Η επιλογή του να γίνει ηθοποιός, ακόμη και όταν του έλεγαν από μικρό παιδί ότι σταδιακά θα άλλαζε γνώμη ήταν για εκείνον μια απόφαση λυτρωτική.
Και μια απόφαση που του έδωσε την ευκαιρία ν’ αποκτήσει ορμή, σαφή στόχο και να μπορέσει να ταξιδεύει στη ζωή του μέσω της υποκριτικής. Ο Ηλίας Μενάγιερ ετοιμάζεται αυτήν την εβδομάδα να παίξει στην Επίδαυρο ως μέλος του χορού στον “Αγαμέμνονα” του Τσέζαρις Γκραουζίνις, για τον οποίο μόνο καλά λόγια, όπως αναφέρει στο All4fun: “Είναι ένας υπέροχος άνθρωπος και θαυμαστός καλλιτέχνης με παγκόσμια κουλτούρα που κάνει τον τρόπο που προσεγγίζει αυτά τα μεγαλειώδη έργα μοναδικό και καίριο. Αλλά πραγματικά είναι τόσοι που μπορούν να πουν τόσα για αυτόν τον άνθρωπο που επίτρεψε μου να σου πω ένα να κρατήσεις…Τον αγαπώ και τον θαυμάζω!”
Οσο για τη διαχρονικότητα του έργου, ο Ηλίας σημειώνει: “Πραγματεύεται την έννοια του δικαίου ως πανανθρώπινο αγαθό, όχι της δικαιοσύνης που είναι ανθρώπινη κατασκευή για την λειτουργία μιας κοινωνίας που αυτό αλλάζει σύμφωνα με τα θέλω κάθε εποχής, αλλά με το πως όλα γύρω μας διέπονται από την ισορροπία που χάρη σε αυτή υπάρχουμε και εμείς στη ζωή. Είναι ένα έργο που αντικατοπτρίζει την ζωή μας στο σήμερα, και ας έχει γραφτεί χιλιάδες χρόνια πριν, για την επιβολή και την ελπίδα της λύτρωσης για τον λαό που περνάει από την ευτυχία στην λύπη και είναι έτοιμος ξανά, μη έχοντας άλλη επιλογή, για το ταξίδι της ευτυχίας…”
* Στα 6 μου απάντησα στην κλασική ερώτηση τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις… Απάντησα ηθοποιός. Μου είπαν ότι μέχρι να μεγαλώσεις έχεις να αλλάξεις γνώμη… Ουουουουου… Στα 22 τελείωσα την δραματική σχολή. Σταθερός στην απόφαση μου τόσα χρόνια. Έχω την εντύπωση ότι η στιγμή που αποφασίζει κάποιος τι ακριβώς θέλει να κάνει στη ζωή είναι λυτρωτική, ό,τι κι αν είναι αυτό. Γιατί μαγικά αποκτάς ορμή και σαφή στόχο. Για μένα, είναι η τέχνη της υποκριτικής σε όλους τους χώρους που μπορεί να υπάρξει…
* Υποκριτική για μένα είναι ένα ταξίδι ζωής
* Ένας ηθοποιός τη βγάζει με μακαρόνια, όσπρια, ρύζι, και πολύ πολύ νερό! Κάθε επάγγελμα και σπίτι έχει τα προβλήματα του. Για μένα θα πω ότι κατάλαβα πως στο επάγγελμα μου η ανεργία γίνεται αεργία γιατί τα “εργαλεία” της δουλειάς μας είμαστε εμείς οι ίδιοι και “κολλάει” το “εργαλείο” αν δεν το δουλεύεις και δεν το συντηρείς.
* Η τέχνη μπορεί να δώσει και απαντήσεις, γιατί αλλιώς χαθήκαμε. Στην αρχαία Ελλάδα είχαν το θέατρο ως μέρος της θεραπείας αρρώστων. Ο άνθρωπος είναι ύλη και πνεύμα. Είναι δύσκολο η ζωή μας να είναι ολοκληρωμένη όταν θρέφουμε μόνο το σώμα μας και καθόλου το πνεύμα μας. Πάνω σε αυτή την βάση όλες οι μορφές τέχνης ήταν είναι και θα είναι οχήματα ανάπτυξης.
