Δύσκολα συναντάς τόσο δοτικούς και ευγενικούς ανθρώπους στην Ελλάδα, όπως ο Γιάννης Λασπιάς.
Και είναι ακόμα σπανιότερο, να παραμένουν έτσι όταν αναλαμβάνουν να ηγηθούν μιας ομάδας, όπως συμβαίνει με τους σκηνοθέτες.
Έχοντας μοιραστεί σχεδόν στα δύο για το ποια ιδιότητα τον αντιπροσωπεύει περισσότερο αυτήν την περίοδο συνεχίζει να υποδύεται τον Λαουντίζι στο “Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε” που πήρε και άλλη παράταση στο Τόπος Αλλού.
Εκεί ουσιαστικά γίνεται ο ίδιος ο Πιραντέλο επί σκηνής, ένας χαρακτήρας από τους πιο συναρπαστικούς μέχρι τώρα στην καριέρα του.
Παράλληλα αυτήν την στιγμή βρίσκεται σε εντατικές πρόβες για μια παράσταση, που αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον και διαθέτει εξαιρετικό καστ. Ο λόγος για την “Ιστορία έρωτα και αναρχίας”, που θ’ ανέβει στο Bios στις 21 Φεβρουαρίου.

“Διασκευάζω και σκηνοθετώ το έργο της Λίνα Βερτμίλερ, που θίγει ζητήματα πάντα και παντού επίκαιρα. Είναι ένα ισχυρό μήνυμα για την απειλή του φασισμού ή οποιουδήποτε ολοκληρωτικού καθεστώτος που μιλάει για τη μοίρα όλων αυτών που στάθηκαν αντιμέτωποι σε αυτά ενώ, ταυτόχρονα, αποθεώνει τον έρωτα ως την απόλυτη πηγή ζωής. Ισορροπεί δεξιοτεχνικά ανάμεσα στην πολιτική τραγωδία και στην ανατρεπτική κωμωδία παντρεύοντας τη ζωή με τον έρωτα, τον θάνατο και την ίδια την επανάσταση. Στη συγκεκριμένη θεατρική ματιά ολόκληρο το έργο ζωντανεύει μέσα από τη μνήμη και τη ματιά του Τουνίν, του νεαρού αγρότη που ταξιδεύει στη Ρώμη για να σκοτώσει τον Μουσολίνι, ο οποίος συμπεριφέρεται και δρα ως μία σύγχρονη και συνάμα τραγική Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων”, σημειώνει ο Γιάννης στο All4fun, που ανυπομονεί για να γίνει πράξη το συγκεκριμένο εγχείρημα: “Ο κόσμος του παραμυθιού, του λούνα παρκ, του τσίρκου ζωντανεύει μέσα από τα μάτια του αθώου και αντιήρωα αγρότη. ‘Ετσι γεννιούνται και πεθαίνουν όλοι οι ήρωες του έργου. Με τον ίδιο τρόπο που ξεπηδούσαν και εξαφανίζονταν στα μάτια όλων μας, οι ήρωες των αγαπημένων μας παραμυθιών. Μέσα από τον παραμορφωτικό καθρέφτη της νεανικής αφέλειας που κάνει τα πάντα να μοιάζουν ακραία όμορφα και ακραία επικίνδυνα, ξετυλίγεται μία μοναδική ιστορία έρωτα και αναρχίας. Έχω τη χαρά να έχω μια δυνατή ομάδα καλλιτεχνών, ξεχωριστών και ικανών, οπότε αισθάνομαι ασφάλεια και μεγάλη χαρά για το αποτέλεσμα.
* Η υποκριτική προέκυψε τυχαία μέσα από κάποια σεμινάρια που παρακολούθησα με την παρότρυνση μιας φίλης μου στο Δήμο Ελληνικού. Μου άρεσε, αποφάσισα να δώσω εξετάσεις στο υπουργείο πολιτισμού, πέρασα, και κάπως έτσι ασχολήθηκα. Βέβαια μετά τη σχολή, πήγα στρατό, έκανα άλλες σπουδές και δουλειές και το ξανάπιασα πολύ αργότερα, μετά από αρκετά χρόνια.
* Η σκηνοθεσία προέκυψε με το έργο που έγραψα και σκηνοθέτησα αρχικά εγώ, το Camille Claudel Mudness.

