Η εναλλαγή ρόλων της έδινε χαρά. Ακόμη και όταν σπούδαζε πολιτιστική διαχείριση είχε άμεση σχέση με την υποκριτική.
Έτσι η επιλογή να γίνει ηθοποιός ήταν απόλυτα συνειδητή.
Η Κωνσταντίνα Δαούτη, βέβαια, διαθέτει ένα πνεύμα ανήσυχο, τόσο ώστε να γράφει, να παίζει σε σταντ-απ και ν’ ασχολείται μεταξύ άλλων και με κωμικές εκπομπές στο youtube.
Αυτό το περίεργο καλοκαίρι την βρίσκει να συμμετέχει στο «Πρόβατο» του Θοδωρή Τούμπανου, όπου επιλέχθηκε με ακρόαση. Συμπτωματικά μάλιστα η παράσταση παίζεται στο Χυτήριο, εκεί που υποδυόταν την Άννα Φρανκ στο ομώνυμο έργο σε σκηνοθεσία Βάσιας Παναγοπούλου.
Εν όψει της νέας σεζόν έχει κλείσει παράσταση στο θέατρο, ενώ συζητάει για κάτι τηλεοπτικό. «Ακόμη και μουστάκι θ’ άφηνα για τις «Άγριες Μέλισσες», μας λέει χαριτολογώντας, επιβεβαιώνοντας πως μετά τις τελευταίες καλές δουλειές στην τηλεόραση η στάση των νέων ηθοποιών προς το μέσο έχει πλέον αλλάξει για τα καλά προς το θετικό.
* Δεν προέκυψε το να γίνω ηθοποιός. Ήταν πολύ συνειδητή απόφαση. Από παιδί μου άρεσε να παίζω, να υποδύομαι ρόλους, να αλλάζω. Ήξερα πως αυτό θέλω να κάνω. Ακόμα και όταν σπούδαζα πολιτιστική διαχείριση στο Πάντειο, ημουν σε θεατρικές ομάδες. Μέτα μπήκα στη δραματική σχολή «Δήλος» της Δήμητρας Χατούπη και από κει όλα πήραν τον δρόμο τους..
* Για μένα υποκριτική σημαίνει ελευθερία, χαρά, παιχνίδι.
* Τα πράγματα στον χώρο μας αντιμετωπίζονταν δύσκολα και τώρα πλέον δυσκολότερα. Πάντα το επάγγελμα του ηθοποιού σήμαινε πως αν δεν έχεις πλούσια οικογένεια, θα κάνεις απαραιτήτως και δεύτερη (ή και τρίτη δουλειά) για να επιβιώσεις. Η πανδημία επηρέασε όλους τους εργαζόμενους και το ανησυχητικό είναι πως δεν βρισκόμαστε στην «μετά-ιού» εποχή απλά σε μια εσφαλμένη αίσθηση της, επειδή χαλάρωσαν τα μέτρα ασφαλείας. Όσον αφορά στο επάγγελμά μας, έγινε σαφές ότι οι κρατικοί φορείς δεν μας αντιμετωπίζουν ως εργαζόμενους, ασχέτως που φορολογούμαστε κανονικότατα ως τέτοιοι.
* Υπήρξε αναγκαιότητα για την δημιουργία του κινήματος Support Art Workers, γιατί πλέον δεν μπορούσαμε να αγνοήσουμε το πόσο αγνοημένοι ήμασταν όσον αφορά την κοινωνική μέριμνα, οι εργαζόμενοι στις τέχνες. Θεωρώ την τέχνη απαραίτητη, και γι αυτό παλεύω καθημερινά. Δεν ξέρω αν μπορεί να δώσει απαντήσεις, μπορεί όμως να σχολιάσει και να θέσει τα κατάλληλα ερωτήματα. Αυτός δεν είναι ο σκοπός της άλλωστε;
* Όπως και τα υπόλοιπα παιδιά στο “Πρόβατο”, έτσι κι εγώ, πέρασα από ακρόαση που έκανε ο σκηνοθέτης της παράστασης, Θοδωρής Τούμπανος. Παίζουμε ήδη τρείς βδομάδες και απ’ την προσέλευση του κόσμου και τα σχόλια που μας κάνουν, νιώθω πως το κοινό περνάει καλά.
