12.6 C
Athens
Τρίτη, 18 Φεβρουαρίου, 2025

Το πρόσωπο της εβδομάδας: Πηνελόπη Σεργουνιώτη – Ηθοποιός / Τραγουδίστρια

Η θεατρική ομάδα του πανεπιστημίου έμοιαζε σαν το μονοπάτι που θα την οδηγούσε στη δική της γη της επαγγελίας. Και λίγο αργότερα οι δρόμοι για μια πορεία, η οποία έμοιαζε προδιαγεγραμμένη από τα πρώτα της χρόνια άρχιζαν ν’ ανοίγουν όλο και περισσότερο. Ως είθισται σε πολλές περιπτώσεις η θεατρική ενασχόληση ήρθε παράλληλα με το πανεπιστήμιο, το οποίο λειτούργησε κι ως άλλοθι για την άφιξη στην πρωτεύουσα.
Έκτοτε πέρασε αρκετός καιρός και η Πηνελόπη Σεργουνιώτη μετράει ήδη σημαντικές συνεργασίες ως ηθοποιός, αλλά και ως τραγουδίστρια.
Η φετινή περίεργη χρονιά την βρήκε να επιστρέφει στην τηλεόραση και να υποδύεται στην “Αγγελική” την Άννα, μια κοπέλα, η οποία και λόγω του χαρακτήρα της, δίνει και μια πιο κωμική νότα στην δραματική σειρά του Alpha.
* Από νηπιακή ηλικία βρέθηκα σε περιβάλλον προβών, θεάτρου, χορού και μουσικής λόγω καλλιτεχνικής φύσης της μητέρας μου, η οποία ασχολιόταν με το τρίπτυχο σε ερασιτεχνικό – τοπικό επίπεδο. Παράλληλα γύρω στα πέντε μου ξεκίνησα πιάνο και χορωδία. Συμμετείχα ενεργά σε όλα τα θεατρικά και μουσικοχορευτικά δρώμενα των σχολικών χρόνων, όποτε έχω την αίσθηση ότι μέσα μου πορευόμουν με σαφή τάση προς αυτή τη κατεύθυνση, χωρίς να έχω προσδιορίσει ακριβώς σε τι επίπεδο θα είναι αυτή η σχέση. Έδωσα πανελλήνιες, ενώ μέσα μου γνώριζα ξεκάθαρα ότι η εισαγωγή μου σε σχολή θα αποτελούσε μόνο και μόνο το εισιτήριο για την πρωτεύουσα, την πηγή των πραγμάτων. Το πανεπιστήμιο ήταν απλά άλλοθι στο οικογενειακό περιβάλλον, που ήταν ξεκάθαρο ότι δεν θα στήριζε την επιλογή μου αυτή καθώς η άποψη του να πάρεις ένα πτυχίο οπωσδήποτε σε συνδυασμό με την αμφισβήτησή του αν έχω τα προσόντα να ασχοληθώ με τα καλλιτεχνικά ήταν κάτι παραπάνω από έκδηλη.
* Μέχρι εκείνη τη στιγμή παράλληλα για κάποιο λόγο φλέρταρα με πολιτική καριέρα με μια ρομαντική αφέλεια. Αρκούσε μια συνέλευση παρατάξεων στο Α’ έτος για να καγχασω δυνατά και να φύγω τρέχοντας από το σκηνικό οργισμενων νεαρών αντιπρόσωπων των παρατάξεων που λειτουργούσαν σαν φερέφωνα των γονιών τους ή αυτών που τους είχαν στρατολογήσει φυσικά με αντάλλαγμα αρκετά προνόμια που συνεπάγετο η εμπλοκή τους. Από το Οικονομικό Τμήμα Πάτρας πήρα μεταγραφή στο Οικονομικών Επιστήμων ΕΚΠΑ και μετά έφτασα στη γη της επαγγελίας. Ενεπλακην άμεσα στη θεατρική ομάδα του πανεπιστημίου, αμέσως μετά στη Δραματική σχολή και κάπως έτσι έφτασα στην πρώτη μου συνεργασία στην Επίδαυρο.
