Η πανέμορφη «πορτοφολού» Cameron Diaz.
Το μοντάζ της αγαπημένης μοντέρ του Scorsese, Thelma Schoonmaker.
Οι επικές σκηνές μάχης ανάμεσα στις συμμορίες, με την απίστευτη μουσική επένδυση. Ο «εκδικητής» Leonardo DiCaprio.
Ο μονόλογος του τυλιγμένου με την αμερικανική σημαία Daniel Day-Lewis, που εύχομαι να είχα γνώσεις συμβολισμών και αμερικανικής Ιστορίας, ώστε να μπορώ να τον αναλύσω. Το τραγούδι “The hands that built America”, ερμηνευμένο από τον Bono.
Όπως καταλαβαίνετε, θα άξιζε να δείτε αυτήν την ταινιάρα για ένα μόνο από
τα παραπάνω στοιχεία, πόσο μάλλον όταν συνδυάζονται όλα μαζί!
Με τη σκηνοθετική ματιά του Martin Scorsese, η ανατομία της γέννησης μιας πόλης (ή/και ενός έθνους;) μέσα από την ιστορία των «ηγετών» της στους δρόμους, ακόμα κι αν μιλάμε για μία περίοδο πνιγμένη στο αίμα λόγω του εμφυλίου πολέμου των ΗΠΑ.
Άλλωστε «το αίμα μένει στη λεπίδα» είναι η εντολή – διδαχή του “Priest” Vallon (Liam Neeson) προς το μικρό του γιο.
Και η ταινία, λοιπόν, περιέχει αρκετή βία.
“Gangs of New York” από το 2002, η πρώτη πρόταση για σήμερα.
Τρεις παρά κάτι ώρες γεμάτες υποψηφιότητες για δέκα Όσκαρ και έντεκα (συν ένα κερδισμένο για τον Daniel Day-Lewis) BAFTA!
Και από την άκρατη βία, στην άκρατη τρυφερότητα: “I am Sam” της Jessie
Nelson, με Sean Penn, Michelle Pfeiffer, Dianne Wiest, Laura Dern και τη
μικρή (το 2001) Dakota Fanning.
Δε θα γράψω υπόθεση, κάποιοι την ξέρετε, οι υπόλοιποι εμπιστευτείτε με.
Θα σας πω απλώς ότι οι δικοί μου όταν βλέπουν αυτήν την ταινία ρίχνουν πολύ κλάμα.
Kαι αυτό όχι μόνο λόγω αυτών που περνάει ο χαρακτήρας τον οποίο υποδύεται ο Penn, που παρεμπιπτόντως είχε και υποψηφιότητα για Όσκαρ.
Είναι πολλοί οι παράγοντες συγκίνησης.
Οπότε καλή σας θέαση!
Της Υρώς Αληθεινού, 30/4/2024
