12.2 C
Athens
Τρίτη, 18 Φεβρουαρίου, 2025

Το πρόσωπο της εβδομάδας: Αντώνης Τσιοτσιόπουλος – Ηθοποιός / Συγγραφέας

Η αποστροφή προς το εκπαιδευτικό σύστημα τον έφερε στην υποκριτική. Και μια προσωπική ιστορία τον έστρεψε στη συγγραφή. Και όπως αποδεικνύεται και από τη σχετική συνέντευξη ο Αντώνης Τσιοτσιόπουλος γράφει χύμα και τσουβαλάτα, με ουσία, αλήθεια και καμία δηθενιά.

Έτσι είναι στην σκηνή, έτσι είναι και το έργο του, “Εθνικός Ελληνορώσων”, το οποίο θα συνεχίσει φέτος για 3η σερί σεζόν την επιτυχημένη του πορεία. Αυτήν τη φορά, μάλιστα, μετακομίζει στο Cartel από το Από Μηχανής Θέατρον, όπου έπαιζαν και τα “170 τετραγωνικά” του Γιωργή Τσουρή (θα παίζονται πλέον στα Ιλίσια Βολανάκης).
 
Βασικό κοινό στοιχείο των δύο παραστάσεων είναι πως τις σκηνοθετεί ο Γιώργος Παλούμπης. Υπάρχουν και άλλα βέβαια κοινά, όπως η ευρεία αποδοχή από τον κόσμο και από τους αναγνώστες του All4fun.

Στα 6α Θεατρικά Βραβεία Κοινού ο Γιώργος Παλούμπης πήρε βραβείο σκηνοθεσίας και στα φετινά, τα “170 τετραγωνικά” ψηφίστηκαν στις 10 καλύτερες παραστάσεις της σεζόν και πήραν το βραβείο καλύτερου νεοελληνικού έργου για τη θεατρική περίοδο 2018-19. Παραδόξως μάλιστα και στο 3ο έργο, που επίσης επαναλαμβάνεται φέτος και συμμετέχει ο Αντώνης (ο Μορμόλης στο Σύγχρονο Θέατρο) πάλι σκηνοθετεί ο Παλούμπης (σε συνσκηνοθεσία με τον Βασίλη Κουκαλάνι)

 
* Η υποκριτική προέκυψε από καθαρή τεμπελιά και μία τεράστια αποστροφή προς το τότε εκπαιδευτικό μας σύστημα, που ψυχανεμίζομαι πως τα ίδια σκατά παραμένει και τον τζόγο των πανελληνίων εξετάσεων. Δεν ήθελα να κάτσω να διαβάσω και να παπαγαλίσω τις παπαριές που μας σερβίρανε και όταν έμαθα από κάπου πως μπορείς να γίνεις ηθοποιός εξεταζόμενος σε δύο μονολόγους ένα ποιημα και ένα τραγούδακι της αρεσκείας σου, είπα μάνα αυτό θα κάνω, Θα γίνω ηθοποιός. Από που κι ως που, μου λέει, παιδάκι μου; Από εδώ μέχρι εκεί, της είπα. Και πήγα και έδωσα στα εθνικά και στα υπουργεία και δεν πέρασα και πήγα στο σπίτι και έκλαιγα και μου λέει η μάνα μου, μην κλαις παιδί μου, μου λέει, θα την βρούμε την άκρη και πήγα και γράφτηκα στη σχολή του Διαμαντόπουλου του Βασίλη που πολύ τον πήγαινα γιατί ήτανε τεράστιος. Και με δεχτήκανε μιας και πλήρωνα τις συνδρομές μου και την πρώτη χρονιά δεν μου άρεσε, αλλά την δεύτερη μου άρεσε, και συνέχισα και τελείωσα και έκανα και τον κομπάρσο στο Μέγαρο Μουσικής και έπαιξα και σε ένα βίντεο – κλιπ της Κατερίνας της Στανίση και έγινα ηθοποιός.
 