* Εν αρχή ο ήχος. Από καταβολής κόσμου. Αυτός ο παλλόμενος ρυθμικός μυς στο στέρνο μας. Η ρυθμική μας ανάσα, η φωνή που έφερε κραυγή και εξελίχτηκε, σφυρυλατήθηκε, εκπολιτίσθηκε μέχρι να ανελιχθεί σε ύψιστη τέχνη. Η μουσική είναι ο πιο άμεσος, απλός παναθρώπινος τρόπος επαφής και επικοινωνίας. Για μένα είναι η βάση μου. Η υποκριτική είναι ένα φορτίο, πολύ προσωπικό, ιδιάζον, μοναδικό για τον κάθε εκφραστή της θεατρικής τέχνης και συνάμα λειτούργημα, που οφείλει να υπερβεί τα όρια της αυτοπραγμάτωσης. Μεσώ ημών το κείμενο, ό,τι κείται, αναμένει να πάρει σάρκα, οστά και φωνή και οι λέξεις που εμπεριέχονται να γίνουν φορείς νοημάτων, ώστε να επιτευχθεί ψυχαγωγία με την ετυμολογική έννοια του ορού στο συγκοινωνούν μας δοχείο, τους θεατές μας.
167247553_900451387403119_437497779577803885_n.jpg
* Δυστυχώς δυο ζητήματα διαχρονικά, συγκρουόμενα μεταξύ τους φωλιάζουν μέσα σε πολλούς από εμάς, αν όχι σε όλους. Αυτό της ανάγκης μας για έκφραση και επικοινωνία και ταυτόχρονα αυτό του βιοπορισμού. Αυτά τα δυο σε διαφορετική για τον καθένα ποσόστωση προϋπήρχαν της κρίσης αυτής που βιώνουμε. Αυτό που διαφοροποιείται είναι ότι για πολύ καιρό σταματήσαμε να έχουμε δικαίωμα και στην έκφραση και στην επιβίωση με συνοπτικές διαδικασίες.
* Σχετικά με τα του χώρου μας μόνο με θετικό πρόσημο βλέπω τα όσα συμβαίνουν και έτσι θα πρέπει και η κοινωνία να το παρακολουθεί. Δυστυχώς παρόμοιες συμπεριφορές γίνονται ανεκτές σε ένα ευρύ φάσμα επαγγελμάτων, αλλά οι διαστάσεις που έχει πάρει η κατάσταση στον χώρο μας είναι σαφώς μεγαλύτερες λόγω έκθεσης και εκτοπίσματος, λόγω της φύσης της δουλειάς μας. Είμαστε πολλοί και αποφασιμενοι να υπάρξει κάθαρση σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο ποσοστό. Θέλω να μην έχει επιστροφή αυτό που συμβαίνει. Θέλω να έχουμε να παλέψουμε με τις δυσκολίες της φύσης του επαγγέλματος και να μην εμπεριέχεται σε αυτήν πια η απαξίωση, η ταπείνωση, ο ψυχολογικός πόλεμος και οι απειλές.
* Έτσι το μέχρι πρότινος θέσφατο περί γερού στομαχιού στο χώρο λόγω καταδυναστευτικων συμπεριφορών να δώσει τη θέση του σε αυτό του ότι η κάθε επαγγελματική μας συνδιαλλαγή εμπεριέχει υγεία και σεβασμό, ώστε να δουλεύουμε με αποτελεσματικότητα και απόδοση χωρίς ενεργειακούς βαμπιρισμους που μας υπονομεύουν σε όλα τα επίπεδα. Με την επίφαση της κουλτούρας και τα ψευδεπίγραφα διαπράχθηκαν εγκλήματα στον αντίποδα του ποιώ ήθος, οφείλουμε τον εξωραισμο σε ένα κλάδο που φημίζεται για τα κοινωνικά του αντανακλαστικά και κεραίες. Τουλάχιστον ας είμαστε συνεπείς με αυτό. Έχουμε ευθύνη στο να μην αφήνουμε τη παραμικρή χαραμάδα σε φαύλους να συγχέεται η έννοια της υποκρισίας με την τέχνη της υποκριτικής.
