27.3 C
Athens
Παρασκευή, 13 Ιουνίου, 2025

Το πρόσωπο της εβδομάδας: Ντίνα Σταματοπούλου – Ηθοποιός / Σκηνοθέτης

Το όραμα της για έναν καλύτερο και πιο όμορφο κόσμο φαίνεται μέσα από την πρώτη της σκηνοθετική δουλειά. Και αν το αποτέλεσμα είναι τόσο γλυκό και επιτυχημένο, τότε αναρωτιέται κανείς ποια θα είναι η συνέχεια…

Την Ντίνα Σταματοπούλου την γνωρίσαμε μέσα από «Το μαγικό ταξίδι της Ευγενίας» που συνεχίζεται για 2η σεζόν στο Θέατρο 104 και αμέσως μας κέρδισε.

Μέσω της σκηνοθεσίας βλέπει την ευκαιρία να φτιάχνει εικόνες και να ενορχηστρώνει τις διάφορες πραγματικότητες μιας ιστορίας σε μία ενιαία. Είναι, όμως, εξίσου και ηθοποιός, διότι τις δίνεται την ευκαιρία να ζεις πολλές ζωές σε μία.

Εξάλλου και μέσω της υποκριτικής μπορεί να κάνει εν μέρει πραγματικότητα ένα από τα πρώτα της όνειρα, όταν θα ήθελε να είναι «φύλακας» μιας πλατείας για να μπορούν όλοι να πατούν στο γκαζόν της.

Μέσα από την παράσταση του 104 στέλνει το μήνυμα της σε παιδιά και μεγάλους. Μια παράσταση, που σημαίνει πολλά για την ίδια και τους υπέροχους συντελεστές της.

«Έγινε με ελάχιστα χρήματα και πολλή φαντασία, δουλέψαμε στους δικούς μας ρυθμούς και δέσαμε σαν ομάδα και νιώθουμε ότι κάνουμε κάτι που έχει ουσιαστικό νόημα κάθε φορά που παίζουμε στο θέατρο 104, σε σχολεία ή οπουδήποτε αλλού»., εξηγεί στο All4fun, στο οποίο αποκαλύπτει για πρώτη φορά και τις δύο επόμενες συνεργασίες της…

* Απ’ όσο με θυμάμαι ήθελα να γίνω ηθοποιός. Αφού ξεπέρασα το πρώτο μου όνειρο να γίνω φύλακας πλατείας για να μπορούμε να πατάμε όλοι στο γκαζόν βρήκα κάτι που ιδανικά θα μπορούσε να συμπεριλάβει όσα μπορεί να επιθυμούσα να γίνω ή να κάνω στο μέλλον και όσα έβλεπα στις ταινίες που λάτρευα. Είναι μια ευκαιρία να ζήσεις πολλές ζωές στη διάρκεια της μίας. Ξεκίνησα από ομάδες στο σχολείο και έπειτα στα φοιτητικά μου χρόνια και το πράγμα πήρε σιγά – σιγά τον δρόμο του.

* Και  η υποκριτική και η σκηνοθεσία για μένα σημαίνουν αρχικά κάτι πολύ πρακτικό. Διαρκή εξάσκηση και προετοιμασία. Να γυμνάζεις τα εργαλεία σου, σώμα, φωνή, νευρικό σύστημα, να καλλιεργείς τα μέσα που θα σε κάνουν να δώσεις ψυχή σε μια παρτιτούρα. Ο ηθοποιός είναι ο ίδιος το κύριο όργανο της τέχνης του όπως η κιθάρα για έναν μουσικό. Αυτό κάνει το πράγμα λίγο πιο περίπλοκο. Μετά ακολουθούν όλα τα υπόλοιπα. Όλη η προσπάθεια να αποδοθεί πυκνωμένα η ζωή, στις μικρές ή μεγάλες πτυχές της. Και η σκηνοθεσία για μένα είναι η αγάπη να φτιάχνεις εικόνες και κάπως η προσπάθεια να ενορχηστρώσεις τις διαφορετικές πραγματικότητες μιας ιστορίας σε μια ενιαία πραγματικότητα της παράστασης ή της ταινίας. Τώρα, το να επιτυγχάνονται τα παραπάνω στην πράξη είναι ευχής έργο και αυτό ξεχωρίζει τους ανθρώπους που θαυμάζουμε.

* Ένας νέος ηθοποιός ή σκηνοθέτης στην κρίση μπορεί να απογοητευτεί ή καλύτερα να επινοήσει τη δουλειά του και να προσπαθήσει να τη μετατρέψει με ευελιξία χωρίς αισθητικές εκπτώσεις στη δημιουργική του ορμή.

