Το “ΤΕΡΑΣ” ,το έργο που έγραψε και σκηνοθέτησε ο Μιχάλης Καλιότσος, μετά την επιτυχία που σημείωσε το χειμώνα που μας πέρασε, επανέρχεται για δεύτερη σεζόν στο θέατρο Εμπρός κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21:30 η ώρα. Η πρεμιέρα έχει οριστεί για τις 21 Οκτωβρίου 2022
– Ένας πατέρας τον περασμένο χειμώνα αυτοκτόνησε γιατί δεν άντεξε τις συνθήκες αντιμετώπισης του περίγυρου του για τον γιο του. Πόσο σε σόκαρε αυτή η είδηση;
Δεν με σόκαρε με εξόργησε. Είναι αδιανόητο στην εποχή μας να υπάρχουν τέτοια περιστατικά! Στην ιδέα ότι υπάρχουν και άλλα παιδιά που βιώνουν παρόμοια περιστατικά μου έρχεται απελπισία. Πρέπει να κάνουμε κάτι, δεν ξέρω τι και πως, με την τέχνη ίσως, να αφυπνίζουμε συνειδήσεις να τις ταρακουνάμε! Η τέχνη είναι ένας τρόπος να πολεμήσεις τα “τέρατα”. Χωρίς την τέχνη το βάρος της ύπαρξης όπως έλεγε και ο Εγγονόπουλος γίνεται αφόρητο.
– Πόσο συντηρητική παραμένει ακόμα η ελληνική οικογένεια;
Η ελληνική οικογένεια έχει όλη τη ζεστασιά που περιέχει η λέξη οικογένεια με την έννοια ότι οι δεσμοί μεταξύ των μελών είναι πολύ ισχυροί, δύσκολα αποκόβονται τα παιδιά από τους γονείς και αυτό το πλεονέκτημα γίνεται μάλλον και μειονέκτημα! Αυτό έχει να κάνει με την ‘αγχωτική’ σκέψη που διαθέτουν οι Ελληνες γονείς, σκέψεις όπως : ‘που θα πας να μείνεις μόνη σου τι θα πει ο κόσμος, αλήτισσα είσαι;’ η το κλασικό της Ελληνίδας μάνας που θα πει στο παιδί της ‘να πάρεις και τη ζακέτα να μη κρυώσεις’ ή ‘μόλις φτάσεις να με πάρεις τηλέφωνο να ησυχάσω’ και πολλές άλλες τέτοιες υποδείξεις που τελικά δημιουργούν ανασφάλεια και άγχος στα παιδιά. Με τέτοιες καθημερινές φοβίες δίνουνε τροφή να ενισχυθούν περισσότερο και οι άλλες πιο συνθέτες σκέψεις πάνω σε θέματα σεξουαλικού προσανατολισμού και αποδοχής στην κάθε είδους διαφορετικότητα. Στο μυαλό μου με ένα τρόπο νομίζω ότι αυτά συνδέονται.
– Θεωρείς ότι αν έργα σαν το δικό σου προβάλλονταν περισσότερο θα είχαμε αποφυγή τέτοιων δυσάρεστων περιστατικών;
Γενικά θεωρώ ότι η σωστή ενημέρωση διευρύνει την σκέψη και σε βοηθάει να αποδέχεσαι πιο εύκολα καθετί που είναι έξω η ξένο από σένα. Ενημέρωση όμως δεν έχουμε στα σχολεία, τα μαθήματα επιτέλους πρέπει να αντικατασταθούν από αλλά πιο χρήσιμα για την ζωή τους . Επίσης πιστεύω ότι θα βοηθούσε πολλούς γονεις να πήγαιναν κι αυτοί σε ενα ειδικό σχολείο ενημέρωσης και εκπαίδευσης πάνω σε θέματα διαφορετικότητας! Η τέχνη είναι ένα μέσο που μπορεί να σου περάσει όλα αυτά τα θέματα με πιο συναρπαστικό τρόπο. Τον φόβο να νικήσουμε! Αν τον νικήσουμε τα δυσάρεστα περιστατικά θα είναι πολύ λιγότερα. Ο φοβος είναι υπεύθυνος για όλα.
