Είναι η πιο αναγνωρίσιμη Ελληνίδα παίκτρια. Είναι εκείνη με την πιο «γεμάτη» παρουσία στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου. Είναι εκείνη που αποτελεί πρότυπο για δεκάδες μικρά κορίτσια που τώρα ξεκινούν να ασχολούνται με το μπάσκετ. Είναι εκείνη για την οποία έχουν γραφτεί τα περισσότερα άρθρα, εκείνη που κατάφερε για μια στιγμή να κλέψει λίγη από τη δόξα των αντρών, εκείνη που έχει ψηφιστεί να συμμετάσχει δύο φορές σε ευρωπαϊκό All Star Game, εκείνη που…, εκείνη που…, εκείνη που…
Εκτός συνόρων…
Όταν φεύγεις από την πατρίδα, δύσκολα ρίχνεις μαύρη πέτρα πίσω σου. Και παρότι για την Εβίνα υπήρχαν και υπάρχουν πάντα λόγοι να ρίχνει κλεφτές ματιές στην Ελλάδα, δυστυχώς κανένας εξ αυτών δεν έχει σχέση με το μπάσκετ. Με την αλλαγή του χρόνου, τον περασμένο Ιανουάριο ανανέωσε για έναν ακόμα χρόνο τη συνεργασία της με την ομάδα που αγωνίζεται φέτος στο εξωτερικό, την USK Πράγας.
– Πότε σκοπεύεις να επιστρέψεις στην Ελλάδα και κάτω από ποιες προϋποθέσεις θα γύριζες άμεσα πίσω;
«Σκοπεύω να γυρίσω στην Ελλάδα όταν εξαντλήσω τα όρια μου στην Ευρώπη, όταν νιώσω ότι κουράστηκα, ότι δεν καλύπτομαι. Αρχικός μου στόχος, λοιπόν, είναι να παίξω στο εξωτερικό όσα περισσότερα χρόνια μπορώ στο υψηλότερο επίπεδο. Ιδανικότερες συνθήκες για να επιστρέψω άμεσα στην Ελλάδα θα ήταν το ελληνικό πρωτάθλημα να πληρούσε όλες τις προϋποθέσεις ενός επαγγελματικού πρωταθλήματος: οικονομικές απολαβές, συμμετοχή ομάδας μου στην Ευρωλίγκα, καλύτερες συνθήκες προπόνησης, play-offs πρωταθλήματος κλπ.».
– Θα μπορούσες να μείνεις μόνιμα εκτός Ελλάδας και αν ναι, πού;
«Από τα μέρη που έχω πάει, έχω κάνει αυτή τη σκέψη για τη Νέα Υόρκη και τη Πράγα, αλλά δεν θα μπορούσα να μείνω για πάντα μακριά από την Ελλάδα».
– Πες μου κάτι που σου αρέσει πολύ στο εξωτερικό και δεν το βρίσκεις στην Ελλάδα, μπασκετικά και μη.
«Μπασκετικά: ο επαγγελματισμός και γενικά οι συνθήκες που επικρατούν σε θέματα οργάνωσης, γηπέδων, κόσμου, προβολής, επαγγελματικής συμπεριφοράς των ιθυνόντων. Εξωαγωνιστικά: λιγότερο άγχος».
– Πες μου δύο λόγια για τη συμμετοχή σου στο φετινό All Star Game της Ευρωλίγκα;
«Θεωρώ μεγάλη μου τιμή την επιλογή μου στο All Star Game της Ευρωλίγκα, μία ακόμα ανταμοιβή των κόπων μου και αναγνώριση στο πρόσωπό μου. Είναι μία γιορτή του μπάσκετ με σκοπό τη διαφήμιση του αθλήματος και το μόνο που έχω σκοπό είναι να το απολαύσω και να γυρίσω με το κυπελλάκι από το διαγωνισμό τριπόντων!»
