Οι είναι μια παράσταση που αφορά όλους μας. Σχετίζεται με τις διαπροσωπικές σχέσεις και σε επίπεδο ερωτικό και σε φιλικό, αλλά ακόμη και στη σχέση που έχει ο καθένας μας με τον ίδιο του τον εαυτό.
Ο Γιάννης Κόκας, που το έγραψε – στηριζόμενος φυσικά και σε προσωπικά βιώματα – και το σκηνοθέτησε δίνει ιδιαίτερη βάση στην αλήθεια και έτσι η παράσταση, η οποία συνεχίζεται με επιτυχία στο θέατρο Φούρνος απευθύνεται και σε κοινό, το οποίο δεν βλέπει συστηματικά θέατρο.
Οι ιστορίες που αναφέρονται θα μπορούσαν κάλλιστα να αποτελούν αντικείμενο τηλεοπτικής σειράς, ή ταινίας και η ρεαλιστική αποτύπωσή τους κερδίζει τον θεατή. Κάπως έτσι μας δημιουργήθηκε και η επιθυμία να συνομιλήσουμε με τον δημιουργό της παράστασης, ο οποίος συμμετέχει και στο καστ, στον Γιάννη Βασιλώττο, ο οποίος συνδυάζει ιδανικά επί σκηνής τα κωμικά στοιχεία του έργου με τα δραματικά, αλλά και στην Κωνσταντίνα Τσιτσία – Γεωργαντά.
Μια νέα ηθοποιό, η οποία ερμηνεύει ιδανικά την εύθραστη Φανή, αλλά συγχρόνως παίζει το ίδιο καλά και τις πιο “αυταρχικές” γυναίκες, που εμφανίζονται μέσα στην ιστορία. Εννοείται φυσικά πως πρέπει να την βλέπουμε περισσότερο στην σκηνή και όχι μόνο να συμμετέχει στις δικές της προσωπικές παιδικές παραστάσεις…
– Πιστεύετε ότι ο ανεκπλήρωτος έρωτας είναι και εκείνος που μας μένει περισσότερο; Κι αν ναι, γιατί;
Γιάννης Βασιλώττος: Θεωρώ ότι όλοι oι έρωτες είναι ανεκπλήρωτοι. Το ανθρώπινο ον είναι είναι το πιο άπληστο πλάσμα στον κόσμο. Πάντα ζητάμε αυτό που δεν έχουμε και δεν εκτιμούμε όσο θα έπρεπε αυτό που έχουμε. Οπότε πάντα σε κάθε σχέση, οποιουδήποτε τύπου, φιλική, οικογενειακή αλλά και ερωτική όσο καλά και αν βαδίζει πάντα θα λείπει, πάντα κάτι μέσα σε όλο αυτό θα μένει ανεκπλήρωτο. Και θα μας μένει.
Γιάννης Κόκας: Νομίζω όλοι οι έρωτες μας μένουν. Και αυτοί που εκπληρώθηκαν και αυτοί που δεν τα κατάφεραν. Ο καθένας έχει κάτι δικό του, μια χροιά, μια απόχρωση, μια μυρωδιά!
Κωνσταντίνα: Οι ανεκπλήρωτοι έρωτες πιστεύω πως είναι αυτοί που δεν ξεχνιούνται ποτέ και μένουν ως ένα απωθημένο. Για μένα είναι ο έρωτας που τον θυμάμαι πιο όμορφο και πιο αγνό απ’ όλους. Δεν πρόλαβα να τον απομυθοποιήσω, δεν πρόλαβε να ξεφτίσει, δεν πρόλαβε να με πληγώσει, αλλά ήταν και παρέμεινε κάτι το ιδανικό στο μυαλό μου! Θα είναι πάντα εκεί να τον θυμάμαι σαν ένα από τα πιο όμορφα συναισθήματα!
– Μένετε φίλοι με τους πρώην σας;
Γιάννης Β.: Με τις πρώην μου ναι παραμένω φίλος και διατηρώ επαφές. Το ότι χωρίσαμε κάποια στιγμή, δεν αναιρεί τις στιγμές που ζήσαμε μαζί. Το ότι χωρίσαμε κάποια στιγμή δεν μας κάνει να μην είμαστε πια άνθρωποι. Το ότι δεν έχουμε πια ερωτική και σεξουαλική σχέση μεταξύ μας δεν μας κάνει να μην νοιαζόμαστε ο ένας για τον άλλο.
