Ο πολυβραβευμένος σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγής Φράνσις Φορντ Κόπολα κλείνει σήμερα τα 83 (γεννημένος στις 7 Απριλίου του 1939) και εκτός από τις περίφημες ταινίες του, έχει πει ορισμένες ατάκες, οι οποίες έχουν μείνει στην ιστορία, όπως αποκαλύπτει και το σχετικό αφιέρωμα του oneman.gr
Πιστεύω ότι το σινεμά και τα ταχυδακτυλουργικά κόλπα είχαν πάντα κάποια σχέση μεταξύ τους. Οι πρώτοι άνθρωποι που γύρισαν ταινίες ήταν ταχυδακτυλουργοί.
Η τέχνη βασίζεται στην τύχη και το ταλέντο.
Πρέπει να έχει θάρρος σε σχέση με τα ένστικτα και τις ιδέες σου. Σε διαφορετική περίπτωση, τα κρύβεις κάτω από το χαλί, και έτσι πράγματα που θα έγραφαν ιστορία, απλά χάνονται.
Ο ήχος είναι φίλος σου. Μάλιστα, είναι πολύ πιο φτηνός από την εικόνα, ενώ την ίδια στιγμή έχει τον ίδιο αντίκτυπο στο κοινό – κάποιες φορές ακόμα μεγαλύτερο αντίκτυπο, αφού το επηρεάζει με έμμεσο τρόπο.
Πιστεύω ότι ο κινηματογράφος -όπως, πιθανόν, τα πάντα- είναι ένα παιχνίδι που παίζεις με όλα σου τα χαρτιά, όλα σου τα ζάρια, και ό,τι άλλο έχεις. Έτσι κάθε φορά που κάνω μία ταινία, δίνω όσα έχω. Πιστεύω ότι όλοι θα έπρεπε να το κάνουν αυτό, και νομίζω ότι οι πάντες θα έπρεπε να λειτουργούν κατά αυτόν τον τρόπο για οτιδήποτε.
Δε νομίζω ότι υπάρχει έστω ένας καλλιτέχνης κάποιας αξίας που να μην έχει αμφιβολίες για όσα κάνει.
Ποτέ δε σταματάς να μαθαίνεις καινούργια πράγματα στο σινεμά. Όποιος έχει ασχοληθεί με τις ταινίες παραμένει ερωτευμένος μαζί τους σε όλη του τη ζωή.
Η ουσία του σινεμά είναι το μοντάζ. Είναι ο συνδυασμός εκπληκτικών εικόνων γεμάτων με ανθρώπους σε έντονες συναισθηματικές στιγμές, ή και γενικά ο συνδυασμός εικόνων, ο οποίος παίρνει σάρκα και οστά μέσα από ένα είδος αλχημείας.
Κατά κάποιον τρόπο, μία ταινία είναι ένας είδος ερώτησης. Και όταν τη γυρίζεις, τότε και μόνο τότε παίρνεις την απάντηση.
Η ταινία μου δεν είναι ταινία· δεν αναφέρεται στο Βιετνάμ. Είναι το Βιετνάμ.
Έγινα πολύ επιτυχημένος σε πολύ μικρή ηλικία. Ο λόγος; Ήμουν τρομερά ενθουσιώδης και δε σταματούσα να δουλεύω πάνω σε αυτό.
Τα φιλμ και τα ξενοδοχεία έχουν πολύ κοινά στοιχεία μεταξύ τους. Για παράδειγμα, υπάρχει πάντοτε πίσω από αυτά ένα μεγάλο όραμα, μία ιδέα.
Όλα όσα κάνω είναι προσωπικά. Δεν έχω γυρίσει ποτέ μία σκηνή όπου δε συνδέθηκα μαζί της με έναν πολύ προσωπικό τρόπο.
Πραγματικά, θαυμάζω ανθρώπους όπως ο Woody Allen. Εκείνους τους δημιουργούς, δηλαδή, που γράφουν και το πρωτότυπο σενάριο. Είναι εκπληκτικό. Πάντοτε ευχόμουν να μπορούσα και εγώ να κάνω το ίδιο.
Όταν γυρίζεις σπουδαίες ταινίες, πάντα υπάρχει ένα ρίσκο. Πρέπει να πεις: «Κοίτα, Coppola, θα την κάνω την ταινία, και δεν έχω καμία σιγουριά για το πώς θα πάει».
Πρέπει να αγαπάς αυτό που κάνεις. Ιδιαίτερα αν αυτό το κάτι είναι το σινεμά, γιατί με τον καιρό αρχίζεις να το μισείς.
Όταν μεταφέρω ένα μυθιστόρημα στη μεγάλη οθόνη, δε χρησιμοποιώ σενάριο, χρησιμοποιώ το βιβλίο· όταν γύρισα το Αποκάλυψη,Τώρα! χρησιμοποίησα
την Καρδιά του σκότους. Τα μυθιστορήματα συνήθως έχουν πολύ πιο πλούσιο υλικό.