Ο χειμώνας του ήταν πολύ έντονος. Πολύωρες πρόβες, ξυπνήματα από το πρωί, συμμετοχή σε τρεις παραστάσεις. Και εκτός από την παρουσία του στο θέατρο φρόντιζε να ξεκλέβει χρόνο και για την μπάντα του, τους αγαπημένους του Polkar. Ο Γιώργος Παπαγεωργίου, όμως, το διασκέδασε πολύ.
Μετά το τέλος του Ρινόκερου την Κυριακή ήταν εκτίνος που έκλεισε την ίδια μέρα με εορταστικό τρόπο τις εκδηλώσεις στο φετινό Bob Theatre Festival, αποδεικνύοντας πως μπορεί να ξεσηκώνει το κοινό και μέσα από τις τραγουδιστικές του ικανότητες.
Εκτός από τον Ρινόκερο έπαιξε φέτος στο “Νησί των θησαυρών” πάλι με σκηνοθέτη τον Θωμά Μοσχόπουλου και φυσικά πρωταγωνίστησε στην “Αφροδίτη με τη γούνα” στο θέατρο Θησείον σε σκηνοθεσία Γιώργου Οικονόμου.
Μέσα από τη φετινή έντονη παρουσία στη θεατρική αθηναϊκή σκηνή έμαθε ότι ο “φόβος είναι η αρχή για να κοιτάξεις τον άλλο στο μάτια”. Μέσα στο καλοκαίρι θ’ αφοσιωθεί περισσότερο στους Polkar και θα επιστρέψει σε διαδικασία προβών από τον Αύγουστο για τη νέα παράσταση του Μοσχόπολου στο θέατρο Πόρτα.
Ο Γιώργος έγινε ηθοποιός από την προτροπή ενός φίλου του και ενώ σπούδαζε μάρκετινγκ. Την σχολή του την έβγαλε, όμως βρήκε προ πολλού ποιος είναι ο προορισμός του. Έστω και αν γνωρίζει ότι οι αμοιβές οι ανάλογες, όσο και αν οι δουλειές που κάνει τον αφορούν πλήρως.
* Το αποφάσισα όταν ήμουν 19 χρόνων. Σπούδαζα marketing στη Θεσσαλονίκη, συνειδητοποίησα ότι δεν με ενδιέφερε και ένα βράδυ μετά την προτροπή ενός φίλου άρχισα να το σκέφτομαι. Πέρασα 2-3 χρόνια σπουδάζοντας κάτι που δεν με ενδιέφερε και παράλληλα προσπαθώντας να δω τι ήταν αυτό που εμένα προσωπικά με ενδιέφερε στην υποκριτική. Τελικά τελείωσα τη σχολή του marketing, πήρα το πτυχίο, κατέβηκα στην Αθήνα, έδωσα εξετάσεις στη σχολή του Εθνικού, πέρασα και την ίδια μέρα που έμαθα ότι μπήκα στη σχολή, μου ήρθε το χαρτί του στρατού. Πήγα φαντάρος και μετά ξεκίνησα τη σχολή.
* Υποκριτική για μένα σημαίνει επικοινωνία. Με κάτι έξω απο εσένα, κάτι εκ των πραγμάτων ανώτερο από εσένα. Με μία ιδέα, με μια ομάδα, με εσένα τον ίδιο και στην συνέχεια με τον θεατή.
* Προσωπικά κάνω πάνω – κάτω ό,τι έκανα και πιο παλιά. Κάνω πολύ θέατρο, το οποίο ούτε τότε, ούτε τώρα πληρώνει καλά. Και πολλές φορές κάνω και προσωπικά πράγματα στα οποία δεν με ενδιαφέρει καθόλου η αμοιβή, αρκεί να νιώθω ότι με αφορά πλήρως.
* Η τέχνη μπορεί να δώσει απαντήσεις στην υπάρχουσα κατάσταση. Αρκεί να γίνεται με καλό τρόπο. Γιατί διαφορετικά μπορεί να γίνει πολύ χυδαία.
* Ήταν ένας πολύ έντονος χειμώνας με πολύωρες πρόβες, ξυπνήματα απο νωρίς το πρωί και δοκιμές και παραστάσεις μέχρι αργά τη νύχτα. Συνολικά ήμουν σε τρεις παραστάσεις. Στο «Νησί των Θησαυρών» σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου στο Μέγαρο Μουσικής, στην «Αφροδίτη με τη γούνα» σε σκηνοθεσία Γιώργου Οικονόμου στο θέατρο Θησείον και στον «Ρινόκερο σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου επίσης στο θέατρο Θησείον. Παράλληλα έκανα κάποιες συναυλίες με την μπάντα μου τους Polkar σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα.
