6.4 C
Athens
Σάββατο, 8 Φεβρουαρίου, 2025

Το πρόσωπο της εβδομάδας: Λευτέρης Αγγελάκης – Ηθοποιός / Μουσικός

Σ’ ένα οικογενειακό περιβάλλον, όπου κυριαρχούσε το καλλιτεχνικό κομμάτι από μικρός αγάπησε τη μουσική.

Πιάνο, τραγούδι και ένα χαμογελαστό ντο ηχούσε στο σπίτι του στο Ηράκλειο, όταν με τον καιρό προσπάθησε να βελτιώσει τη σκηνική του παρουσία μέσω ενός θεατρικού εργαστηρίου.

Τότε ήταν που ο Λευτέρης Αγγελάκης άρχισε ν’ αξιοποιεί περισσότερο όλα του τα ερεθίσματα. 

Και όταν με το καλό πήρε το πτυχίο του ως Ηλεκτρολόγος Μηχανολόγος αποφάσισε να μην ασχοληθεί με τους υπολογιστές, αλλά μ’ εκείνο που τον έκανε να ξανανιώνει, όπως είναι το παιχνίδι πάνω στη σκηνή.

Περνώντας στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών αποφάσισε να “μηδενίσει” το κοντέρ, έκανε μια επανεκκίνηση στο πώς αντιλαμβανόταν την υποκριτική και έκτοτε έχει πάρει πλέον τον δρόμο του.

Lefteris Aggelakis4.jpg

Με σημαντικές συνεργασίες στο ενεργητικό του, όπως η συμμετοχή του στην Ιλιάδα του Στάθη Λιβαθινού ο Λευτέρης υποδύεται από το ξεκίνημα της φετινής σεζόν τον Αχιλλέα στον “Μεγάλο περίπατο του Πέτρου” της Άλκης Ζέη στο ΚΘΒΕ σε σκηνοθεσία Τάκη Τζαμαργιά. Μιας παράσταση που είχε πολύ μεγάλη επιτυχία στη Θεσσαλονίκη και θα συνεχιστεί και μετά το Πάσχα.

* Μεγάλωσα σ’ενα σπίτι που οι τέχνες έκαναν πάρτι. Ο πατέρας μου, κατασκευαστής κοσμημάτων και κομπολογιών, αυτοδίδακτος. Η μητέρα μου, ένα χαρούμενο πλάσμα που τραγουδάει όλη μέρα, χορεύει και παίζει πιάνο. Ο αδερφός μου μουσικός, αρκετά μεγαλύτερος, κλασσικός τραγουδιστής κι αργότερα δάσκαλος τραγουδιού. Έτσι το πιάνο στο σαλόνι μας, δεν ήταν μόνο ένα έπιπλο για σεμεδάκι και φωτογραφίες. Έπαιζαν σ’ αυτό η μητέρα μου, ο αδερφός μου και οι φίλοι του. Ασφαλώς και είχε σεμεδάκι και φωτογραφίες. Δεν θα μπορούσε άλλωστε να λείπει η φωτογραφία του παππού μου του Λευτέρη. Τον θυμάμαι να παίζει πιάνο, κιθάρα, ακορντεόν, φυσαρμόνικα, να τραγουδάει… Έμπαινε στο σπίτι χαμογελαστός με μπαλόνια και καραμέλες κι εγώ τραγουδιστά φώναζα “Ντο”. Εκείνος τότε έτρεχε στο πιάνο να δει αν αυτό που τραγούδησα ήταν όντως Ντο!!!

* Αρχικά ήθελα να ασχοληθώ με τη μουσική και το τραγούδι επηρεασμένος από το οικογενειακό περιβάλλον. Μάθαινα πιάνο και τραγουδούσα. Είπα να παω σ’ενα θεατρικό εργαστήρι να βελτιώσω τη σκηνική μου παρουσία στο τραγούδι…Το θέατρο παντρεύει όλες τις τέχνες. Αξιοποιεί όλα μου τα ερεθίσματα. Η μουσική παραμένει μεγάλη μου αγάπη. Τα θεωρώ Ένα.

