Μπήκε ερασιτεχνικά στο θέατρο λόγω ενός έρωτα. Και τελικά η σχέση του με την υποκριτική απέκτησε με τον καιρό άλλη υπόσταση.
Τόσο που λίγους μήνες μετά είχε πάρει την απόφαση να γίνει ηθοποιός. Ο Δημήτρης Ζέρβας αποφοίτησε το 2020 από την δραματική σχολή του Θεάτρου Τέχνης και ήδη διανύει τη δική του πορεία στον χώρο.
Αυτή η σεζόν τον βρίσκει να συμμετέχει στον “Φύλακα της λίμνης” της Ρουμπίνης Μοσχoχωρίτη και ελπίζει σύντομα να δοκιμαστεί περισσότερο και στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο.
* Η υποκριτική προέκυψε όταν τελείωνα με το πανεπιστήμιο. Θυμάμαι μου άρεσε μια κοπέλα που ασχολιόταν ερασιτεχνικά με τη θεατρική ομάδα της σχολής που φοιτούσα η οποία μου πρότεινε να πάω. Πήγα και μέχρι το τέλος εκείνης της χρονιάς είχα πάρει την απόφαση να γίνω ηθοποιός. Είχα βρει κάτι που μου άρεσε πολύ και αυτό είναι το σημαντικό, νομίζω όμως ότι τα σημάδια υπήρχαν ανέκαθεν. Σα μοναχοπαίδι έπαιζα πολλές ώρες μόνος μου και κατασκεύαζα συνέχεια ιστορίες που έπαιζα, γιατί χρησιμοποιούσα πολύ τη φαντασία μου από μικρή ηλικία. Το σχολείο το βαριόμουν και περίμενα πως και πως να έρθει το καλοκαίρι να πάω στην κατασκήνωση. Εκεί συμμετείχα σε ότι σκετς μπορείς να φανταστείς. Όμως άργησα πολύ να καταλάβω συνειδητά ότι αυτό μου αρέσει και αυτό θέλω να κάνω.
* Η υποκριτική είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου. Είναι πολύ σημαντικό να αισθάνεσαι και να εκφράζεις τον κάθε χαρακτήρα που υποδύεσαι. Όταν χρειάζεται να παίξεις ένα κακό χαρακτήρα δεν μπορείς να πεις “δεν μου αρέσει”, χρειάζεται να τον καταλάβεις, να τον αισθανθείς και να αιτιολογήσεις μέσα σου τις πράξεις του. Αν με τον ίδιο τρόπο μάθουμε να αγαπάμε και να συγχωρούμε όλους τους άλλους, νομίζω ότι θα έχουμε επιτύχει κάτι σημαντικό σαν άνθρωποι.
* Ένας ηθοποιός αντιμετωπίζει την κατάσταση στον χώρο με υπομονή, δουλειά, ψυχραιμία. Αυτό που με στεναχωρεί είναι ότι ο ηθοποιός θεωρείται από τους περισσότερους ως “χομπίστας”. Πρέπει να αποδείξεις ότι δεν είσαι αργόσχολος. Επίσης έχω αρχίσει να πιστεύω ότι το θέατρο είναι “ακριβό σπορ”, γιατί εκτός από θεατρική γνώση χρειάζεται να ξέρεις τουλάχιστο ένα μουσικό όργανο, να χορεύεις, να κάνεις ακροβατικά και όλα αυτά προϋποθέτουν να έχεις χρήματα και χρόνο για να τα μάθεις!!!
* Θυμάμαι στο Θέατρο Τέχνης όταν σπούδαζα τους μισούς να φεύγουν τρέχοντας για να πάνε να δουλέψουν μετά τη λήξη των μαθημάτων. Προσωπικά προσπαθώ να είμαι αισιόδοξος και να δουλεύω όσο πιο πολύ μπορώ. Δεν είναι όλα στο χέρι μας, αλλά είμαι της άποψης ότι η σκληρή δουλειά ανταμείβεται και αν κάτι το θέλεις πολύ το πετυχαίνεις.
* Νομίζω ότι οι ηθοποιοί έχουμε συναισθηματικό δέσιμο με τη δουλειά μας και αυτό το εκμεταλλεύονται πολλοί. Μας πήρε τόσα χρόνια να καταλάβουμε ότι στο χώρο μας υπάρχουν κακοποιητικές συμπεριφορές. Οι ευθύνες της πολιτείας είναι τεράστιες. Αντί να αναβαθμίσει τις σπουδές των ηθοποιών σε πανεπιστημιακό επίπεδο, υποβάθμισε ακόμα και το ανώτερο σε κατώτερο επίπεδο. Επίσης δεν έχει δείξει κανένα ενδιαφέρον για το βιοτικό επίπεδο των ηθοποιών αλλά και όλων των άλλων καλλιτεχνών, το οποίο για την πλειονότητα βρίσκεται σε πολύ χαμηλό επίπεδο ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια.