– Καλύτερα κάτι άλλο, παρά “π……”. Κάτι που ακούγεται χρόνια ακόμη και στο σήμερα. Πώς αντιμετωπίζεις τέτοιες επικίνδυνες απόψεις ως καλλιτέχνης;
Προσπαθώ να καταλάβω τι κρύβεται πίσω από τις απόψεις αυτές. Το πρώτο που έρχεται στο μυαλό είναι η εκκλησία. Σκέφτομαι πόσα παιδιά χαραμίστηκαν επειδή η εκκλησία τους φύτεψε στο μυαλό ότι η ομοφυλοφιλία είναι ντροπή και αίσχος και ότι ο Θεός θα τους κάψει που δεν είναι ‘νορμάλ’. Μάλλον πιο σωστά η εκκλησία φύτεψε πρώτα στους γονείς αυτή την αντίληψη και την πέρασαν μετά αυτοί στα παιδιά τους! Αυτό είναι το Τ Ε Ρ Α Σ που έγραψα και για αυτά τα παιδιά και για αυτούς τους γονείς μιλάω μέσα από τη παράσταση. Υπάρχουν άνθρωποι στην επαρχία που πιστεύουν ότι ο πούστης είναι κάτι σαν δαιμονισμένος! Τι κάνεις σε αυτές τις περιπτώσεις; Πως να δείξεις στον άλλον να καταλάβει πως αυτό που λέει δεν έχει καμία λογική;
Αναρωτιέμαι πόσα παιδιά αυτή τη στιγμή που μιλάμε κλαίνε μόνα τους στο σκοτάδι για να μην τους ακούσουν.
Ο Θεός είναι η μάνα και ο πατέρας μας. Εκείνοι μας έφεραν στη ζωή και είναι πιο έξυπνο να θαυμάζουμε τον Θεό μας, να τον έχουμε σύμμαχο, πάρα να τον φοβόμαστε γι αυτό που είμαστε.
Είμαι τυχερός που έχω ακόμη τους γονείς μου. Μου έδωσαν να καταλάβω ότι θα είναι πάντα στο πλευρό μου για ότι αποφασίσω να γίνω. Δεν είναι δεδομένο αυτό από την αρχή. Οι γονείς δεν είναι υποχρεωμένοι να καταλαβαίνουν τα πάντα. Μεγάλωσαν σε άλλη εποχή με πολύ συντηρητικές απόψεις. Το “ξένο” το αντιλαμβάνονται σαν την φωνή που τους λέει μέσα τους: ‘αυτό δεν το θέλει η θρησκεία’. Κι όμως δεν είναι αστείο ούτε τραβηγμένο, είναι αλήθεια συμβαίνει και σήμερα ακόμη. Θέλει χρόνο και κουβέντα για να έρθεις κοντά τους. Τα τελευταία χρόνια αγαπάω τους γονείς μου με πιο ουσιαστικό τρόπο.
– Πώς εμπνεύστηκες το συγκεκριμένο έργο και πόσο κοντά είναι στην ελληνική πραγματικότητα;
Το έργο το εμπνεύστηκα από διάφορες περιπτώσεις που είχα ακούσει κατα καιρούς από εδώ και από κει όταν ήμουν μικρός. Μεγάλωσα στην επαρχία και από παιδί άκουγα απίστευτα πράγματα για το τι θα πάθει ένα παιδί από τον Θεό αν γίνει ομοφυλόφιλο. Ηθελα να γράψω το Τέρας για να ξορκίσω την οργή που ένιωθα όταν άκουγα τέτοιες αηδίες! Οι κλειστές κοινωνίες είναι τρομακτικά ομοφοβικές! Τα πιο μεγάλα δράματα συμβαίνουν στους πιο απλούς άνθρωπους.. Δράματα όχι αστεία, με απροσδόκητες εξελίξεις, καμία φορά θυμίζουν θρίλερ. Για αυτό και η παράσταση φλερτάρει με μια αίσθηση τρόμου.