Lefteris Aggelakis6.jpg

Υποκριτική για μένα σημαίνει παιχνίδι. Παίζω θέατρο, παίζω μουσική, χορεύω, τραγουδάω. Βασικός κανόνας, όσο κι αν ακούγεται αυτονόητο, είναι να είσαι στο Εδώ και Τώρα (δηλαδή ν’ ακούς, να παρατηρείς και ν αναπνέεις). Ακριβώς όπως ένα παιδί κάνει όταν παίζει. Το παιχνίδι αλλάζει σε κάθε παράσταση, αλλά έχει τον ίδιο κύριο στόχο: Την αφήγηση μιας ιστορίας με ενδιαφέροντα τρόπο. Τους κανόνες του παιχνιδιού τους ανακαλύπτουμε στην πρόβα. Αυτοί κάνουν το παιχνίδι ενδιαφέρον. Δημιουργούν ένα πλαίσιο-καμβά μέσα στο οποίο παίζεις ελεύθερος. Με τον παρτενέρ, με το κοινό, με το κείμενο, με το νευρικό σου σύστημα, το ρυθμό, το χώρο, το χρόνο…

* Οικονομική κρίση αντιμετώπιζε πάντα η πλειοψηφία των ηθοποιών. Όμως έχει βαθύνει κι άλλο. Κάποιες φορές σκέφτομαι: γιατί να μη μπορώ να πληρώνω τους λογαριασμούς μου χωρίς τόσο άγχος; Ας μην γκρινιάζω όμως. Οι περισσότεροι ηθοποιοί της γενιάς μου ζουν πολύ χειρότερες καταστάσεις. Από το 2012 που ολοκλήρωσα τις σπουδές μου εργάζομαι σχεδόν αδιάλλειπτα, με πλήρωναν στην ώρα τους και κατά βάση με μισθό ακόμα και σε πρόβες, στο ελεύθερο θέατρο (καθόλου αυτονόητο).

Lefteris Aggelakis1.jpg

* Εργάστηκα στο Εθνικό Θέατρο και τώρα στο ΚΘΒΕ, σε οικονομικά ιδανικές συνθήκες μπροστά στην λυπηρή πραγματικότητα με την οποία έρχεσαι συνήθως αντιμέτωπος στο ελεύθερο θέατρο. Τρέμω κάθε φορά που τελειώνει μια παράσταση, αν δεν έχω κλείσει τι θα κάνω μετά. Ήμουν στη σχολή όταν ξέσπασε η κρίση. Ταρακούνησε τη γενιά μου. Σιγά σιγά αποκτούσαμε πολιτική ματιά στα πράγματα, είχαμε όλοι κάτι να “πούμε”. Κάτι που μας αφορούσε όλους. Κάτι που μας έκανε να ξεσκαλίσουμε λίγο την αδίδακτη ιστορία μας για να ερευνήσουμε τις ρίζες του προβλήματος. Επίσης παρατηρώ πως μέσα στην κρίση ο κόσμος αναζητά καταφύγιο στο θέατρο. Λες γι’ αυτό να είναι όλα υπόγεια!;

* Η τέχνη πρώτα απ’ όλα ψυχαγωγεί. Κάποιες φορές μας προβληματίζει, θέτει εύστοχες ερωτήσεις χωρίς απάντηση, χωρίς ”ηθικό δίδαγμα” και διδακτισμό. Όμως, εστιάζοντας σ’ ένα πρόσωπο ή μια κοινωνική ομάδα, μας δίνει την ευκαιρία να μπούμε για λίγο στη θέση κάποιου άλλου. Μας εξασκεί στο να καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλο.

* Παίζω στην παράσταση “Ο Μεγάλος περίπατος του Πέτρου” της Άλκης Ζέη, σε σκηνοθεσία Τάκη Τζαμαργιά, στο Βασιλικό Θέατρο του ΚΘΒΕ. Υποδύομαι τον Αχιλλέα, έναν αντάρτη, καλλιτέχνη από τη Σχολή Καλών Τεχνών, που την περίοδο της κατοχής στην Αθήνα, μέσα απο ένα ατελιέ που έχει μετατρέψει σε γιάφκα, στο οποίο συζεί με την αραβωνιαστικιά του, οργανώνει το αντάρτικο κατά των δυνάμεων του άξονα. Στρατολογεί ακόμα και παιδιά. Ένα απ’ αυτά είναι κι ο Πέτρος.

Lefteris Aggelakis3.JPG

* “Ο Μεγάλος Περίπατος του Πέτρου”, σε σκηνοθεσία Τάκη Τζαμαργιά, έχει γνωρίσει τεράστια επιτυχία. Αυτό είναι το 3ο ανέβασμα. Παίχτηκε 2 χρονιές στο Εθνικό Θέατρο και 2 χρονιές στο ΘΟΚ. Ο κόσμος ενθουσιάζεται κι εδώ. Μικροί και μεγάλοι έρχονται στα παρασκήνια με μάτια λαμπερά και βουρκωμένα. Είναι μια παράσταση στην οποία όλες οι τέχνες συμπράττουν για την αφήγηση μιας υπέροχης ιστορίας. Το μυθιστόρημα/διασκευή, η σκηνοθεσία, η μουσική και το εικαστικό κομμάτι της παράστασης χτίζουν ένα κόσμο μέσα στον οποίο κάθε ηθοποιός χαίρεται που υπάρχει. Σ’ αυτόν τον κόσμο ο θεατής κάνει μαζί μας τον δικό του περίπατο στην κατοχική Αθήνα, ακολουθώντας τα χνάρια του Πέτρου.

