Η εξάμηνη παρουσία της στη Γαλλία της άναψε την σπίθα. Έτσι όταν με το καλό επέστρεψε στη Αθήνα ήξερε πια ποιος θα ήταν ο προορισμός της.
Η Ουρανία Φουρλάνου ταξιδεύει αυτήν τη σεζόν στον κόσμο της Ευγενίας, ενός μικρού κοριτσιού, που απεχθάνεται τα βιβλία, όμως στη συνέχεια μετά από διάφορες ευχάριστες περιπέτειες και συναντήσεις φτάνει στο σημείο να τα αγαπάει πολύ.
Εχοντας αρκετά κοινά στοιχεία με το μικρό κοριτσάκι της παράστασης, «Το μαγικό ταξίδι της Ευγενίας» της Ντίνας Σταματοπούλου, που παρουσιάζεται κάθε Κυριακή στις 12 στο 104 (συν φυσικά καθημερινές στα σχολεία) η Ουρανία προσπαθεί παρά τη δύσκολη εποχή μας να σκέφτεται θετικά χωρίς να χάνει την αισιοδοξία μιας νέας στον χώρο ηθοποιού…
* Η αγάπη μου για το θέατρο προέκυψε αρχικά από το γεγονός ότι πήγαινα πολύ συχνά με τη μητέρα μου από πολύ μικρή. Με μάγευε πολύ! Μεγαλώνοντας υπηρχε πολύ έντονα η επιθυμία αυτή στο μυαλό μου, αλλά άργησα πολύ να το τολμήσω. Η πρώτη μου επαφή ήταν στη Γαλλία όταν ήμουν erasmus, στη θεατρική ομάδα του πανεπιστημίου PARIS X. Πραγματικά πρωτόγνωρη και απιστευτα όμορφη εμπειρία! Ετσι λοιπον επιστρέφοντας στην Αθήνα τελειώνω τη γαλλική φιλολογία και αποφασίζω ν’ασχοληθώ με την υποκριτική!
* Σίγουρα έχω αλλάξει από τότε που ξεκίνησα αυτήν τη δουλειά, κυρίως γιατί χρόνο με τον χρόνο μαθαίνω συνεχώς νέα πράγματα και μεγαλώνοντας επίσης αφομοιώνω καλύτερα ό,τι είχα μάθει στο παρελθόν. Είναι απιστευτα ωραίο να νιώθεις ότι αυτό που σ’ αρέσει να κάνεις ειναι κάθε φορά μια εμπειρία που σε κάνει καλύτερο και έχει τόσα πολλά ακόμα να σου δώσει!
* Υποκριτική για μένα είναι ένας τρόπος έκφρασης και επικοινωνίας μέσα από ένα ταξίδι στον κόσμο ενός διαφορετικού απ’ τον δικό σου χαρακτήρα, που όμως υπάρχει μέσα από σένα.
* Δεν θεωρώ πως η τέχνη μπορεί να δώσει απαντήσεις σε όλα αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα ή στην κρίση που μπορεί να περνάει ο κόσμος γενικότερα. Μπορεί όμως να θέσει ερωτήματα, να εκφράσει απόψεις και προβληματισμούς, να προκαλέσει διάλογο και να γίνει αφορμή για δράση.
* Όλες οι συνεργασίες μου μέχρι τώρα ήταν πολύ σημαντικές για μένα . Δεν θα ξεχάσω όμως ποτέ την πρώτη φορά που μου εγινε πρόταση να παίξω ενώ ημουν ακόμη στη σχολή απ το κ. Καμτσή σε παιδική παρασταση. Είχα φοβερη αγώνια και αγχος, κάτι που συνεχίζω δηλαδή ακόμα να έχω γενικώς σε ό,τι κάνω απλώς τώρα το έχω συνηθίσει κάπως. Στην πρώτη αυτη παράσταση συμμετείχαμε σ’ ένα φεστιβάλ όπου παιξαμε σ ένα πανέμορφο μέρος στη βόρεια Ιταλία κοντά στην πόλη Brescia.
