Πριν δύο χρόνια μου ζήτησαν να συμμετάσχω στις Άγριες Μέλισσες.
Χάρηκα πολύ κυρίως γιατί βρήκα δουλειά.
Μετά όμως έπρεπε να μιλήσω με την οργάνωση παραγωγής που μου έδινε τραγικά λίγα λεφτά και μου έταζε… δόξα και φήμη.
Φανταστείτε τι τάζουν σε νέες συναδέλφισσες και συναδέλφους. Δεν πήγα ποτέ σε ταμείο σουπερμάρκετ και να πληρώσω με το: “Ανοίξτε την tv, παίζω εκεί…”
Εντέλει μετά από πολλές διαπραγματεύσεις ο μισθός ανέβηκε λίγο. Αλλιώς δεν θα έπαιζα. Φέτος πάλι τα ίδια. Και κάθε χρόνο και χειρότερα. Δημιουργήθηκε μια κανονικότητα εις βάρος όλων μας.
Οι casting directors και οι σκηνοθέτες (αφού πρώτα κινήσουμε γη και ουρανό για να μας δουν), μας λένε: “Μας κάνεις για το συγκεκριμένο ρόλο”. Μετά έρχεται η παραγωγή και μας λέει: “Μας κάνεις για το πολύ μικρό ποσό που δίνουμε. Αν δεν θες γειά σου, υπάρχει δεξαμενή ανέργων και ανθρώπων που θέλουν να προβληθούν”
Καλό είναι, να έχουν όλες και όλοι γνώση σε τι συνθήκες, τι συμβόλαια, με ποια δικαιώματα και με ποιους οικονομικούς όρους συμμετέχουν οι ηθοποιοί, οι συντελεστές και οι τεχνικοί.
Όχι μόνο σε αυτήν τη σειρά.
Αλλά σε όλες τις σειρές.
Και στις διαφημίσεις.
Με ευθύνη των καναλιών και των παραγωγών.
Επίσης να γνωρίζουμε πως όταν οι ηθοποιοί διαπραγματεύονται ή παίρνουν ανοιχτά θέση σε εργασιακά ζητήματα, απεργούν για τα αυτονόητα, τους βάζουν σε λίστες.
Όταν λένε λοιπόν, “άνοιξαν οι δουλειές”, εννοούν πως θα μοιράσουν την φτώχεια μας, για να εισπράττουν οι λίγοι και πρέπει να πούμε και ευχαριστώ!
Να μιλάτε για τα αυτονόητα και να πιέζετε στις διαπραγματεύσεις για περισσότερα κάθε φορά.
Οι συνθήκες είναι Άγριες και οι Μέλισσες θα εξακολουθούν να μαζεύουν μέλι για τη Βασίλισσα.
Δημοσθένης Ξυλαρδιστός, 8/8/2022