* Υποκριτική και σκηνοθεσία είναι δύο αλληλένδετα αλλά και εντελώς διαφορετικά αντικείμενα με άλλες υποχρεώσεις και άλλες αναγνώσεις το καθένα. Η υποκριτική για μένα είναι πιο εύκολη, υπάρχει ο σκηνοθέτης που σε καθοδηγεί, τον ακούς, δημιουργείς το ρόλο σου και τελειώνει εκεί. Είναι ξεκούραστη και για μένα καθόλου αγχωτική.
* Η σκηνοθεσία απαιτεί το σύνολο των δυνάμεών σου και είναι σαφέστατα πιο κουραστική, επίπονη και αγχωτική διαδικασία για μένα αφού ανακατεύεσαι, ειδικά στην Ελλάδα με τα πάντα. Από τις δημόσιες σχέσεις της παράστασης, μέχρι την παραγωγή και ό,τι άλλο μπορείς να φανταστείς πέρα από το δημιουργικό κομμάτι.
* Στην ερώτηση αν με θεωρώ πιο πολύ ηθοποιό, πιο πολύ σκηνοθέτη ή και τα δύο εξίσου θα απαντούσα και στα δύο εξίσου.
* Ένας καλλιτέχνης αντιμετωπίζει την κρίση με δεκάδες άλλες δουλειές προκειμένου να τα βγάλει πέρα ή πεινώντας. Η κατάσταση είναι τραγική
* Η τέχνη μπορεί να προβληματίσει και ν’αφυπνίσει, μπορεί να θέσει θα λεγα τις ερωτήσεις. Από κει και πέρα χρειάζεται η μόρφωση, οι εμπειρίες, η ίδια η ζωή και ο αγώνας για να δοθούν απαντήσεις.

* Σχετικά με τη συμμετοχή μου στην παράσταση “Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε” στο “Τόπος Αλλού” μου πρότεινε το ρόλο του Λαουντίζι ο σκηνοθέτης μας ο Νίκος Καμτσής. Μου άρεσε καταρχάς η διασκευή πάνω στο έργο που έκανε, το πάντρεμα της θεωρίας της σχετικότητας του Αϊνστάιν με τη σχετικότητα της αλήθειας που πραγματεύεται ο Πιραντέλλο. Κατά δεύτερον μου άρεσε ο ρόλος, αλλά και οι υπέροχοι συναδελφοί με τους οποίους ταιριάξαμε απόλυτα. Αποτέλεσμα νομίζω αυτού είναι και η τόσο ζεστή ανταπόκριση του κόσμου. Η παράσταση γνωρίζει μεγάλη επιτυχία, θα παραταθεί και για μένα που επέστρεψα στη σκηνή μετά από αρκετό καιρό, είναι μεγάλη χαρά αυτή η θετική ανταπόκριση.
* Ο σκηνοθέτης Νίκος Καμτσής, που μετέφρασε και διασκεύασε το διάσημο έργο του μεγάλου Ιταλού συγραφέα, θέλησε να συνδυάσει τη θεωρία της σχετικότητας με την πιραντελλική άποψη του «όλα είναι σχετικά». Ο χωροχρόνος του Αιστάιν παρεισφρύει με τρόπο γκροτέσκο, κωμικό και δραματικό μαζί στην καθημερινότητα των ανθρώπων που προσπαθούν να μάθουν με κανιβαλιστικές διαθέσεις, ποιος λέει αλήθεια και ποιος ψέματα σε μια μικρή επαρχιακή πόλη, όταν εμφανίζονται δύο προσωπικότητες εντελώς διαφορετικές από τα δικά τους μέτρα και σταθμά. Εγώ ως Λαουντίζι, που ουσιαστικά είναι ο ίδιος ο Πιραντέλλο επί σκηνής, παρουσιάζω την ιστορία, εν είδει πειράματος, και αναπτύσσω σταδιακά τη θεωρία αυτή που οδηγεί στο συμπέρασμα του «Όλα είναι σχετικά»
* Σχετικά με το πόσο κοντά νιώθω ως Λαουντίζι αρχικά να πω ότι είμαι εντελώς μακριά απ’ότι έχει να κάνει με φυσική και μαθηματικά. Οπότε έπρεπε να πείσω ότι κατέχω το ζήτημα. Επίσης έπρεπε να είμαι άμεσος, επεξηγηματικός και όχι κουραστικός ως αφηγητής της ιστορίας. Ταυτόχρονα ειρωνικός, αλλά όχι προσβλητικός ή δεικτικός, ευχάριστος και άνετος. Είναι από τους πιο δύσκολους ρόλους που έχω ασχοληθεί.

