Έχει όλες τις προοπτικές να είναι ένα από τα νέα πρόσωπα που θα μας απασχολήσουν πολύ στο μέλλον. Και όχι στο μακρινό, αλλά στο άμεσο.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι η Αγγελική Δεληθανάση με το που αποφοίτησε το περασμένο καλοκαίρι από την Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών βρήκε αμέσως δουλειά στο Εθνικό Θέατρο.
Και μετά την παρουσία της αυτήν την περίοδο στην “Τι είναι αυτό!” σε σκηνοθεσία και κείμενο Στέλλας Σερέφογλου (που θα συνεχιστεί και τη νέα σεζόν στο Θέατρο Σταθμός) έχει ήδη κλείσει για τη νέα δουλειά του Άρη Μπινιάρη. 3/3 δηλαδή με το καλημέρα και αυτό που μένει σύντομα είναι να υπάρξει και μια καλή δουλειά στην τηλεόραση.

Α και πέρα απ’ όλες τις θετικές προδιαγραφές της, είναι και πολύ συγκροτημένη, όπως φαίνεται και από την πρώτη της μεγάλη συνέντευξη σε μια στήλη, που δίνει πάντα μεγάλη προσοχή στα ανερχόμενα αστέρια.
* Η υποκριτική δεν προέκυψε, ήταν πάντα εκεί. Ένα βράδυ ξέθαψα ένα παλιό μου ημερολόγιο από το Γυμνάσιο και βλέπω ότι σε μια σελίδα είχα γράψει “θα γίνω ηθοποιός”. Αυτό, τίποτα άλλο. Από παιδάκι ήμουν στη σχολική θεατρική ομάδα και συνέχισα σε μαθητικές ομάδες μέχρι και τη δευτέρα Λυκείου, που σταμάτησα για να δώσω Πανελλήνιες. Ένα χρόνο μετά, μπήκα στη Δραματική Σχολή, οπότε το θέατρο δεν προέκυψε στη ζωή μου ως συμβάν, αλλά ήταν πάντα εκεί.
* Δε ξέρω ακριβώς αν μπορώ να εξηγήσω τι σημαίνει για μένα η υποκριτική. Για την ακρίβεια δεν ξέρω καν αν “σημαίνει” για μένα κάτι. Είναι το οξυγόνο μου, το κάνω, χωρίς να ξέρω ή να ψάχνω το γιατί, αλλά δεν μπορώ να ζήσω και αλλιώς. Ίσως ακούγεται κλισέ, αλλά πραγματικά έτσι νιώθω. Είναι το μόνο πράγμα που με κάνει τόσο χαρούμενη και ζωντανή.
* Ένας καλλιτέχνης στην Ελλάδα του 2025 αντιμετωπίζεται διαφορετικά από την κοινωνία και διαφορετικά από το κράτος και την πολιτεία. Στην δεύτερη περίπτωση, η αντιμετώπιση πολλές φορές δεν υφίσταται καν. Νομίζω χρειάζεται να θυμόμαστε ότι στις κοινωνίες που έχουμε διαμορφώσει όλα είναι ταξικά, ακόμη και το ποιός κάνει τέχνη.

* Η πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα αποτελεί ένα παρόν ζοφερό, που φωνάζει. Ένα κράτος πρόνοιας πλέον ανύπαρκτο, ο πληθωρισμός που έχει φτάσει στα ύψη και μια κυβέρνηση που αφίεται οποιασδήποτε ευθύνης.
* Αν κάτι με κρατάει αισιόδοξη ως προς το που υπάρχει η τέχνη σε όλο αυτό, είναι τα πράγματα και οι προσπάθειες που γίνονται. Βλέπω στην Ελλάδα παιδιά που κάνουν εξαιρετική μουσική που μιλάει για πράγματα και ο κόσμος τους ακούει, πάει σε συναυλίες, τους στηρίζει και αυτό είναι για μενα πολύ συγκινητικό. Αντίστοιχα και στο θέατρο, έχω δει παραστάσεις εξαιρετικές, με κοινωνικά μηνύματα, που είναι κάθε μέρα sold out και λέω, κοίτα να δεις, ο κόσμος θέλει να δει θέατρο. Αυτο για μένα είναι ελπιδοφόρο.