* Όχι η τέχνη αλλά ο θεατής μπορεί να δώσει απαντήσεις. Από τη στιγμή βέβαια που ένα έργο του γεννά ερωτήματα. Καλό είναι ένας καλλιτέχνης να  αφουγκράζεται τις συνθήκες και τα ρεύματα μιας εποχής και έπειτα να παίρνει θέση με την τέχνη του εάν θέλει. Αλλά δεν με εκφράζει ο άμεσος σχολιασμός. Για μένα η τέχνη οφείλει να ξαναβφτίζει έννοιες σεσημασμένες, να πάει πιο πέρα από το καθημερινό και να μπορεί να μας πει τελικά κάτι για τον άνθρωπο. Αυτό το παιχνίδι δεν παίζεται με έναν. Αρθρώνεις προτάσεις και δημιουργείς  χώρους (σκέψης, δράσης) εκεί που δεν υπάρχουν και μετά είναι δουλειά του αποδέκτη να συμπληρώσει, αν θέλει, το παζλ. Είμαι πολύ καχύποπτη απέναντι σε όποιον ή ό,τι θεωρεί πως έχει τις απαντήσεις ξεκάθαρες και στενά συγκεκριμένες.

* Νιώθω ηθοποιός και σκηνοθέτης, γιατί επιθυμώ να δοκιμάζω και να πειραματίζομαι και στα δύο εξίσου.

* Το σινεμά το λατρεύω. Έχω μικρή εμπειρία από κάποιες ταινίες μικρού μήκους.  Για το άλλο σκέλος, μου αρέσει να φτιάχνω και να φαντάζομαι εικόνες αλλά δεν έχω ασχοληθεί με τα εργαλεία της κινηματογραφικής σκηνοθεσίας. Την τηλεόραση δεν την προτιμώ σαν μέσο, τουλάχιστον για το σύνολο των παραγωγών που γίνονται.

* «Το Μαγικό Ταξίδι της Ευγενία»ς γεννήθηκε από την επιθυμία όλων μας που συμμετέχουμε να φτιάξουμε κάτι μαζί, πάνω σε ένα θέμα που μας καίει ιδιαίτερα – τη σχέση των παιδιών με τα βιβλία και την ανάγνωση, ως βασικό στοιχείο αλλαγής προς μια πιο ανθρωποκεντρική κατεύθυνση ζωής. Και η δυσκολία που έχει πια αυτό το μέσο (το βιβλίο) να επικοινωνηθεί κατάλληλα, στο σχολείο και εκτός, ώστε να ερεθίσει τα παιδιά να ανοιχτούν στη μαγεία του, μας ώθησε ακόμα περισσότερο.

* Η παράσταση αυτή σημαίνει πραγματικά πολλά για μένα γιατί έχει μια γνήσια κατάθεση από όλους τους συντελεστές της. Έγινε με ελάχιστα χρήματα και πολλή φαντασία, δουλέψαμε στους δικούς μας ρυθμούς και δέσαμε σαν ομάδα και νιώθουμε ότι κάνουμε κάτι που έχει ουσιαστικό νόημα κάθε φορά που παίζουμε στο θέατρο 104, σε σχολεία ή οπουδήποτε αλλού. Και ναι, είναι χαρά για εμάς και τεράστια συγκίνηση η επιτυχία της και στα παιδιά και στους μεγάλους. Γιατί να έρθει κάποιος να το δει; Για τα παραπάνω και πολλά άλλα και γιατί έχει 4 ηθοποιούς, που κάθε φορά δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους στην παράσταση.

* Με τα παιδιά από Το Μαγικό Ταξίδι της Ευγενίας είμαστε φίλοι και συνεργάτες. Περάσαμε τόσον πολύ καιρό μαζί τα τελευταία χρόνια, από τη σχολή ήδη, μετά σε επόμενες συνεργασίες και ειδικά με την παράστασή μας κι έχουμε έρθει πολύ κοντά. Είναι σημαντικό κομμάτι της ζωής μου η συνάντηση και η σχέση μου μαζί τους.

* Οι θερινές και οι χειμερινές παραστάσεις εκτός μόνιμου θεάτρου είναι μια απίστευτη εμπειρία σε τόσο διαφορετικά μέρη και με τόσο διαφορετικές ανθρώπινες συναντήσεις. Αυτό που μου μένει περισσότερο είναι η όλη περιπετειώδης διαδικασία, που δεν ξέρεις τι θα συναντήσεις και ούτε και τις συνθήκες ακριβώς. Έχουμε παίξει σε μεγάλα θέατρα, σε δρόμους, σε πλατείες, σε μικρά δωμάτια, σε πόλεις, σε χωριά. Και με συνθήκες από την απόλυτη καλοπέραση μέχρι την τέλεια αντιξοότητα. Όλο αυτό είναι μαγικό. Και οι αντιδράσεις των παιδιών απίστευτες, με απόλυτη συμμετοχή ακόμα και επί σκηνής, ειδικά σε πιο απομακρυσμένα μέρη όπου δεν έχουν συχνά την ευκαιρία να παρακολουθήσουν παραστάσεις.