– Ποια ευρωπαϊκή ομάδα ξεχωρίζεις; Αληθεύει ότι είχες πρόταση να αγωνιστείς στην Spartak Μόσχας;
«Καταρχήν, θεωρώ ότι η ρωσική Ekaterinburg είναι η πιο πλήρης ομάδα, με τα πιο δυνατά ονόματα επί δύο σε κάθε θέση. Παρ’ όλα αυτά η αγαπημένη μου ομάδα αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη είναι η Spartak Μόσχας γιατί οι παίκτριες και το στυλ παιχνιδιού της μου ταιριάζουν περισσότερο. Ναι, υπάρχει ένα φλερτ μεταξύ μας που ξεκίνησε πέρσι τον Αύγουστο και προστέθηκε μία επίσημη πρόταση φέτος τον Ιανουάριο για να συνεχίσω τις αγωνιστικές μου υποχρεώσεις για το υπόλοιπο της σεζόν με τη ρωσική ομάδα. Και στις δύο περιπτώσεις όμως, αυτό στάθηκε αδύνατο γιατί είχα ήδη υπογεγραμμένο συμβόλαιο με την Πράγα, η οποία αρνήθηκε να με παραχωρήσει.»
Τερματικός σταθμός… Πράγα!
Από το 2004 όταν και ξεκίνησε η περιπέτεια του εξωτερικού, κάθε χρονιά έβρισκε την Εβίνα σε μια διαφορετική πόλη, κάθε σεζόν με μια διαφορετική φανέλα. Μέχρι που βρήκε την πρωτεύουσα της Τσεχίας και μέχρι που η USK Prague βρήκε την Εβίνα!
– Έχεις παίξει 5 χρόνια στο εξωτερικό και ένα καλοκαίρι στο WNBA. Που θεωρείς ότι ήταν καλύτερα για σένα;
«Αναμφισβήτητα στην Πράγα, εξού και η ανανέωση του συμβολαίου μου».
– Πες μου την εντύπωσή σου από την ομάδα που αγωνίζεσαι στην Πράγα.
«Έχουμε εκπληκτικό κλίμα το οποίο οφείλεται καθαρά στη νοοτροπία και την κουλτούρα που έχουν οι Τσέχοι της ομάδας μου (managers, προπονητές, παίκτριες) και που είναι κριτήριο για την επιλογή παικτριών. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η ομάδα έχει 7 ξένες παίκτριες οι οποίες πληρούν τις προϋποθέσεις σε θέματα ανταγωνισμού, συνέπειας, διάθεσης, συμπεριφοράς, χαρακτήρα και ομοιογένειας».
– Θέλω να μου πεις δύο λόγια και για τον προπονητή σου στην Πράγα.
«Τον λατρεύω! Ο κ. Blazek έχει καταφέρει να με κάνει να παίζω στο 100% των δυνατοτήτων μου. Ο τρόπος του και η σχέση που έχουμε εντός γηπέδου με βοηθάει να απελευθερώνομαι και να απολαμβάνω το παιχνίδι, που για μένα είναι το πιο βασικό. Με εμπιστεύεται και μου μεταδίδει μόνο θετική ενέργεια, ανεξαρτήτου αποτελέσματος και απόδοσης».
The American dream…
Υπάρχουν πράγματα στη ζωή που αξίζει – αν φυσικά μπορείς – να λες «τα έζησα». Να ξέρεις πως όταν σου δόθηκε η ευκαιρία, την εκμεταλλεύτηκες και να μην προχωράς με τον φόβο ότι κάποια στιγμή θα κοιτάξεις πίσω και θα νιώσεις ότι κάτι έχασες. Κάποια πράγματα που ίσως ποτέ ξανά να μην καταφέρεις να ζήσεις… Όπως η σχέση της Εβίνας με το WNBA. Τα δικαιώματά της ανήκουν στο Connecticut και οι Suns έχουν στείλει το συμβόλαιο από τον περασμένο Δεκέμβριο. Η Εβίνα, ωστόσο, επιφυλάσσεται να απαντήσει, αφού οι υποχρεώσεις της με την Εθνική στο Ευρωμπάσκετ την κάνουν διστακτική.
