Εκεί στη ζούγκλα αδελφέ μου υπάρχει ένας βασιλιάς με όνομα λέοντας, έχει και δίπλα του δέκα λιονταρίνες να τον υπηρετούν και δεν σηκώνει μάγκα μου μύγα στο σπαθί του.
-Πεινάω.
-Μάλιστα λιονταρίνο μας θα σου ζεστάνουμε ζέβρα ψητή.
-Νυστάζω.
-Τρέχουμε να σου στρώσουμε το κρεβάτι.
-Θέλω σεξ.
-Ποια από όλες ή όλες;
Άτσα του! Και μετά σου λέει ότι οι άνθρωποι έχουν εφεύρει τον πολιτισμό. Αν δεν είναι αυτό πολιτισμός τι είναι; Και μιας και το έφερε η κουβέντα, εγώ μία την είχα και μου έκανε νερά. Πολλοί με ρωτάτε να σας πω λεπτομέρειες για το συμβάν που με έριξε για δεκατέσσερα χρόνια στο κάγκελο. Νομίζω έφτασε η στιγμή να τα μάθετε όλα με το νι και με δέλτα, το σίγμα πήγε βόλτα.
Ήταν το 2007 και άκου μόρτη μου τι έπαθα την ημέρα που έκοψα το νήμα των εξηκοστών μου γενεθλίων, μελαγχόλησα, έκατσα σπίτι μόνος με ένα μπουκάλι ουίσκι και βούλιαξα στις απορίες. Τι είναι η ζωή; Τι έχω κάνει στη ζωή μου; Που πάμε μετά την ζωή; Και γιατί δεν μου έκατσε η γειτόνισσα η Ζωή τόσα χρόνια που είναι και ωραία γκόμενα; Η τελευταία σκέψη πέρασε σαν αστραπή και έφυγε για να ξανά πέσω στο βούρκο.
Γυναίκες είχαν περάσει πολλές από την ζωή μου αλλά είχα απομείνει μόνος. Η απόφαση πάρθηκε έπρεπε να βρω θηλυκό να κάνουμε μια καλή φτιάξη με αγάπη, σεβασμό και έρωτα!
Ήταν γνωστό πως ήμουν πολύ πιστολιάρης, όλο από εδώ και από εκεί και άμα βρισκόταν καμιά καλή στο δρόμο μου την κρατούσα μήνους έξι και μετά την έκανα με ελαφρά…
Ο άντρας μέχρι τα πενήντα έχει δυο κεφάλια, το ένα είναι χωρίς μυαλό και το δεύτερο που έχει μυαλό υπακούει σε αυτό που δεν έχει. Μετά τα πενήντα όμως το πάνω κεφάλι αρχίζει να γίνεται ανυπάκουο προς το κάτω κεφάλι, αυτό είχα πάθει και εγώ απλώς το έπαθα στα εξήντα λόγο που έσταζα από μικρός διπλή αντρική ορμονίλα! Άτσα μου και μαι!
Στον τρίτο μήνα μετά τα εξήντα που είχα δολώσει την πετονιά και ότι ψαρί έπεφτε ήταν β διαλογής, να σου ο φίλος ο Σταμάτης να μου ρίχνει το μούσμουλο.
-Γνώρισα μια καλή κυρά, έχει και μια φίλη έρχεσαι;
-Ηλικία;
-Μέση.
-Του τέστιν 40;
-Και κάτι ψιλά.
-Πόσα;
-Δέκα.
– Πενηντάρα; Μέσα.
Βγήκαμε το βράδυ και πήγαμε στην ταβέρνα του Τάκη του Μαγκαφούκη κάτω στη Δραπετσώνα. Το τι σπληνάντερο, το τι μεζεκλίκι, το τι κρασί φάγαμε δε περιγράφεται!
Να μη τα πολύ λέω και το κουράζω, μετά από εκείνη την νύχτα άρχισα να την γουστάρω και ξεκίνησα το τσιλιμπουρδιστίρι! Στους δυο μήνους το κατάλαβα, ήταν η εκλεκτή, θα την έκανα επίσημο δεσμό, θα την είχα αρχόντισσα και κυρά για τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής μου.
-Σούλα να μαγειρεύεις ξέρεις καλά;
-Ξέρω.
