Μετά την Πενθεσίλεια και την Ulrike, που ήταν και η πρώτη της δουλειά αμέσως μετά την αποφοίτηση της από το Εθνικό Θέατρο η Δήμητρα Βλαγκοπούλου συνεργάζεται ξανά με τον Ακύλλα Καραζήση.
Ο πρώην της δάσκαλος στη σχολή υπογράφει τη σκηνοθεσία στον «Θεατροποιό» του Τόμας Μπέρχναρντ και η Δήμητρα απολαμβάνει τη νέα αυτή συνεργασία, όπως και εκείνη με το Νίκο Χατζόπουλο, ο οποίος υποδύεται και τον πρωταγωνιστή του έργου Μπρουσκόν.
Έχοντας ήδη παίξει στον πολυσυζητημένο «Φάουστ» της Κατερίνας Ευαγγελάτου βιώνει μία ακόμη γεμάτη θεατρική σεζόν, ενώ το καλοκαίρι ετοιμάζει να συμμετάσχει στην Αντιγόνη σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού.
– Μίλησε μας για την ποιότητα του κειμένου του Τόμας Μπέρχαρντ και πόσο σε αγγίζει ως καλλιτέχνη;
Ο “Θεατροποιός” είναι κατά βάση ένας εκτενής μονόλογος. Ο μοναχικός ήρωας που παλεύει εμμονικά για κάτι, κάτω από αντίξοες σύνθηκες, γίνεται το όχημα του Μπέρνχαρντ για να καταθέσει ο ίδιος την δική του ερμηνεία για τον κόσμο. Η χειμαρρώδης γραφή, ο μακροπερίοδος λόγος, οι διαρκείς επαναλήψεις λέξεων που προσδίδουν έμφαση και ρυθμό, το έντονο κωμικό στοιχείο και η σαρωτική κοινωνική κριτική είναι ποιότητες που χαρακτηρίζουν το έργο, όπως και τα περισσότερα λογοτεχνικά και θεατρικά κείμενα του συγγραφέα. Στον Θεατροποιό ο πεσιμισμός είναι συνυφασμένος με την έμπνευση και τη δημιουργία, όμως η απελπισία μπροστά στο αδιέξοδο των σκέψεων και το μάταιο κάθε προσπάθειας καθιστούν τον ήρωά του πρόσωπο τραγικό.
‘Οσο ο ειρμός αυτών των σκέψεων ξετυλίγεται και ο ήρωας αποκαλύπτει τα πιο σκοτεινά κομμάτια της ύπαρξής του αναγνωρίζεις τον ίδιο τον Μπέρνχαρντ να αποκαλύπτεται και να μιλά άμεσα και προσωπικά για τα δικά του αδιέξοδα. Εκθέτει την ίδια την ύπαρξή του με άφθονο αυτοσαρκασμό αλλά και σκληρότητα. Αυτή η στιγμή της προσωπικής έκθεσης μέσω οποιασδήποτε μορφής τέχνης θεωρώ ότι με αγγίζει και προσωπικά σαν ηθοποιό. Είναι αυτό που μάλλον φοβάμαι περισσότερο αλλά και στο οποίο διαρκώς προσβλέπω. Πιστεύω ότι η απομόνωση του Μπέρνχαρντ και η αποστροφή του για τον κόσμο πήγαζε από μια βαθύτατη ευαισθησία του για τους ανθρώπους και αυτό είναι κάτι που διακρίνει το σύνολο του έργου του και με συγκινεί βαθιά.
– Πώς είναι η συνεργασία σου με τον Ακύλλα Καραζήση ως σκηνοθέτη και πόσο σημαντικό είναι για σένα ότι είναι παράλληλα και ηθοποιός;
Ο Ακύλλας Καραζήσης όπως και ο Νίκος Χατζόπουλος ήταν δάσκαλοί μου στη σχολή του Εθνικού. Πολύ αγαπημένοι και οι δύο! Με τον Ακύλλα στον Θεατροποιό είναι η τρίτη φορά που δουλεύουμε μαζί μετά την Πενθεσίλεια και την Ulrike που ήταν και η πρώτη μου δουλειά μόλις αποφοίτησα. Ακόμα παραμένει η πιο δυνατή μου ανάμνηση αυτό το ξεκίνημα και τον ευχαριστώ πολύ. Είναι ένας σκηνοθέτης και παντοτινός δάσκαλος για μένα που εκτιμώ, θαυμάζω και εμπιστεύομαι απόλυτα. Εύχομαι κάποια στιγμή να συνυπάρξουμε και στη σκηνή!