* Μιλάμε συχνά για τις χάλια συνθήκες στην Ελλαδα και πραγματικά είναι έτσι, παρόλα αυτά πιστεύω πολύ και στην ατομική ευθύνη της καθεμίας και του καθένα μας. Θεωρώ πως όσο δύσκολα και να είναι εκεί που βρίσκεσαι, αν μέσα σου χτίζεις διαρκώς ένα μέρος ασφαλές το οποίο σε θρέφει με δύναμη και κουράγιο, μπορείς να τα καταφέρεις. Προφανώς δε μιλάω για συνθήκες που οι άνθρωποι βρίσκονται σε πόλεμο, ή ακόμα χειρότερα βιώνουν μια γενοκτονία και βλέπουν τα σπίτια τους και τις οικογένειές τους να χάνονται.
* Στην περίπτωση όμως της χώρας μας, που ζει σε ενα καθεστώς οικονομικού και κοινωνικού ψυχρού πολέμου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, εγώ αυτό που προσπαθώ να κάνω είναι να είμαι αυτόφωτη. Να παράγω ένα φώς, που να μικραίνει τη μαυρίλα γύρω μας. Θεωρώ ότι έτσι κι αλλιώς τα πράγματα είναι πάντα σχετικά και διαδραματίζει πολύ μεγάλο ρόλο το πως φιλτράρουμε την πραγματικότητα, γιατί ο καθένας και η καθεμία μας βλέπει και βιώνει κάτι διαφορετικό. Αν κάτι με θυμώνει είναι η θέση της πολιτείας μέσα σε όλο αυτό. Τα πράγματα που έχουν συμβεί τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα και η στάση της πολιτείας σε αυτά, σου προκαλούν ανατριχίλα. Εκεί λοιπόν έρχεται η τέχνη και μιλάει γι αυτά. Να προβληματίσει και να εμπνεύσει.

* Την περίοδο αυτή με βρίσκετε μαζί με τον Σταμάτη Φακορέλλη στο Studio Mavromichali στην παράσταση “Τι είναι αυτό!” σε σκηνοθεσία και κείμενο Στέλλας Σερέφογλου. Είναι μια παράσταση για παιδιά που έχει γίνει με πολλή αγάπη και μεράκι. Με τη Στέλλα είχαμε γνωριστεί ήδη από το τελευταίο μου έτος στη σχολή το 2024. Είχα πάει σε μια ακρόαση που είχε κάνει στο Μέγαρο Μουσικής για αντικατάσταση και από την πρώτη στιγμή αγαπηθήκαμε!
* Ήταν νομίζω η πρώτη ακρόαση που ένιωσα ότι μου δόθηκε ο χώρος να δοκιμάσω. Όταν με πήρε τηλέφωνο το καλοκαίρι και μου είπε ότι ετοιμάζει ένα καινούργιο έργο για παιδιά, ενθουσιάστηκα.
* Βέβαια είχε ήδη προκύψει η συνεργασία με το Εθνικό Θέατρο για το χειμώνα, στην παράσταση “Στο σώμα της” σε σκηνοθεσία Ελένης Ευθυμίου και κείμενο της ίδιας, της Σοφίας Ευτυχιάδου και της Νεφέλης Μαϊστράλη. Μια παράσταση για την οποία θα είμαι για πάντα ευγνώμων. Αποτέλεσε για μένα την πιο μαγική και την πιο σημαντική εμπειρία της ζωής μου μέχρι τώρα. Αρχίζω λοιπόν να προτείνω στη Στέλλα φίλες ηθοποιούς για την παράσταση, μιας που θα ήταν αδύνατον να δουλέψουμε μαζί. Έλα όμως που όταν κάτι είναι να γίνει, τα φέρνει η ζωή έτσι που γίνεται! Και να που τελικά, λόγω υποχρεώσεων, η Στέλλα δεν καταφέρνει να ανεβάσει το παιδικό το χειμώνα. Έτσι, ένα πρωινό του Φλεβάρη και αφού έχουμε τελειώσει τις παραστάσεις στο Εθνικό, με παίρνει τηλέφωνο και μου λέει “θέλω να το κάνουμε μαζί”.