Τον σκηνοθέτη Τάκη Τζαμαργιά τον γνώρισα ως Καλλιτεχνικό Διευθυντή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά, παίζοντας στην “Ιλιάδα” του Στάθη Λιβαθινού. Έκτοτε συναντιόμασταν σε παραστάσεις που σκηνοθετούσε και σε παραστάσεις που έπαιζα. Είναι από τους σκηνοθέτες που ήθελα πολύ να συνεργαστώ. Ανακοινώθηκε ακρόαση στο ΚΘΒΕ στη Θεσσαλονίκη. Πήρα την απόφαση να ανέβω χωρίς πολλή σκέψη. Η συνεργασία εδώ ήταν και είναι υπέροχη. Η διεύθυνση του ΚΘΒΕ έχει την πόρτα ανοιχτή για οποιαδήποτε ιδέα ή πρόβλημα προκύπτει. Ο σκηνοθέτης μας Τάκης Τζαμαργιάς αγαπάει πολύ αυτή την παράσταση και μας έκανε να την αγαπήσουμε κι εμείς. Γνώρισα πολύ αξιόλογους ανθρώπους-συνεργάτες. Ηθοποιούς, σκηνογράφους, χορογράφους, μουσικούς, τεχνικούς…

58380917_2162886947128975_6010462583612506112_n.jpg

* Όταν πήρα το πτυχίο μου ως Ηλεκτρολόγος Μηχανικός, αποφάσισα να μην ασχοληθώ άλλο με την Ηλεκτρολογία και τους Υπολογιστές που αγαπούσα πολύ. Ήθελα να προχωρήσω ως ηθοποιός. Σπούδασα Δραματική στο Ωδείο Αθηνών. Έχοντας ήδη ασχοληθεί με το θέατρο στο Ηράκλειο Κρήτης (σεμινάρια, εργαστήρια, ομάδες και παραστάσεις), δυσκολεύτηκα πάρα πολύ στην αρχή. Έπρεπε πρώτα να μηδενίσω το κοντέρ και να μάθω υποκριτική απ’ την αρχή. Αποφάσισα να μην “παίζω”, να χαλαρώσω, να μην υπερπροσπαθώ και σιγά σιγά ξεκίνησαν τα άλματα προόδου.

* Ημασταν ένα έτος με πολύ ισχυρές προσωπικότητες και ο Κων.Αρβανιτάκης, για να καταφέρει να μας κάνει ομάδα, επιστράτευσε dream team καθηγητών υποκριτικής. Έχω συνεργαστεί με παιδιά απ’ το έτος μου κι όποτε συμβαίνει είναι υπέροχο! Μου λείπουν οι συμμαθητές μου, χαίρομαι με τις επιτυχίες τους και θέλω να τους στηρίζω πάντα, διότι είμαστε μια οικογένεια. Μεγαλώσαμε θεατρικά μαζί. Μέρα νύχτα στο Ωδείο Αθηνών, σε σπίτια και αυλές, κανοντας πρόβες.

58373072_436280370250594_6217230456794906624_n.jpg

Γράφω ποιήματα-τραγούδια και κάποια στιγμή σκοπεύω κάτι να κάνω μ’αυτά, αλλά είμαι λίγο τελειομανής… Έχω γράψει μουσική για παραστάσεις. Μου αρέσει η φωτογραφία, η εικόνα, το κάδρο και η σκέψη του συνόλου μέσα στο οποίο βρίσκομαι. Στις πρόβες παρακολουθώ τη διαδικασία του κάθε σκηνοθέτη και ως ηθοποιός προτείνω τις ιδεές μου στην πράξη.

* Φλερτάρω με τη σκηνοθεσία. Μου αρέσει να οδηγώ έναν ηθοποιό. Μόλις τελείωσα τη σχολή, μου ζήτησε μια φίλη να τη βοηθήσω (άνευ αμοιβής φυσικά) και πέρασε στις εξετάσεις. Από τότε με κυνηγάει η διδασκαλία. Όσο διδάσκω, νιώθω πως βελτιώνομαι ως ηθοποιός και προπονούμαι για σκηνοθέτης.Το τραγούδι, εκτός από βασικό όργανο και ατού μου, είναι για μένα βιολογική ανάγκη. Παίζω πιάνο, ακορντεόν και κρουστά, αλλά η φωνή είναι το ωραιότερο μουσικό όργανο, μπορεί να μιμηθεί ήχους ή άλλα όργανα, να σχηματίζει λέξεις. Κάθε φωνή φέρει τη μοναδική υπογραφή της.