Γιάννης Κ.: Όχι, συνήθως δεν διατηρώ επαφή…
Κων/να: Κάποιες φορές ναι και κάποιες όχι.. Εξαρτάται από τον λόγο και από τον τρόπο με τον οποίο χωρίσαμε. Με τους ανθρώπους που ερωτεύτηκα και αγάπησα πολύ δεν έχω πια καμία επικοινωνία. Ίσως, γιατί αυτές ήταν και οι σχέσεις που με πλήγωσαν περισσότερο…
– Υπάρχει ιδανική σχέση και αν ναι πώς τη φαντάζεστε;
Γιάννης Β: Ιδανική σχέση δεν ξέρω αν υπάρχει γιατί όπως προείπα πάντα κάτι θα λείπει. Αλλά μια καλή και υγιή σχέση θα πρέπει να εμπεριέχει εμπιστοσύνη, αλληλοκατανόηση, θαυμασμό για τον άλλο, κοινά ενδιαφέροντα, αν και δεν είμαι σίγουρος για αυτό και προφανώς αγάπη.
Γιάννης Κ.: Η ιδανική σχέση έχει πρόσωπο. Η ιδανική σχέση είναι η κοπέλα που σκέφτομαι, αυτή που θέλω!
Κων/να: Δεν πιστεύω πως γίνεται να είναι όλα ιδανικά σε μία σχέση, είτε αυτή είναι ερωτική, είτε φιλική, είτε οτιδήποτε άλλο. Είναι σημαντικό να αποδεχτείς κομμάτια των ανθρώπων με τα οποία δε συμφωνείς, να προσπαθείς να προσαρμόζεσαι, αλλά και να ξέρεις τί ζητάς και τί μπορεί να σου καλύψει η κάθε σχέση. Χρειάζεται να βλέπουμε τί θετικά μας δίνει ο άλλος άνθρωπος, ποιες ανάγκες μας καλύπτει και να τα ζυγίζουμε με τα αρνητικά. Όταν τα θετικά είναι και τα πιο σημαντικά για μας, παραβλέπονται όλα τα υπόλοιπα…
– Το τελευταίο βράδυ πριν πάτε ένα μεγάλο ταξίδι θα θέλατε να το περάσετε με α) Τον/την σύντροφο σας, β) Με φίλους, γ) Μόνος/η σας.
Γιάννης Β.: Δεν μπορώ τα αντίο. Δεν τα αντέχω. μαυρίζει το μέσα μου. Αλλά θα επέλεγα τη σύντροφό μου.
Γιάννης Κ.: Με τους φίλους μου… Η κοπέλα μου θα μου λείπει σίγουρα όπως και να έχει, άρα, με τους φίλους μου.
Κων/να: Με τον σύντροφό μου.
– Έχετε επιθυμήσει ποτέ κάποιον/α πάρα πολύ ενώ δεν έπρεπε; Και τι κάνατε για αυτό;
Γιάννης Β.: Βεβαίως και έχει συμβεί και δεν έπρεπε. Ζω λίγο το δράμα μου, γιατί είμαι και καλλιτέχνης, όχι τίποτα άλλο. Μπορεί να το εκφράσω στο συγκεκριμένο άτομο με κάποιο μήνυμα η κάποιο τραγούδι, αλλά μπορεί και όχι. Έπειτα το ξεχνώ μέχρι να μου ξανά έρθει η επιθυμία. Δεν είναι απαραίτητα κακό το να επιθυμείς κάποιον που δεν πρέπει. Και τα “αρνητικά” συναισθήματα είναι απαραίτητα για τον άνθρωπο. Φανταστείτε έναν κόσμο χωρίς πόνο, χωρίς κλάμα, χωρίς συγκίνηση, χωρίς χωρισμούς. Θα βαριόμασταν.
Γιάννης Κ.: Ναι, αρκετές φορές, όπως νομίζω όλοι! Για λίγο, μικρές ταινίες του μυαλού εξελίχτηκαν και ξετυλίχτηκαν μπροστά μου και αυτό μου αρκεί!
Κων/να: Έχει συμβεί και αυτό δυστυχώς. Έβαλα μπροστά τους λόγους για τους οποίους δεν πρέπει να είμαι με αυτό το άτομο, προσπάθησα να διαγράψω απ’ το μυαλό μου την πιθανότητα να είμαι μαζί του και σιγά – σιγά το ξέχασα τελείως.
– Θα προτιμούσατε να είστε καιρό μόνοι σας ή να έχετε μια τυπική σχέση για να έχετε κάποιον/α να περνάτε τις νύχτες μαζί;
Γιάννης Β.: Θα προτιμούσα να είμαι μόνος εννοείται παρά να αναλώνομαι με ανθρώπους που δεν μπορούν να μου προσφέρουν κάτι. Είμαι άνθρωπος που απολαμβάνω κάθε στιγμή μου, είτε μόνος είτε όχι. Όταν είμαστε μόνοι βρίσκουμε κάθε φορά ένα μικρό κομμάτι του εαυτού μας νομίζω. Η συνομιλία με της πτυχές μας είναι κάτι που πρέπει να γίνεται από όλους. Συνομιλήστε με τον εαυτό σας. Υγεία είναι όχι παράνοια.
