Ο Αβραάμ Παπαδόπουλος είναι ένας από τους πιο δραστήριους ανθρώπους. Επιχειρηματίας τρίτης γενιάς, με σπουδές δημόσιας διοίκησης και μεταπτυχίακο στην Ελβετία, με σπουδές δημοσιογραφίας, αθλητής ελευθέρας πάλης με πληθώρα τίτλων και διακρίσεων τα τελευταία χρόνια έχει περάσει και στον χώρο της τέχνης και ως ποιητής αλλά και ως ηθοποιός. Με πολλούς κινηματογραφικούς αλλά και τηλεοπτικούς ρόλους κυρίως σκληροτράχηλών ηρώων, συμμετέχει φέτος στην παράσταση ”Οι σιδεράδες” στο θέατρο Αγγγέλων Βήμα σε έναν κωμικό ρόλο υπό την καθοδήγηση του Αυγουστίνου Ρεμούνδου. Με αφορμή την παράσταση είχαμε μία πολλή ενδιαφέρουσα συζήτηση.
-Είσαι ένας άνθρωπος με ποικίλες επαγγελματικές δραστηριότητες. Επιχειρηματιάς 3ης γενιάς, δημοσιογράφος, παλαιστής ελευθέρας πάλης με πληθώρα τίτλων, ποιητής και ηθοποιός. Ανήσυχο πνεύμα ή ανάγκης της εποχής?
Η αλήθεια είναι οτι είμαι πολυσχιδής προσωπικότητα. Η κάθε δραστηριότητά μου αντιπροσωπεύει και ένα κομμάτι μου το οποίο θέλει να επικοινωνήσει με την κοινωνία. Η ποίηση και η υποκριτική είναι η καλλιτεχνική μου ανάγκη έκφρασης. Η ελευθέρα πάλη με γοήτευσε ως καθαρά αρχαιοελληνικό άθλημα το οποίο προάγει την ευγενή άμιλλα και το ήθος. Η κορυφαία διάκρισή μου είναι η τρίτη θέση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα βετεράνων το 2015. Η δημοσιογραφία ήταν ένα σύντομο πέρασμα για να γνωρίσω τον οργανωμένο γραπτό λόγο. Ανδρώθηκα σε μια οικογένεια και γαλουχήθηκα με τις οικογενειακές αξίες του επιχειρείν, καθώς ο προπάππους μου, ο παππούς και ο πατέρας μου ήταν επιχειρηματίες. Εγώ, βέβαια, φιλοδοξώ να χαράξω τη δική μου πορεία και να γράψω τη δική μου ιστορία στον χώρο της επιχειρηματικότητας.
-Ποιο είναι αυτό που σε αντιπροσωπεύει περισσότερο και πως καταφέρνεις και συνδυάζεις τόσες πολλές διαφορετικές ασχολίες?
Όλα είναι εξίσου σημαντικά για εμένα γι’αυτό και όλα τα υπηρετώ με πάθος, σθένος και συνέπεια και δεν συγχέω τους “ρόλους”: δεν είμαι καθόλου καλός επιχειρηματίας ως ηθοποιός και καθόλου καλός ηθοποιός στην επιχειρηματική μου ιδιότητα.
-Έχεις συμμετάσχει σε κινηματογραφικές ταινίες, σε θεατρικές παραστάσεις και σε τηλεοπτικά σήριαλ. Τι είναι αυτό που προτιμάς περισσότερο?
Και οι τρεις εκφράσεις της υποκριτικής είναι μαγικές για ένα καλλιτέχνη. Στο θέατρο ζωντανεύεις τον ρόλο μπροστά στο κοινό και κάθε δευτερόλεπτο είναι μαγικό και μοναδικό. Στο σινεμά παλεύεις με τη διαχρονικότητα και μένει για πάντα. Στην τηλεόραση πρέπει να μαγέψεις τον θεατή και να σε κρατήσει αυτός για πάντα ζωντανό στη μνήμη του.Αυτό που μπορώ να πω είναι οτι όταν μια δουλειά γίνεται με αγάπη, σεβασμό και καλλιτεχνική διάθεση σίγουρα σου δίνει τις δυνατότητες να εκφραστείς σαν καλλιτέχνης.
-Ποια είναι τα κριτήρια για να συμμετέχεις σε μία ταινία ή μία παράσταση?
Τα κριτήρια για τη συμμετοχή μου κάθε φορά μπορεί να διαφέρουν. Στο θέατρο μπορεί να είναι η αγάπη για κάποιο έργο, η εμπιστοσύνη μου στο σκηνοθέτη, οι συντελεστές και όλα αυτά μαζί. Στο σινεμά ή στην τηλεόραση το πρώτο που έρχεται στα χέρια του ηθοποιού είναι το σενάριο και αν ο ρόλος είναι ενδιαφέρον αυτό είναι το βασικό κριτήριο της συμμετοχής μου και φυσικά στη συνέχεια γνωρίζεις τους συντελεστές.
