Οταν μια ομάδα παίρνει το εισιτήριο για τα προημιτελικά του τσάμπιονς λιγκ συνηθίζεται να λέγεται πως βρίσκεται στις οκτώ κορυφαίες της Ευρώπης. Είναι, όμως, έτσι; Ακόμη και αν ο Παναθηναϊκός απέκλειε τη Βιγιαρεάλ στη φάση των {16} θα σήμαινε πως είναι καλύτερος από τη Γιουβέντους ή, τη Ρεάλ για παράδειγμα που αποχαιρέτησαν χθες τον θεσμό; Η απάντηση είναι αρνητική.
Οσο και αν οι οπαδοί του Παναθηναϊκοί (όχι οι φίλαθλοι) δε θέλουν να το παραδεχθούν η Βιγιαρεάλ ήταν καλύτερη και στα δύο παιχνίδια. Και αν στον πρώτο αγώνα δεν μπόρεσε να εκμεταλλευτεί τις ευκαιρίες της, χθες το έκανε στο διπλό του ΟΑΚΑ (2-1). Από εκεί και πέρα το αν ο Χενκ Τεν Κάτε εφήρμοσε το κατάλληλο σύστημα, αν έκανε ή, δεν έκανε τις σωστές αλλαγές είναι άλλο θέμα, αφού ο Ολλανδός τεχνικός από την αρχή της σεζόν εκπλήσσει – όχι πάντα ευχάριστα – με τις επιλογές του. Από την στιγμή που φτάνεις στους {16} του τσάμπιονς λιγκ έχεις το δικαίωμα να ονειρευτείς το κάτι παραπάνω.
Οσο, όμως, και αν ξεπερνάς τον εαυτό σου, έρχεται η στιγμή που θ’ αποκλειστείς από κάποιον αντίπαλο, που πολύ απλά είναι καλύτερος από σένα. Το ίδιο συνέβη με τον Ολυμπιακό, ο οποίος έχασε την πρόκριση από τη Σεντ Ετιέν, αλλά και με τις άλλες ελληνικές ομάδες, που ενδεχομένως θα βρίσκονταν στη θέση του. Το επίπεδο του πρωταθλήματος ποδοσφαίρου είναι πολύ χαμηλό και ορισμένες μεμονωμένες εξαιρέσεις, όπως το φετινό διπλό του Παναθηναϊκού επί της Ιντερ (1-0) απλά κρύβουν τη γύμνια του…
Τα όσα τραγικά συνέβησαν στην Τούμπα την περασμένη Κυριακή, η συνεχόμενη γκρίνια για τη διαιτησία και όλα αυτά τα δεινά που απασχολούν το ελληνικό ποδόσφαιρο, πρέπει κάποια στιγμή να εκλείψουν. Και όσο αυτό δε συμβαίνει – αν ποτέ συμβεί αυτό δηλαδή – οι ελληνικές ομάδες απλά θα συμπληρώνουν τους ομίλους του τσάμπιονς λιγκ ή, το πολύ-πολύ θα φτάνουν μέχρι τους {16} και θα δίνουν δύο περισσότερα παιχνίδια.
Το γεγονός ότι στα προημιτελικά του θεσμού δεν συνεχίζει ομάδα του πρωταθλήματος μας, όσο ανθελληνικό και ακούγεται αποτελεί κέρδος για την ίδια τη διοργάνωση. Και φυσικά για τους πραγματικούς φίλους του αθλήματος, που θέλουν να βλέπουν μπάλα και όχι κλωτσοσκούφι…
Του Κυριάκου Κουρουτσαβούρη, 11/3/2009