– Πώς βιώνεις την αίσθηση του να παίζεις “θέατρο στο θέατρο;” και γιατί θα προέτρεπες κάποιον να έρθει να δει την παράσταση;
Στον “Θεατροποιό” ο Μπρουσκόν με τον περιπλανώμενο θίασό του, τη γυναίκα και τα δύο παιδιά του φτάνουν σ’ ένα χωριό της Αυστρίας, όπου σ’ένα παρακμιακό πανδοχείο θα παίξουν τον “Τροχό της Ιστορίας”.’Εργο που έγραψε ο ίδιος ο Μπρουσκόν και παίζουν επί χρόνια περιοδεύοντας σε ευρωπαϊκές επαρχίες. Λίγες ώρες πριν την παράσταση προσπαθώντας να διαχειριστεί την δική του απόγνωση για τις άθλιες συνθήκες που καταστρέφουν το όραμά του κάνει πρόβα με τα παιδιά του κάποια κομμάτια από την παράσταση. Τα παιδιά του, η Σάρα και ο Φερούτσιο, διακωμωδούν την διαδικασία και ουσιαστικά την εμμονική συμπεριφορά του πατέρα τους.Σαρκάζουν εις βάρος του και μαζί τους και οι θεατές. Πρόκειται πράγματι για πολύ αστείες σκηνές με τις οποίες ο Μπέρνχαρντ προφανώς δεν διακωμωδεί το θέατρο ή την θεατρική πράξη αλλά προβάλλει πιο διάφανα τον παραλληλισμό που διατρέχει όλο το έργο: Ο κόσμος ως σκηνή θεάτρου. Παρακολουθώντας τον “Θεατροποιό” ο θεατής έχει την ευκαιρία να απολαύσει τη γλώσσα, τις ιδέες και τις απόψεις του Τόμας Μπέρνχαρντ για τον κόσμο,τον άνθρωπο,τη ζωή και την τέχνη. Όπως επίσης και τον Νίκο Χατζόπουλο, υπό τις σκηνοθετική ματιά του Ακύλλα Καραζήση, ο οποίος υποδύεται τον Μπρουσκόν!
– Μίλησέ μας για το πώς βίωσες τη φετινή παρουσία σου στο Φάουστ και αν πρόκειται να συνεχιστεί η παράσταση και τη νέα σεζόν.
Ήταν πραγματικά μια πολύ σημαντική και δυνατή εμπειρία για μένα η συμμετοχή μου στην παράσταση του Φάουστ .Ήταν η πρώτη φορά που συνεργάστηκα με την Κατερίνα Ευαγγελάτου και την ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη που μου έδειξε σ’ ένα τόσο μεγάλο εγχείρημα. Μια συνεργασία για την οποία αισθάνομαι πολύ τυχερή και από την οποία αποκόμισα πάρα πολλά! Ήταν μία δουλειά υψηλών απαιτήσεων για όλους στην οποία αφοσιωθήκαμε με μεγάλη χαρά, πίστη και εμπιστοσύνη από την πρώτη κιόλας πρόβα. Απόλυτη ακρίβεια, διαθεσιμότητα και διαρκής εμβάθυνση μέχρι και την τελευταία παράσταση. Η επιθυμία όλων αν οι συνθήκες το επιτρέψουν είναι να καταφέρουμε να ξαναπαίξουμε την παράσταση και του χρόνου.
– Και αυτή η χρονιά ήταν πλούσια για σένα θεατρικά. Πώς τη βίωσες συνολικά και αν έχεις ήδη προγραμματίσει κάτι για το καλοκαίρι;
Ήταν μία δημιουργική χρονιά σε μια περίοδο που το να μπορείς να εκφράζεσαι μέσα από κάτι που αγαπάς είναι ζωτικής σημασίας. Μετά τον “Θεατροποιό” που θα παίζεται κάθε Παρασκευή και Σάββατο έως 23/4 στο Θέατρο Πόρτα, το καλοκαίρι θα συμμετέχω στην “Αντιγόνη” που θα σκηνοθετήσει ο Στάθης Λιβαθινός στην Επίδαυρο.
& Αναλυτικές λεπτομέρειες για τους συντελεστές και τις ημέρες παραστάσεων του «Βροχοποιού» ακολουθούν στον σχετικό σύνδεσμο: http://www.all4fun.gr/fun/theater/12447-q—q—.html#sthash.ow0DjWR5.dpuf
Του Κυριάκου Κουρουτσαβούρη, 13/3/2016