* Διασκευάζω και σκηνοθετώ το “Ιστορία έρωτα και Αναρχίας” της Λίνα Βερτμίλερ το οποίο κάνει πρεμιέρα στο Bios στις 21 Φεβρουαρίου. Το κινηματογραφικό έργο θίγει ζητήματα πάντα και παντού επίκαιρα. Είναι ένα ισχυρό μήνυμα για την απειλή του φασισμού ή οποιουδήποτε ολοκληρωτικού καθεστώτος που μιλάει για τη μοίρα όλων αυτών που στάθηκαν αντιμέτωποι σε αυτά ενώ, ταυτόχρονα, αποθεώνει τον έρωτα ως την απόλυτη πηγή ζωής.
* Ισορροπεί δεξιοτεχνικά ανάμεσα στην πολιτική τραγωδία και στην ανατρεπτική κωμωδία παντρεύοντας τη ζωή με τον έρωτα, τον θάνατο και την ίδια την επανάσταση. Στη συγκεκριμένη θεατρική ματιά ολόκληρο το έργο ζωντανεύει μέσα από τη μνήμη και τη ματιά του Τουνίν, του νεαρού αγρότη που ταξιδεύει στη Ρώμη για να σκοτώσει τον Μουσολίνι, ο οποίος συμπεριφέρεται και δρα ως μία σύγχρονη και συνάμα τραγική Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων.
* Ο κόσμος του παραμυθιού, του λούνα παρκ, του τσίρκου ζωντανεύει μέσα από τα μάτια του αθώου και αντιήρωα αγρότη. ‘Ετσι γεννιούνται και πεθαίνουν όλοι οι ήρωες του έργου. Με τον ίδιο τρόπο που ξεπηδούσαν και εξαφανίζονταν στα μάτια όλων μας, οι ήρωες των αγαπημένων μας παραμυθιών. Μέσα από τον παραμορφωτικό καθρέφτη της νεανικής αφέλειας που κάνει τα πάντα να μοιάζουν ακραία όμορφα και ακραία επικίνδυνα, ξετυλίγεται μία μοναδική ιστορία έρωτα και αναρχίας. Έχω τη χαρά να έχω μια δυνατή ομάδα καλλιτεχνών, ξεχωριστών και ικανών, οπότε αισθάνομαι ασφάλεια και μεγάλη χαρά για το εγχείρημα.

* Έχω παίξει σε κάποιες ταινίες μεγάλου και μικρού μήκους και μακάρι να παίξω και σε άλλες. Ο κινηματογράφος είναι ένα μαγικό μέσο.
* Δεν έχω ασχοληθεί με την τηλεόραση, δεν ξέρω καν πως λειτουργεί ο χώρος, γιατί πάντα ασχολιόμουν με το θέατρο που μου έτρωγε όλη μου την ενέργεια και το χρόνο μου. Φέτος κάτι συζητάω, θα δείξει.
* Έχω ήδη γράψει δύο θεατρικά και ετοιμάζω το τρίτο, οπότε νομίζω ότι η σχέση μου με τη γραφή είναι ακόμα ζεστή.
* Η σχέση μου με τον αθλητισμό είναι ακόμα πιο ζεστή θα έλεγα. Γενικότερα αν δεν πάω γυμναστήριο και δεν τρέξω τουλάχιστον 4 φορές την εβδομάδα, όσο κουρασμένος και αν είμαι, ακόμα και με ελάχιστο ύπνο, νιώθω άρρωστος. Η γυμναστική είναι μέσα στις προτεραιότητές μου. Σχέσεις με τραγούδι και χορό καλές μάλλον θα πω….
* Οι πιο σημαντικές συνεργασίες για μένα είναι εκείνες που πέρασα καλά στις πρόβες. Οι ευγενείς, καλόκαρδοι και δοτικοί άνθρωποι. Τέτοιες συνεργασίες προσδοκώ και στο μέλλον.

* Στην Αθήνα μου αρέσει η νυχτερινή ζωή, η έντονη θεατρική δραστηριότητα, οι άνθρωποι, ο ήλιος, ότι υπάρχει κοντά θάλασσα. Δεν μου αρέσει το τσιμέντο, η έλλειψη πράσινου και πάρκων, οι τόσοι επικίνδυνοι δρόμοι για πεζούς και οχήματα, ο μη σεβασμός των πεζών, των ζώων και πολλά άλλα
* Στο All4fun μου αρέσουν οι άνθρωποι που το αποτελούν και η αγάπη τους για το θέατρο και τους ηθοποιούς.
& Αναλυτικές λεπτομέρειες για το “Έτσι είναι αν νομίζετε” EΔΩ:
&& Αναλυτικές λεπτομέρειες για το “Ιστορία έρωτα και αναρχίας” ΕΔΩ:
Του Κυριάκου Κουρουτσαβούρη, 31/1/2019

