Η επιστροφή της στην σκηνή έρχεται με τη συμμετοχή της σε μια σπουδαία παράσταση.
“Ο θάνατος και η κόρη” του Ariel Dorfman είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ με ανατροπές, αγωνιώδη ατμόσφαιρα, που διαπραγματεύεται σημαντικές ηθικές αξίες.
Απόφοιτος του Θεάτρου Τέχνης η Σίσσυ Μαράθου συνεργάζεται ξανά με την παλιά της συμμαθήτρια στην δραματική σχολή Θάλεια Γρίβα, που σκηνοθετεί την παράσταση στο 104, αλλά και με δύο εξαιρετικούς συμπαίκτες, τον Κωνσταντίνο Δανίκα και τον Στράτο Σωπύλη.
– Σίσσυ πότε διάβάσες για πρώτη φορά το συγκεκριμένο έργο και για ποιο λόγο αποφασίσατε να το ανεβάσετε;
Το θεατρικό έργο το διάβασα πριν περίπου 2,5 χρόνια, όταν μου το πρότεινε η Θάλεια Γρίβα. Είχα δει την ταινία πιο παλιά και θυμόμουν ότι πρόκειται για ένα δυνατό ψυχολογικό θρίλερ. Το θεατρικό έχει κάποιες διαφορές από το σενάριο της ταινίας. Είναι ένα διαχρονικό έργο που περισσότερο θέτει ερωτήματα παρά δίνει απαντήσεις, κι έτσι μας κέντρισε το ενδιαφέρον. Αυτά που πραγματεύεται είναι δυστυχώς πολύ επίκαιρα κι αυτό μας έκανε να θέλουμε να καταπιαστούμε μαζί του.
– Ποιος ο ρόλος σου στην παράσταση και ποια οι σχέση με τους άλλους δύο ήρωες του έργου;
Η ηρωίδα που υποδύομαι, χρόνια πριν, απήχθη, κρατήθηκε παράνομα και βασανίστηκε από την μυστική αστυνομία. Είναι μια γυναίκα που χρόνια μετά ζει ακόμα με τα τραύματα της και σε μια απέλπιδα προσπάθεια να ανακτήσει τον χαμένο της εαυτό, παίρνει τον ρόλο του θύτη προκειμένου να αποδοθεί δικαιοσύνη για όλα αυτά που της συνέβησαν. Ο γιατρός, που η ηρωίδα πιστεύει πως είναι ο χειρότερος βασανιστής της κατά την περίοδο κράτησης της. Ο άντρας της, ένας γνωστός δικηγόρος και ανερχόμενος πολιτικός, μάταια προσπαθεί να κρατήσει τις ισορροπίες σε όλα αυτά που εκτυλίσσονται καθώς τα πιστεύω του και τα προσωπικά του πολιτικά κίνητρα είναι άκρως αντίθετα με τις γυναίκας του. Μεταξύ τους υπάρχει κάποιου είδους αγάπης σ’ ένα πρώτο επίπεδο και έμμεσες χειριστικές συμπεριφορές κι από τις δύο πλευρές.
– Για ποιο λόγο αποφασίσατε να μην υπάρχει συγκεκριμένος χωροχρόνος;
Το έργο θίγει δυστυχώς επίκαιρα ζητήματα, όπως η έννοια της δικαιοσύνης και κατά πόσο αυτή συνάδει με την προσωπική δικαίωση των θυμάτων. Βλέπουμε συνέχεια θύματα που δεν μιλούν επειδή φοβούνται την κοινωνική δυσπιστία, που ο δρόμος τους για να δικαιωθούν είναι δύσκολος, χρονοβόρος, και πολύ ψυχοφθόρος. Νομίζω ο καθένας μπορεί να κάνει τις συνδέσεις με το σήμερα χωρίς συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο.
– Με τη Θάλεια Γρίβα, συνυπήρξες στο Θέατρο Τέχνης. Τι θυμάσαι από εκείνα τα χρόνια και πόσο αυτό επηρέασε τη συνεργασία σας;
Τα χρόνια εκείνα τ ‘αναπολώ συχνά, είμασταν ένα τμήμα δεμένο και αγαπημένο. Με την Θάλεια χαθήκαμε κάποιο διάστημα μετά την σχολή κι όταν ξαναβρεθήκαμε, κάτω από το πρίσμα μιας αμοιβαίας εμπιστοσύνης και εκτίμησης, αποφασίσαμε με χαρά να συνεργαστούμε. Να ερευνήσουμε και να προβληματιστούμε με αφορμή το έργο πάνω σε θέματα που μας αφορούν σε προσωπικό επίπεδο.
– Ποιο είναι το βασικό θέμα του έργου. Υπάρχουν καταστάσεις που το πέρασμα του χρόνου δεν μπορεί να σβήσει;
Δεν μπορώ να πω ότι είναι ένα ακριβώς. Είναι πολλά και συνδεόμενα. Η έννοια της δικαιοσύνης είναι ένα βασικό και πώς από την θέση του ο κάθε χαρακτήρας την ορίζει ,την επιζητά και την διεκδικεί. Φυσικά και πιστεύω ότι υπάρχουν καταστάσεις που ο χρόνος δεν σβήνει, παρ’ όλα αυτά με ειδική βοήθεια και καθοδήγηση μπορεί κάποιος να καταφέρει να μειώσει τον χώρο που παίρνει μέσα του ένα τραύμα και η διαχείρισή του να γίνει ίσως πιο εύκολη ώστε το μέλλον του να μην καθορίζεται από αυτό.
– Ένας νέος ηθοποιός το 2022 τι ελπίζει, αλλά και τι φοβάται;
Ελπίζω μέσω της τέχνης να συνεχίζω να βρίσκω κουράγιο και έμπνευση, να συναντιέμαι με ανθρώπους που έχουμε να μοιραστούμε κάτι κοινό στους δύσκολους καιρούς που ζούμε. Ωστόσο υπάρχει ο φόβος μη δεν έχω την δυνατότητα λόγω συνθηκών να εξασκώ αυτό το επάγγελμα που τόσο αγαπώ.
– Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;
Δυσκολεύομαι στη παρούσα φάση να κάνω σχέδια για το μέλλον, προσπαθώ να έχω παρόν και να επενδύω σ’ αυτό που μου συμβαίνει στο τώρα..
& Αναλυτικές πληροφορίες για την παράσταση “Ο θάνατος και η κόρη” ακολουθούν ΕΔΩ:
Του Κυριάκου Κουρουτσαβούρη, 8/3/2022