* Μου αρέσει αυτή η δουλειά γιατί αγαπώ πολύ την ομάδα που έχει δημιουργηθεί. Περιμένω κάθε Πέμπτη με χαρά, για να βρεθούμε και να μοιραστούμε την σκηνή. Είναι όλοι νέοι ηθοποιοί με πολλή όρεξη για δουλειά και η καλή λειτουργία της ομάδας κάνει δυνατή αυτή τη παράσταση. Για την νέα σεζόν έχω κλείσει κάτι, αλλά είναι ακόμα στα σπάργανα και δεν μπορώ να μπω σε λεπτομέρειες. Μπορώ να πω όμως ότι είναι ένα πολύ ωραίο κείμενο και ανυπομονώ για αυτό!
* Ανέκαθεν έγραφα κείμενα, από σενάρια, μέχρι πεζά και ποίηση. Εκφράζομαι αρκετά μέσω του γραπτού λόγου. Με το σταντ-απ ήρθα σε επαφή αρχικά το 2013 και έπαθα έρωτα κεραυνοβόλο. Το 2014-2015 έβλεπα τουλάχιστον τρεις παραστάσεις την εβδομάδα. Τότε κάναμε και ραδιόφωνο με τον Αριστοτέλη Ρήγα, ο οποίος με παρότρυνε να γράψω τα αστεία που του έλεγα όταν δεν έγραφε το μικρόφωνο. Μάζεψα τα κείμενα μου και τα κουράγια μου, και το 2017 έπαιξα πρώτη φορά σε open mic. Ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία και παρότι το κάνω από τότε δεν σταματά να με εκπλήσσει η αυθεντικότητα του είδους.
* Το stand-up δεν κοροιδεύει. Ή είσαι αστείος ή δεν είσαι. Τώρα, με το youtube δεν έχω ασχοληθεί τόσο πολύ. Έκανα γκεστ ως κωμικός και ως ηθοποιός σε προτζεκτ φίλων, από εκεί προέκυψε η συνεργασία με το kasseta και έτσι γύρισα και δυο τρία επεισόδια από την κωμική σειρά «Ινφλουένσερ» (η οποία δεν έχει τελειώσει). Αν το δείτε θα καταλάβετε και τη σχέση που έχω με το Ίνσταγκραμ…
* Αγαπώ το σινεμά, και η πτυχιακή μου στο Πάντειο ήταν πάνω σε αυτό. Ως ηθοποιός έχω δουλέψει αρκετά σε μικρού μήκους ταινίες, αλλά ακόμα δεν έχει τύχει να έχω βασικό ρόλο σε κάποια μεγάλου μήκους, κάτι που θα ήθελα πολύ μιας και έχουμε πολύ αξιόλογους σκηνοθέτες στην Ελλάδα.
* Τηλεοπτικά έχω κάνει κάποια γκεστ σε σήριαλ, ανά περιόδους μιλάω για κάποιον ρόλο, αλλά ακόμα δεν μου έχει έρθει. Ελπίζω φέτος να είναι αυτή η χρονιά, μιας και οι σειρές που γυρίζονται τον τελευταίο καιρό είναι πολύ καλές. Τώρα, αν χρειάζεται να αφήσω μουστάκι για τις Άγριες Μέλισσες, θα το κάνω (γέλια)
* Από μικρή δεν σταματούσα να κουνιέμαι, και ταυτόχρονα βαριόμουν πολύ εύκολα. Κατά καιρούς έχω δοκιμάσει τα πάντα, από στίβο, μέχρι μπαλέτο και κολύμβηση, αλλά δεν έχω κάνει κάτι συστηματικά, πέρα απ’ το να κινούμαι συνεχώς. Έχω καλή σχέση με το σώμα μου, το αγαπώ, το ακούω και το εμπιστεύομαι. Μου αρέσει πολύ ο χορός, αλλά όταν έχω χρόνο θα προτιμήσω να κάνω γιόγκα.