– Πώς σου φάνηκε η εμπειρία σου στην Αμερική και στο WNBA;
«Η εμπειρία του WNBA ήταν μοναδική και φανταστική! Για μένα αποτελούσε όνειρο η συμμετοχή μου στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου και είχα την τύχη να τη βιώσω και σαν όνειρο. Ο κόσμος του WNBA είναι όντως φανταστικός, αναφερόμενη στην οργάνωση, στη διεξαγωγή των παιχνιδιών, στην ατμόσφαιρα. Ξεκινώντας από τον προπονητή μου, Mike Thibault, τις συμπαίκτριές μου, όλο το team κατ’ επέκταση, τους φιλάθλους, τις εγκαταστάσεις, ένα περιβάλλον ιδανικό ειδικά για ξένο αθλητή, βίωσα και αποκόμισα μεγάλες στιγμές και σημαντικές εμπειρίες.»
– Ποιο ήταν το καλύτερο σου παιχνίδι στο WNBA;
«Το παιχνίδι κόντρα στους Sparks στο Los Angeles.»
– Θα συμμετάσχεις αυτό το καλοκαίρι στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου;
«Θα ήθελα να παίξω για τουλάχιστον άλλη μία χρονιά στο WNBA, αλλά δυστυχώς οι συνεχείς υποχρεώσεις μου με την ομάδα μου στην Ευρώπη και τη Τσεχία, καθώς και με την Εθνική, μάλλον θα με οδηγήσουν σε ένα μήνα ξεκούραση αυτό το καλοκαίρι. Αλλά μπορεί και να κάνω την έκπληξη και να πάω!».
No place like home…
Έστω κι αν βρίσκεται μακριά από τα «κέντρα εξελίξεων», παρότι δεν έχει τη δυνατότητα να παρακολουθεί παιχνίδια, αφού δεν μεταδίδονται τηλεοπτικά, η Εβίνα δεν χάνει την επαφή της με την ελληνική πραγματικότητα. Και η άποψή της έχει ιδιαίτερη σημασία, αφού έχει την εμπειρία και τις εικόνες για να μπορεί να κρίνει.
Η πρώτη ερώτηση αφορούσε την ομάδα που φέτος ξεπέρασε με επιτυχία τα ελληνικά σύνορα και πριν λίγες μέρες έφτασε μια ανάσα από το να κάνει ακόμα μεγαλύτερη αίσθηση στην Ευρώπη. Την ομάδα που της έκανε πρόταση να επιστρέψει την επόμενη σεζόν στην Ελλάδα, αλλά όταν την έκανε η Εβίνα είχε υπογράψει ήδη στην Πράγα.
– Πώς σου φάνηκε η πορεία φέτος του Αθηναϊκού και η προσπάθεια που γίνεται στην ομάδα;
«Εκπληκτική και άξια συγχαρητηρίων! Ειδικότερα στον εμπνευστή και πρόεδρο κο Νίκο Χαρδαλιά και στον εκτελεστή και προπονητή Τζώρτζη Δικαιουλάκο. Εύχομαι η ομάδα του Αθηναϊκού να συνεχίσει την πολύ καλή του πορεία σε βάθος χρόνου και να αποτελέσει παράδειγμα για τις υπόλοιπες ομάδες του ελληνικού πρωταθλήματος».
– Δώσε μας τα προγνωστικά σου για το κύπελλο Ελλάδας.
«Θεωρώ ότι κυπελλούχος θα στεφθεί η ομάδα που θα περάσει από το ζευγάρι Εσπερίδες – Παναθηναϊκός. Ψηφίζω Εσπερίδες, βάσει της εμπειρίας και της χημείας που διαθέτει αυτή η ομάδα, η οποία καλείται να υπερασπιστεί τον τίτλο της δεδομένου και ότι έχει χάσει το φετινό πρωτάθλημα και λαμβάνοντας υπόψη τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο ΠΑΟ αυτήν την περίοδο (αποχωρήσεις παικτριών, αλλαγή προπονητή)».
