9.2 C
Athens
Τετάρτη, 19 Φεβρουαρίου, 2025

Το πρόσωπο της εβδομάδας: Στυλιανή Κλείδωνα – Ηθοποιός

Με τα οικονομικά ένιωθε εγκλωβισμένη. Και όταν ήρθε η ευκαιρία να χορέψει στο Μέγαρο Μουσικής για μια περφόρμανς σχετικά με τη ζωή του Αντονέν Αρτώ  συνειδητοποίησε ότι είχε έρθει η στιγμή ν’ αλλάξει ρότα στη ζωή της.

Στα 24, λοιπόν, πήγε σε δραματική σχολή και βρήκε αυτό ακριβώς που την εξέφραζε.

Η Στυλιανή Κλείδωνα μπορεί μέσω της υποκριτικής να εκφράζεται, να νιώθει ελεύθερη και να βρίσκεται σ’ ένα παιχνίδι εναλλαγής ψυχοσυνθέσεων.

Μετά τις δύο συνεργασίες της την περασμένη σεζόν με το Θέατρο Δρόμος μετά από ακρόαση του Εμμανουήλ Μαύρου θα συνεργαστεί για τρίτη φορά με τον συγκεκριμένο σκηνοθέτη και εντός των προσεχών ημερών θα κάνει πρεμιέρα με την “Αρρώστια του Θανάτου” της Μαργκερίτ Ντυράς.

8698689.PNG

* Η υποκριτική μπήκε στη ζωή μου κάπως αργά θα μπορούσα να πω, σε μια μεταβατική περίοδο της ζωής μου. Είχα έρθει στην Αθήνα προκειμένου να ασχοληθώ επαγγελματικά με το πρώτο μου πτυχίο αυτό των Οικονομικών.

* Μέσω μιας φίλης μου δόθηκε η ευκαιρία να χορέψω σε μια performance για τη ζωή και το έργο του Αντονέν Αρτώ στο Μέγαρο Μουσικής. Μέσα από αυτή την εμπειρία κατάλαβα ότι δε θέλω να ασχοληθώ με τα οικονομικά.

* Έτσι αποφάσισα το 2017 να δώσω εξετάσεις στο υπουργείο και να μπω στη δραματική σχολή. Ξεκίνησα λοιπόν επίσημα στα 24 μου πιο σίγουρη για αυτή μου την επιλογή.

-089-0.PNG

*  Η υποκριτική για μένα είναι τρόπος έκφρασης, είναι ελευθερία, είναι φωνή, είναι ένα παιχνίδι εναλλαγής ψυχοσυνθέσεων.

* Μιας και ο covid με βρήκε στο τρίτο έτος της σχολής μπορώ μόνο να κάνω εικασίες για το πώς αντιμετώπιζαν την πραγματικότητα οι ηθοποιοί πριν από αυτόν. Το support ήταν μια κινητοποίηση των συναδέλφων σημαντική και άξια λόγου. Εγώ βέβαια δεν πληρούσα τις προϋποθέσεις της προϋπηρεσίας και των ενσήμων οπότε η δική μου πραγματικότητα εκείνη την περίοδο ήταν δύσκολη. Όσον αφορά στα γεγονότα που συνέβησαν στο χώρο μας και όχι μόνο, καιρός ήταν να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα. Οι θήτες να βρεθούν εκεί που πρέπει και όλοι εμείς οι υπόλοιποι πλάι στα θύματα στηρίζοντας τα και χειροκροτώντας τη δύναμή τους.

* Ανέκαθεν ο κόσμος των τεχνών δε νοούταν επάγγελμα. Και θα ρωτήσω όλους μας: Τι θα κάναμε αν η τηλεόραση είχε πίξελς αντί για εικόνα; Αν μπαίναμε στο αμάξι και το ραδιόφωνο αντί για μουσική έκανε αυτό τον ενοχλητικό θόρυβο; Αν δεν υπήρχαν λευκές κόλλες και χρώματα ζωγραφικής; Θα μπορούσα να γράφω ώρα. Ας αναλογιστούμε όλοι μας λοιπόν τη σημαντικότητα, τη σοβαρότητα, την αναγκαιότητα των Τεχνών. Φανταστείτε λοιπόν πώς θα ήταν τα δύο χρόνια καραντίνας με πίξελς, με ενοχλητικούς θορύβους και λευκές κόλλες.

harrostiatouthanatou2.jpg

* Η αρρώστια του θανάτου, της Γαλλίδας συγγραφέως Μαργκερίτ Ντυράς είναι ένα ποιητικό έργο που εξερευνά μια ασυμβίβαστη σχέση ανάμεσα σε έναν άνδρα και μία γυναίκα. Οι χαρακτήρες προσπαθούν να συνδεθούν μέσω μιας αδιάκοπης πάλης με τον εαυτό τους. Κατεστραμμένες ψυχές που έρχονται αντιμέτωπες με τον εαυτό τους μέσα σε έναν αδυσώπητο κόσμο. Ελπίζω μέσα από αυτή την παράσταση να προβληματιστεί το κοινό και ενδεχομένως να αναθεωρήσει στάσεις και συμπεριφορές.

*. Η σκηνοθετική προσέγγιση του Εμμανουήλ Μαύρου ξεφεύγει από το προφανές ανάγνωσμα του κειμένου. Μεταφέρουμε στη σκηνή μητρικά ένστικτα ή και παράλληλους εαυτούς. Μέσω των προβών και της άριστης συνεργασίας με τους συντελεστές της παράστασης, Ήρα Δαμίγου (βοηθός σκηνοθέτη) και Γιάννη Αποστολίδη (ηθοποιός), αντιληφθήκαμε ότι ο δρόμος της σκηνοθετικής ματιάς που επιλέχθηκε θα μας δικαιώσει.

