9.9 C
Athens
Τετάρτη, 19 Φεβρουαρίου, 2025

Το πρόσωπο της εβδομάδας: Δέσποινα Γιαννοπούλου – Ηθοποιός

H ιερή συνεύρεση με τον άλλον, με τον εαυτό της, αλλά και με τον φανταστικό κόσμο, που πάντα έπλαθε διαμορφώνουν τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζει την υποκριτική.

Πάντοτε άλλωστες της άρεσε να δημιουργεί ιστορίες και να της λέει, είτε για να διασκεδάζει τον ακροατή της, είτε για να μάθει αν έγινε πιστευτή. Κάπως έτσι, λοιπόν, έγινε η Δέσποινα Γιαννοπούλου ηθοποιός. Ξεπερνώντας παράλληλα – τουλάχιστον επί σκηνής – και ορισμένα από τα στοιχεία ντροπής, που την χαρακτηρίζουν ως άθρωπο.

Έχοντας συνεργαστεί το περασμένο καλοκαίρι ξανά με τον Γιάννη Καλαβριανό η φετινή σεζόν την βρήκε στο Εθνικό Θέατρο στο Hotel Eternite, το οποίο έκανε πρεμιέρα στα μέσα Ιανουαρίου. Η παράσταση πήγαινε πολύ καλά, όμως λόγω των δεδομένων συνθηκών φυσικά σταμάτησε και εδώ και δύο Κυριακές παίχθηκε online στο σάιτ του Εθνικού την ώρα παρουσίασης της.

Είναι μια συνθήκη, που γίνεται αναγκαστικά, όπως λέει και η Δέσποινα στο All4fun, κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά και στο κείμενο του Γιάννη Καλαβριανού, το οποίο πραγματικά είναι σα να σκιαγραφεί ορισμένα από τα στοιχεία που ζούμε όλοι στην καραντίνα:

DespinaGian31.jpg

Σ’ αυτήν την εποχή, που ο χρόνος πάγωσε για όλους μας ,ανακαλύψαμε σοκαρισμένοι πόσο κοντά ήμασταν τελικά σε μια τέτοια κατάσταση, σε μια παύση ζωής. Πολλοί αστειεύονται και με ρωτούν αν ο Γιάννης ήξερε κάτι για όλα αυτά που γίνονται, όταν το έγραφε. Η ανταπόκριση του κοινού ήταν πολύ ουσιαστική όταν παιζόταν η παράσταση. Ηταν σα να γινόμασταν συνένοχοι σε φόβους και σκέψεις βαθιές και ανομολόγητες. Για μένα αυτή η παράσταση που ήταν η συνάντηση μου μ’ αυτό το κείμενο και μ’ αυτούς τους υπέροχους συνεργάτες σήμανε τόσα πολλά που νιώθω πως έχουμε φτιάξει έναν τόπο δικό μας, το <ξενοδοχείο μας>, στο οποίο κάποτε θα γυρίσουμε…Νιώθω ότι είναι εκεί και θα μας περιμένει”, μας λέει με συγκίνηση, κρούοντας φυσικά και τον κώδωνα του κινδύνου για την αντιμετώπιση που έχουν οι καλλιτέχνες:” Ελπίζω σε μια σταδιακή επαναφορά όπως σε όλην την κοινωνία. Απλώς κάποια στιγμή ως μέλη αυτής της κοινωνίας και οι ηθοποιοί πρέπει να γίνουν αντικείμενο μέριμνας. Αισθάνομαι κάπως σα να μας λέει η σημερινή πραγματικότητα “κάνεις το επάγγελμα των ονείρων σου, μη θέλεις και αποζημίωση γι αυτό”.

* Από τότε που με θυμάμαι έπλαθα εναν φανταστικό κόσμο, στον οποίο αποσυρόμουν πολύ συχνά. Επίσης σκεφτόμουν ιστορίες που έλεγα στη μαμά μου για να τη διασκεδάσω ή για να δω αν θα με πιστέψει. Πρακτικά έπαιξα σε μια παράσταση στο δημοτικό που δημιούργησε η δασκάλα των αγγλικών μου, μια φανταστική γυναίκα που καταλάβαινε πολλά. Ανέβηκα λοιπόν στη σκηνή και κατά έναν περίεργο τρόπο – καθώς ήμουν πολύ ντροπαλή -, αισθάνθηκα εκεί πιο άνετα από οπουδήποτε αλλού.