– Ποιες παίκτριες ξεχωρίζεις από το ελληνικό πρωτάθλημα, για τις οποίες πιστεύεις ότι θα μπορούσαν να σταθούν σε καλή ευρωπαϊκή ομάδα;
«Αναμφισβήτητα η Κωστάκη, άλλωστε η καριέρα της μιλάει από μόνη της. Κι έπειτα, οι Καλτσίδου, Καλέτζου, Χατζηνικολάου και Παπαμιχαήλ».
– Ποια είναι η άποψη σου για το ενδεχόμενο να γίνει ένας επίσημος σύνδεσμος για τις ελληνίδες αθλήτριες του μπάσκετ; Ως γνωστόν, η Έφη Βαρδάκη μαζί με άλλες αθλήτριες κινούνται ενεργά προς αυτήν την κατεύθυνση τον τελευταίο καιρό.
«Είμαι γενικά υπέρ του να αλλάξουν κάποια πράγματα στην Ελλάδα, υπέρ του να γίνει επαγγελματικό το γυναικείο μπάσκετ, γιατί θεωρώ ότι όλα αυτά που μας πάνε πίσω σαν χώρα στο γυναικείο οφείλονται στον ερασιτεχνισμό με τον οποίο όλοι αντιμετωπίζουν το χώρο του γυναικείου μπάσκετ».
Στη Λετονία με την… Meg!
Αυτό το κομμάτι της συνέντευξης μπορεί να είναι και το μεγαλύτερο στην καρδιά της! Η Εβίνα πάντα υπήρξε «παιδί» της Εθνικής ομάδας και, φυσικά, σκέφτεται τη συμμετοχή του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος το καλοκαίρι στην Λετονία.
– Καταρχήν, θα είσαι το καλοκαίρι στην Εθνική ομάδα;
«Η Εθνική είναι η αγαπημένη μου ομάδα και θα την ακολουθώ και εκπροσωπώ για όσο με χρειάζεται. Άρα δεν τίθεται θέμα συμμετοχής μου από την πλευρά μου στο Ευρωμπάσκετ της Λετονίας το καλοκαίρι».
– Πού πιστεύεις ότι μπορεί να στοχεύει η Εθνική και τι πρέπει να αλλάξει για να έχουμε πιο πετυχημένη παρουσία στα τελικά;
«Παρόλο που η Εθνική μας έχει βασικές ελλείψεις σε σχέση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές ομάδες, έχει κάνει μεγάλα βήματα προόδου τα τελευταία χρόνια, πετυχαίνοντας φέτος την πέμπτη συνεχόμενη συμμετοχή της σε Ευρωμπάσκετ. Θεωρώ ότι στη Λετονία τον Ιούνιο ο όμιλός μας είναι πιο βατός συγκριτικά με οποιαδήποτε προηγούμενη συμμετοχή μας. Αυτό είναι ένα κομμάτι το οποίο πρέπει να βοηθήσει στη ψυχολογία μας, αλλά στην προκειμένη περίπτωση δεν έχουν σημασία οι αντίπαλοί μας, αλλά η δική μας σύνθεση που έως τώρα αποτελεί ένα ερωτηματικό. Εδώ νομίζω, καθοριστικό ρόλο θα παίξουν οι αποφάσεις και οι κινήσεις του προπονητή Κώστα Μίσσα, ο οποίος είναι ό,τι καλύτερο έχει συμβεί για την Εθνική μας Ομάδα και πλέον έχει και τη γνώση και την εμπειρία για το ευρωπαϊκό γυναικείο μπάσκετ για να ανταποκριθεί σ΄αυτή την πρόκληση».
