9.2 C
Athens
Τετάρτη, 19 Φεβρουαρίου, 2025

Το ρεπορτάζ 2

-Μα όσοι ήταν μπροστά λένε ότι εσείς φταίτε!

-Είμαι θύμα. Μπορώ να σας εξηγήσω;

-Για αυτό είμαστε εδώ.

-Είμαι 45 χρονών και δεν έχω παντρευτεί ποτέ, στην ζωή μου έχω κάνει όλους και όλους 2 δεσμούς από τρεις μήνες.

-Ο λόγος που τις χωρίσατε;

-Η πρώτη με χώρισε γιατί μιλούσα λίγο και την δεύτερη την χώρισα γιατί μιλούσε λίγο. Καταλαβαίνεται εγώ μιλούσα λίγο εκείνη μιλούσε λίγο ήταν σα να έβγαινα μόνος μου.

-Συνεχίστε.

-Έχω καταλήξει ότι δεν αρέσω στις γυναίκες γιατί ποτέ δεν μου έχει μιλήσει κάποια ή έστω να με κοιτάξει, απαρατήρητος.

Ένα πρωί μου ζήτησε η μητέρα μου να την πάω να κάνει μπάνιο. Μεγάλη γυναίκα καημό το είχε. Την πήρα και πήγαμε… Κάνει να πω την παραλία ή θα κάνω διαφήμιση;

-Θα κάνετε διαφήμιση.

-Εντάξει, πήγαμε στο Κοχύλι στην Βάρκιζα! Πήρα δυο ξαπλώστρες και δυο καφεδάκια. Όπως καταλαβαίνεται η παραλία ήταν γεμάτη γυναίκες, όσο και να πεις άντρας είμαι μου είχαν φύγει τα μάτια. Αλλά εγώ εκεί κύριος, είχα την μητέρα μου δίπλα δεν κοίταζα, δηλαδή κοίταζα αλλά φορώντας τα γυαλιά ηλίου, με το κεφάλι δεξιά και τα μάτια αριστερά ή το αντίθετο, γνωστό κόλπο των παντρεμένων.

Να μην τα πολύ λέω μετά από δυο ώρες που είχαμε πάρει το μπανάκι μας και καθόμασταν στις ξαπλώστρες αποφάσισα να πάω στο Μπιτς μπαρ να πάρω μια μπύρα.

Όπως περιμένω στην μπάρα για να παραγγείλω, καθώς είχε πολύ κόσμο, στην άλλη άκρη της μπάρας είναι μια κοπέλα και με κοιτάζει επίμονα. Στην αρχή δεν έδωσα σημασία γιατί δεν είχε συμβεί ποτέ να με κοιτάξει γυναίκα, ντράπηκα, χαμήλωσα τα μάτια. Ύστερα από δέκα δευτερόλεπτα όταν τα σήκωσα μου χαμογέλασε ξανά, ασυναίσθητα της χαμογέλασα και εγώ!

Τρελάθηκα! Πλημμύρισα συναισθήματα, πρώτη φορά μου χαμογελούσε γυναίκα, μάλλον και η τυχη, ίσως να ήταν η γυναίκα της ζωής μου, το άλλο μου μισό. Ήταν απόφαση ζωής ή θα της μιλούσα ή δε θα έβρισκα ποτέ γυναίκα.

Αποφάσισα να της μιλήσω, όπως κάνω κίνηση να πάω προς τα εκεί εμφανίζεται η μητέρα μου κρατώντας το μπολ με τα κεφτεδάκια, λέγοντας μου πως είναι μεσημέρι και δεν έχω βάλει τίποτα στο στόμα μου, εκεί που πάω να διαμαρτυρηθώ, τι είναι αυτά που κάνει, με το που ανοίγω το στόμα μου πετάει μέσα ένα κεφτέ.

Κεφτές ήταν αυτός, τον βγάζεις από το στόμα; Μόλις τον καταπίνω και γυρίζω να πάω να μιλήσω στην κοπέλα, με κοιτάζει με αηδία κάνει μεταβολή και χάνεται.

Τότε γύρισα και εγώ πήρα το μπολ και το έφερα καπάκι στο κεφάλι της μάνας μου!

-Αποτέλεσμα;

-Να με πλακώσει ένα ολόκληρο Μπιτς μπαρ γιατί νόμιζε ότι την κακοποιώ ενώ στην πραγματικότητα εκείνη μου έκανε μπούλινγκ.

-Και τώρα τι ζητάτε;

-Την μητέρα μου να γυρίσει πίσω, δεν πηδάω που δεν πηδάω τουλάχιστον να τρώω κάνα κεφτέ!

 

F/B Evagelos Samiotis

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Σχετικά Άρθρα

Τελευταία Άρθρα