* Ο ρόλος μου είναι εγώ χαχα! Έχει και το όνομα μου! Η Στέλλα βάσισε τα δύο αδέλφια – ήρωες στην ιδιοσυγκρασία τη δική μου και του Σταμάτη. Για να γράψει το κείμενο πήρε πολύ υλικό από τους αυτοσχεδιασμούς μας και έβαλε μέσα πράγματα που δοκιμάζαμε στις πρόβες. Αποφάσισε ότι ήθελε οι χαρακτήρες να έχουν τα ονόματά μας. Είναι πολύ αστείο, γιατί έρχονται μετά την παράσταση τα παιδάκια και μας φωνάζουν με τα αληθινά μας ονόματα, γιατί τα έχουν ακούσει τόσο πολύ στο έργο.
* Την ερχόμενη σεζόν την περιμένω με ιδιαίτερη χαρά ανυπομονησία, καθώς θα συμμετέχω στην νέα δουλειά του Άρη Μπινιάρη, που ανεβάζει τη Δίκη του Κάφκα στο θέατρο Αρκ. Πρώτη φορά διάβασα το βιβλίο του Κάφκα το χειμώνα, είναι αρκετά διαφορετικό από την ταινία. Ειλικρινά ανυπομονώ να συμμετέχω στο σύμπαν που θα δημιουργήσουμε παρέα με όλους τους συντελεστές και να ρουφήξω όσο περισσότερα μπορώ, καθώς θα συνεργαστώ με ανθρώπους ιδιαίτερα αξιόλογους που θαυμάζω και εκτιμώ. Ταυτόχρονα, τα κυριακάτικα πρωινά θα βρίσκομαι στο θέατρο Σταθμός καθώς το “Τι είναι αυτό” θα συνεχιστεί από χειμώνα. Έρχεται μια χρονιά εργατική και πολύ ενδιαφέρουσα!
* Η σχέση μου με τον κινηματογράφο ως θεάτρια είναι ιδιαίτερα στενή, καθώς από αρκετά μικρή έχω δει ταινίες του Μπεργκμαν, του Παζολίνι, του Μιγιαζάκι, σινεφίλ ταινίες που μου έβαζε η μητέρα μου. Ορμώμενη από αυτό, στην εφηβεία άρχισα να κάνω το δικό μου ταξίδι στο σινεμά, έχοντας δει από Ταραντίνο μέχρι Δανέζικο Δόγμα, μέχρι Γκάι Ρίτσι, μέχρι Αδελφούς Ταβιάνι. Ελληνικό σινεμά δεν έχω δει τόσο πολύ, τώρα αρχίζω να καταπιάνομαι με κάποιες φιλμογραφίες για να μαθαίνω.

* Σαν ηθοποιός έχω συμμετάσχει σε μια ταινία μεγάλου μήκους που θα βγει στα σινεμά τον ερχόμενο χειμώνα, όπου έχω μια σκηνή φλερτ με την πρωταγωνίστρια, η οποία έγινε στην πορεία και πολύ καλή μου φίλη. Ήταν υπέροχη εμπειρία και το απόλαυσα ιδιαίτερα το γύρισμα. Πραγματικά ελπίζω στο μέλλον να έχω την ευκαιρία να δουλέψω μπροστά από την κάμερα.