– Πώς σου φαίνεται η πιθανή συμμετοχή της ελληνοποιημένης πλέον (μετά από 5 χρόνια παρουσίας της στην Ελλάδα) Meg Tierney στην Εθνική μας ομάδα το καλοκαίρι;
«Θεωρώ ότι είναι μία πάρα πολύ καλή παίκτρια και απ’ ότι έχω πληροφορηθεί είναι μέσα στις πρώτες σκόρερ του πρωταθλήματος. Με δεδομένο ότι η Εθνική μας πάσχει στη front line, η οποιαδήποτε ενίσχυση αντιμετωπίζεται θετικά από την πλευρά μου. Η απόφαση είναι καθαρά και μόνο του κου Μίσσα και της Ομοσπονδίας και εγώ είμαι απόλυτα συνεργάσιμη με οποιαδήποτε επιλογή τους».
Σκέψεις, όνειρα, απωθημένα… Όπως θέλετε μπορείτε να πείτε. Το θέμα είναι τι λέει η Εβίνα για όλα αυτά!
– Μετά και τη συμμετοχή σου στο WNBA, υπάρχει κάποιος άλλος στόχος που θέλεις να κατακτήσεις;
«Θα ήθελα να κατακτήσω τον τίτλο της Ευρωλίγκα πριν το τέλος της θητείας μου στο εξωτερικό και ένα μετάλλιο με την Εθνική ομάδα».
– Σε ποια ομάδα θα ήθελες να κλείσεις την καριέρα σου;
«Έχω μία πολύ καλή ανάμνηση από τον Παναθηναϊκό και τους φιλάθλους του, αλλά είναι πολύ δύσκολο να πω σε ποια ομάδα θα κλείσω την καριέρα μου, καθώς αυτό εξαρτάται από πολλούς παράγοντες».
– Ποιο παιχνίδι σου έχει μείνει ανεξίτηλο στη μνήμη;
«Το παιχνίδι κόντρα στην Ιαπωνία στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 στην Αθήνα, όπου πανηγυρίσαμε την πρόκριση στην οχτάδα μπροστά σε 8.000 φιλάθλους να φωνάζουν ρυθμικά “Ελλάς”, τα δάκρυα περηφάνιας των γονιών μου, τα λόγια αναγνώρισης από τις συμπαίκτριες μου και τη συμπαράσταση των φίλων μου».
– Στη μέχρι τώρα καριέρα σου τι θα ήθελες να είχες κάνει διαφορετικά;
«Θα κρατούσα όλα όσα έχω κάνει, ξεκινώντας όμως την πορεία μου στο εξωτερικό δύο χρόνια νωρίτερα, που σημαίνει, στα 30 μου θα είχα παίξει δύο χρόνια παραπάνω στην Ευρωλίγκα και στο WNBA».
– Τι έχει αλλάξει στην Εβίνα σαν παίκτρια και σαν προσωπικότητα μετά από 5 χρόνια στο εξωτερικό;
«Σαν παίκτρια, η εμπειρία ήρθε να συμπληρώσει το ταλέντο. Διαφορετικές καταστάσεις, πολλές παραστάσεις… με μία λέξη θα περιέγραφα τα χρόνια στο εξωτερικό «μεγάλο σχολείο». Έμαθα πάρα πολλά αυτά τα 5 χρόνια, ωρίμασα, μεγάλωσα, ηρέμησα, έχουν αλλάξει οι αντιδράσεις μου, ο τρόπος σκέψης μου, η συμπεριφορά μου. Βελτιώθηκα σαν παίκτρια αλλά νομίζω και σαν άνθρωπος. Ξεκαθάρισαν τα πράγματα μέσα και γύρω από τη ζωή μου, αξίες, προτεραιότητες, στόχοι, όνειρα…»
– Θεωρείς ότι οφείλεις σε κάποιον μέρος της επιτυχίας σου;
«Θεωρώ ότι κανείς δεν μου χάρισε τίποτα, ένα μεγάλο ευχαριστώ στο Θεό, στους γονείς μου και στους εκάστοτε προπονητές και συμπαίκτριές μου.»
