, έφτασε στην πρώτη θέση των USA Classic Billboard charts, κάνοντας τον Bocelli τον πρώτο αοιδό που κατέλαβε όλες τις κορυφαίες θέσεις με το Aria, να είναι στη 2η θέση, και το Viaggio Italiano στην 3η! Το Sacred Arias, περιλάμβανε τον ύμνο του ιερού έτους 2000 που επιλέχτηκε ως επίσημη έκδοση από το Βατικανό, τον Οκτώβριο.
Αμέσως μετά την επιστροφή του στην Ιταλία τραγούδησε στη Φλωρεντία σε μια συνάντηση των κεντροαριστερών αρχηγών κράτους. Τον Νοέμβριο, προσκεκλημένος από τη βασίλισσα Elizabeth II, τραγούδησε στην ετήσια Royal Variety Performance στο Μπέρμιγχαμ. Στις 30 Νοεμβρίου, κυκλοφόρησε στην Ιταλία το βιβλίο του, La musica del silenzio, ένα αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα.
Θα του δοθεί ξανά η ευκαιρία να εκφράσει το υποκριτικό του ταλέντο, όπως στην όπερα του Pietro Mascagni, L’amico Fritz, ενσαρκώνοντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο και στο Requiem του Verdi.
Στις 28 Οκτωβρίου του 2001, ως αντιπρόσωπος της Ρωμαιοκαθολικής πίστης, θα ερμηνεύσει Ellens dritter Gesang του Franz Schubert’s, στην συναυλία στο Ground Zero της Νέας Υόρκης, για τη μνήμη των θυμάτων 11ης Σεπτεμβρίου.
Στα Italian Music Awards, θα του δοθεί ένα ξεχωριστό βραβείο από την Ομοσπονδία της ιταλικής μουσικής βιομηχανίας, για την αξία του ως «πρεσβευτή της ιταλικής μουσικής στον κόσμο».
Στις 23 Δεκεμβρίου, τραγούδησε τον ιταλικό εθνικό ύμνο, όπως επίσης Bellini και Verdi μπροστά στον Πρόεδρο της Ιταλίας και σε άλλους τιμούμενους προσκεκλημένους, στην παραδοσιακή χριστουγεννιάτικη συναυλία στην ιταλική Σύγκλητο, η οποία για πρώτη φορά μεταδόθηκε ζωντανά από την τηλεόραση. Τον Μάιο του 2002 θα παραλάβει το 2002 Classical BRIT Award για την «Σημαντική συμβολή του στη μουσική» και τον ίδιο μήνα θα τραγουδήσει στο Villa Madama στη Ρώμη μπροστά στο τότε πρόεδρο της Αμερικής, George W. Bush και τον ιταλό πρόεδρο, Silvio Berlusconi. Επίσης, λαμβάνει μέρος στο φιλανθρωπικό κονσέρτο με τίτλο «Pavarotti & Friends» για την ενίσχυση της Ανγκόλα.
Ο Bocelli είναι ένας καλλιτέχνης που δίνει πολύ συχνά το παρόν σε συναυλίες φιλανθρωπικού και, γενικότερα, ανθρωπιστικού χαρακτήρα. Τον Ιούνιο του 2003 και μέσα στα πλαίσια της περιοδείας του με τίτλο «Sentimento», βρέθηκε στην Αθήνα και στην Κύπρο. Το 2004 έλαβε μέρος στην παγκόσμια εκστρατεία της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (International Olympic Committee) για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 στην Αθήνα.
Έκανε εμφανίσεις σε γνωστά τηλεοπτικά shows, όπως στα American Idol και Strictly Come Dancing και The Oprah Winfrey Show, Larry King Live και Fox & Friends.
To 2009, o Bocelli τραγούδησε το κομμάτι «Il Gladiatore» για το soundtrack της επιτυχημένης ταινίας Gladiator, καθώς και για την τελετή έναρξης του 2009 UEFA Champions League Final, στο Ολυμπιακό Στάδιο της Ρώμης.