* Στη συνέχεια με το που τελειώνω τη σχολή είχα την τύχη να συνεργαστώ μ έναν πολύ αγαπημένο μου δάσκαλο απο τη σχολή τον κ. Εσπίριτου στο έργο Don Giovanni, μία συνεργασία η οποία είχε συνέχεια αφού από τότε έχουμε κάνει πολύ όμορφα πράγματα μαζί και συνεχίζουμε, με πιο αγαπημένο μου το μουσικό αναλόγιο “Μικρή Σειρήνα”, το οποίο παρουσιάσαμε στο Εθνικό θέατρο (κείμενο – σκηνοθεσία Θ. Εσπίριτου και μουσική Χ. Θεοδώρου).
* Πολύ όμορφη εμπειρία ήταν επίσης η παράσταση ” Ηχώ και Νάρκισσος” σε σκηνοθεσία Νικόλα Μίχα, όπου ήταν και η πρώτη φορά που έπαιξα σε εξωτερικό χώρο, στο πάρκο του Τρίτση στο Ίλιον στο χώρο όπου στεγάζεται η ΜΚΟ “Κέντρο της γης” Τέλος πολύ σημαντική για μένα επίσης ήταν η συνεργασία μου με την Esther Andre Gonzales στο έργο ” Φαίδρα και άλλοι λαβύρινθοι” . Έμαθα απίστευτα όμορφα πράγματα, καταπιάστηκα με ρόλους που αγάπησα πολύ και μέσα απ’ τη συνεργασία αυτή προέκυψε και η φετινή μας αγαπημένη δουλειά “Το μαγικό ταξίδι της Ευγενίας” (κείμενο – σκηνοθεσία Ντίνα Σταματοπούλου)
* Ένας ηθοποιός σε περιόδους κρίσης είτε νέος είτε όχι κάνει κατ αρχήν υπομονή! Και κατά δεύτερον βρίσκει ανθρωπους με κοινούς στοχους και όραμα και δουλεύει με μεράκι για το καλύτερο δυνατό! Η αλήθεια είναι οτι τα πράγματα είναι αρκετά δύσκολα αλλά δεν πρέπει να απελπιζόμαστε και να το βάζουμε κάτω.Προτείνω να πάρουμε την κατασταση στα χέρια μας και να κανουμε με ό,τι μέσα διαθέτουμε ό,τι καλυτερο μπορούμε!
* Το Μαγικό ταξίδι της Ευγενίας είναι μία παράσταση η οποία έχει προκύψει από πραγματικά ομαδική δουλειά ,από ανθρώπους με μεράκι που αγαπούν πολύ τη δουλειά τους σε όλους τους τομείς. Ειμαι παργματικά πολύ περήφανη για τη δουλειά αυτή. Σ’ αυτό εχει συντελέσει το αποτέλεσμα της δουλειάς σίγουρα, αλλά κυρίως η υπέροχη συνεργασία με τα παιδιά από τη ομάδα: Προμηθέα Νερατίννι-Δοκιμάκη, Ιωάννα Μάντζαρη, Ρωμανό Καλοκύρη και την σκηνοθέτιδα μας Ντίνα Σταματοπούλου. Η υπόθεση του έργου εχει να κάνει με ένα μικρο κορίτσι την Ευγενία η οποία μισεί το διάβασμα. Αναγκάζεται όμως να ανατρέξει στη βιβλιοθηκη των γονιών της με αφορμή μία εργασία για το σχολείο που προυποθέτει την ανάγνωση αρκέτων βιβλίων.
* Κατά τη διάρκεια της προσπάθειας της την παίρνει ο υπνος και εκει ειναι που εμφανίζονται τρια σκανταλιάρικα ξωτικά (βιβλιοφάγοι- φύλακες της βιβλιοθηκης) τα οποία μέσα απο μία μαγική περιήγηση στον κόσμο του βιβλίου μέσα απο πολύ ενδιαφέροντες ήρωες προσπαθούν να της ξυπνήσουν την θέληση για μάθηση και την αγάπη για τα βιβλία. Στην παρασταση αυτή γιναμε όλοι πάλι παιδιά και βουτήξαμε στο παιχνιδι και στο όνειρο. Πιστεύω πως αυτή η αθωότητα είναι που μπορεί να αγγίξει και τους μικρούς αλλά και τους μεγάλους.
