Ο Γκους Χίντινκ αναζητούσε εναγωνίως ένα ποτήρι κρασί την στιγμή που έμπαινε ανακουφισμένος στο σπίτι του στο Λονδίνο. Ο Ολλανδός τεχνικός της Τσέλσι είχε νιώσει τους παλμούς τους να πιάνουν “κόκκινο” στον επαναληπτικό προημιτελικό “θρίλερ” του Στάμφορντ Μπριτζ. Το απίστευτο 4-4 απέναντι στη Λίβερπουλ καθήλωσε τον ποδοσφαιρικό πλανήτη και μπορεί να μείνει στην ιστορία ως το παιχνίδι με τις περισσότερες και συγκλονιστικότερες εναλλαγές από τη θέσπιση του τσάμπιονς λιγκ.
Αν, όμως, για τους λάτρεις του αθλήματος επιθυμία ήταν να μη λήξει ποτέ μια τέτοια αναμέτρηση, για τον Χίντινκ και τον ομόλογο του Ράφα Μπενίτεθ ήταν μια ψυχοφθόρα δοκιμασία συναισθημάτων. Η ποδοσφαιρική ραψωδία που γράφτηκε στο νοτιοδυτικό Λονδίνο ήταν βγαλμένη από ένα όνειρο, το οποίο, όμως, κάποια στιγμή θα τελείωνε. Κάπως έτσι, λοιπόν, σταμάτησαν οι ελπίδες των κόκκινων για πρόκριση στα ημιτελικά του τροπαίου, που έμοιαζαν απελπιστικά λίγες μετά το 1-3 του πρώτου αγώνα στο Ανφιλντ. Οταν, μάλιστα, ανακοινώθηκαν οι συνθέσεις και το όνομα του Στίβεν Τζέραρντ απουσίαζε ακόμη και από τον πάγκο, η ομάδα που θα συναντούσε την Μπαρτσελόνα στα ημιτελικά του θεσμού έμοιαζε δεδομένη. Το ποδόσφαιρο, όμως, έχει κάτι το μαγικό…
Πριν το τελικό σφύριγμα όλα μπορούν να ανατραπούν, όπως συνέβη και στην εξέλιξη της προχθεσινής συγκλονιστικής αναμέτρησης. Το 0-2, που έβαζε ξανά τη Λίβερπουλ στο παιχνίδι της πρόκρισης έγινε 3-2, αλλά η ψυχωμένη ομάδα του Μπενίτεθ έδειξε φοβερό χαρακτήρα και πήρε το προβάδισμα με 3-4 στο 83, έστω και αν έπαιζε δίχως τον Φερνάντο Τόρες από το 80. Οι κόκκινοι χρειάζονταν ένα γκολ για να πάρουν εκείνοι το εισιτήριο για τους {4}, αλλά ο Φρανκ Λάμπαρντ στο 89 είχε αντίθετη άποψη. Ακόμη και μετά το 4-4, όμως, η Λίβερπουλ δεν το έβαλε κάτω και στην επόμενη φάση ο Μίκαελ Εσιέν στέρησε το 4-5 (!) στο σουτ του Νταβίντ Νγκογκ.
Η Τσέλσι πανηγύρισε έτσι την πρόκριση για τα ημιτελικά του τσάμπιονς λιγκ για τρίτη φορά την τελευταία τετραετία, αφού πέτυχε επτά γκολ εις βάρος της Λίβερπουλ και δέχθηκε πέντε. Ανεξάρτητα, όμως, από τα δύο αυτά τέρματα της συνολικής διαφοράς προέκυψαν αρκετά συμπεράσματα από την προχθεσινή επική αναμέτρηση!
Η ποιότητα των ισχυρών ομάδων της πρέμιερσιπ είναι τέτοια που αγώνες σαν τον προχθεσινό δεν προκαλούν έκπληξη. Οι λάτρεις του κορυφαίου αυτήν την στιγμή ποδοσφαιρικού πρωταθλήματος του πλανήτη απολαμβάνουν τον χρόνο τουλάχιστον 2-3 παιχνίδια με εντυπωσιακή εξέλιξη (φέτος π.χ. το Αρσεναλ – Τότεναμ 4-4 και το Αστον Βίλα – Εβερτον 3-3 της περασμένης Κυριακής). Η διαφορά, όμως, είναι πως ακόμη και αν πρόκειται για άλλη διοργάνωση και δη σε τόσο καθοριστικό χρονικό σημείο, ο ρυθμός είναι το ίδιο καταιγιστικός!