* Δεν έχω ασχοληθεί επαγγελματικά με τη σκηνοθεσία, πέρα από τα δικά μου project (από κωμικά βίντεο, μέχρι τις αφηγήσεις παραμυθιών που κάναμε πέρσι σε μουσεία), αλλά δεν είναι κάτι που αποκλείω. Θα ήθελα να έχω κάτι σημαντικό να πω, για να μπορώ να σκηνοθετήσω άλλους.
* Με το τραγούδι η σχέση μας είναι ελεύθερη. Κάνω μαθήματα φωνητικής, τραγουδώ στο σπίτι και στο αυτοκίνητο, και αν χρειαστεί θα τραγουδήσω και σε παραστάσεις, αλλά δεν θα το έκανα επαγγελματικά, σαν κάτι ανεξάρτητο.
* Tα χρόνια στην δραματική για εμένα ήταν δύσκολα. Ήθελα πολύ να ασχοληθώ με αυτό, αλλά μάλλον δεν μου ταίριαζε το περιβάλλον της σχολής. Τα μαθήματα μου άρεσαν πολύ, όμως θυμάμαι πως υπήρχε ένα διάχυτο άγχος στην ατμόσφαιρα, το οποίο, επειδή είμαι αρκετά αγχώδης από μόνη μου, δεν με βοηθούσε να ανοιχτώ.
* Μόλις τέλειωσε η σχολή και ξεκίνησα να κάνω σεμινάρια, άρχισα να είμαι ο εαυτός μου. Έχω καλή σχέση και ακόμα μιλάω με καθηγητές μου και με τους συμμαθητές μου, αγαπιόμαστε πολύ και θα ήθελα να δουλέψω με αρκετούς από αυτούς.
* Από τις μέχρι τώρα συνεργασίες μου στο θέατρο θα ξεχώριζα την παράσταση της Βάσιας Παναγόπουλου “Άννα Φρανκ – Το Ημερολόγιο”, που ανέβηκε τη σεζόν 2017-2018 στο Χυτήριο, καθώς ήταν ένα σπουδαίο έργο και η Βάσια ενώ δεν με ήξερε, μου εμπιστεύτηκε τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Βέβαια, η – κρυφή – χαρά μου ήταν πως μοιραζόμουν το ίδιο καμαρίνι με τη Μαρτίνα Δημοπούλου, η οποία είναι πλέον αδερφική μου φίλη.
* Για μένα, στις συνεργασίες δεν έχουν τόση σημασία τα «ονόματα» όσο οι άνθρωποι με τους οποίους συνδιαλέγεσαι. Επίσης, θα συνεργαζόμουν ξανά (και ξανά) με όλα τα παιδιά από το «Πρόβατο»!
* Την αγαπώ την Αθήνα. Παλιότερα, ίσως λίγο περισσότερο. Μου αρέσουν οι αντιθέσεις της και ο ρομαντισμός της. Δεν μου αρέσει που καμιά φορά είναι σκληρή και απάνθρωπη. Μου αρέσει να περπατάω στην πόλη. Δε μου αρέσει ο «μεγάλος περίπατος».
* Στο Αll4fun μου αρέσει που είναι ένα εύχρηστο και οργανωμένο site και δίνει βήμα στους νέους καλλιτέχνες!
& Αναλυτικές λεπτομέρειες για το «Πρόβατο» ΕΔΩ:
Του Κυριάκου Κουρουτσαβούρη, 31/7/2020
