* Βασικά, προέκυψε η σκηνοθεσία. Και είχε προκύψει, θα μπορούσα να πω, από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου. Ίσως από όταν πρωτοπήγα σε θέατρο και έμαθα ότι υπάρχει κάποιος που το “οργανώνει”.
* Δεν έχω ιδέα τι σημαίνει υποκριτική για μένα. Οσον αφορά στην κρίση υποθέτω πως ένας νέος άνθρωπος του χώρου την αντιμετωπίζει όπως κι ο παλιός. Ίσως με λίγο παραπάνω χιούμορ…
* Ενδεχομένως η τέχνη να δίνει απαντήσεις, αλλά από την άλλη γιατί να θέλει να το κάνει; Η τέχνη συνήθως υπάρχει για να θέτει ερωτήματα. Νομίζω πως έχει μπλεχτεί αρκετά τώρα που μπαίνει σ’ αυτή τη θέση.
* Νιώθω σκηνοθέτης. Που μου αρέσει και να παίζω.
* Τα τελευταία χρόνια έχω αρχίσει να σκέφτομαι την σκηνοθεσία και στον κινηματογράφο. Δεν θέλω να το κάνω επειδή είναι μόδα, θέλω να έχω κάτι να πω με αυτό ως μέσο. Και νομίζω έχω αρχίσει να το γλυκοκοιτάζω.
* Το Rebeeecca ξεκίνησε ως ίδεα με το Επί Κολωνώ (με αφορμή τη διασκευή του Οίκου των Άσερ, που είχαμε παρουσιάσει με την ομάδα Healers τον Ιούνιο) να δουλέψουμε πάνω σε ένα κλασικό έργο μυστηρίου, το οποίο και να διασκευάσουμε μέσα από μία κωμική, σουρεαλιστική οπτική. Η Ρεμπέκα με κέντρισε και ως ανάγνωσμα αλλά και ως ένα έργο με πολλά στοιχεία που μπορούν να γίνουν αφορμή κωμικών καταστάσεων. Πιστεύω πως η επιτυχία του οφείλεται στο συνδυασμό αυτό, του μυστηρίου, του σουρεαλισμού και του χιούμορ, καθώς και στη χημεία που έχει δημιουργηθεί μεταξύ όλων των συντελεστών. Δεν το πιστεύω ότι γίνομαι τόσο κλισέ.
* Λοιπόν, ο σκύλος τον οποίο υποδύομαι στην παράσταση μπήκε σχετικά γρήγορα στο έργο. Είναι ουσιαστικά αυτός που βλέπει τα πράγματα λίγο πιο καθαρά. Δεν εμπλέκεται συναισθηματικά, ούτε καν ανθρώπινα. Όχι, δεν θέλω πάντα να επεμβαίνω στο κείμενο, παρόλο που το κάνω συχνά. Ειδικά, σε κλασικά έργα, δεν θέλω να αλλάζω τίποτα από το κείμενο.
* Η συνεργασία μου ήταν εξαιρετική με όλους, αλλά ήταν και λίγο σικέ, γιατί όλοι είναι φίλοι μου και με όλους έχουμε συνεργαστεί και άλλες φορές.
* Ήταν πολύ ουσιαστική για μέν, η συνάντηση με το Επί Κολωνώ. Από πλευράς ανθρώπων, από πλευράς οργάνωσης, από πλευρά ήθους, από τα πάντα. Όσον αφορά στο ρεπερτόριο του θεάτρου, θεωρώ πως έχει πολύ ενδιαφέρον (Και να μην είχε βέβαια, τι θα ‘λεγα; Αλλά έχει). Επιλέχθηκαν παραστάσεις με ιδιαίτερη ματιά, που έχουν κάτι να πουν σήμερα. Γενικά, η Αθήνα έχει γεμίσει παραστάσεις, όπως πάντα, χωρίς όμως να νιώθω πως βράζει ιδιαίτερα κάτι.
* Ετοιμάζω ένα παιδικό έργο – το οποίο και γράφω- για το Επί Κολωνώ. Κάτι που ήθελα χρόνια να κάνω. Ετοιμάζουμε τη συνέχεια του καλοκαιρινού “38:43 μ.μ.” (ειδικά αφιερωμένο), γράφουμε ένα έργο με τον συνεργάτη μου Βύρωνα Κατρίτση (ναι, τον μουσικό). Επίσης μία διαδικτυακή σειρά και περιμένω εναγωνίως το καινούργιο κείμενο που ετοιμάζει ο Διαμαντής Γκιζιώτης, σταθερός και πολύτιμος συνεργάτης και φίλος.
* Είναι πολλές οι συνεργασίες που έχουν υπάρξει σημαντικές για μένα. Είτε εξακολουθούμε να συνεργαζόμαστε, είτε έχουν χωρίσει οι δρόμοι μας, είτε δεν μιλάμε. Τα πάντα έχουν να κάνουν με τη στιγμή που συναντιέσαι με τον άλλον. Γι’ αυτό δεν θέλω να ξεχωρίσω κάποιες, γιατί θα ήταν πολύ άδικο να μπω σε αυτή τη διαδικασία. Φυσικά, και δεν σκηνοθετώ πάντα δικά μου κείμενα. Ούτε καν είναι στόχος μου. Έχει προκύψει κάποιες φορές.
* Η Αθήνα μου αρέσει που ξεκινάει και τελειώνει με “α”. Κάπως έτσι δεν είναι;
* Στο All4fun μου αρέσει ότι είναι κουλ..
& Αναλυτικά στοιχεία για την παράσταση ακολουθούν στον σχετικό σύνδεσμο: http://all4fun.gr/columns/epilogi-evdomadas/7828-h-rebeeecca-.html
Του Κυρ. Κουρουτσαβούρη, 13/1/2014