_DME0188 copy.jpg
 
* Παράλληλα έγραφα κιόλας διάφορα πραγματάκια και όταν χάσαμε τον φίλο μας τον Χάρη που τον αγαπούσα τόσο πολύ, είπα θα γράψω ένα έργο γι’ αυτόν και έβαλα μέσα και πιστόλια και ιδιωτικούς ντέτεκτιφ που του άρεσαν και το δώσαμε στον Άδειο Χώρο της πειραματικής του Εθνικού  και τους άρεσε και σ’ αυτούς και μας δώσανε έναν άδειο χώρο και το παίξαμε. Μέτα μου είπαν δεν γράφεις και τίποτα άλλο; Και έγραψα. Και μου άρεσε πολύ και γράφω ακόμα.
 
 * Υποκριτική για εμένα σημαίνει να βρίσκεσαι με ανθρώπους που γουστάρεις για να κάνεις πράγματα που γουστάρεις και μόνο αυτό. Καμιά φορά βέβαια τυχαίνει να πέσεις και σε μαλάκες και να τους ανεχτείς και να κάνεις πράγματα που δεν γουστάρεις, λόγω του ότι πρέπει να βγάλεις κανά φράγκο και αναγκάζεσαι να κάνεις κι εσύ τον μαλάκα μπας και καταφέρεις να συνεννοηθείς. Σε αυτή την περίπτωση η υποκριτική για εμένα δεν σημαίνει τίποτα απολύτως. Και το εννοώ. Τίποτα. Καλύτερα πρεζάκιας…
 
* Στη συγγραφή είναι αλλιώς. Είσαι μόνος, δημιουργείς τους δικούς σου μαλάκες και πορεύεσαι… Κι άμα δεν τους γουστάρεις, πατάς ένα ντιλίτ και μπάι μπάι μπάρμπαρα. Και είναι πολύ ωραία να γράφεις και να σβήνεις και σημαίνει πολλά, είναι κάτι σαν ψυχολογική υποστήριξη του εαυτού σου ένα πράμα, αλλά θέλει χρόνο.
 
* Με ποια κρίση να κάνεις (γέλια)  Δεν ξέρω. Εγώ την κρίση την αντιμετώπισα σαν σερβιτόρος.
 
_DME0275 copy.jpg
 
* Η δουλειά της τέχνης, αν θέλει να λέγεται τέχνη και όχι θερμοσίφωνας, είναι να βάζει τα ερωτήματα. Αλίμονο στην τέχνη που δίνει απαντήσεις και σκατά στην τέχνη που διδάσκει. Σκατά στην τέχνη που κουνάει δάχτυλο και μας λέει τι πρέπει να κάνουμε και πως. Και άμαν είναι έτσι να είναι η τέχνη, σκατά στην τέχνη γενικώς.
 
* Ο “Εθνικός Ελληνορώσων” προέκυψε με τον Γιώργο τον Παλούμπη, που μας ανάγκασε ο Θάνος ο Αλεξίου να φτιάξουμε κάτι μαζί και μας άρεσε η ιδέα και τον φτιάξαμε. Εγραφα εγώ τους διαλόγους, τους έδινα στον Παλούμπη αυτός μου έλεγε γιατί το ένα και γιατί όχι το άλλο, εγώ του έλεγα, δίκιο έχεις ρε Γιώργο και πήγαινα σπίτι και ξανάγραφα και μετά του έδειχνα και τον ρωτούσα σου αρέσει αυτό και μου έλεγε εντάξει και βρήκαμε και άλλα τέσσερα γελοία υποκείμενα και κάναμε πρόβες και έγινε. Και δεν ξέρω για την επιτυχία αλλά δυο χρόνια τώρα γουστάρουμε και για αυτό και το ξανακάνουμε.
 