* Υποκριτική για μένα είναι τρόπος ζωής, αφοσίωση, δουλειά που σε οδηγεί στην ιερή συνεύρεση με τον άλλον, με τον εαυτό σου, με το φως, το σκοτάδι και τις αποχρώσεις του.
DespinaGian32.png
* Οι ηθοποιοί έτσι κι αλλιώς αναμετρούνταν με την πραγματικότητα με όρους πολύ σκληρούς. Η οικονομική κρίση ήδη είχε επιφέρει καθεστώς ανασφάλειας, απλήρωτη ή κακοπληρωμένη εργασία. Αυτή την στιγμή έχουν παγώσει τα πάντα. Παγώσαμε κι εμείς κλείνοντας βιαστικά τα καμαρίνια μας σα να γινε σεισμός. Και σεισμός έγινε! Δεν μπορώ να φανταστώ ακριβώς το μετά σε σχέση με τη δουλειά μας, ούτε το πότε είναι το μετά! Ελπίζω σε μια σταδιακή επαναφορά όπως σε όλην την κοινωνία. Απλώς κάποια στιγμή ως μέλη αυτής της κοινωνίας και οι ηθοποιοί πρέπει να γίνουν αντικείμενο μέριμνας. Αισθάνομαι κάπως σα να μας λέει η σημερινή πραγματικότητα <<κάνεις το επάγγελμα των ονείρων σου, μη θέλεις και αποζημίωση γι αυτό>>.
* Η τέχνη στηρίζει τον άνθρωπο και σ’αυτήν την κατάσταση την τωρινή. Στον φόβο του θανάτου, στη μυρωδιά του που έρχεται απ’ όλες τις χώρες γύρω μας, στον θρήνο που συσσωρεύει καθένας μέσα του απ’ όλους τους αριθμούς που ακούει, στον εγκλεισμό και την απομάκρυνση απ τους αγαπημένους μας.
* Υπάρχει η τέχνη, που σε κάθε μορφή της συντροφεύει, παρηγορεί και οδηγεί. Οδηγεί το μυαλό και την καρδιά να βρουν μιαν άλλη απεραντοσύνη, αυτήν του μέσα μας. Μιάν  άλλη ελευθερία αυτή της σκέψης μας και μιαν άλλη αγάπη που μπορεί να φτάσει παντού χωρίς να πάει πουθενά.
DespinaGian21.jpg
* Το Hotel Eternite είναι ένα παράξενο ξενοδοχείο όπου καταλύουν άνθρωποι που έχουν ζητήματα με την αντίληψη του χρόνου. Υπάρχουν πελάτες οι οποίοι θέλουν να παγώσουν τον χρόνο, άλλοι έχουν σταματήσει σ’ ένα συμβάν και πρέπει να τον επανεκκινήσουν κι άλλοι έχουν μικρό προσδόκιμο ζωής και θέλουν να τον επεκτείνουν. Οι θεατές βλέπουν την προσπάθεια της διευθύντριας και των υπαλλήλων να δημιουργήσουν αυτόν τον φανταστικό χρόνο για τον καθένα.Ο ρόλος μου είναι της καινούριας υπαλλήλου που έρχεται για να προσληφθεί και να μάθει πως λειτουργεί αυτό το διαφορετκό ξενοδοχείο.