* Όσον άφορα τη δυστοπική πραγματικότητα που βιώνουμε είναι ξεκάθαρο ότι με αφορμή τον ιό ο βαθύτερος στόχος είναι να ελεγχθεί η μάζα. Φρίττω που γινόμαστε μάρτυρες κρατικής βίας, ασυδοσίας, προκλητικότητας και οργανωμένης συγκάλυψης. Οργανώνουν τις φιέστες τους για τα 200 χρόνια με ακροβολημένους σκοπευτές, drones, ΜΑΤ, απαγορεύσεις κυκλοφορίας και ουρά ασθενοφόρων στα νοσοκομεία, κατ’ εξαίρεση εμβολιασμούς, βαφτίσια και αποδράσεις σε νησιά και βουνά και ένα παιδί σκοτώνεται μπροστά στη βουλή χωρίς πρόσβαση στο υλικό των καμερων. Από την άλλη αν ψάχνουμε για συνενόχους ας κοιτάξουμε στον καθρέφτη. Έχουμε τις κυβερνήσεις που μας αξίζουν. Με σταθερό παρονομαστή το δημόσιο βήμα, οι πολίτικοι χρησιμοποιούσαν το ψέμα για να κουκουλώσουν την αλήθεια, οι καλλιτέχνες το χρησιμοποιούσαν για να αποκαλύψουν την αλήθεια. Αυτή ήταν είναι και θα είναι η θέση του καλλιτέχνη ως οφείλει.
166829388_504246793920970_3500617555246439082_n.jpg
* Βλέποντας τη κατάσταση πριν κάποιο καιρό ανέλαβα δράση και προσέγγισα ανθρώπους, που εκτιμώ μέσω της δουλειάς τους. Ένας από αυτούς ήταν ο Στέφανος Μπλατσος ο σκηνοθέτης μας στην “Αγγελική”. Με κάλεσε για κάστινγκ ανέλπιστα γρήγορα και εκεί γνώρισα και την casting director. Χτύπησε το τηλέφωνο για πολύ καλή μου τύχη. Είμαι ευγνώμων για τις έκδηλα θετικές αντιδράσεις του κοινού τόσο για το σύνολο των συντελεστών και το αποτέλεσμα τους όσο και σε προσωπικό επίπεδο.
* Έχω την τύχη μέσα σε αυτή τη δυσμενή συγκυρία να συνεργάζομαι σε εξαιρετική συνθήκη με ανθρώπους που το ήθελα πραγματικά πολύ. Το κλίμα είναι όντως εξαιρετικό. Αστέρια συνάδελφοι και συνεργείο. Εξαιρετικά υποστηρικτικοί μια αγκαλιά…
* Στην τηλεόραση ξεκίνησα από το “Είναι στιγμές” στον ΑΝΤ1, ένα γκεστ στη “Μοντέρνα Οικογένεια” μ’ έφερε στο Μega και στο “Μάλιστα Σεφ”. Μετά στο “Κάνε γονείς να δεις καλό” στον ΑΝΤ1 που έληξε γρήγορα και άδοξα, μια συμμετοχή στο “Ου φονεύσεις” του Πάνου Κοκκινοπουλου κα μετά στο “Ζωή εν Ταφω” του Τάσου Ψαρρα στην ΕΡΤ. Το “Μάλιστα Σεφ” και το “Ζωή εν Ταφω” είναι δουλειές που ξεχωρίζω για τελείως διαφορετικούς λογούς τη καθεμιά. Έχω αδυναμία σε χαρακτήρες πολύπλοκους, σκοτεινούς, σύνθετους, ακραίους. Θέλω πολύ να βρεθώ σε τέτοια πρόκληση τηλεοπτικά ή κινηματογραφικά.
