Τα προηγούμενα πέντε χρόνια ο ελληνικός λαός βρισκόταν στο παρασκήνιο και ξαφνικά σε πέντε μόνο μήνες βγαίνει στο προσκήνιο αμφισβητώντας την οικονομική εγχώρια και ευρωπαϊκή ελίτ που χαρακτηρίζεται από έλλειψη στοιχειώδους τουλάχιστον δημοκρατίας. Σε ένα σύγχρονο, έννομο ευρωπαϊκό κράτος τι πιο λογικό ο λαός να δηλώνει με τον πιο δημοκρατικό και πολιτισμένο τρόπο τις απόψεις του για το πώς να διοικείται και από ποιους για θέματα που αφορούν τις ζωές των ιδίων αλλά και των επερχόμενων γενεών.
Γράφω αυτά τα λόγια παρακολουθώντας τη συζήτηση στο ελληνικό κοινοβούλιο για το επερχόμενο δημοψήφισμα και ένα ερώτημα στριφογυρίζει στο μυαλό μου. Γιατί όλη αυτή η τρεμούλα να μην πραγματοποιηθεί το δημοψήφισμα από την αντιπολίτευση (ΝΔ, Πασόκ και Ποτάμι); Αφού όλοι οι παραπάνω υπηρετούν και εργάζονται καθημερινά για τη Δημοκρατία γιατί τέτοιο μένος για ένα δημοκρατικό και αναφαίρετο δικαίωμα των πολιτών; Μήπως δεν εμπιστεύονται την κρίση τους; Ή μήπως φοβούνται για ένα μη αρεστό αποτέλεσμα; Ένα αποτέλεσμα που θα κακοφανεί στην τεχνοκρατική διοίκηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και θα αφυπνίσει και τους άλλους ευρωπαϊκούς λαούς που θα παλέψουν για την δική τους αξιοπρέπεια.
Η σημερινή Ευρώπη, δυστυχώς, χαρακτηρίζεται από αυταρχισμό ο οποίος δημιουργείται από έλλειψη ικανών διοικήσεων αφού οι πολιτικές προσωπικότητες που τις απαρτίζουν συμπεριφέρονται ως μάνατζερ πολυεθνικών και όχι ανθρώπων που ηγούνται κρατών.
“Ηγέτες“, που απειλούν και εκβιάζουν λαούς επειδή τόλμησαν και σήκωσαν κεφάλι και αντιπρότειναν άλλες πολιτικές, πιο ανθρώπινες και πιο δημοκρατικές. Η Δημοκρατία δεν φοβάται, δεν απειλείται και φυσικά δεν εκβιάζεται. Όλοι οι ευρωπαίοι πολίτες είναι ίσοι και έχουν τα ίδια δικαιώματα. Το πρόβλημα δεν είναι ελληνικό είναι ευρωπαϊκό και μάλιστα πολιτικό.
Όσοι «φοβούνται» και σπέρνουν τον «φόβο» δεν κόπτονται για την ευρωπαϊκή θέση της Ελλάδας και αν θα παραμείνει στο ευρώ, άλλωστε αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο και διασφαλίζεται από το καταστατικό της νομισματικής ένωσης, αλλά για το ξύπνημα του ελληνικού λαού που παίρνει τις τύχες του στα δικά του χέρια και το τι θα επακολουθήσει από τους υπόλοιπους λαούς.
Δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα άλλο πια, αγωνιζόμαστε και παλεύουμε για την αξιοπρέπειά μας!
28/6/15
Α.Χ