Ξεκινώντας από την πληροφορία ότι ο Αριστοφάνης έγραψε τους” Όρνιθες”, στους πρόποδες του όρους του Ελλανίου Διός, στην Αίγινα, συνειρμικά ψάχνουμε ίχνη του αρχαίου θεάτρου της, σ’ έναν οικισμό όπως της Κολώνας, όπου οι 12 επιστρώσεις πολιτισμών της, θα μας έδιναν σίγουρα ευρήματα! Δυστυχώς μέχρι σήμερα, ούτε πέτρα δεν έχει μείνει.
Εάν αληθεύει η προφορική παράδοση, χρησιμοποιήθηκαν όλες για το κτίσιμο του Ορφανοτροφείου της Αίγινας, την εποχή του Καποδίστρια,…για καλό σκοπό δηλαδή. Όμως προχωρώντας στην σημερινή Ελλάδα, από το ’80 μέχρι και σήμερα, δεν υπάρχει τόπος, όπου ο Δήμος του, να μην έχει ένα ανοιχτό θεατράκι, όπου συμβαίνουν τα καλοκαιρινά φεστιβάλ, στοίχημα καλά κερδισμένο από τους περισσότερους δήμους. Δυστυχώς στην Αίγινα, ακόμη, αρκούμαστε σε αυλές σχολείων!
Εκεί, για 10η ηρωική χρονιά, άνοιξε το Φεστιβάλ θεάτρου, όπου οι συμμετοχές είναι πάντα με ενδιαφέρον ρεπερτόριο, από παραστάσεις που έδωσαν το δυνατό στίγμα τους σε αθηναΪκές σκηνές. Ευχαριστώντας τον Θεό που υπάρχουν ακόμη σήμερα οι τοπικοί ήρωες που στηρίζουν την έννοια Θεάτρου στην Αίγινα, μέχρι τις 12 Αυγούστου, υπάρχουν και θεατές που τολμούν με ανύπαρκτες συνθήκες θεατρικές και εισιτήριο ισόποσο με αυτό της αθηναϊκής σκηνής!
Καλή μας θέαση λοιπόν και φέτος με Τσέχωφ, Γκέλμαν, Κεχαϊδη, Μπέργκμαν, Παπαδιαμάντη και άλλους, ελπίζοντας και ζητώντας μία πιο σοβαρή αντιμετώπιση από τις δημοτικές αρχές και την Περιφέρεια για την στέγαση του θεατρικού γίγνεσθαι στην Αίγινα, την πρώτη Πρωτεύουσα του Νεότερου Ελληνικού Κράτους.
Νατάσσα Χαρατσή, 25/7/2020