* Υποδύομαι το ρόλο της Γυναίκας (ή και όχι). Μια γυναίκα που είναι ήρεμη σα να ξέρει ακριβώς τι θα συμβεί αλλά άλλες φορές επιθετική-αγνώριστη. Είναι ένας ρόλος που μπορεί να ακουμπήσει πάνω του ο οποιοσδήποτε.

* Νιώθω τυχερή που ο Εμμανουήλ Μαύρος με εμπιστεύθηκε ξανά και μου έδωσε αυτό τον ρόλο. Γνωριστήκαμε πέρυσι το καλοκαίρι σε μία οντισιόν που έκανε ο ίδιος και αυτό είναι το τρίτο έργο στο οποίο συνεργαζόμαστε.

* Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω σκεφτεί καθόλου το κομμάτι της σκηνοθεσίας. Δεν έχω νιώσει μέχρι ώρας ότι με εξιτάρει. Όσον αφορά στο κομμάτι του γραψίματος εδώ και επτά χρόνια έχω γράψει πέντε ποιήματα στην προσπάθειά μου για μια ποιητική συλλογή. Οπότε με το γράψιμο μας χωρίζουν χιλιόμετρα όπως φαίνεται χαχαχχα.

* Η μουσική είναι αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας μου όπως άλλωστε και το τραγούδι. Τρελαίνομαι να οδηγώ με τη μουσική δυνατά και να ωρύομαι τραγουδώντας. Τον χορό τον λατρεύω. Ασχολούμαι με το μπαλέτο και το σύγχρονο χορό εδώ και χρόνια. Τον αθλητισμό τον θαυμάζω αλλά εξ΄ αποστάσεως, για την ώρα τουλάχιστον.

CD46F25F-4C60-4564-A1C2-EB178984803A.jpg

* Ο κινηματογράφος θαρρώ πως είναι ένα όνειρο για τον κάθε ηθοποιό. Σαφέστατα λοιπόν θα ήθελα να είμαι μέρος κάποιας κινηματογραφικής παραγωγής στο μέλλον. Μέχρι ώρας η εμπειρία μου είναι μια ταινία μικρού μήκους της Κατερίνας Δούμα με τίτλο Musical?, που προβάλλεται σε διάφορα φεστιβάλ ανά τον κόσμο. Ένα εγχείρημα πολύ όμορφο με συντελεστές και συναδέλφους οι οποίοι σεβάστηκαν και αγάπησαν πολύ αυτό που δημιουργήσαμε.

* Η τηλεόραση ήταν ανέκαθεν ένα μέσο προβολής και κατ’ επέκταση επαγγελματικής συνέχειας στο χώρο της υποκριτικής. Αν ανατρέξω στα χρόνια της σχολής θα με θυμηθώ να λέω πως θέλω να ασχοληθώ μόνο με το θέατρο. Πλέον γίνονται πολλές αξιόλογες δουλειές στην τηλεόραση κάτι που μου γέννησε την επιθυμία για κάτι τηλεοπτικό. Αφού με ρωτάς και πιο συγκεκριμένα θα ήθελα να έχω ένα ρόλο σε μια σειρά εποχής.

* Μιας και βρίσκομαι στο χώρο της υποκριτικής μόνο δυο χρόνια και εν μέσω πανδημίας, δεν έχω στο βιογραφικό μου πολλές θεατρικές συνεργασίες. Παρ’ όλα αυτά ξεχωρίζω το έργο Όλο σπίτι, κρεβάτι και εκκλησία των Φράνκα Ράμε και Ντάριο Φο στο θέατρο Δρόμος που είχα την τιμή να καταπιαστώ με την Ουλρίκε Μάινχοφ και την ιστορία της.

30806_44833_zoomed_styliani-kleidona-2.jpg

* Δεν υπάρχουν ρόλοι ή συγγραφείς συγκεκριμένοι που θα ήθελα να καταπιαστώ. Θέλω να συνεχίσω να δουλεύω, να προσπαθώ, να μελετάω και να είμαι διαθέσιμη για οτιδήποτε έρθει. Άλλωστε υπάρχουν τόσοι σπουδαίοι συγγραφείς και έργα που θα ήταν αδικία να ξεχωρίσω κάποιους.

* Την Αθήνα ανέκαθεν την έτρεμα και εδώ είναι το σημείο που γνέφει καταφατικά η μητέρα μου χαχαχα. Από τη στιγμή που μετακόμισα εδώ και βρήκα τα πατήματά μου δεν την αλλάζω με τίποτα! Την αγαπώ! Μου αρέσει που μπορείς να βρεθείς μέσα στο χάος αλλά λίγο πιο πέρα να περπατήσεις σε μια ήσυχη γειτονιά. Μου αρέσει που μπορείς και βλέπεις τσιμέντο και πράσινο μαζί.

* Το All4fun είναι σαν την υποκριτική. Είναι ενημέρωση, είναι βοήθεια, είναι ψυχαγωγία, είναι φωνή, είναι ελευθερία. Και εκτός αυτών δίνει χώρο σε νέους καλλιτέχνες να μιλήσουν για τη δουλειά τους. Είναι μια διακεκριμένη πλατφόρμα που έχει πίσω της ανθρώπους που στηρίζουν εμπράκτως το θέατρο και τους καλλιτέχνες και σας ευχαριστούμε πολύ γι’ αυτό.

44406459_1921029634656495_7474887371729666048_n.jpg

& Αναλυτικές πληροφορίες για την “Αρρώστια του Θανάτου” ακολουθούν ΕΔΩ:

Του Κυριάκου Κουρουτσαβούρη, 2/10/2022

67887684.PNG

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Σχετικά Άρθρα

Τελευταία Άρθρα