* Η πολιτεία χρειάζεται να στηρίξει ουσιαστικά πολύ περισσότερες θεατρικές παραγωγές και να συνδράμει στα μεγάλα έξοδα που υπάρχουν για να μπορούν να γίνουν περισσότερες παραστάσεις με σκοπό την απασχόληση περισσότερων καλλιτεχνών αλλά και την προώθηση και στήριξη της Τέχνης και του Πολιτισμού γενικότερα.
* Η Τέχνη είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής όλων, αφυπνίζει και ομορφαίνει τη ζωή μας. Δίνει στον άνθρωπο τη δυνατότητα να γνωρίσει καλύτερα τον εαυτό του, να κατανοήσει τις ανεπάρκειές του, να καλλιεργήσει το πνεύμα του και να διευρύνει τους ορίζοντες του νου και της ψυχής του. Αποτελεί βασική ανάγκη του ανθρώπου και όχι πολυτέλεια, βοηθά την κοινωνία να ξεπεράσει τις άσχημες στιγμές της, ωθεί τον άνθρωπο να σπάσει τα δεσμά της λογικής και να εκφράσει αυτό που αισθάνεται με τον τρόπο που εκείνος θέλει, απελευθερώνει από τους περιορισμούς και μας βοηθά να συνδεθούμε με τον αληθινό μας εαυτό. Ενώ ο σκοπός της είναι να συμβάλλει στην εξέλιξη της κοινωνίας, η σημερινή υποβάθμισή της αντικατοπτρίζει το επίπεδο της κοινωνικής ζωής και της κοινωνίας μας.
* Αυτό τον καιρό συμμετέχω στην παιδική παράσταση “Ο φύλακας της λίμνης” του Ανδρέα Φλουράκη σε σκηνοθεσία Ρουμπίνης Μοσχοχωρίτη. Είναι μια πολύ όμορφη παιδική ιστορία και αν έχετε παιδιά αξίζει να τα φέρετε στο μικρό Γλόρια να τη δουν. Η ιστορία έχει να κάνει με ένα φύλακα σε ένα δάσος που θέλει να ταξιδέψει επειδή έχει κουραστεί να φυλάει τη λίμνη. Έτσι ζητάει από το Πνεύμα του δάσους να αντικατασταθεί. Το Πνεύμα δέχεται και του στέλνει τρείς υποψήφιους ώστε να διαλέξει τον πιο κατάλληλο: μια Ελληνοαμερικάνα επενδύτρια, έναν μαθητή σχολείου και μια Φινλανδή επιστήμονα. Κανείς δεν του γεμίζει το μάτι, την ίδια ώρα που μια άγνωστη μαύρη κηλίδα εμφανίζεται στη λίμνη, ένας βάτραχος με σύνδρομο τουρέτ του κάνει τη ζωή δύσκολη και όλα τα ζώα της λίμνης ανησυχούν με αυτές τις ξαφνικές αλλαγές.
* Η συνεργασία αυτή προέκυψε στη μοναδική θεατρική οντισιόν που συμμετείχα πέρσι το καλοκαίρι και στην οποία με είχες προτείνει εσύ στη Ρουμπίνη. Νιώθω πολύ χαρούμενος που είμαι μέρος αυτού του project. Ήθελα πολύ να δουλέψω με τη Ρουμπίνη από όταν είδα τη θεατρική παράσταση που είχε σκηνοθετήσει “Η Μαντόνα με το γούνινο παλτό”, οπότε όταν μου ανακοίνωσε πως θα συμμετέχω στη νέα της δουλειά της ενθουσιάστηκα πολύ.
* Με τους ηθοποιούς που παίζω μαζί: Κωνσταντίνα Αργυροπούλου – Πέτροβα, Θανάσης Κεφάλας, Δάφνη Λιανάκη, Δημήτρης Ντάσκας, έχουμε πολύ κέφι και κάθε φορά που πάω στην παράσταση έχω πολλή όρεξη να τους συναντήσω. Έχουμε δημιουργήσει μια πολύ καλή ομάδα.
* Προτείνω σε όλους τους γονείς να φέρουν τα παιδιά τους να τη δουν γιατί είναι μια παράσταση επίκαιρη που αφορά το περιβάλλον και στο πώς η κλιματική αλλαγή επηρεάζει τη βιοποικιλότητα και παράλληλα είναι πολύ αστεία και έχει μια πλοκή γεμάτη αγωνία. Ακούμε πολύ καλά λόγια και είναι μεγάλη χαρά να βλέπεις φατσούλες χαμογελαστές μετά το τέλος της παράστασης.