* Σημαίνει πολλά ο Εθνικός, αλλά κυρίως σημαίνει πως όταν κάποια πράγματα γίνονται με αγάπη, γίνονται απλά και όμορφα και τα υπόλοιπα είναι οδοντόκρεμες που λένε. Να πηγαίνεις στο θέατρο και να αισθάνεσαι πως είναι σαν να πας να παίξεις ένα μπασκετάκι με τα φιλαράκια σου και να φτάνεις στο θέατρο και να συμβαίνει ακριβώς αυτό… Και να έρχεται και κόσμος να σε βλέπει και να σου λέει τι ωραία που ήτανε και μπράβο. Τι άλλο να ζητήσουμε; Είναι ένα αρκετά βιωματικό έργο. Έχει μέσα ιστορίες δικές μου και φίλων μου ανακατεμένες και διασκευασμένες έτσι ώστε να καταλλήξουν να αφορούν και κανέναν άλλον. Είναι ένα έργο για τους ανθρώπους μας και για την γενιά μας.
 
22031_22386_zoomed__dme0066-copy.jpg
 
* Στα “170 τετραγωνικά”, συνεργάστηκα για πρώτη φορά με ανθρώπους που δεν τους ήξερα καθόλου, αλλά τους έμαθα και με μάθανε και ήταν πολύ ωραία και θα ξανασυνεργαστούμε λέμε… Με φώναξαν ο Παλούμπης και ο Τσουρής για να πάω να κάνω  τον ηθοποιό νόμιζα, αλλά προέκυψε μια τόσο δημιουργική συνάντηση που είχε ως κατάληξη να βρεθώ να δουλεύω όπως ακριβώς μου αρέσει να γίνονται τα πράγματα. Η όποια επιτυχία μπορεί να έχουν και τα δύο έργα, έχω την εντύπωση, δεν ξέρω, αλλά έχω την εντύπωση πως οφείλεται στο ότι είναι δύο έργα κανονικά, που λένε τις ιστορίες κανονικών ανθρώπων και απευθύνονται σε κανονικούς ανθρώπους, χωρίς παπαριλίκια και δήθεν και τάχα μου και τέχνες και μπαρμπούτσαλα. Μάλλον γι’ αυτό. Ξέρω ‘γω;
 
* Το να συνεργάζεσαι με τον Γιώργο Παλούμπη είναι και γαμώ! Πως να είναι; Ο Παλούμπης είναι εγγύηση. Και δεν είναι μόνο αυτά τα δύο, κάνουμε και τον Μορμόλη, παιδικό θέατρο τώρα, που το σνόμπαρα μέχρι αηδίας και να… Πως να το πω; Όταν ρε παιδί μου, δουλεύεις πετώντας από πάνω σου, την αγωνία της αναγνώρισης, την βλακεία του εγωισμού σου, την ηλιθιότητα των δεδομένων σου, τα δεσμά του ψώνιου σου και τα αντικαταστήσεις με την γνώση του αντικειμένου σου, την κατανόηση για τους συνεργάτες σου, την αγάπη και την καύλα γι’ αυτό που κάνεις και με σκατά να μαγειρέψεις, το φαί θα βγει νόστιμο. Σκέψου να βάλεις και κιμά! Αυτό κάνει ο Παλούμπης, έρχεται στην πρόβα με πολλά κιλά κιμά.

* Για τους υπόλοιπους συνεργάτες τι να πω; Θα έπρεπε να αρχίσω να λέω για έναν έναν αλλά έχω και άλλες ερωτήσεις να απαντήσω και έχω πρόβα σε λίγο και πρέπει να πάω. Το μόνο που έχω να πω είναι πως πραγματικά αισθάνομαι πολύ τυχερός που έχει δημιουργηθεί, έχω την εντύπωση, ένα παλιό μου όνειρο… Μια άτυπη ομάδα συνεργατών που προβλέπεται να κάνουμε διάφορα πραγματάκια στο μέλλον. Να έρθετε να τα δείτε και τα τρία αν έχετε χρόνο και διάθεση (ξέρω πως έχεις δει τα δύο ήδη) και αν θέλετε, ελάτε και στην “Βασίλισσα της Ομορφιάς” του Μακ Ντόνα, σε σκηνοθεσία της Ελένης της Σκότη, που θα ανέβει στο Επί Κολωνό τον Δεκέμβρη. 