167139122_1871946852943122_4586727918981957107_n.jpg
* Νομίζω ότι το σινεμά και το κάλο σινεμά είναι ο ευσεβής πόθος πολλών Ελλήνων ηθοποιών και φυσικά και ανήκω και εγώ σ’ αυτήν την κατηγορία. Υπάρχει δυναμικό σκηνοθετών, ηθοποιών, συντελεστών, που έχουν δείξει εξαιρετικά δείγματα γραφής και ναι έχουν γίνει υπερβάσεις με αποτελέσματα διεθνών προδιαγραφών. Μου το εύχομαι ολόψυχα να μου συμβεί.
* Θέλω να επισημάνω ότι αν και δεν πρόκειται για συνεργασία αλλά για μαθητεία , αυτή δίπλα στην Ivanna Chubbuck στο στούντιο της στο Λος Άντζελες ήταν εκείνη που με έφερε να γίνω αυτόπτης μάρτυρας του πώς στήνονται,υπό τις σαφείς οδηγίες και μέθοδό μεγάλων δασκάλων της υποκριτικής σαν αυτή, οι αξεπέραστες ερμηνευτικά σκηνές στο αμερικανικό σινεμά.
* Τραγουδάω παράλληλα με τη διαδρομή στο θέατρο και έχω περάσει από διάφορα μουσικά είδη, από τον Μπρεχτ μέχρι το ρεμπέτικο, τα τζάζ στανταρντς και τo alternative rock. Προέκυψε η κυκλοφορία 3 σινγκλ με ξένο στίχο και με τη συμμετοχή του Blaine Reininger σε ένα από αυτά. Το Φεστιβάλ Δελφών και η μουσική συμμετοχή μου σε αυτό έγινε αφορμή να δρομολογησω να ηχογραφηθει υλικό με ελληνικό στίχο. Το μουσικό μέρος έχει ολοκληρωθεί και είμαστε σε πορεία συνεργασίας με δύο σημαντικές στιχουργούς. Παράλληλα έχουμε έρθει σε επαφή με εταιρείες. Οπότε δρομολογειται πιο οργανωμένα όλο αυτό και είμαι ενθουσιασμένη από τους εξαιρετικούς συντελεστές.
* Έχω έρωτα με τον χορό ειδικά με χιπ χοπ, φρισταιλ και τζαζ, τρελαίνομαι για ακροβατικά και στηρίξεις για να ξεπερνάω τους φόβους μου και τα όρια μου κι έχω δρόμο πολύ. Αν είχα κλασική υποδομή από μικρή πιστεύω ότι θα είχα φτάσει πολύ ψηλά. Βρέθηκα σε απαιτητικές χορευτικά παραστάσεις, δούλεψα παρά πολύ κατά περιόδους με το σώμα μου, δύο με τρεις ώρες κάθε μέρα για 6 μέρες για μια μακρά περίοδο για να ανταπεξέλθω στις απαιτήσεις. Τώρα λειτουργώ υποτονικά για τα δεδομένα μου. Η καραντίνα μ’ έχει τσακίσει. Λειτουργώ σε μαθήματα και γυμναστήρια, όχι κατά μονάς. Πόσο πια;
* Είχα ξεκινήσει να γράφω στίχους.. Έχω γράψει για αρχή 4 τραγούδια μέχρι εκεί. Είχα αρχίσει να γράφω σενάριο βασισμένη στις ταραχώδεις καταστάσεις και πρόσωπα της ζωής μου – έχω υλικό πολύ! -. αλλά έχει μείνει κι αυτό στο συρτάρι.