-Να σκουπίζεις σφουγγαρίζεις ξεσκονίζεις;
-Ξέρω.
-Σίδερο;
-Πολύ καλό.
-Σούλα σε γουστάρω και επειδή κάνουμε και καλό κρεβάτι τι λες να σε κεραμιδώσω
Τρελάθηκε η Σούλα, έχασε το φως της, πέντε λεπτά διάλλειμα έκανε για να μιλήσει.
-Δέχομαι, θα με αγαπάς για πάντα;
-Και ακόμα παραπέρα.
Στην γυναίκα έτσι και της ρίξεις σορόπι, έτσι και την κάνεις να νιώθει μοναδική την έχεις κάνει βούτυρο, μαρμελάδα.
Για τέσσερα χρόνια την περνούσαμε ζάχαρη, εγώ έκανα τα δικά μου από δουλειές και έφερνα στο σπίτι το μαρούλι και εκείνη έκανες τις δουλειές στο σπίτι και ήμασταν νοικοκυραίοι και ωραίοι. Από σεξ άστο 4 φορές την εβδομάδα και με επιδόσεις επαναληπτικής καραμπίνας.
Εκεί όμως που όλα ήταν μέλι γάλα και την είχαμε κατά βρει ο ένας με τον άλλο έπαθα το πρώτο ατύχημα. Άρχισε το πιστόλι μου να γίνεται μελάτο, αλτέντε. Γάτα τώρα η Σούλα άρχισε τα δικά της.
-Τι έγινε με βαρέθηκες;
-Εγώ; Όχι.
-Τι όχι; Και τότε γιατί είναι έτσι;
-Δε ξέρω.
-Αν δε ξέρεις εσύ ποιος ξέρει;
-Δε με ακούει ρε Σούλα, κάνει του κεφαλιού του.
-Και τι θα γίνει τώρα; Πως θα ικανοποιούμε εγώ;
-Έτυχε.
Έλα όμως που δεν έτυχε και αυτό συνεχίστηκε για ένα χρόνο ακόμα. Ξαδελφάκι όλα μπορεί να τα αντέξει ο άντρας αλλά την κρεβατομουρμούρα με τίποτα. Να έχεις πάει για ζάρια να έχεις χάσει χίλια ευρώ και να έχεις και την Σούλα πάνω από το κεφάλι σου.
-Που ήσουν;
-Για δουλειά.
-Τέτοια ώρα;
-Τέτοια ώρα.
-Δεν είσαι αυτός που ήσουν.
-Στις 2 τα ξημερώματα το θυμήθηκες;
-Τι θα γίνει πότε θα με ικανοποιήσεις;
-Νυστάζω.
-Και χθες νύσταζες και προχθές και αντιπροχθές….
Και δώσε του μπιρι μπιρι όλο το βράδυ. Το σκέφτηκα το ξανασκέφτηκα και ενώ την αγαπούσα και την γούσταρα την Σούλα κάτι δε πήγαινε καλά με το κάτω κεφάλι. Μέχρι να γνωρίσω την Σούλα είχα μάθει στην ποικιλία και τώρα ο οργανισμός μου που τον άφησα μόνο με μία επαναστατούσε, αντιδρούσε. Για να σώσω την σχέση μου και να επανέλθω σε φυσιολογικά επίπεδα έπρεπε να κάνω την καρδιά μου πέτρα να σφίξω τα δόντια και να πηγαίνω τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα με κάποια άλλη.
Και κοίτα φίλε μου που με την πρώτη φορά αμέσως δούλεψε με την Σούλα το εργαλείο, άρχισε πάλι να γίνεται σκληρό, πέτρα κοτρόνα, νταβανόπροκα.
Και ενώ η σχέση μας είχε ξαναβρεί τον δρόμο της, κάποια κυρά Κατίνα πήγε και είπε στην Σούλα ότι κάνω ατασθαλίες, αμάν αδελφέ μου.
Μπαίνω σπίτι, στέκεται όρθια, με κοιτάζει, παύση, παύση παύση και….
-Ρε καθίκι πας με άλλες; Θα σε σκοτώσω ρε, μου έφαγες τα καλύτερα χρόνια και εγώ που πίστεψα σε εσένα θα σε σκοτώσω ρε, θα σε σκοτώσω.