-Έχεις αντιμετωπίσει δυσκολίες στον καλλιτεχνικό χώρο?
Πολλές δυσκολίες όπως άλλωστε σε κάθε χώρο. Το δύσβατο μονοπάτι κάνει ενδιαφέρον το ταξίδι!
–Συμμετέχεις ακόμα σε αγώνες ελευθέρας πάλης με την ομάδα βετεράνων. Πόσο σημαντικός είναι ο αθλητισμός στην ζωή σου?
Συμμετέχω σε αγώνες και γενικότερα προσπαθώ να συμμετέχω σε αθλητικές δραστηριότητες διότι “ο αθλητισμός είναι υγεία” και “νους υγιής εν σώματι υγιή”.
-Αυτή την περίοδο σε συναντάμε στην παράσταση σιδεράδες στο Αγγέλων Βήμα. Μια αντιπολεμική κωμωδία με πανέξυπνο χιούμορ. Πες μας δυο πράγματα για την παράσταση αλλά και για τον ρόλο σου.
Πρόκειται για ένα εξαιρετικό έργο, μια κωμωδία με ισχυρά μηνύματα προς τον θεατή καθώς ξεδιπλώνει και αναδεικνύει τη δύναμη της αγάπης που τελικά μπορεί να υπερνικήσει τα δεινά του πολέμου. Στο έργο αυτό ενσαρκώνω ένα Ρώσο σιδερά, τον Ιβάν, ο οποίος μαζί με ένα Σέρβο και ένα Γερμανό επίσης σιδεράδες, και οι τρεις γύρω από μια γυναίκα , τέσσερις “θύτες – θύματα” του πολέμου, αναζητούν την αλήθεια.
-Θα μπορούσες να βρεθείς σε μια αντίστοιχη θέση σαν του Ιβάν?
Καθημερινά όλοι βρισκόμαστε στη θέση του Ιβάν. Μπορεί να μην είναι κυριολεκτικό, αλλά αν δείχναμε όλοι αυτόν τον βαθύ ανθρωπισμό, σεβασμό στην προσωπικότητα,την ανιδιοτελή αγάπη, σίγουρα ο κόσμος μας θα ήταν καλύτερος και όλοι εμείς περισσότερο ευτυχισμένοι.
-Συνεργάζεσαι με έναν σκηνοθέτη τον Αυγουστίνο Ρεμούνδο ο οποίος έχει δώσει τα διαπιστευτήριά του στο χώρο. Πως ήταν η συνεργασία σας?
Άριστη συνεργασία. Ο Αυγουστίνος σέβεται τον ηθοποιό και προσπαθεί να βγάλει το καλύτερο από τον ηθοποιό, πράγμα που το κατορθώνει. Είναι από τις ονειρικές συνεργασίες που μπορεί να έχει ένας ηθοποιός και γενικά το κλίμα από τις πρόβες ακόμη ήταν εξαιρετικό, πράγμα που νομίζω οτι φαίνεται και στην παράσταση.
-Ποιες είναι οι εντυπώσεις σου από την αποδοχή του κόσμου?
Οι αντιδράσεις του κόσμου είναι εξαιρετικές. Το κοινό αγκάλιασε τη δουλειά αυτή από τις πρώτες κιόλας παραστάσεις.
-Γιατί κάποιος να δει την παράστασή σας?
Για να περάσει καλά, να γελάσει, να προβληματιστεί και να κατανοήσει κάποιες πανανθρώπινες αξίες.
-Τι θα ήθελες να αποκομίσει κάποιος φεύγοντας από το θέατρο?
Εάν καταφέρουμε κάποιος που φεύγει από την παράσταση να έχει προβληματιστεί θετικά, να γίνεται καλύτερος άνθρωπος και να νιώσει καλύτερα μέσα του, τότε επιτυγχάνουμε τον σκοπό μας.
-Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια?
Τα μελλοντικά μου σχέδια είναι δύο: το ένα είναι μια ταινία, “το Βέλος”, του Δημητρίου Χριστοδούλου για το οποίο δεν μπορώ ακόμη να ανακοινώσω πολλά αλλά πρόκειται για μια πολύ σημαντική ταινία. Το δεύτερο είναι ένα μαγαζί που ετοιμάζω στο Κολωνάκι (Ακαδημίας και Βουκουρεστίου) στο οποίο συμπυκνώνω τις γνώσεις της οικογενειακής παράδοσης στο εμπόριο ξηρού καρπού-βοτάνων- μπαχαρικών και προσθέτω προϊόντα που καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες του καταναλωτή. Αυτό αποτελεί ουσιαστικά την προσωπική μου επιχειρηματική σφραγίδα και τον “απογαλακτισμό” μου από τις οικογενειακές επιχειρήσεις.
& Αναλυτικές πληροφορίες για την παράσταση ” Σιδεράδες” ακολουθούν στον σχετικό σύνδεσμο:http://www.all4fun.gr/fun/theater/13579-qq-.html
του Μπίκου Περικλή, 13/11/2016