* Το κείμενο του Γιάννη Καλαβριανού είναι ποιητικό και φιλοσοφικό στην ουσία του, καθώς μιλά για τον άνθρωπο που αναρωτιέται βασανιστικά τι να κάνει με τον χρόνο που περνάει. Με την φθορά το θάνατο, αλλά και πως να διαχειριστεί τη ζωή στο μεταξύ. Κι όλα αυτά χωρίς σοβαροφάνεια και περιττό βάρος. Απλώς με την αγωνία όποιου προσπαθεί να βρει απαντήσεις. Θα έλεγα πως αυτά τα στοιχεία καθιστούν το έργο μ έναν τρόπο κλασικό.
* Σ’ αυτήν την εποχή, που ο χρόνος πάγωσε για όλους μας ,ανακαλύψαμε σοκαρισμένοι πόσο κοντά ήμασταν τελικά σε μια τέτοια κατάσταση, σε μια παύση ζωής. Πολλοί αστειεύονται και με ρωτούν αν ο Γιάννης ήξερε κάτι για όλα αυτά που γίνονται, όταν το έγραφε….
DespinaGian28.png
* Η ανταπόκριση του κοινού ήταν πολύ ουσιαστική όταν παιζόταν η παράσταση. Ηταν σα να γινόμασταν συνένοχοι σε φόβους και σκέψεις βαθιές και ανομολόγητες. Πραγματικά πολύ συγκινητικό. Για μένα αυτή η παράσταση που ήταν η συνάντηση μου μ’ αυτό το κείμενο και μ’ αυτούς τους υπέροχους συνεργάτες σήμανε τόσα πολλά που νιώθω πως έχουμε φτιάξει έναν τόπο δικό μας, το <ξενοδοχείο μας>, στο οποίο κάποτε θα γυρίσουμε…Νιώθω ότι είναι εκεί και θα μας περιμένει. Πρακτικά δε γνωρίζω τίποτε για τη συνέχιση της παράστασης, φαντάζομαι πως τα πράγματα είναι τώρα περίπλοκα σε σχέση με τον προγραμματισμό του Εθνικού κι όλα αυτά που έχουν μεσολαβήσει. Πάντως αισθάνομαι ότι αυτός ο κύκλος δεν έχει κλείσει. Θα δούμε.
* Αυτό που συμβαίνει τώρα με τις online παραστάσεις σχετίζεται με την κατάσταση έκτακτης ανάγκης την οποία βιώνουμε. Αν γίνεται σωστά, δηλαδή με τη σύμφωνη γνώμη των συντελεστών και την αποδοχή του προσωρινού της μετάδοσης, όπως έγινε από το Εθνικό στην δική μας παράσταση, τότε βρίσκω ότι μπορεί ν’ αποτελέσει μέσο επικοινωνίας και πολιτισμικής συνάντησης για το σήμερα. Η ίδια η φύση του θεάτρου, όμως, που ναι τόσο αποκλειστικά ζωντανή, βιωματική και αναντικατάστατη πρέπει ν’ αποτελεί εγγύηση για την προστασία του στο μέλλον.
 * Κινηματογραφικά έχω κάνει μια ταινία μεγάλου μήκους στο Βελιγράδι που λεγόταν “Ψάχνοντας τον τυχερό”. κι ήταν καταπληκτική εμπειρία. Στην Ελλάδα έχω κάνει δυο ταινίες μικρού μήκους. Με τον Δημήτρη Γιαμλόγλου, που εκτιμώ πολύ, το “Πάμε πάλι” και το “Ονειρεύτηκα τα λευκά Χριστούγεννα”. Μου αρέσει πολύ το σινεμά, αλλά για κάποιους λόγους ακόμη δεν έχω βρεθεί μέσα σ’ αυτό όσο θα ήθελα.
DespinaGian19.jpg
* Στην τηλεόραση μεταξύ άλλων μπορώ να σταθώ σε δυο αξιόλογες δουλειές που έχω συμμετάσχει. Η μία ήταν του Γιωργου Κορδέλλα και η άλλη του Κώστα Κουτσομύτη.”Χορεύοντας στη σιωπή” καιι “Ματωμένα χώματα” αντίστοιχα. Χαίρομαι πολύ που φέτος ξεκίνησαν να γίνονται ξανά ωραίες σειρές. Ελπίζω αυτό να έχει και συνέχεια. Είναι ένα μέσο που διαμορφώνει σε μεγάλο βαθμό την καθημερινότητα του κόσμου και μπορεί να συνεπάγεται έμπνευση, επαγγελματισμό και γιατί όχι υψηλά επίπεδα αισθητικής.
* Στην Αθήνα με συγκλονίζει ακόμη και τόσα χρόνια μετά που μένω εδώ, το ότι μπορώ να περπατάω κάτω απ’ την Ακρόπολη, να κινούμαι μέσα σε τόση ιστορία. Η Αθήνα έχει τόση ομορφιά και τόση ασχήμια ταυτόχρονα που μόνο γοητευτική μπορώ να την πω. Μια πόλη με χαρακτήρα που την αγάπησα χωρίς να το καταλάβω.
* Η Θεσσαλονίκη είναι η πόλη μου, είναι όμορφη, την κουβαλάω μαζί μου συνέχεια. Νομίζω ότι η καρδιά μου ζεσταίνεται στη Σαλονίκη και ανθίζει στην Αθήνα…
DespinaGian16.jpg
* Το Αll4fun μ’ αρέσει γιατί είναι σύμμαχος της τέχνης και των ανθρώπων της. Η ομάδα σας κινείται από αγάπη και με αγάπη! Μπράβο σας!
& Αναλυτικές πληροφορίες για το Hotel Eternite
Του Κυριάκου Κουρουτσαβούρη, 12/4/2020
DespinaGian18.jpg
DespinaGian9.jpgDespinaGian11.jpg

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Σχετικά Άρθρα

Τελευταία Άρθρα