-Ώπα ρε Σούλα για εμάς το έκανα για εμάς. Ηρέμησε να σου εξηγήσω.
-Μίλα ρε μίλα.
-Σε έχω ή δεν σε έχω με τα σέα σου τα μέα σου τα τέα σου;
– Τι είναι ρε τα τέα; Τι είναι;
-Ότι δεν είναι τα σέα και τα μύα.
-Θα σε πνίξω ρε με δουλεύεις θα σε πνίξω…. Αααααα.
-Όχι μη Σούλα άστο κατ…..
Βββζζζζζζζ γκλατς (Ήχος διαδρομής τακουνιού με προσγείωση στο κεφάλι μου)
Να μην τα ξανά πολύ λέω , της το έφερα πάνω, κάτω, δεξιά αριστερά, δώσε και δάκρυ αντρικό και τελικά την έπεισα να συνεχίσουμε! Πως ήταν ένα στιγμιαίο λάθος που γινόταν κατ’ εξακολούθηση για έναν χρόνο, έδινα όμως μόνο κορμί η ψυχή μου άνηκε σε εκείνην, σχεδόν έκλαιγα κάθε φορά που πήγαινα με άλλη. Με πίστεψε και έμεινε!
Με πίστεψε; Έλα που η γυναίκα φίλε έχει πολλά καλά αλλά άμα της την κάνεις θα το θυμάται για πάντα, έτσι και αυτή! Ενώ είχε περάσει ένα εξάμηνο και νόμιζα ότι το είχαμε ξεπεράσει, μπαίνω μια μέρα σπίτι και την πιάνω στο κρεβάτι που κοιμόμαστε καβάλα με έναν πιτσιρικά. Αυτό ήταν!
-Τι κάνεις μωρή;
-Τι κάνω;
-Πάνω στο κρεβάτι μας;
-Για εμάς το κάνω!
-Τι για εμάς μωρή;
-Αφού σου είναι μπάμια, όσες προσευχές και να έκανα δε σου πετρώνει, δίνω κορμί αλλού για να μη σε μουρμουράω. Μόνο κορμί η ψυχή μου ανήκει σε σένα.
-Εγώ παιδιά να φεύγω.
-Στάσου θα σε βγάλω εγώ έξω.
Μπαμ, μπουμ, ντουπ, πάρε και τούτη πάρε και την άλλη.
-Σταμάτα θα τον σκοτώσεις.
-Και τι θες μωρή να του ψήσω καφέ; Εγώ έτσι ξεπληρώνω τις ντροπές μου, μπαμ ντουπ ντουπ και ξανά ντουπ (Ντουπ ίσον ανάποδη σφαλιάρα) τον έκανα φίλε μου του αλατιού. Τώρα θα μου πεις τι φταίει αυτός, έχε χάρη που είμαι παλιά μαγκιά και δε βαράω γυναίκες αλλά έπρεπε κάπου να ξεσπάσω άντρας είμαι, αρσενικός με… άσχετα που δεν δουλεύουν πια στο φουλ.
Στο δικαστήριο λόγο και της αναστολής που βρισκόμουν μου έριξαν 6 χρόνια, επειδή όμως ο δικηγόρος μου είχε πει ότι θα φάω το πολύ 3, στο άκουσμα της απόφασης όπως ήμασταν όρθιοι ασυναίσθητα γύρισα και του έδωσα ένα κουτουλίδι στο δόξα πάρτι, ένα μήνα στο νοσοκομείο αυτός, 8 χρόνια συν εγώ για δεύτερη βιαιοπραγία!
Και κερατάς και δαρμένος, α ρε παλιοζωή χίλιες φορές να είχα γεννηθεί λιοντάρι να είχα δέκα και όλες σούζα.
Ο μάγκας είναι ένας από όλους αυτούς τους ανώνυμους <<ήρωες>> που γεννηθήκαν σε μια φτωχογειτονιά του Πειραιά στα μέσα του 1940. Ένας από όλους αυτούς που για να επιβιώσει έπεσε στην αλητεία, την κλεψιά και την πονηρία, συνάμα όμως έμαθε την μπέσα, την τιμή και την αξία του λόγου. Τώρα που γέρασε μας αφηγείται μέσα από την φυλακή στιγμές από την ζωή του!
V-sam