Γιάννης Κ. : Θα προτιμούσα, αν και πονάει κάποιες ώρες και στιγμές, για όσο καιρό χρειαστεί, να μείνω μόνος!
Κων/να: Δε μου αρέσουν οι επιφανειακές σχέσεις…Θα προτιμούσα να είμαι καιρό μόνη, μέχρι να βρω κάτι που να μου αρέσει πολύ και να με γεμίζει πραγματικά.
– Πώς αντιλαμβάνεστε τις έννοιες ελευθερία και καταπίεση σε μια σχέση;
Γιάννης Β.: Η ελευθερία σε μια σχέση θεωρώ είναι να αφήνεις τον άλλο να αξιοποιεί τον ελεύθερο του χρόνο όπως αυτός θέλει. Τώρα αν ο τρόπος που θέλει να τον αξιοποιεί δεν συμπεριλαμβάνει εσένα είναι άλλο θέμα. Αν τον αναγκάζεις να σε συμπεριλάβει και σένα στην αξιοποίηση του ελεύθερού του χρόνου γίνεται καταπίεση. Τώρα αν εσύ θέλεις να σε συμπεριλάβει αλλά δεν τον αναγκάζεις και δεν το κάνει τελικά γυρνάμε πίσω στα ανεκπλήρωτα και πάει λέγοντας. Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.
Γιάννης Κ.: Ελευθερία είναι να νοιώθω το σώμα της σαν δικό μου και καταπίεση είναι αν συμβεί αυτό να υπάρχουν ρούχα!
Κων/να: Για μένα, η ελευθερία σε μια σχέση είναι να στηρίζουμε ο ένας τον άλλον χωρίς να του λέμε τί να κάνει, να μπορεί ο καθένας μας να έχει προσωπικό χρόνο για τα πράγματα που τον ευχαριστούν, να συζητάμε ήρεμα ότι μας προβληματίζει στη σχέση προκειμένου να βρεθεί λύση, να μην σκεφτόμαστε κάθε στιγμή ότι μπορεί οι κινήσεις μας και η συμπεριφορά μας να θυμώσουν τον άλλον. Καταπίεση νιώθω όταν δε συμβαίνουν όλα αυτά.
Και κάπου εδώ, συνεχίζοντας στον παιχνιδιάρικο τόνο τούτης της συνέντευξης αποφασίσαμε να δώσουμε την σκυτάλη στους ίδιους τους ηθοποιούς, που είχαν δικαίωμα μίας μόνο ερώτησης στον συμπαίκτη τους. Και ιδού το θαυματουργό αποτέλεσμα.
Γιάννης Κόκας: Κωνσταντίνα, θεωρείς τον εαυτό σου εύκολο άνθρωπο για σχέση;
Κων/να: Νομίζω πως όσο περνούν τα χρόνια γίνομαι όλο και πιο απαιτητική από τους ανθρώπους, αλλά και από τον εαυτό μου. Βλέπω ότι με αφορούν πλέον οι πιο βαθιές και ειλικρινείς σχέσεις, κάτι που δεν είναι και τόσο εύκολο. Θέλω μέσα στη σχέση μου να περνάω καλά, να νιώθω ότι η κάθε στιγμή είναι ουσιαστική και να καλύπτονται όλα τα στοιχεία τα οποία είναι για μένα σημαντικά σε μια σχέση. Αν κάτι απ’ όλα δεν πάει καλά αρχίζουν τα προβλήματα. Προτιμώ να μένω μόνη μου, παρά να κάνω συνεχώς υποχωρήσεις… Θα έλεγα όχι! Δεν είμαι καθόλου εύκολος άνθρωπος για σχέση…
Κωνσταντίνα: Γιάννη θα επέστρεφες ξανά σε μια σχέση που έχει τελειώσει καιρό;
Γιάννης Βασιλώττος: Θα επέστρεφα σε οποιαδήποτε σχέση έχει τελειώσει φτάνει να ένιωθα ξανά κάτι. Δεν είμαι άνθρωπος που αντέχω να παίζω με συναισθήματα, είτε αυτά είναι δικά μου είτε κάποιου άλλου. Θεωρώ τον εαυτό μου ειλικρινή. Δεν μου αρέσει να κάνω αυτά που δεν μου αρέσει να κάνουν σε μένα. Και δεν μου αρέσει να χάνω το χρόνο μου άσκοπα. Προτιμώ να διαβάσω ένα βιβλίο που μπορεί και να μην με βοηθήσει πουθενά, παρά να πιω καφέ με έναν άνθρωπο που θεωρώ ότι δεν μπορεί να μου προσφέρει κάτι.