Τον Νοέμβριο του 2009, κυκλοφόρησε το πρώτο χριστουγεννιάτικο άλμπουμ του, My Christmas, για να γίνει το εμπορικότερο εορταστικό άλμπουμ της χρονιάς.
Κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας πρεμιέρας των A Christmas Carol του Disney, στην πλατεία Leicester, του Λονδίνου, αφού άναψαν τα χριστουγεννιάτικα φώτα των οδών Oxford και Regent Street, ο Bocelli οδήγησε τη χορωδία του καθεδρικού ναού του Αγίου Παύλου και περισσότερους από 14.000 ανθρώπους, γεγονός που έσπασε το επίσημο παγκόσμιο ρεκόρ Guiness, για τους περισσότερους ανθρώπους που συγκεντρώθηκαν ποτέ για να τραγουδήσουν όλοι μαζί, το «Silent Night»!
Άλλη μια σημαντική στιγμή, ήταν στο 2009 Jos? Carreras Gala, όπου ο Bocelli τραγούδησε «White Christmas» μαζί με τον μεγάλο ισπανό τενόρο Jos? Carreras, για πρώτη φορά.
Τον Ιανουάριο του 2010, ο Bocelli μαζί με τους Mary J. Blige and David Foster, ένωσαν τις φωνές τους, στα 52nd Grammy Awards, συμβάλλοντας στην πληροφόρηση και την ευαισθητοποίηση του κοινού, για τα θύματα του σεισμού στην Αιτή.
Τον Μάρτιο του 2009, ο Andrea Bocelli θα τιμηθεί με ένα αστέρι στο Hollywood Walk of Fame για τη συμβολή του στο Live Theater.
Τον Απρίλιο τραγούδησε «Nessun Dorma», στην τελετή έναρξης Expo 2010, στην Σαγκάη, μπροστά σε 20 αρχηγούς και επικεφαλής κρατών και κυβερνήσεων, όπως τον κινέζο πρόεδρο, Hu Jintao, τον γάλλο πρόεδρο, Nicolas Sarkozy, τον πρόεδρο της νότιας Κορεάς, Lee Myung-bak και τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Jose Manuel Barroso.
Από τα πιο πρόσφατα βραβεία που του έχουν απονείμει, είναι το Pisano Doc, από την γενέτειρα του, την Πίζα, για «την αναγνώριση του ως ξεχωριστού πολίτη, που με την εξαιρετική τέχνη και ανθρωπιά του, δίνει ένα υψηλό γόητρο, τιμή και σεβασμό στην πόλη της Πίζας» και το Premio Lunezia nel mondo, για «τη μουσικο-λογοτεχνική ποιότητα που έχουν τα τραγούδια του».
Εκδηλώσεις αγάπης και θαυμασμού
Ο Bocelli θεωρείται ένας από τους καλύτερους τραγουδιστές στον κόσμο και η φωνή του έχει κερδίσει τον θαυμασμό ολόκληρου του κόσμου. Η φωνή του έχει ταυτότητα, δεν μοιάζει με κανενός άλλου. Όταν τραγουδάει ξέρεις ότι δεν μπορεί να είναι κανείς άλλος από τον Andrea Bocelli. Άνθρωποι του πνεύματος, του θεάματος, της πολιτικής και θρησκευτικής ζωής ήταν μεταξύ άλλων μερικοί από τους μεγαλύτερους θαυμαστές του.
Ο Zubin Mehta, που υπήρξε μαέστρος του Bocelli, είπε γι? αυτόν: «Η φωνή του Andrea είναι ξεχωριστή με πολλούς τρόπους. Έχει τον απόλυτο έλεγχό της, ρισκάροντας ακραίες αλλαγές στον τόνο, πράγμα που σχεδόν κανείς δεν τολμά επάνω στη σκηνή. Δεν είναι ότι προσπαθεί 15 φορές και το πετυχαίνει τη μία. Είναι ότι μπορεί πάντα! Μπορεί χωρίς να αναπνέει, στη μέση μιας φράσης, να αλλάξει ηχόχρωμα και τόνο, κάτι που κάνει έναν μαέστρο (όπως εγώ) να ονειρεύεται να έχει από τον ερμηνευτή κάτι τέτοιο, γιατί οι περισσότεροι δεν μπορούν». Ο Mehta σύγκρινε, ακόμη, τη φωνή του Bocelli με το παλιό ιταλικό στιλ τραγουδιστών όπερας, όπως του ιταλού τενόρου, Tito Schipa.