* Με την τηλεόραση η σχέση μου έχει υπάρξει καλή ως έφηβη και παιδί, τώρα θα την έλεγες και ανύπαρκτη. Παρόλα αυτά ξέρω ότι γίνονται αξιόλογα πράγματα με πολύ αξιόλογους ηθοποιούς και αυτό με κάνει ιδιαίτερα χαρούμενη. Είναι σημαντικό για έναν ηθοποιό να έχει αυτού του είδους την προβολή και πέρα από αυτό, είναι ωραίο να αποκτάς όσο περισσότερες εμπειρίες μπορείς. Δεν έχει προκύψει κάποια συνεργασία ως τώρα και θα πω δικαίως, γιατί οι ρόλοι για τους οποίους με έχουν προτείνει δε θεωρώ ότι μου ταίριαζαν καθόλου.
* Γενικότερα είμαι της άποψης πως κάθε πράγμα έρχεται στην ώρα του και τη στιγμή που χρειάζεται να έρθει, οπότε πιστεύω ότι αν κάποια στιγμή υπάρξει κάτι για μένα, θα γίνει. Σίγουρα δεν με πιάνει άγχος για το πότε θα συμβεί αυτό. Εμπιστεύομαι τη ζωή όπως τα φέρνει και κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ για να φανώ άξια των προκλήσεων και των συνθηκών.
* Θα ήθελα πολύ να σκηνοθετήσω κάποια στιγμή, αλλά στο πολύ μακρινό μέλλον. Δηλαδή, μου δίνω σίγουρα μια δεκαετία και βάλε. Έχω πολλές ιδέες στο κεφάλι μου και ήδη έχω αρχίσει να γράφω πράγματα που θα ήθελα να πραγματωθούν στο μέλλον, αλλά είναι κάτι που θέλει χρόνο και εμπειρία. Αν είχα την έφεση και τη δίψα να το κάνω από νεαρή ηλικία θα το έκανα, αλλά δεν είμαι καθόλου εκεί. Ίσως και να μη το κάνω ποτέ, δεν ξέρω, και αντί αυτού, να γράψω ένα βιβλίο.
* Η ζωή είναι μεγάλη και μπορούμε να δοκιμάσουμε τα πάντα, έχουμε αυτή την πολυτέλεια. Αυτο φυσικά έρχεται και με ένα μεγάλο υπαρξιακό βάρος, οπότε νομίζω πως χρειάζεται να μην παίρνουμε τους εαυτούς μας πολύ στα σοβαρά και να μας υπενθυμίζουμε πως στην τελική, όλο αυτό είναι ένα ταξίδι και κάποια στιγμή, τελείως ανύποπτα, μπορεί και να τελειώσει.

* Για μένα ως ηθοποιό, άμεσα συνδεδεμένα με το θέατρο είναι η φωνή και το σώμα. Γι αυτό πιστεύω πως η/ο ηθοποιός οφείλει να καλλιεργεί και να εξασκεί αυτά του τα εργαλεία. Αγαπώ πολύ το τραγούδι, και έχω κάνει χρόνια και χορό και αθλητισμό, οπότε για μένα το σώμα μου και η φωνή μου είναι τα σημαντικότερα μέσα έκφρασης και προσπαθώ να τους παρέχω τη δυνατότητα να μην βρίσκουν περιορισμούς. Αυτό μπορεί να συμβεί μόνο με συστηματική εξάσκηση.
* Τα τελευταία χρόνια κάνω μαθήματα φωνητικής με την καθηγήτριά μου από τη Δραματική Σχολή του Ωδείου, Φωτεινή Χατζιδάκη, καθώς και πρακτική στην ashtanga yoga στη σχολή της Ελευθερίας Λαγουδάκη. Και τα δυο αυτά εργαλεία μ’ έχουν βοηθήσει πάρα πολύ στο πως υπάρχω πάνω στη σκηνή, αλλά και στο πως επιλέγω να υπάρχω στη ζωή μου γενικότερα.
* Είμαι ένας άνθρωπος που τρέφομαι από την προσπάθεια, δεν μπορώ να ζήσω αλλιώς, οπότε θα σκαρφιστώ διάφορες προκλήσεις προκειμένου να παλεύω διαρκώς για κάτι. Είμαι πολύ της πειθαρχίας και μου αρέσει η ρουτίνα. Προφανώς μια τέτοιου τύπου αυστηρότητα έχει τα θετικά και τα αρνητικά της.