Όταν μιλάμε για ελληνική πραγματικότητα πολλές φορές ο νους μας πηγαίνει κατευθείαν στην Αθήνα. Η επαρχία είναι το σοβαρό πρόβλημα! Γι αυτό και η τέχνη πρέπει να ταξιδεύει στα νησιά στα χωριά οπουδήποτε. Να δίνει ερεθίσματα στους απλούς ανθρώπους στους αμόρφωτους που δεν τους δίνεται εύκολα η ευκαιρία να βλέπουν θέατρο.
– Πώς θα περιέγραφες το έργο σου σ’ έναν θεατή και ποια είναι τα επόμενα σου σχέδια;
Το Τ Ε Ρ Α Σ είναι ένα ψυχολογικό δράμα με κλειστοφοβική ατμόσφαιρα. Ο κεντρικός ήρωας ο Άρης θέλει μόνο να αγαπήσει τον εαυτός του. Να βγει απ τα σκοτάδια του και να αντικρύσει το φως της δικής του αλήθειας.
Αυτή τη περίοδο ολοκληρώνω τα γυρίσματα της μεγάλου μήκους ταινίας του Βασίλη Ραίση “Επαγγελματίας υπνοβάτης”. Παίζω τον κεντρικό ήρωα,τον Αγγελο όπου μετά από ένα ατύχημα που του συμβαίνει, αναπτύσσει την ικανότητα να οραματίζεται το μέλλον μέσα από την ποίηση! Αυτό σταδιακά γίνεται ευρέως γνωστό και αποκτά όλο και περισσότερους ‘πελάτες’ που τον επισκέπτονται για να τους λέει τα μελλούμενα. Φυσικά όμως τα πράγματα δεν πάνε όπως τα είχε φανταστεί. Είναι μαύρη κωμωδία, ωραίο καστ και ωραία συνεργασία με όλους τους συντελεστές! Η ταινία θα βγει στις αίθουσες το 2023.
Παράλληλα στο θέατρο ξεκινάω πρόβες πάνω σε ένα πολιτικό έργο και πιο σωστά ένα έργο στα όρια του πολιτικού και υπαρξιακού θρίλερ την ‘Λουλουδοποριά’. Είναι μια δική μου μεταφορά και διασκευή πάνω στο έργο του Ούγκο Μπέτι ‘Το καμένο παρτέρι’. Στην παράσταση κάνω τον ρόλο του Τζοβάνι ενός πρώην αρχηγού επαναστατικού κόμματος της Ιταλίας που έχει αποσυρθεί απ τη πολιτική ενώ μαζί με την γυναίκα του ζουνε σε ένα challet στα σύνορα. Οι εκπρόσωποι όμως του κόμματος τον επισκέφτονται για ένα πολύ σοβαρό ζήτημα που θα φέρει πολλές ανατροπές. Επί σκηνής Μιχάλης Καλιότσος Τάσος Αντωνίους Αλέξανδρος Μαράκης Μαρία Μαλταμπέ στο θέατρο Αλκμήνη στα μέσα Ιανουαρίου του 2023
Ευχαριστώ πολύ
Πληροφορίες για την παράσταση ΤΕΡΑΣ:
Πρεμιέρα 21 Οκτωβρίου και κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21:30μμ,
στο Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο Εμπρός
Συντελεστές
Κείμενο / Σκηνοθεσία: Μιχάλης Καλιότσος
Σκηνικά / Κοστούμια: Μιχάλης Καλιότσος.
Φωτογραφίες: Νεκτάριος Κουρής
Σχεδιασμός Φωτισμού: Μιχάλης Καλιότσος
Κίνηση: Μάνια Καραβασίλη
Ηχητικό Περιβάλλον: Κώστας Στεργίου (STER)
Trailer: Εμμανουήλ Γ. Μαύρος
Video Post Production Trailer: Μανώλης Πετρής
Σχεδιασμός Αφίσας: Γιώργος Βαχάρης
Διανομή: Αλέξανδρος Μαράκης, Νεκτάριος Παπαλεξίου
Ημέρες & ώρες παραστάσεων
Παρασκευή, Σάββατο 2022 στις 21:30μμ
Διάρκεια παράστασης
75 λεπτά χωρίς διάλειμμα
Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο Εμπρός
Ρήγα Παλαμήδη 2, Ψυρρή, Αθήνα