* Αγαμέμνων είναι το πρώτο έργο της τριλογίας του Αισχύλου Ορεστεια (Αγαμένων , Χοηφόρες, Ευμενίδες). Το έργο αυτό, σε αδρές γραμμές, έχει να κάνει με την επιστροφή του Βασιλιά μετά από 10 χρόνια πολέμου στην Τροία. Ένας λαός που ζει όλα αυτά τα χρόνια με αβεβαιότητα για το αποτέλεσμα του πολέμου και μια μάνα της οποίας θυσίασαν το παιδί της για να μπορέσει να ξεκινήσει η πολεμική εκστρατεία.
* Για μένα αυτό το έργο πραγματεύεται την έννοια του δικαίου ως πανανθρώπινο αγαθό , όχι της δικαιοσύνης που είναι ανθρώπινη κατασκευή για την λειτουργία μιας κοινωνίας που αυτό αλλάζει σύμφωνα με τα θέλω κάθε εποχής, αλλά με το πως όλα γύρω μας διέπονται από την ισορροπία που χάρη σε αυτή υπάρχουμε και εμείς στη ζωή.
* Θα πρότεινα στον κόσμο να έρθει να δει την παράσταση, γιατί οι συμπαίκτες μου είναι εξαιρετικοί ηθοποιοί με εξαιρετικές ερμηνείες!!! Όποιος θελήσει να μας τιμήσει με την παρουσία του θα δει ένα έργο που αντικατοπτρίζει την ζωή μας στο σήμερα, και ας έχει γραφτεί χιλιάδες χρόνια πριν, για την επιβολή και την ελπίδα της λύτρωσης για τον λαό που περνάει από την ευτυχία στην λύπη και είναι έτοιμος ξανά, μη έχοντας άλλη επιλογή, για το ταξίδι της ευτυχίας.
* Είμαστε δόξα τω θεό, πολύ δυνατή ομάδα σε όλα τα επίπεδα, ηθοποιοί, σκηνοθέτης, χορογράφος, βοηθός σκηνοθέτη, τεχνικοί, παραγωγή και έτσι μπορώ να πω με βεβαιότητα αφού έχουμε “παλέψει” με το μεγαλειώδες αυτό έργο και όλες τις δυσκολίες που μπορούν να προκύψουν με τόσο μεγάλο θίασο και μέγεθος παραγωγής, ότι είναι μια υπέροχη εμπειρία και είμαι ευγνώμων!
* Ο Τσέζαρις Γκραουζίνις είναι ένας υπέροχος άνθρωπος και θαυμαστός καλλιτέχνης με παγκόσμια κουλτούρα που κάνει τον τρόπο που προσεγγίζει αυτά τα μεγαλειώδη έργα μοναδικό και καίριο. Αλλά πραγματικά είναι τόσοι που μπορούν να πουν τόσα για αυτόν τον άνθρωπο που επίτρεψε μου να σου πω ένα να κρατήσεις…Τον αγαπώ και τον θαυμάζω! Για την νέα σεζόν δεν μπορώ να πω ακόμα κάτι πολύ συγκεκριμένο, για να μη μου το ματιάσετε…Μπορώ να πω πως θα είμαι στο θέατρο, με τον πολύ αγαπημένο μου Γιώργο Σίμωνα στο Rabbithole και συζητώ και για κάτι τηλεοπτικό.
* Η καλύτερη στιγμή μου στον κινηματογράφο ήταν που έκανα ένα μέλος του πληρώματος μιας τουρκικής αρμάτας στο “Ο Θεός αγαπάει το χαβιάρι” και γνώρισα τον Σεμπάστιαν Κοχ, όμως η σκηνή δεν μπήκε στην ταινία αλλά η εμπειρία ήταν μοναδική. Έχω κάνει κυρίως ταινίες μικρού μήκους μέχρι τώρα και θα ήθελα να παίξω και σε μεγάλου μήκους, οπότε είμαι ανοιχτός σε προτάσεις, για όποιον διαβάσει αυτήν τη συνέντευξη και έχει ταινία στα σκαριά. Έχω ακόμα μια συμμετοχή στην ταινία μικρού μήκους Newstria που θα προβληθεί σύντομα. Θέλω και επιθυμώ να παίξω σε ταινίες που θα με κάνουν να ψάξω και άλλες πτυχές της ζωής με αυτό τον μαγικό τρόπο του κινηματογράφου, που τα βλέπει όλα από πολύ κοντά.
* Στην τηλεόραση μέχρι στιγμής έχω 2 συμμετοχές: Στην “Ονειροπαγίδα” και στους “Άσφαιρους” που και στις δύο δουλειές ήταν πολύ όμορφη η εμπειρία…Κατά τα άλλα έχω μπροστά μου πεδίον δόξης λαμπρόν!
