O Αλέξανδρος Ρωμανός Λιζαρδος είναι ένας πολυτάλαντος άνθρωπος. Είναι θεατρολόγος, δημοσιογράφος, σκηνοθέτης και παρουσιαστής και εχει παρει συνεντεύξεις απο ξένους καλλιτέχνες όπως οι Τζορτζ Κλούνεϊ, Ατζείνα Τζολί, Τζούλια Ρόμπερτς, Μισέλ Πφάισερ και πολλούς άλλους…
– Πώς και ασχολήθηκες με την κριτική κινηματογράφου;
-Ο κινηματογράφος είναι ίσως η μοναδική παιδική μου ανάμνηση. Θυμάμαι τον εαυτό μου να βλέπει τον ΕΤ και το Anny πριν καλά-καλά καταγράψω πιο προσωπικές-οικογενειακές μνήμες. Στην ηλικία των 2 ετών είχα μάθει να βάζω σε λειτουργία την super 8 κάμερα προβολής προκαλώντας όμως αγωνία στους γονείς μου. Ένα χρόνο αργότερα για να απεμπλέξω συναισθηματικά τους γονείς μου από την αγωνία του αν θα κόψω τα δάχτυλα μου, αποκτήσαμε το πρώτο μας βίντεο. Το «κακό» είχε ήδη γίνει. Ο έρωτας με τον κινηματογράφο είχε γίνει πάθος. Όσο έγραφα τις πρώτες κριτικές μου σε περιοδικά, σπούδαζα σκηνοθεσία. Επειδή όμως η κριτική είναι ένας χώρος ασφάλειας, μέχρι σήμερα συνεχίζω να γνωρίζω πτυχές της τέχνης που αγαπάω μέσα από τις σπουδές που συνεχίζω σε χώρους που είναι συμπληρωματικές του αντικειμένου.
– Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σου Έλληνες καλλιτέχνες;
Επειδή δεν με περιορίζεις, κάνω επιλογή στις κατηγορίες και τα είδη που μου έρχονται αυθόρμητα στο κεφάλι: Στον χώρο της υποκριτικής, δεν χάνω παράσταση που να παίζει η Κωνσταντίνα Τάκαλου. Τη θεωρώ το μεγαλύτερο ταλέντο της χώρας μας στο θέατρο και νομίζω ότι είναι κρίμα που ο χώρος του κινηματογράφου δεν έχει εκμεταλλευτεί τις ικανότητες της. Από τη νέα γενιά ξεχωρίζω την Ειρήνη Φαναριώτη, τη Λένα Παπαληγούρα, την Ελένη Ουζουνίδου, την Κόρα Καρβούνη, τη Στεφανία Γουλιώτη και την Αγγελική Παπούλια. Ειδική μνεία της Εβελίνα Παπούλια για την υπέροχη κινησεολογία της που τη βοηθά να μεταμορφώνεται σε ό,τι θέλει και την Τόνια Σωτηροπούλου που είναι από τα ομορφότερα πρόσωπα που έχει να δείξει η χώρα μας, ισάξιας φωτεινότητας με αυτής της Καρέζη. Στη σκηνοθεσία θεάτρου μου αρέσει η ματιά του Θάνου Παπακωνσταντίνου, ο Βαγγέλης Θεωδορόπουλος, η Λένα Κιτσοπούλου, ο Θόδωρος Τερζόπουλος, ο Ανέστης Αζάς, ο Κωνσταντίνος Ντέλλας. Από Έλληνες σκηνοθέτες κινηματογράφου με συγκινεί ο Παντελής Βούλγαρης και ο Πάνος Κούτρας ενώ με διασκεδάζει η ματιά του Γιώργου Λάνθιμου. Επίσης μου λείπει ο Θόδωρος Αγγελόπουλος.
– Ποιές είναι οι αγαπημένες σου ταινίες;
Ψηλά Τακούνια, Κουρδιστό Πορτοκάλι, οι εραστές του αρκτικού κύκλου, το Rocky Horror Picture Show, σημασία έχει να αγαπάς, το πάρκο της χαράς, τα κόκκινα φανάρια, η κάλπικη λίρα και μη γελάσεις αλλά αγαπώ πολύ το Miss με το ζόρι και το Ted 2. Κάνε κάτι να με σταματήσεις γιατί θα συνεχίσω να γράφω μέχρι αύριο.
– Πως αισθάνεσαι που είσαι περιτριγυρισμένος από αστέρια;
Αν μιλάς για αυτά στον ουρανό, αισθάνομαι μικρός και ανόητα ρομαντικός που ακόμα θαυμάζω το σύμπαν με τις μικρές του λάμψεις. Αν μιλάς για τους καλλιτέχνες, από τη μία είναι ευλογία που κάνω –σχεδόν- αυτό που θέλω πράξη και τρόπο ζωής, από την άλλη υπάρχουν στιγμές που είναι εμφανώς μειωμένος ο ενθουσιασμός μου δεδομένου ότι η δημοσιογραφική δουλειά σε αναγκάζει να είσαι λιγότερο γκρούπι και περισσότερο εστιασμένος στο να «γραπώσεις» καμιά απάντηση της προκοπής.
– Ποιος σου έκανε την καλύτερη και ποιός τη χειρότερη εντύπωση από τους ηθοποιούς του Χολυγουντ;
Τη χειρότερη ο Ρέι Λιότα που με τρόμαξε και ο Άντονυ Χόπκινς που με θάμπωσε η αδιαφορία και η περιεκτική του αγένεια. Την καλύτερη η Έμμα Τόμσον, η Κάθριν Χάρντγουικ, η Σαρλίζ Θερόν (που πάντα θα την ευχαριστώ για κάτι που μου είπε), ο Μάρτιν Σκορσέζε και ο Τζον Μάλκοβιτς.
– Ποιά κατά τη γνώμη σου θα είναι η καλύτερη ταινία του 2016;
Δεν είναι πρέπον να μιλάμε για ταινίες που δεν έχουμε δει με βάση τις προσδοκίες μας. Περιμένω να δω το silencio του Πέδρο Αλμοδόβαρ και ήδη από αυτές που θα βγουν την επόμενη χρονιά έχω δει το Our Brand is crisis, 99 homes, la novia, the dressmaker, the Danish girl που η κάθε μία μου άρεσε για διαφορετικούς λόγους.
– Με τι ασχολείσαι αυτόν τον καιρό;
Πρόσφατα ολοκλήρωσα δύο ταινίες μικρού μήκους που έκανα παραγωγή και τις αφήνω να βρουν το δρόμο τους στα φεστιβάλ. Καθημερινά παρουσιάζω την εκπομπή ART ERT από τη συχνότητα της ΕΡΤ2. Διαβάζω για να ολοκληρώσω το μεταπτυχιακό μου στη θεατρολογία…-
– Μια ευχή για το Αll4fun;
Να του αφιερώσω ένα τραγούδι; «Τόσο καιρό που ήσουν χώρια μας, να ‘ξερες, αχ, τι στεναχώρια μας»! Να παραμείνει κοντά μας λοιπόν for fun and for art!
Tης Βασιλικής Δρακοπούλου, 13/12/2015