* Προέκυψε να έχω διάφορες δουλειές φέτος. Να σου πω την αλήθεια είναι πολύ ψυχοφθόρο ώρες – ώρες, αλλά εγώ φέτος αισθανόμουν τρομερά ζωντανός. Ίσως απλά ήθελα να το δοκιμάσω.
* Φέτος κατάλαβα ότι ο λόγος για τον οποίο κάποιος κάνει θέατρο δεν είναι ο ίδιος λόγος για τον οποίο ο άλλος έρχεται στο θέατρο. Αυτό έμαθα. Και επίσης ότι ο φόβος είναι η αρχή για να κοιτάξεις τον άλλο στα μάτια.
* Προς το παρόν το καλοκαίρι θα ασχοληθώ με τους Polkar και θα κάνω διακοπές. Απο τον Αύγουστο θα ξεκινήσω πρόβες με τον Θωμά Μοσχόπουλο για το ρεπερτόριο του Θεάτρου Πόρτα (θα ανακοινωθεί εντός του μήνα). Όσον αφορά στον «Ρινόκερο» τελειώσαμε για φέτος στις 11/05, όσον αφορά για του χρόνου ακόμα δεν έχει παρθεί κάποια απόφαση.
* Οι Polkar είναι μια μπάντα που ξεκίνησε μόλις πέρσι το καλοκαίρι. Είναι ενα side project που δούλευα καιρό στο κεφάλι μου, ήθελα να φτιάξω ένα folk/indie συγκρότημα που να συνδυάζει ένα ξένο ήχο με τις παλιές αθηναϊκές καντάδες. Στο πρόσωπο του φίλου μου Γιάννη Κυράτσου βρήκα τον ιδανικό συνεργάτη, του έδειξα κάποια τραγούδια που είχα γράψει με το Γιουκαλίλι, βρήκαμε στην πορεία τους σωστούς μουσικούς και έτσι ξεκινήσαμε. Πλέον έχουμε γράψει ένα E.P που κυκλοφορεί επίσημα στα iTunes, κυκλοφορεί το video clip του Caribbean girl, και το καλοκαίρι εκτός απο συναυλίες θα γράψουμε στη Θεσσαλονίκη και το πρώτο μας album.
* Το γράψιμο μ΄ ενδιαφέρει και σαν χόμπι. Γράφω που και που μικρές ιστορίες που δημοσιεύονται σε συγκεκριμένα free press. Μου αρέσει και με χαλαρώνει. Την σκηνοθεσία την τρέμω και την σέβομαι. Νομίζω δεν θα το άντεχα, μάλλον στο τέλος θα κατέληγα αλκοολικός και πλήρως απαισιόδοξος.
* Μου αρέσει πολύ το σινεμά. Αλλά πολύ. Με την τηλεόραση από την άλλη έχω μια σχέση φόβου και δεν έχω κάνει πολλά πράγματα. Αγαπώ επίσης τις ταινίες μικρού μήκους. Πρόσφατα τελείωσα τα γυρίσματα για την ταινία Μήδεια-Μελέα μαζι με την Ελενα Μαυριδου και τη Βασιλική Τρουφάκου σε σκηνοθεσία Χρήστου Καράμπελα.
* Στη Θεσσαλονίκη πηγαίνω όσο πιο συχνά μπορώ αν και το φετινό χειμώνα μου ήταν λίγο δύσκολο. Είναι η πόλη μου, περνάω καλά εκεί, αισθάνομαι κάθε φορά σαν να ξαναξεκινάω. Στην Καλαμαριά όταν περπατάω νιώθω ένα σφίξιμο στο στομάχι. Θυμάμαι τρεξίματα με τους φίλους μου, κρυφτοκυνηγητό τα βράδια, τσαμπουκάδες, κάτι πράσινες μπομπότες που τρώγαμε και εμένα να βάζω το χέρι μου μέσα στο ψυγείο και να κλέβω παγωτά απο το ψιλικατζίδικο του κυρ Χρήστου…
* Στην Αθήνα μου αρέσει το ότι δεν έχει κόμπλεξ. Ούτε η ίδια, ούτε οι Αθηναίοι. Μακάρι να είχαμε φροντίσει να την κάνουμε και πιο όμορφη.
* Στο All4fun μου αρέσει το ότι “τρέχει” από παράσταση σε παράσταση. Σαν την Αθήνα και αυτό. Γίναμε όλοι τσιρκουλάνοι και να δούμε τώρα ποιος θα μας παρηγορήσει…
Toυ Κυριάκου Κουρουτσαβούρη, 17/5/2014