* Με την Ευγενία έχουμε σίγουρα κάποια κοινά στοιχεία ωστόσο δεν ειναι σαν να βλέπεις εμένα στην παιδική μου ηλικία. Το σίγουρο είναι οτι και γω στην ηλικία της προτιμούσα να παίζω όλη μέρα παρά να διαβάζω. Η αγάπη μου για τα βιβλία άργησε να έρθει! βλεπεις δεν ήμουν τόσο τυχερή οσο η Ευγενια!!!! Aνακάλυψα και εγώ τη μαγεία τους, όμως, μεγαλώνοντας και τώρα τα λατρεύω!
* Ποδήλατο οδηγώ από πολύ μικρή, αλλά ως μέσο μεταφοράς το χρησιμοποιώ τα τελευταία τρία χρόνια. Παλιότερα πήγαινα παντού με το αυτοκίνητο. Πράγμα πολύ κουραστικό στο χάος που επικρατεί στους δρόμους της Αθήνας και τελείως αντιοικολογικο και οικονομικά ασύμφορο έτσι αποφάσισα να χρησιμοποιώ ποδήλατο συνδυάζοντας κατι που μ’ αρέσει να κάνω με το πρακτικό της υπόθεσης. Το μόνο εμποδιο που συναντάει το ποδηλατό μου είναι η βροχή. Κατά τα άλλα είναι απτόητο!
* Τα γαλλικά τα αγαπώ πολύ εξ ου και η γαλλική φιλολογία και η αλήθεια είναι ότι έχει προκύψει αρκετές φορές να το εξασκήσω ως επάγγελμα παράλληλα με το θέατρο. Παρ όλ’ αυτά όμως δεν μπορώ ν αφιερωθώ σ’ αυτό γιατί είναι εντελώς άλλες οι προτεραιότητες μου. Δεν ξέρω αν θα πήγαινα στη Γαλλία να δουλέψω ως ηθοποιός. Αν μου δινόταν ίσως κάποια ευκαιρία ναι αλλά δεν είναι κάτι που σκέφτομαι να κάνω. Προς το παρόν θέλω να το παλέψω εδώ. Εξάλλου δε θεωρώ πως στη Γαλλία είναι και πολύ καλύτερα τα πράγματα απ’ ό,τι εδώ τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τη δουλειά . Για επιπλέον σπουδές ναι θα το σκεφτόμουν πολύ σοβαρά!
* Στην Αθήνα μ’ αρέσει πολύ να κάθομαι με φίλους στο βράχο κάτω απ’ την Ακρόπολη στον Άρειο Πάγο ειδικά τώρα την άνοιξη, απολαμβάνω απίστευτα κάποια μικρά μεζεδοπωλεία – στέκια, τις βόλτες στην Πλάκα και στο Μοναστηράκι και κυρίως στα παλιατζίδικα. Δεν υποφέρω την κίνηση στους δρόμους, την εξαθλίωση που επικρατεί και κυρίως την αδιαφορία και την παθητικότητα που επικρατεί γύρω απ αυτή την εξαθλίωση. Ααααα!! και τις τεράστιες πολυκατοικίες!!
* Στο All4fun μ’ αρέσει που είναι μέσα σ’ όλα!!! Που στηρίζει τους νέους καλλιτέχνες, που έχει προτασεις κάθε εβδομάδα και… πραγματικά τι ωραίες φωτογραφίες ημέρας!!!
& Αναλυτικές λεπτομέρειες για “Το μαγικό ταξίδι της Ευγενίας” ακολουθούν στον σχετικό σύνδεσμο: http://www.all4fun.gr/fun/theater/4897-2012-10-27-11-51-48.html
Tου Κυρ. Κουρουτσαβούρη, 11/4/2013