* Εγώ υποδύομαι τον βάτραχο με σύνδρομο τουρέτ και παράλληλα παίζω κιθάρα κατά τη διάρκεια της παράστασης. Είναι επαναστάτης ο βάτραχος και μεγάλο πειραχτήρι. Νομίζω έχω πολλά κοινά μαζί του. Είναι πεισματάρης, ξεροκέφαλος, αλλά ταυτόχρονα αυθόρμητος, γλυκός, τρυφερός, ζωηρός και παιχνιδιάρης.
* Πάντα μου άρεσε η τηλεόραση. Πιο μικρός όταν πήγαινα σχολείο έβλεπα συνέχεια, τώρα όχι τόσο πολύ. Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει κάποιες πολύ καλές ποιοτικά δουλειές όπως ενδεικτικά οι Μέλισσες, το Maestro, το Εέτερος εγώ.
* Η πρώτη μου επαφή με την κάμερα ήταν όταν αποφοίτησα από τη σχολή το 2021 που συμμετείχα σε κάποια επεισόδια στην τηλεοπτική σειρά “Έρωτας με διαφορά” σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Πανταζούδη. Θα ήθελα σύντομα να μου δοθεί η ευκαιρία να παίξω και να έρθω ξανά σε επαφή με την κάμερα.
* Τον αγαπώ πολύ τον κινηματογράφο. Ανυπομονώ να μου δοθεί η ευκαιρία να το δοκιμάσω, ακόμα δεν έχει γίνει και ευελπιστώ σύντομα.
* Πολλές φορές στη ζωή μου όταν δεν ήμουν στις καλύτερες φάσεις μου πήρα ένα κομμάτι χαρτί και ξεκίνησα να γράφω. Αυτά δεν τα έχω δείξει σε κανέναν, τα κράτησα για εμένα.
* Μετανιώνω που δεν ξεκίνησα να ασχολούμαι με τη μουσική σε πιο μικρή ηλικία. Κάνω πέντε χρόνια κιθάρα και τώρα μπαίνω στο δεύτερο χρόνο στο πιάνο. Χρειάζεται πολλή αφοσίωση. Η μουσική δεν είναι ένα τραγούδι να μάθεις τρεις συγχορδίες και τέλος. Θέλει χρόνο, μελέτη και αφοσίωση.
* Με την σκηνοθεσία δεν έχω ασχοληθεί ακόμα. Θα ήθελα να αποκτήσω εμπειρίες σε αυτό το χώρο και μετά να δω αν θα έχω αυτή την ανάγκη σαν Δημήτρης.
* Με τον αθλητισμό τα πάω αρκετά καλά. Μου αρέσει το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ. Πιο μικρός έκανα επτά χρόνια κολύμβηση και επίσης επτά χρόνια ποδόσφαιρο. Τώρα έχω βάλει στη ζωή μου τη γυμναστική, πηγαίνω τρεις έως τέσσερις φορές την εβδομάδα στο γυμναστήριο.
* Μου αρέσει να χορεύω. Έκανα ένα χρόνο σε σχολή χορού ευρωπαϊκό ταγκό και Rock & Roll, αλλά μετά σταμάτησα.
* Θα ήθελα να ασχοληθώ με κείμενα του Τσέχωφ, του Τενεσί Ουίλιαμς, του Άρθουρ Μίλερ, του Μπέκετ, με κείμενα από την αρχαία τραγωδία και από Έλληνες με κείμενα του Κατσικονούρη. Θα ήθελα να συνεργαστώ με τον Οικονομίδη, αλλά γενικά δεν έχω συγκεκριμένες επιλογές για συνεργασία.
* Μ’ ενδιαφέρει πάνω από όλα να συνεργάζομαι με ανθρώπους που νοιάζονται και αγαπούν την τέχνη τους, σέβονται τους συνεργάτες τους και έχουν κάτι να προσφέρουν.
* Στην Αθήνα μου αρέσει η βαβούρα που επικρατεί στο κέντρο. Το λέω αυτό γιατί ζω στο Παλαιό Φάληρο που είναι πιο ήσυχα, δεν έχει πολλά πράγματα να κάνεις και να δεις. Αυτό που δεν μου αρέσει στην Αθήνα είναι ότι δεν έχει πράσινο γιατί ο άνθρωπος πρέπει να έρχεται σε επαφή με τη φύση.
* Το All4fun μου αρέσει γιατί είναι δίπλα στους ηθοποιούς. Από εκεί ενημερωνόμαστε όλοι για τις ακροάσεις και το πιο σημαντικό δίνει χώρο σε νέους ηθοποιούς ν’ ακουστούν και να εκφραστούν.
& Αναλυτικές πληροφορίες για τον “Φύλακα της λίμνης” ΕΔΩ:
Του Κυριάκου Κουρουτσαβούρη, 28/12/2023