Η αμερικανίδα παρουσιάστρια Oprah Winfrey, σε μια εκπομπή της είχε πει: «όταν ακούω τον Andrea να τραγουδά, ξεσπάω σε κλάματα».
Η αμερικανίδα ηθοποιός, Elizabeth Taylor, η οποία είναι μεγάλη θαυμάστρια του Andrea Bocelli, από τα πρώτα του βήματα, είπε: «Το μυαλό μου, η ψυχή μου, μεταμορφώθηκαν από την ομορφιά του, τη φωνή του, από την εσωτερική ύπαρξή του. Ο Θεός έχει φιλήσει αυτό τον άνθρωπο και ευχαριστώ τον Θεό γι? αυτό».
Ο βοτανικός κήπος της Σιγκαπούρης έχει ονομάσει μια ορχιδέα του, με το όνομα του ιταλού τενόρου, προς τιμήν του, ενώ ένα τμήμα της περιοχής κατά μήκος της παραλίας Jesolo, στην ιταλική Αδριατική ακτή, πήρε το όνομα του Bocelli στις 11 Αυγούστου 2003.
Το 2006, τιμήθηκε για ακόμα μια φορά, με τον τίτλο του Grand Officer του Order of Merit of the Italian Republic (Τάγμα της Αξίας της Ιταλικής Δημοκρατίας).
Προσωπική ζωή
Ο Bocelli παντρεύτηκε την πρώτη του σύζυγο, Enrica Cenzatti, το 1992 με την οποία έχει 2 παιδιά. Χώρισαν το 2002, χωρίς να έχουν πάρει επίσημα διαζύγιο.
Σήμερα ζει με την αρραβωνιαστικιά του, Veronica Berti. Στην προσωπική του ζωή, ο καλλιτέχνης συνηθίζει να κρατάει χαμηλό προφίλ.
Η ίδρυση του Teatro del Silenzio
Το 2006, ο Bocelli παρακίνησε το δήμο της γενέτειράς του, το Lajatico, να χτίσει ένα υπαίθριο θέατρο, το Teatro del Silenzio. Ο Bocelli είναι ο τιμούμενος Πρόεδρός και δίνει παράσταση κάθε χρόνο, τον Ιούλιο, για μια βραδιά. Τον υπόλοιπο χρόνο το θέατρο παραμένει σιωπηλό.
Από τη στιγμή που άνοιξε, το 2006, έχουν γίνει 5 συναυλίες, στις οποίες φιλοξενήθηκαν ονόματα όπως Plcido Domingo, Jose Carreras, Sarah Brightman, Katherine Jenkins, Zucchero, Laura Pausini, Elisa, Lang Lang, Chris Botti και Kenny G. Η έκδοση του 2007 από το «Teatro del Silenzio», κυκλοφόρησε σε DVD, το 2008.
Το Teatro del Silenzio, όπου ο Bocelli έχει δώσει μοναδικές παραστάσεις, είχε φιλοξενήσει τα γλυπτά διαφόρων καλλιτεχνών. Η ιταλίδα ηθοποιός Gina Lollobrigida, είχε φτιάξει τον Bocelli σε ένα άγαλμα από χαλκό, το οποίο δώρισε στην πόλη Lajatico, πριν από μια συναυλία του, το 2010.
O Andrea Bocelli στην Αθήνα
Αυτό τον κορυφαίο τενόρο της δικής μας εποχής και ξεχωριστό άνθρωπο είχαμε την τιμή να απολαύσουμε στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού την Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου, μετά από πρόσκληση του Ιδρύματος Δράσης Κατά του Καρκίνου του Μαστού. Η συναυλία τελεστηκε υπό την αιγίδα του υπουργείου Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης.
Της Έλενας Αρώνη