Γιάννη Βασιλώτος: Γιάννη θα επέλεγες μια τέλεια, κατά την δική σου κρίση, σχέση αλλά να μην έχεις κανέναν κολλητό φίλο; Η να έχεις τους κολλητούς σου και καθόλου ή μια μέτρια σχέση;
Γιάννης Κόκας: Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα, δηλαδή…Εγώ θέλω τα πάντα, κύριε! Απαρνούμαι το δίλημμα, θέλω και τα δύο, παρακαλώ πολύ! Θέλω μάλιστα και φιλία του έρωτα μου με τους φίλους μου, έρωτα των φίλων μου (ευσεβή) με τον έρωτα μου, φιλία με την κοπέλα μου και έρωτα αλλά και συντροφικότητα με…τον κολλητό μου!
Κωνσταντίνα: Γιάννη τι σ’ ενοχλεί περισσότερο σε μια σχέση;
Γιάννης Κόκας: Νομίζω μια σχέση ερωτική είναι και ένα ημερολόγιο της σχέσης μου με τον εαυτό μου. Κάποια τέτοια ημερολόγια λοιπόν έχουν σελίδες που δεν καταλαβαίνω, τα γράμματα είναι θολά ή κακογραμμένα και επίσης κάποιες σελίδες είναι κενές, ασήμαντες, βαριόμουν να γράφω… Αυτό μ’ ενοχλεί σε μια σχέση, θέλω να θέλω να γράφω κάθε σελίδα με στρογγυλά και καθαρά γράμματα, να θέλω να ζωγραφίζω την κάθε σελίδα!
Γιάννης Κόκας: Γιάννη πιάνεις την κοπέλα σου και τον κολλητό σου στο κρεβάτι (χτύπα ξύλο…) Ποιον απομακρύνεις από τη ζωή σου; Τι κάνεις;
Γιάννης Βασιλώτος: Απομακρύνω και τους δύο φυσικά. Αλλά πάντα όμορφα… Όπως όμορφα ήρθαν στη ζωή μου έτσι και θα φύγουν. Νομίζω δεν υπάρχει κάτι ή τουλάχιστον δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι που θα με κάνει να φερθώ σαν να μην είμαι άνθρωπος. Βέβαια μιλάω εκ του ασφαλούς τώρα διότι δεν μου έχει συμβεί. Μόνο αν μου συμβεί πραγματικά θα μάθουμε πως πραγματικά θα αντιδράσω. Ίσως μου βγουν πρωτόγνωρα και πρωτόγονα ένστικτα που δεν έχω νιώσει μέχρι στιγμής. Ίσως το μάθουμε κάποτεμ ίσως και όχι. Δεν θα πω πως δεν θα ήθελα να το νιώσω αν και ακούγεται λίγο άρρωστο αυτό. Εντούτοις είναι μέρος της δουλειάς, που επέλεξα να κάνω, να διερευνώ καινούρια συναίσθημα που ίσως να μην έχω νιώσει ακόμα και να τα δαμάζω έτσι ώστε να τα χρησιμοποιώ στη σκηνή ή μπροστά στην κάμερα.
Γιάννης Βασιλώττος: Κωνσταντίνα θα έβαζες την σχέση σου πάνω από την καριέρα;
Κωνσταντίνα: Πιστεύω ότι για να είναι κάποιος καλά μέσα σε μια σχέση, για να είναι χαρούμενος και να περνάει όμορφα με τον άλλον, βασική προϋπόθεση είναι αρχικά να νιώθει καλά με τον εαυτό του! Ένα πολύ σημαντικό κομμάτι που με τροφοδοτεί στη ζωή μου είναι η δουλειά μου. Μέσα από τη δουλειά που έχω επιλέξει νιώθω γεμάτη, δημιουργική, νιώθω ότι προσφέρω και αυτό με κάνει πιο χαρούμενη! Οπότε όχι.. Δε θα έβαζα τη σχέση πάνω από την καριέρα, γιατί τελικά πιστεύω πως θα αποτύγχανα και στα δύο…
Αναλυτικές πληροφορίες για τους “Γιαλήτες” ΕΔΩ:
Του Κυριάκου Κουρουτσαβούρη, 6/12/2019
Γιάννης Βασιλώττος, Κωνσταντίνα Τσιτσία-Γεωργαντά, Γιάννης Κόκας