Lefteris Aggelakis10.jpg

* Μου αρέσει να μαθαίνω το σώμα μου. Έχω εργαστεί με πολύ αξιόλογες χορογράφους κι έμαθα χρήσιμα πράγματα. Η Φρόσω Κορρού, χορογράφος της τρέχουσας παράστασης, με ξεκλείδωσε σωματικά με την τεχνική της “Βιωματικό, Ποιητικό Σώμα”. Παίζω με τα όριά μου. Φωτιές, ξυλοπόδαρα, jumping stilts… Όταν βγάζεις τα ξυλοπόδαρα και πατάς στο έδαφος με τα πόδια σου, είναι απερίγραπτο. Νιώθεις ότι μπορείς να κάνεις τα πάντα. Πετάς!

* Μου αρέσει πολύ το ποδήλατο και το τρέξιμο αλλά πιο πολύ απ όλα, τα θαλάσσια σπορ. Κολύμπι, water-ski και wakeboard που είναι το αγαπημένο μου άθλημα, τρέχεις πάνω στο νερό, κάνεις άλματα και φιγούρες. Πρόσφατα έκανα snowboard και για πρώτη φορά και εκτός πίστας. Ελευθερία! Περνούσαμε ανάμεσα απ’ τα δέντρα. Έπεφτα και ξανασηκωνόμουν…έτσι κάνω στη ζωή μου. 

Lefteris Aggelakis0.jpg

* Αισθάνομαι ιδιαίτερα τυχερός! Έχω συνεργαστεί με σκηνοθέτες και ηθοποιούς που ονειρευόμουν. Είμαι περήφανος για όλες τις παραστάσεις που έχω συμμετάσχει ως τώρα. Σχεδόν όλες παιζόντουσαν για 2η, 3η ακόμα και 4η χρονιά. Η συνεργασία μου με τον “Μικρό Νότο” και παράλληλα με την ομάδα του Στάθη Λιβαθινού για 5 έτη ήταν για μένα ένα σπουδαίο masteclass. Βγήκα απ τη σχολή κι έπαιζα κατ’ ευθείαν πλάι σε μεγάλους ηθοποιούς-δασκάλους, όπως τον αγαπημένο μου δάσκαλο Δημήτρη Ήμελλο. Έπρεπε όμως να ανοίξω τα φτερά μου. Η συνεργασία με τον Τάκη Τζαμαργιά ήρθε στην καλύτερη δυνατή στιγμή για μένα. Δεν ονειρεύομαι συγκεκριμένους ρόλους ή έργα. Αυτό που πάντα αναζητώ είναι να αποτελώ σημαντικό μέρος μιας όμορφης παράστασης.

Είμαι μεγαλωμένος στο Ηράκλειο της Κρήτης. Όχι απλά θέλω θάλασσα, θέλω να τη βλέπω κάθε μέρα, να νιώθω τον αέρα της κι ας έχει υγρασία. Στην Αθήνα μου λείπει η θάλασσα. Είναι ένα γκρίζο χάος που μου πήρε λίγο καιρό να το συνηθίσω, αλλά έμαθα να αγαπώ την ποικιλία του και ν’ αναζητώ την κρυμμένη ομορφιά του. Η πρωτεύουσα έχει κάτι γειτονιές, όπως το Μέτς που δεν το αλλάζω με τίποτα, τα Αναφιώτικα, την Πλάκα… Έχει την Ακρόπολη, το Καλλιμάρμαρο, τη σύνδεση με την Αρχαία Ελλάδα. Αγαπημένος μου δρόμος για περπάτημα η Διονυσίου Αεροπαγίτου. Έχει όμως και τη σύνδεση με το τώρα, με τους πεινασμένους πρόσφυγες, τους άστεγους και τους χρήστες ναρκωτικών. Καλό είναι να τα βλέπεις όλα. Να μη ζείς σε μια ουτοπία, προφυλαγμένος, με την πλάτη γυρισμένος σ’ όλα τα προβλήματα της ανθρωπότητας.

Τώρα βρίσκομαι στη Θεσσαλονίκη: σαν μια μικρή Αθήνα με άρωμα Κρήτης.

Αισθάνομαι το All4fun δίπλα μου. Με ενημερώνει μέσα απ’ την πλατφόρμα του για ακροάσεις και νέα που μ’ αφορούν. Με τη φρεσκάδα του στηρίζει νέους καλλιτέχνες, δίνοντας ευκαιρία σ’εμάς και σ’αυτούς να τους γνωρίσουμε.

& Αναλυτικά στοιχεία για την παράσταση “Ο Μεγάλος περίπατος του Πέτρου” σε σκηνοθεσία Τάκη Τζαμαργιά ΕΔΩ:

Του Κυριάκου Κουρουτσαβούρη, 26/4/2019

Lefteris Aggelakis9.jpg

 

 

 

Lefteris Aggelakis8.jpg

 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Σχετικά Άρθρα

Τελευταία Άρθρα