* Χορεύω επί σκηνής και μπροστά στον καθρέφτη μου. Επίσης με πάρα πολύ καλή παρέα και λίγο αλκοόλ και σε μαγαζιά! Σύντομα και στην πόλη σας…
* Λατρεύω να συνδυάζω αθλητισμό με όμορφα μέρη, οπότε έχω καλή σχέση με την άθληση γιατί κάνω “μεγάλες βόλτες”. Μ’αρέσουν και κάποια extreme sports ελεύθερη πτώση και kite Surf …
* Γράφω πολλά κειμενάκια της στιγμής γιατί κάτι είδα κάτι νιώθω κάτι ζω. Θεατρικά έργα. Μέχρι στιγμής έχω γράψει 2 θεατρικά έργα που κατάφερα να τα ανεβάσω και επι σκηνής. Μου άρεσε πολύ. Τραγουδάω όσο πιο συχνά μπορώ και είναι απαραίτητο για την δουλειά μου και έτσι προσπαθώ να το μάθω και καλύτερα. Θαυμάζω πολύ την μουσική και τον τρόπο που λέει ιστορίες.
* Θαυμάζω τους Τσέζαρις Γκραουζίνις και Γιώργο Σίμωνα, γιατί δημιουργούν ομάδες που έχουν συνοχή και διαλέγουν άτομα με διαφορετικές προσωπικότητες και μου αρέσει αυτό καλλιτεχνικά, από τις μέχρι τώρα συνεργασίες μου.
* Θέλω να συνεργαστώ με τόσους πολλούς που δεν ξέρω ποιον να πρωτοπώ για να μην ξεχάσω κανέναν. Σ’ αυτό το έργο συνεργάζομαι με υπέροχους ηθοποιούς που είναι μέσα σε αυτή την “λίστα”. Ρόλοι και έργα που θέλω να κάνω, είναι δύσκολο να διαλέξω γιατί δεν ξέρω ακόμα όλα τα έργα και με το που διαβάζω κάποιο καινούργιο αμέσως κάνω ταξίδια με την φαντασία μου πώς μπορεί να γίνει αυτό το έργο. Ρόλος που είναι όνειρο κάποια στιγμή να μπορέσω να κάνω είναι η Μήδεια!
* Στην Αθήνα μου αρέσει πολύ η διαδρομή από Κηφισιά μέχρι Πειραιά με τον ηλεκτρικό γιατί μπορώ και βλέπω ένα εύρος της πόλης σαν σε έκθεση φωτογραφίας. Με όλα τα όμορφα και τα άσχημα που έχει η πόλη. Μ’αρέσει επίσης ότι μπορώ να βρω ανάλογα με την διάθεση μου και το αντίστοιχο μέρος: Θάλασσα,βουνό, γραμμές τρένου, πανοραμική θέα, Ακρόπολη, υπόγεια μαγαζιά, μουσικές κλπ.
* Αυτά που είναι προβλήματα βέβαια σε όλες τις πόλεις είναι τα αδέσποτα ζωάκια. Η σωστή συμπεριφορά απέναντι στα ζώα είναι δείγμα πολιτισμού. Επίσης η αδικαιολόγητη περιθωριοποίηση των αστέγων, όποιας μορφής και εθνικότητας. Σαπίζουν κτίρια σε όλες τις γωνιές της πόλης και παρόλα αυτά ακόμα δεν έχουμε βρει τον τρόπο να δώσουμε αυτούς τους χώρους στους ανθρώπους που ζουν στον δρόμο.
* Στο All4fun μου αρέσει ότι εκείνοι που το δημιούργησαν προέρχονταν από τον αθλητικό χώρο. Σε συνδυασμό με την προβολή των καλλιτεχνικών δρώμενων είναι πως στο All4fun γίνεται κατανοητό ότι ο πολιτισμός προάγεται και από τον αθλητισμό και από την τέχνη. Και το στοίχημα είναι εκτός του να απολαμβάνεις έναν αγώνα μπάσκετ μπορείς να βλέπεις και ένα έργο του Σαίξπηρ. Φέρνει αυτούς τους δύο κόσμους κοντά και αυτό είναι κάτι θαυμαστό.
Αναλυτικές λεπτομέρειες για τον “Αγαμέμνονα” ΕΔΩ:
Του Κυριάκου Κουρουτσαβούρη, 9/7/2018