 
170_m2_reverse1_copy1.jpg
  
* Κοίτα… Θεωρητικά και ιδεολογικά έχω μια αποστροφή προς τις βραβεύσεις και τα βραβεία και τους διαγωνισμούς, γιατί έχω μια μικρή εντύπωση, πως γεννάνε ανταγωνισμούς και ψώνια και ιστορίες και κανονικά θα έπρεπε να σου πω πως δεν τα γουστάρω. Αλλά ξέρεις τι χαίρομαι ειλικρινά με τα δικά σας; Νοιώθω πως είναι ένα πράγμα που ξεκίνησε με ειλικρίνεια και νοιάξιμο για το θέατρο αλλά κυρίως για τους ηθοποιούς.

* Νοιώθω πως τα βραβεία All4fun είναι βραβεία που αφορούν τους ανθρώπους του θεάτρου και όχι τις παραγωγές και πραγματικά μου αρέσει πάρα πολύ αυτό. Και βλέπω πως είναι σαν ένα μικρό παιδί που το βλέπεις κάθε χρόνο να μεγαλώνει και να γίνεται όλο και καλύτερο γιατί παίρνει αγάπη από τους γονείς του. Αν παίρνεις αγάπη, αγάπη δίνεις. Οπότε δεν ανησυχώ καθόλου, να συνεχίσετε να δίνετε βραβεία και φυσικά και χάρηκα και με τις δύο βραβεύσεις. Τι λέμε τώρα; Αν είναι έτσι, είναι ωραία. 

 
* Περιμένω πως και πως να ξεκινήσουμε στη νέα σεζόν, γιατί το καλοκαίρι ναι μεν ξεκουράστηκα, αλλά έπαθα και την κατάθλιψη του κενού και σιχάθηκα να κάθομαι, αλλά τώρα όλα καλά. Έχουμε αρχίσει τις πρόβες, οπότε καλά. Και δύο καινούρια έργα γράφω, το ένα με τον Παλούμπη, το άλλο μόνος μου και σενάρια έχω γράψει και γράφω αλλά όπως έλεγε και ένας φίλος μου… Τι να το κάνεις; Η μισή Ελλάδα γράφει και η άλλη μισή την γράφει στ’ αρχίδια της. 
 
170 Τετραγωνικά.jpg
* Η σχέση μου με τον κινήματόγραφο είναι μια σχέση εξάρτησης. Έχω μέχρι στιγμής παίξει σε αρκετές μεγάλου και μικρού μήκους ταινίες και θέλω κι άλλες. Τελειώνει η μία και περιμένω πως και πως την επόμενη. Είναι ένα άλλο σύμπαν, πολύ διαφορετικό κατά την ταπεινή μου γνώμη από το θέατρο και να σου πω την αλήθεια το προτιμώ.

* Πιστεύω πως ο κινηματογράφος δείχνει μια ευγένεια προς τον ηθοποιό που το θέατρο λόγω των αρχαίων καταβολών του, δεν δίνει τόση σημασία σε ευγένειες και ευαισθησίες. Μας αντιμετωπίζει περισσότερο σαν μονομάχους στην αρένα και ενώ αυτό αδιαμφησβίτητα (πως γράφεται τώρα αυτό;) εμπεριέχει μια γοητεία, παράλληλα έχει και μία σκληρότητα που πολλές φορές μπορεί να σε φέρει σε περίεργα όρια.  