* Η συνεργασία μου με το Θέατρο 104 είναι άψογη. Τα παιδιά που το έχουν προσπαθούν  να κατανοούν τις νέες ομάδες και τα προβλήματά τους, δίνουν τον χώρο για πρόβες (κάτι που δεν το βρίσκεις συχνά) κι έχουν καταφέρει να στεγάζουν εξαιρετικά αξιόλογες δουλειές. Τώρα για το πώς βλέπω τις πολλές παραστάσεις στην Αθήνα είναι μια τεράστια συζήτηση. Ο καθένας έχει δικαίωμα στην έκφραση αλλά αυτό μπορεί αν τραβήξει πολύ να γίνει σχεδόν αυνανιστικό. Αν υπάρχει ειλικρίνεια στις προθέσεις, αυτό είναι μια κάποια λύση. Αλλά θέλει σκέψη το πράγμα για να φτιάξεις κάτι που να έχει νόημα και όχι απλώς για να το κάνεις. – αλλά και αυτό πάλι σχετικό είναι. Ο καθένας μπορεί να πιστεύει ότι για οποιονδήποτε λόγο αυτό που κάνει έχει νόημα – οπότε ας αποφασίσει το κοινό ή ας δείξει ο χρόνος.

* Μου αρέσουν οι καινούργιοι μικροί χώροι και οι παραστάσεις που έχουν κάτι το αυτοσχέδιο. Βάζουν το κοινό σε μια δημιουργική συνενοχή. Με την απαραίτητη ανοικειότητα βέβαια, που χρειάζεται για να υπάρξει χώρος να κάνει και ο θεατής τα δικά του βήματα για να συναντήσει μια παράσταση/ταινία κτλ. Είναι ωραίο η τέχνη να ψάχνει να βρει το κοινό της και να μην περιμένει την επίσκεψη στο σαλονάκι. Θεατρικές και καλλιτεχνικές πράξεις μπορούν να γίνουν παντού και αυτός ο επαναπροσδιορισμός της έννοιας «θεατρικός χώρος»/ «σκηνή» με γοητεύει Δεν μου αρέσει που ήταν και τώρα είναι ακόμα πιο δύσκολο να εργαστείς και να ζεις μόνο από το επάγγελμα του ηθοποιού ή του σκηνοθέτη. Που γίνεται όλο και πιο δύσκολο να υπάρξουν έστω και τα ελάχιστα χρήματα που χρειάζονται για να κάνεις μια καινούργια δουλειά.

* Η «Ευγενία» θα συνεχίζεται φυσικά. Την περίοδο αυτή είμαι σε πρόβες για το Χειμερινό Κλιμάκιο του Εθνικού Θεάτρου με τα «Απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη» που θα σκηνοθετήσει ο Περικλής Μουστάκης και θα περιοδεύσει σε περιοχές άγονης γραμμής. Βρίσκομαι ως βοηθός σκηνοθέτης και έχω αναλάβει μέρος από τη διαμόρφωση του κειμένου. Η παράσταση, βασισμένη στα Απομνημονεύματα, αφορά και στον επαναπροσδιορισμό της έννοιας της μνήμης και των συμβόλων, στη διάρκεια της κατασκευής αυτού που αποκαλούμε εθνική ταυτότητα. Πιστεύω πως είναι πολύ καίρια ερωτήματα με ισχυρές αναφορές στο σήμερα και η δουλειά που γίνεται είναι απίθανη.  Επίσης με μεγάλη χαρά αποδέχτηκα την πρόσκληση του αγαπημένου Βασίλη Κουκαλάνι και διοργανώνουμε μαζί με πολύ κόσμο-μέλη αυτής της πρωτοβουλίας το Δεκαήμερο Αντιφασιστικό Φεστιβάλ Παραστατικών Τεχνών που θα γίνει τον Μάρτιο στο θέατρο Εμπρός. (https://www.facebook.com/antifaperformingarts)

* Όλες μου οι συνεργασίες είναι αγαπημένες γιατί μέχρι τώρα (και ελπίζω και στο μέλλον) συνεργάζομαι με ανθρώπους που αγαπάω.

* Λατρεύω τον ήλιο της Αθήνας. Μου αρέσει η πολυμορφία της και στον τόπο και στους ανθρώπους. Δεν μου αρέσει η εξαθλίωση που καθημερινά αυξάνεται. Και που η θάλασσα είναι μακριά αν δεν ζεις στα παράλια της.

* Μου  αρέσει  πολύ που το All4fun βρίσκεται δίπλα σε νέους ανθρώπους και δίνει βήμα  σε διάφορες ομάδες να μιλήσουν για τη δουλειά τους. Μου αρέσει και ο απίθανος κύριος Κ.Κ.

& Αναλυτικές πληροφορίες για το «Μαγικό ταξίδι της Ευγενίας» ακολουθούν στον σχετικό σύνδεσμο: http://www.all4fun.gr/columns/epilogi-evdomadas/7804-2013-12-02-14-28-56.html

Του Κυριάκου Κουρουτσαβούρη, 13/2/2014

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Σχετικά Άρθρα

Τελευταία Άρθρα