Ένα βράδυ σε ένα θέατρο, οι θεατές παρακολουθούν μια παράσταση με το εξής θέμα: Ο Μπατίστας, έχει δυο κόρες, την Κατερίνα και την Μπιάνκα. Πλήθος μνηστήρων συρρέουν για την όμορφη και γλυκιά Μπιάνκα, αλλά ο Μπατίστας είναι ανένδοτος: η Μπιάνκα θα παντρευτεί μόνο εφόσον βρεθεί γαμπρός για την Κατερίνα πρώτα. Η Κατερίνα, όμως, είναι τόσο δύστροπη,οξύθυμη και κακότροπη που κανείς δε θέλει να την παντρευτεί.
Γι’αυτό και οι δυο φιλόδοξοι μνηστήρες της Μπιάνκα, ο γερο-Γκρέμιος κι ο Ορτένσιος, αποφασίζουν να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να βρουν γαμπρό στην Κατερίνα κι έτσι να ανοίξει ο δρόμος για την κατάκτηση της Μπιάνκα. Κι όσο εκείνοι ψάχνουν γαμπρό για την Κατερίνα, ο ερωτοχτυπημένος με την Μπιάνκα Λουκέντιος, με τη βοήθεια του φίλου και υπηρέτη του Τράνιου, στήνει το δικό του κόλπο για να την κατακτήσει.
Ο Πετρούκιος καταφτάνει στην πόλη για να βρει νυφη και μαθαίνει απο το φίλο του Ορτένσιο για την Κατερίνα. Και βάζει σκοπό, όχι μόνο να παντρευτεί την Κατερίνα, αλλά και να την ημερώσει και να τη μετατρέψει σε μια γλυκιά και υπάκουη σύζυγο.
Κι ενόσω ο Πετρούκιος, “εκπαιδεύει” την Κατερίνα, τρεις αντρες κονταροχτυπιούνται για την καρδιά της Μπιάνκα: ο Γκρέμιος, ο Ορτένσιος και ο Λουκέντιος. Καθένας προσπαθεί με το δικό του τρόπο να την προσεγγίσει και να την κατακτήσει και κάπου εκεί είναι που τα πράγματα μπερδεύονται.
Και αυτή η παράσταση πώς θα τελειώσει;
Σημείωμα σκηνοθέτη:
Το “ημέρωμα της στρίγκλας” αποτελεί ένα από τα πρώτα έργα (για πολλούς ενδεχομένως και το πρώτο) του μεγάλου άγγλου δραματουργού. Γι’ αυτό και είναι μια κωμωδία που μιλάει για την αγάπη με έναν πολύ νεανικό τρόπο, υποστηρίζοντας, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι όποιος αγαπάει πραγματικά, παιδεύει -στην αρχή, δηλαδή, γιατί στην πορεία, ημερώνεται.. Είναι ένα έργο για το πώς η πραγματική αγάπη μεταμορφώνει τον άνθρωπο, ακόμα και τον πιο δύστροπο και δύσκολο. “Η αγάπη είναι υποταγή” μου είπε πρόσφατα ένας από τους συνεργάτες μου. “Υποτάσσεσαι στον άλλο,γιατί δε νιώθεις πλέον την αγωνία μην τυχόν και χάσεις εσένα, μέσα στον άλλο”. Με κεντρική ιδέα αυτή τη φράση προσεγγίζεται και το έργο του Σαίξπηρ.
Γι’ αυτό και επέλεξα να τοποθετηθεί χρονικά μέσα σε μια “αντρική” περίοδο, όπως αυτή του 1930, κατά τη διάρκεια της οποίας, σε όλους τους τομείς, από τη μόδα και τον κινηματογράφο, μέχρι τη λογοτεχνία και την πολιτική, φαίνεται να γίνεται μια συνειδητή στροφή στην αντρική κουλτούρα και μια προσπάθεια “υποταγής” της γυναίκας. Αυτή η δεκαετία-μεσοδιάστημα δύο παγκοσμίων πολέμων, στη διάρκεια της οποίας ο άνδρας έψαχνε τρόπους να ισχυροποιήσει την κοινωνική του ταυτήτητα και να σταθεροποιήσει τα πράγματα, έχει πολλά κοινά σημεία με την εποχή συγγραφής και το θέμα του έργου. Και το κυριότερο κοινό σημείο (το οποίο ενδεχομένως να είναι και διαχρονικό) είναι ότι τα όποια παιχνίδια εξουσίας των δύο φύλων, είναι ασήμαντα. Διότι το ζητούμενο δεν είναι το ποιο από τα δύο θα υπερισχύσει, αλλά το πώς θα αλληλοσυμπληρωθούν’’.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Μετάφραση: Ερρίκος Μπελιές
Σκηνοθεσία: Ηλέκτρα Ελληνικιώτη
Σκηνικά – Artwork: ORdesign
Κοστούμια: Νικολέτα Παναγιώτου
Φωτογραφίες: Κατερίνα Πασπαλιάρη
Υπεύθυνη παραγωγής: Αθανασία Πισίνα
Βοηθός Σκηνοθέτης: Νικόλας Ανδρουλάκης
ΔΙΑΝΟΜΗ
Πετρούκιος: Ανδρέας Κοντόπουλος
Κατερίνα: Φλώρα Καλομοίρη
Μπατίστας: Κώστας Τριανταφυλλόπουλος
Γκρέμιος, Βικέντιος: Σταύρος Μερμήγκης
Λουκέντιος: Γεράσιμος Πετικάρης
Μπιάνκα: Εβίτα Παπαστόιτση
Ορτένσιος, Δάσκαλος: Νίκος Καραπάνος
Τράνιος: Σόλων Τσούνης
Γκρούμιος, Μπιοντέλος: Χρήστος Καπενής
Χήρα: Ντόρη Μάντζαρη
Πρώτη παράσταση: Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2012
Τελευταία παράσταση: Ιανουάριος 2013
Παραστάσεις: Δευτέρα & Τρίτη στις 21.15
Διάρκεια παράστασης: 120 λεπτά (με διάλειμμα)
Τιμές εισιτηρίων: 15ευρω (κανονικό),10 ευρώ (φοιτητικό)
Χώρος: Κεντρική Σκηνή
Θέατρο ΕπιΚολωνώ, Ναυπλίου 12, Koλωνός