 
* Η τηλεόραση τώρα, είναι άλλο κανάλι. Μια μαλακία και μισή είναι. Σανός για τα πρόβατα είναι. Σκατά να πέσουν να τους λούσουν. Αν είναι να είναι έτσι όπως είναι καλύτερα να μην είναι. Μηδέν. Τίποτα. Να πάνε να γαμηθούνε. Τα τσουτσέκια να πούμε… Αλλά απ’ ό, τι κατάλαβα η ερώτηση είναι για τα σήριαλ και εγώ παρασύρθηκα λίγο. Οπότε ας μαζευτώ και ας απαντήσω. Μια παπαριά είναι κι αυτά. Κάθονται και μας σερβίρουνε για ηθοποιούς την κάθε κυρία Πατσαβουρίδου και τον κάθε κύριο Κοκορνιόκο και εμείς πρέπει να λέμε αχ καλέ τι ωραία! Σενάρια για την λαϊκή, η μια ατακούλα πίσω από την άλλη, εργασιακές συνθήκες για την Μανωλάδα… Παπαριές καμαρωτές. Και τις τρώμε! Τις χαύουμε και τις υποστηρίζουμε. Κάποια αξιόλογα πράγματα και αρκετοί αξιόλογοι ηθοποιοί έχουν περάσει από την τηλεόραση, εντάξει, αλλά σε σχέση με τα αίσχη που έχουμε δει και καταπιεί είναι τίποτα. Όποτε έχει πάρει η τηλεόραση κάτι από την διαδικασία του κινηματογράφου σε σχέση με το όραμα την οργάνωση την εκτέλεση και τις εργασιακές συνθήκες, κάτι έχει πάει να γίνει. Αλλά μέχρι εκεί. Συγνώμη για το ξέσπασμα.
 
Tsio (3).jpg
 
* Έχω σκηνοθετήσει κάποια έργα, κυρίως δικά μου και είναι μια διαδικασία που μου αρέσει πολύ, αλλά προτιμώ να παίζω. Δεν τραγουδάω, δεν χορεύω, δεν αθλούμαι χωρίς να είμαι περήφανος γι’ αυτό. Μόνο στον “Εθνικό Ελληνορώσων”.
* Όταν γνώρισα τον κύριο Σταύρο Τσιώλη που δυστυχώς μας άφησε αυτό το καλοκαίρι, και μου εμπιστεύτηκε να σκηνοθετήσω και να παίξω στο έργο του “Η Πόρτα”, ήταν μάλλον η πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής μου. Θυμάμαι είχα φύγει από του Φλόκα στο Μαρούσι με τα πόδια και όταν σήκωσα το κεφάλι μου για να δώ που βρίσκομαι, είχα φτάσει Ομόνοια από την χαρά μου.

* Ένας τεράστιος κινηματογραφιστής και συγγραφέας και η γνωριμία και η συνεργασία, μια τεράστια τιμή για μένα που θα την κουβαλάω για την υπόλοιπη ζωή μου.  Και για τους τωρινoύς συνεργάτες έχω να πω τα καλύτερα, αλλά περιμένω να πεθάνουνε πρώτα και μετά… 

 
Tsio (2).jpg
 
* Δεν θα ήθελα να βρίσκομαι πουθενά αλλού από την Αθήνα. Την γουστάρω, την γαμώ και την υποστηρίζω.
 
* Στο είπα με έναν τρόπο και πριν, πιστεύω πως η αρχή και ο πυρήνας του πράγματος στο All4fun είναι η αγάπη προς τον ηθοποιό. και μου αρέσει κι αυτό. Οι περισσότεροι είμαστε βασανισμένα πλασματάκια και είναι καλό να έχουμε κάποιον να μας δίνει που και που μια σημασία…
 
& Αναλυτικές πληροφορίες για τα “170 Τετραγωνικά” ακολουθούν
 
&& Αναλυτικές πληροφορίες για τα “170 Τετραγωνικά” ακολουθούν ΕΔΩ:
 
&&& Αναλυτικές πληροφορίες για τα “170 Τετραγωνικά” ακολουθούν ΕΔΩ:

Του Κυριάκου Κουρουτσαβούρη, 30/9/2019

 
29251019_205804550174082_1814151821_o.jpg
54220523_2097865420297795_5186746190485520384_n.jpg
AMALIA_ARSENH_ANTWNHS__________TSIOTSIOPOYLOS.jpg
 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Σχετικά Άρθρα

Τελευταία Άρθρα