Πόσα παιδάκια δεν έχουν ζητήσει από τη μαμά και τον μπαμπά, ένα σκυλάκι δώρο για τα Χριστούγεννα; Και όχι μόνο τα παιδιά, αλλά και οι μεγάλοι, ιδιαίτερα την γιορτινή περίοδο σκέφτονται να δωρίσουν ένα ζωάκι στα αγαπημένα τους πρόσωπα. Γιατί όμως ειδικά στις γιορτές;
Ίσως γιατί η μέρες αυτές οι άνθρωποι θέλουν να έρθουν πιο κοντά, να εκφράσουν την αγάπη τους, να κάνουν ένα δώρο που να έχει ξεχωριστή σημασία και να εκφράζει όλα αυτά. Και, πράγματι, τι θα μπορούσε να εκφράσει καλύτερα την αγάπη και τη στοργή, από ότι ένα ζωάκι?
Η απόφαση όμως, είτε να δωρίσουμε, είτε να αποκτήσουμε εμείς οι ίδιοι ένα κατοικίδιο ζώο, δεν θα πρέπει να γίνεται απερίσκεπτα και?ελαφρά τη καρδία, γιατί εδώ δεν μιλάμε για ένα καινούργιο αντικείμενο που θα τοποθετήσουμε κάπου και που αν αλλάξουμε διακόσμηση το κρύβουμε ή το πετάμε.
Το ζωάκι που θα φέρουμε στο σπίτι μας, άρα και στη ζωή μας, αποτελεί ένα νέο μέλος στην οικογένειά μας και μάλιστα, δεν απέχει και πολύ από την συγκατοίκηση με έναν άνθρωπο. Επιθυμεί, αισθάνεται, πονάει, χαίρεται, στεναχωριέται, αγαπάει?Όπως εμείς. Δεν είναι απλά ένα όμορφο φανταχτερό δωράκι, αλλά ένα πλάσμα που θα αγαπάμε και θα νοιαζόμαστε όλο το χρόνο και για όλη του τη ζωή.
Γι? αυτό είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε, ότι η αγορά ή η υιοθέτηση ενός ζώου, απαιτεί την προσοχή, την αφοσίωση και την υπευθυνότητα των ατόμων που θα το πάρουν. Μην ξεχνάμε, ότι αυτά τα μικρά πλασματάκια είναι ευάλωτα και μας έχουν πραγματική ανάγκη. Στο χέρι μας είναι να έχουν όλα όσα χρειάζονται για να ζήσουν μια ζωή με αγάπη και αξιοπρέπεια. Αν ήταν δυνατόν, όλοι στην οικογένεια να συμμετέχουν στην φροντίδα του, θα ήταν πολύ καλό.
Πριν από την απόφαση να πάρουμε εμείς ή να κάνουμε ένα τέτοιο δώρο σε κάποιον, πρέπει να το έχουμε συζητήσει και να ξέρουμε αν το κλίμα είναι θετικό και αν υπάρχει κάποιος στην οικογένεια που δεν θέλει ή δεν μπορεί να φροντίζει και να ασχολείται με το κατοικίδιο, ώστε να ρυθμιστούν οι ευθύνες από τους υπόλοιπους.
Δεν είναι λίγες οι φορές, που πολλά σκυλιά και γάτες, ακόμα και ράτσας, έχουν καταλήξει αδέσποτα στους δρόμους, ή, σε λιγότερες περιπτώσεις, σε κάποιο φιλοζωικό σωματείο. Κι αυτό γιατί εκείνοι που κάποτε τα είχαν μαζί τους, κατάλαβαν αργά ότι ένα κατοικίδιο ζώο έχει ανάγκες και είναι κάτι πολύ παραπάνω από ένα όμορφο «αντικείμενο» που είναι εκεί μόνο για παιχνίδι και για να ομορφαίνει το χώρο. Τα ζωάκια πρέπει να καταλήγουν σε καλά και, κυρίως, υπεύθυνα χέρια, που θα τα φροντίσουν και δεν θα τα πληγώσουν!
Αν έχετε, λοιπόν, υπόψη τα παραπάνω και οι συζητήσεις και οι?έρευνές σας είχαν θετικά αποτελέσματα, τότε?προχωρήστε! Κάντε το δώρο αυτό και μάλιστα διαλέξτε ένα αδέσποτο. Δώστε του σπίτι, δώστε του χαρά, δώστε του αγάπη. Θα ήταν ευχής έργον! Με αυτό τον τρόπο μπορείτε να στηρίξετε και τις διάφορες οργανώσεις πρόνοιας και προστασίας των αδέσποτων, που μετρούν έναν τεράστιο αριθμό από αυτά και, δυστυχώς, δεν έχουν την κατάλληλη ενίσχυση από την πολιτεία.
Αν πάλι έχετε λατρέψει κάποιο σκυλάκι ράτσας, πρέπει να γνωρίζετε ότι οι τιμές κινούνται από 300-800 ευρώ και κάποιες φορές ίσως και περισσότερα, κάτι που αντικειμενικά είναι απαράδεκτο. Το εμπόριο ζώων ενισχύεται με την αγορά σας και είναι δυστυχώς άλλο ένα σοβαρό θέμα που πρέπει να εξετάσουν οι αρμόδιοι φορείς.
Τα ζωάκια των pet shops, περνούν και αυτά μια εξαιρετικά άσχημη διαδικασία με μεγάλη ταλαιπωρία, μέχρι να καταλήξουν στη βιτρίνα. Απομακρύνονται από τη μητέρα πρόωρα, με βίαιο απογαλακτισμό, συνωστίζονται σε φορτηγά τα οποία τα μεταφέρουν στα μαγαζιά προς πώληση και, βέβαια μέσα σε αυτές τις συνθήκες, πολλές φορές κολλούν αρρώστιες μεταξύ τους. Ιδιαίτερα θλιβερά είναι και τα σενάρια σε περιπτώσεις που κάποια από τα ζωάκια δεν καταφέρνουν να πωληθούν.
Είναι τόσο στενάχωρο και από την άλλη, σου φέρνει την απορία για το ποια ζώα τελικά έχουν περισσότερη ανάγκη?τα αδέσποτα ή τα ράτσας; Σίγουρα και οι δύο πλευρές. Το σημαντικό είναι να τα θυμόμαστε όλο τον χρόνο και αν αυτά τα Χριστούγεννα έρθει σε εμάς ένα χαριτωμένο σκυλάκι ή γατάκι ή κάποιο άλλο ζωάκι μέσα σε φιόγκους, ας το αγκαλιάσουμε και ας του προσφέρουμε όλη μας την αγάπη. Καμιά φορά σκεφτόμαστε, τι θα έλεγαν άραγε αν μπορούσαν κι εκείνα να μιλήσουν.
Ας φροντίσουμε εμείς, ώστε το δικό μας κατοικίδιό, αν είχε στόμα να μιλήσει να έλεγε τα καλύτερα? Να μας έλεγε «σ? αγαπώ»!