– Τι χρειάστηκε να βελτιώσεις ως παίκτρια για να μπορείς να παίζεις σε τόσο υψηλό επίπεδο;
«Μετά την πρώτη αγωνιστική επαφή που είχα με παίκτριες και ομάδες υψηλού παγκοσμίου επιπέδου, συνειδητοποίησα τι έπρεπε να αλλάξω ή και να προσθέσω στην προπόνησή μου και στον τρόπο παιχνιδιού μου για να μπορέσω να ανταποκριθώ σ’ αυτό το επίπεδο. Έτσι, ασχολήθηκα περισσότερο με την εξειδίκευση της εκγύμνασής μου σε έκρηξη, ταχύτητα, δύναμη και αλτικότητα.»
– Έχεις περάσει δύσκολες στιγμές στο εξωτερικό;
«Πάρα πολλές, οι περισσότερες από αυτές την πρώτη χρονιά, όπου ήρθα αντιμέτωπη με τη “μοναξιά” μακριά από οικογένεια, φίλους και κάθετι δικό μου. Υπήρχαν στιγμές που έσπαγα, που πίστευα ότι δεν θα αντέξω και ένιωθα ότι θέλω να τα παρατήσω και να γυρίσω πίσω, αλλά τελικά βρήκα τη δύναμη και συνέχισα. Η αλήθεια είναι ότι μου πήρε 4 χρόνια για να καταφέρω να απολαμβάνω την κάθε στιγμή και να μην κοιτάω πίσω.»
– Πώς σου αρέσει να περνάς τις ώρες σου όταν έρχεσαι για λίγες μέρες στην Ελλάδα; Έρχεσαι συχνά κατά τη διάρκεια του χρόνου;
«Έρχομαι Ελλάδα μία εβδομάδα τα Χριστούγεννα, όπου μοιράζω τον χρόνο μου μεταξύ της οικογένειάς μου και των φίλων μου και έρχομαι επίσης κάθε φορά που μου δίνεται η δυνατότητα από τις υποχρεώσεις μου. Τον Φεβρουάριο για παράδειγμα ήρθα 3 φορές! Μου αρέσει να περνάω τον χρόνο μου στην Αθήνα με τους φίλους μου, κάνοντας κάθε φορά διαφορετικά πράγματα, ακόμα κι όταν αυτά είναι ίδια!»
– Λείπεις τόσο καιρό, πόσο εύκολο είναι να διατηρήσεις τη σχέση με τους φίλους σου από τη στιγμή που δεν ζουν την καθημερινότητά σου;
«Δεν είναι εύκολο. Οι δυσκολίες και οι απαιτήσεις του προγράμματός μου δεν βοηθούν στην επικοινωνία μας. Η σχέση αυτή βασίζεται στην υπομονή και στην κατανόηση των φίλων μου, αλλά ευτυχώς έχω καταφέρει, με τη βοήθεια του internet βεβαίως, να κρατάω επαφή με όσους θέλω.»
– Πώς βλέπεις τον εαυτό σου σε 10 χρόνια από τώρα, μετά το μπάσκετ;
«Με τα κυάλια! Αν και δεν μου αρέσει η εικόνα του εαυτού μου εκτός μπάσκετ, λογικά θα έχω αποχωρήσει από το χώρο γενικά. Θα ήθελα να κάνω όλα όσα μου έχουν λείψει τα τελευταία χρόνια, να ασχοληθώ με χόμπι που δεν είχα τη δυνατότητα μέχρι τώρα, όπως χορός, φωτογραφία, ταξίδια αναψυχής κτλ…»
– Πώς σου φαίνεται η ιδέα της οικογένειας;
«Η οικογένεια δεν είναι ιδέα, είναι θεσμός και προορισμός! Απλά εγώ βαδίζω με αργά βήματα προς τα κει…!»
Της Βαρβάρας Λιάκου