166970450_301822481528100_2592492923170856807_n.jpg
* Στο θέατρο σίγουρα οι συνεργασίες με τον Πέτερ Στάιν και τον Ανατολι Βασίλιεφ με καθόρισαν. Με παραστάσεις στο εξωτερικό στην πρώτη περίπτωση, Νέα Υόρκη, Κορέα…. Ακραίες προσωπικότητες με τα θετικά και τα αρνητικά που συνεπάγεται αυτό. Ήμουν τυχερή και βρέθηκα στην Επίδαυρο τρία καλοκαίρια στις πολύ πολύ αρχές μου, ανυποψίαστη πλήρως… με τρέλα και αυθορμητισμό. Ήταν τεράστια εμπειρία. Ήταν σχολεία για μένα. Από εκεί και πέρα η κάθε συνεργασία με εξέλιξε. Και σκέφτομαι πόσο διαφορετικά θα ήταν τα αποτελέσματα αν σε κάποιες από αυτές δεν υπήρχαν συμπεριφορές κακοποιητικές, αν υπήρχε ισότιμη σχέση μεταξύ των συντελεστών, πόση φθορά θα είχαμε γλιτώσει…
* Υπάρχουν έργα ελληνικά, βραβευμένα, σημαντικά έργα στα συρτάρια με τα οποία θα ήθελα να καταπιαστώ μελλοντικά. Σχετικά πρόσφατα είχα διαβάσει εξαιρετικό έργο πρώην συνεργάτη και συνάδελφου με διακρίσεις και αναθεμάτισα το σαθρό αξιοκρατικό ελληνικό αθάνατο σύστημα. Κατά τα αλλά πάντα το αρχαίο δράμα για μένα είναι σημείο αναφοράς. Αδυναμία έχω ιδιαίτερα στην Παρεξήγηση του Καμύ, στον Μπέκετ και στον Πίντερ.
* Για μένα η έννοια της συνεργασίας έχει διευρυνθεί. Έχει περάσει από το στάδιο της φάσης των ηχηρών ανοματων και της φήμης και έχει καταλήξει στο ότι η κάθε συνάντηση κάθε φορά αν τυχόν φτάσει και σε συνεργασία, να χαρακτηρίζεται από ένα κοινό κωδικά άξιων, ηθικής και αισθητικής, είτε άφορα στο τραγούδι είτε στο θέατρο.. Όπως ανέφερα και παραπάνω πιο σημαντικό για μένα πια, αδιαμφισβητητητο θα πω, είναι το κλίμα σεβασμού και ασφάλειας μεταξύ των συντελεστών που θα αφήνει να ανθίζει η δυναμική των ανθρώπων και αυτό να αβγατίζει και να πολλαπλασιάζεται. Με χαρά. Το ποιώ ήθος ως ιδιότητα, ως έννοια και πρακτική εφαρμογή σε πλήρη αρμονία.
* Στις αντιθέσεις της Αθήνας την βρίσκω την γοητεία της. Με θλίβει να τη βλέπω κακοποιημένη από λεηλασίες, από σκουπίδια, από μόλυνση, από αυθαιρεσία… Όλη της η οικιστική δομή βασίζεται στην αυθαιρεσία και με πληγώνει όπως και το γεγονός ότι έθαψαν τα ποτάμια της… Οι φλέβες και αρτηρίες μας είναι ό,τι για την γη τα ποτάμια και τα ρυάκια της. Παραείναι βαρύ το έγκλημα, βιώνουμε τα καταστροφικά αποτελέσματα. Παρόλα τα πλήγματα όταν βρέθηκα πιτσιρίκι στο κέντρο να κοιτάζω τη Βουλή και τα τεράστια κτίρια είπα μέσα μου αυτή είναι η πόλη  μου. Αισθανόμουν ανέκαθεν ότι εδώ ανήκω.
* Στο All4fun μου αρέσει όι είναι ανεξάρτητο, ελεύθερο, μη διαπλεκόμενο. Μας στηρίζει χωρίς πελατειακές σχέσεις και το στηρίζουμε. Να συνεχίσει έτσι παρακαλώ, είμαστε μαζί του.
Του Κυριάκου Κουρουτσαβούρη, 28/3/2021 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Σχετικά Άρθρα

Τελευταία Άρθρα