Στην Τσέλσι, βέβαια, του 2009 υπάρχει μια ειδοποιός διαφορά. Στον πάγκο της δεν βρίσκεται ο Ζοσέ Μουρίνιο, που ήταν ικανοποιημένος με νίκες μικρού σκορ, ούτε και ο αμυντικογενής Λουίς Φελίπε Σκολάρι, αλλά ο Γκους Χίντινκ. Ως εκπρόσωπος μιας διαφορετικής σχολής ποδοσφαίρου, όπως η ολλανδική, η Τσέλσι έγινε πιο ελκυστική και κέρδισε περισσότερους οπαδούς, διότι δεν παίζει πλέον μόνο για την σκοπιμότητα, αλλά προσπαθεί να αποδώσει πιο ποιοτικό ποδόσφαιρο.
Ο Μουρίνιο ή, ο Σκολάρι δε θα έριχνε ποτέ στη μάχη τόσο νωρίς τον Νικολά Ανελκά, τον οποίο χρησιμοποίησε ο Χίντινκ στο 36 αντί του μετριότατου στην αναμέτρηση Σάλομον Καλού. Ο Ολλανδός τεχνικός, όμως, το έκανε και δικαιώθηκε για την επιλογή του. Οπως έχει φυσικά τεράστιο μερίδιο στην αγωνιστική αφύπνιση παικτών σαν τον Ντιντιέ Ντρογκμπά και τον Φλοράν Μαλουντά.
Το γεγονός, λοιπόν, ότι έγιναν τόσο θεαματικοί αγώνες σ’ ένα ζευγάρι, όπου τα προηγούμενα χρόνια δεν σημειώνονταν πολλά γκολ, σχετίζεται σε σημαντικό βαθμό με την προσέγγιση της Τσέλσι στα δύο αυτά παιχνίδια. Οφείλεται φυσικά και στα λάθη που είναι αλήθεια ότι έγιναν πολλά στην προχθεσινή αναμέτρηση, αλλά και αυτά είναι μέρος του παιχνιδιού..
Και αν οι δευτεραθλητές Ευρώπης έδειξαν τις αρετές τους στους δύο αυτούς αγώνες (συνετέλεσε σημαντικά και η επιστροφή του Μίκαελ Εσιέν την κατάλληλη στιγμή) η Λίβερπουλ απέδειξε πως μπορεί να πετύχει μεγάλα πράγματα και δίχως τον μεγάλο της αρχηγό.
Παρά την απουσία του Τζέραρντ η ομάδα του Ράφα Μπενίτεθ έδειξε αξιοθαύμαστο χαρακτήρα και αρνήθηκε να παραδοθεί στη μοίρα της.
Αλλοι μπορεί να μιλήσουν για βαριά φανέλα στην Ευρώπη ή, για το μέταλλο που τη συνοδεύει, όμως αυτό που μετράει περισσότερο είναι η επιθυμία και η θέληση αυτής της ομάδας να μην σκύβει ποτέ το κεφάλι!
Οι κόκκινοι κέρδισαν θαυμαστές για τη συγκλονιστική τους εμφάνιση στο Στάμφορντ Μπριτζ και ο Μπενίτεθ ίσως πρέπει να αναθεωρήσει ορισμένα πράγματα. Οπως είναι η αντικατάσταση του ψυχωμένου μεν, αλλά φανερά πιο άτεχνου Τζέιμι Κάραγκχερ με τον Ντάνιελ Αγκερ, αλλά και η χρησιμοποίηση του Ντιρκ Κούιτ όχι στον άχαρο για εκείνον ρόλο του δεξιού εξτρέμ, αλλά ως παρτενέρ στην επίθεση του Φερνάντο Τόρες.
Οι οπαδοί της Λίβερπουλ, πάντως, μπορούν να νιώθουν υπερήφανοι για την απόδοσή της ομάδας τους στο Τσέλσι. Οπως φυσικά και τα 96 θύματα του Χίλσμπορο που παρακολουθούσαν από ψηλά την αναμέτρηση, μία ακριβώς ημέρα πριν τη συμπλήρωση των 20 χρόνων της τραγωδίας…