* Είναι αρκετοί και αρκετές οι σκηνοθέτες και οι σκηνοθέτιδες που θαυμάζω και θα ήθελα να δουλέψω μαζί τους στο μέλλον και στο σινεμά και στο θέατρο. Έχω όνειρα, και ήδη κάποια από αυτά πραγματοποιούνται ή έχουν πραγματοποιηθεί και είναι πολύ συγκινητικό για μένα, είμαι πραγματικά ευγνώμων.

* Αυτό που θέλω, είναι να δουλεύω με ανθρώπους σοβαρούς, που με εμπνέουν και που είναι καλοί άνθρωποι. Δεν αντέχω τη μιζέρια και το κόμπλεξ, οπότε με αφορά πρωτίστως ο εσωτερικός κόσμος ενός καλλιτέχνη, δημιουργού και συνεργάτη και μετά όλα τα υπόλοιπα. Τέτοια πράγματα, μου γίνονται γρήγορα πρόδηλα. Από τον τρόπο που ένας άνθρωπος κοιτάει από την γλώσσα του σώματός του, την ενέργεια που φέρει στο χώρο.
* Η Αθήνα μου αρέσει, γιατί για μένα η Αθήνα είναι οι άνθρωποί μου, το σπίτι μου. Την έχω μάθει καλά, έχω εδώ τις σταθερές μου, το σπίτι μου, το μηχανάκι μου, τους φίλους μου, το πρόγραμμά μου και αυτό μου προκαλεί μια ευχαρίστηση. Γενικότερα δε μου αρέσουν οι πόλεις και προτιμώ να είμαι κοντά στη φύση. Εξάλλου το έχω πει εδώ και χρόνια, πως αν δεν είχα τέτοια δίψα για το θέατρο, σίγουρα θα ασχολιόμουν με κάτι αγροτικό, μάλλον κάπου στην Θεσσαλία, στην Ήπειρο ή στη Βόρεια Ελλάδα. Δε μου αρέσει η πολύ φασαρία και η πολυκοσμία, ούτε μου αρέσει να βγαίνω το βράδυ σε μπαρ. Βαριέμαι φρικτά.
* Για μένα το ιδανικό είναι μάζωξη στο σπίτι με ένα κρασί και τους αγαπημένους μου ανθρώπους, ή εκδρομή στη φύση. Μπορώ να με φανταστώ να ζω και στο εξωτερικό, αλλά για τώρα έχω ακόμη πολλά πράγματα να κάνω εδώ.
* Αυτό που μου αρέσει στο Αll4fun είναι ότι αποτελεί μια πλατφόρμα ενημέρωσης για ηθοποιούς. Μπορείς να μπεις μέσα στο site και να μάθεις για όλες τις ακροάσεις που παίζουν, αντί να τρέχεις από ανακοίνωση σε ανακοίνωση. Αυτό είναι πολύτιμο γιατί μας γλιτώνει χρόνο και κυρίως άγχος. Παράλληλα το ότι γίνονται συνεντεύξεις με νέα παιδια που κάνουν τώρα το άνοιγμα τους είναι πολύ όμορφο, γιατί μας δίνεται η ευκαιρία να μιλήσουμε για πράγματα. Ευχαριστώ πάρα πολύ για τον χρόνο, ήταν πραγματικά χαρά μου.
& Αναλυτικές πληροφορίες για την παράσταση “Τι είναι αυτό!”
&& Αναλυτικές πληροφορίες για την παράσταση “Δίκη του Κάφκα”
Του Κυριάκου Κουρουτσαβούρη, 27/5/2025
Τι ευχάριστη συνέντευξη, χαίρομαι που υπάρχουν νέα άτομα που προσπαθούν και βρίσκουν έμπνευση μέσω της τέχνης σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς.
Καλές δουλειές Αγγελική!
Μπράβο Αγγελική για το ήθος σου! Ανυπομονούμε να σε δούμε στη σκηνή και οχι μόνο!